Hieronder een paar fotootjes. Het heeft wat werk gevraagd om ze verkleind te krijgen opdat jij ze kan zien maar hier toon ik me voor het eerst. Vergeet de andere post vooral niet en vergeet niet te kijken naar de bijlagen.
Aankomen gaat goed. Mama en papa deden er uren over wegens de file maar lieten me keurig uit op 2 parkings langs de autostrade. Elke keer een half uurtje. Ik schrok van elke vrachtwagen die passeerde maar had direct al nieuwsgierige toeschouwers die me schattig vonden. Buurvrouw Berna werd door mij verwelkomd. Ze wilde me altijd kusjes geven waarvan ik schrok (die maken zoveel lawaai die kusjes). Even nog binnen spelen en dan word ik in mijn bench gezet door Annick, mijn meter. Ik geef geen kick en slaap de hele nacht keurig.
Dag 2 (zaterdag)
Zaterdagmorgen en geen vuiligheid in mijn bench. Goed é! Deze dag breng ik door met Annick, zoals de rest van het weekend. Wat ik doe: slapen, spelen, pipi en kaka doen en terug slapen en spelen, enz.
Dag 3 (zondag)
Annick stond om 9u op en dat was net iets te laat. Ze heeft het mogen weten... pipi en kaka op de pamper. Ze heeft het keurig ververst en is vervolgens elk uur van de dag buiten met me geweest, net zoals gisteren. Goed gedaan. Af en toe wil ik nog wel pipi doen op het gras. Dat wordt moeilijk om te weten dat ik in het weggetje zal moeten gaan. Annick blijft alvast proberen! Wel heeft Annick me leren het oranje speeltje terug te brengen. Dolenthousiast huppel ik bijtend in mijn oranje piepbot.
Dag 4 (maandag)
Annick is wederom vroeg opgestaan (6u30)om me uit mijn nestje te halen. Mijn bench bleef weer mooi proper vannacht. Verder is het weer hetzelfde ritueel: pipi, kaka, wandelen (op mijn poep gaan zitten in het weggetje), tot bij tante Sonja geweest en nonkel René en iedereen die me onderweg bewondert. In de namiddag met de fiets en de hondenkar van Christel een ritje gaan maken. Fier als een gieter zat ik achterin te kijken naar Annick achter het stuur en draaide me om om af en toe te kijken naar mama. Maar van mee te rijden word je moe dus sliep ik de hele weg terug van Zoersel naar Zandhoven. 20 kilometer met de fiets in totaal gingen verrassend vlot! 's Avonds was ik stiekem de living in gelopen. Annick rook iets, ging kijken, vond me al liggend op de mat en zette me terug in de keuken. Toen ze terug naar de zetel ging zag ze mijn drolletjes liggen. O owwww... Gelukkig bestaat er keukenrol en had ik vaste kaka. Opgeruimd staat netjes en sindsdien staat er een plank voor de keukendeur zodat ik de living niet meer in kan. Tijdens de avond speelde ik in de keuken nog wat met Annick, sliep ik nog wat en pipi en kaka. Om 0u00 kon ik dan in mijn tuinhuisje.
Dag 5 (dinsdag)
Papa is eerst opgestaan en die laat me buiten. Annick is mee opgestaan en komt met me spelen als ik binnenkom. Als ik moe ben kruip ik al zelf in mijn bench in de keuken, daar laten ze me lekker met rust. Ik sleur wel al mijn speeltjes daar mee naartoe (a ja, die zijn van mij é!). In de voormiddag gaan we naar Lier, ene drinken. Annick draagt me en laat me af en toe wandelen. We gaan iets drinken in het Moment en ik leg me netjes onder de tafel. (ik ben een schatje). Terug thuis gekomen ben ik doodmoe. Ik was in de auto al in slaap gevallen op Annick haar armen. Om 16u gaan we Marte afhalen aan school. Die is alleen zo moe dat ze niet enthousiast is en ze is ook bang van me en durft niet in mijn buurt te komen. Als ze op afstand blijven roept ze soms 'Inou'. Het is nog wat wennen.
Annick is bezig met allerlei beelden op het internet te zetten. Dat duurt nogal zeg! Af en toe komt ze naar me toe om foei te roepen of om met me te spelen.
Mijn baasje is nogal een chareltje! Die madam is op reis maar ondertussen soigneren ze me thuis hoor!
