Voila de eerste werkweek zit erop en niets speciaals te melden. Het enige waar men hier over sprak was de megamillions trekking van Dinsdag. Het was een tijdje geleden dat er nog een winnaar was, dus stak er maar liefst 355 miljoen dollar in de pot. Dus wij - net als iedereen - last minute rijtje schuiven om nog vlug een lotje te kopen (onder het motto: we hebben al een keer de green card lottery gewonnen, dus deze kan er ook nog wel bij). 2 winnaars maar helaas zijn we er niet bij.
Op Zaterdag inkopen gaan doen naar Costco (zeg maar lokale Makro). We hadden al een probleem om een parkeerplaats te vinden, zo druk was het. Ook binnen was het net alsof het feestdagen waren, zo druk. De rij naar de kassa liep tot helemaal aan het einde van de winkel (en het is geen klein winkeltje). Ons kwartje viel pas toen we al stonden aan te schuiven: er wordt Zondagnacht sneeuw verwacht dus iedereen was dus maar aan de inkopen begonnen. Na een half uurtje aanschuiven waren wij aan de kassa, oef! Dan nog even vlug naar lokale supermarkt en daar was het net zo druk: bijna geen water meer en al het brood was al weg. Aan de kassa werd ons verteld dat het al sinds 6 uur deze morgen drummen was!!
En inderdaad op Zondagavond rond tienen begon het te sneeuwen en binnen het uur was er geen gras meer te zien. Dus vandaag Maandag kunnen we de garage niet uit (veel te steil) en werken zowel Ine als ik van thuis. De ganse dag volgen we het nieuws (ook op zijn Amerikaans non stop nieuws vanaf 4 uur 's morgens tot middernacht, alleen maar over sneeuw, ijzel en verkeersproblemen!!) en zien we de kinderen met hun slee het golfterrein afglijden. In de namiddag verandert sneeuw in ijzel en gezien het blijft vriezen ziet het er niet naar uit dat we morgen het huis zullen uitgeraken. Gezien ik morgen naar Parijs zou moeten vliegen hebben we maar meteen gebeld om de vlucht te herboeken maar alle vluchten zitten voor deze week al vol (Delta heeft in 24 uur maar liefst 1700 vluchten afgelast!!, Airtran de tweede grootste operator in Atlanta heeft zelfs alle vluchten voor vandaag geannuleerd). Het ziet er niet naar uit dat we deze week nog zullen vertrekken want het zou tot het week-end zelfs overdag blijven vriezen. Als Arthur en Yvonne dit lezen: hopelijk hebben jullie geen probleem om a.s. Donderdag naar Florida te vliegen, we duimen voor jullie!.
De foto's uit Belgie moeten even wachten (heb geduld want heb paar mooie van avondje uit met PO'ers!) want hier paar sfeerbeelden van vandaag.
10pm: het begint te sneeuwen/starting to snow
En Zo worden we wakker/wake up
Jawel: 13cm sneeuw
Onze Straat: hier geraken we niet uit/our street no way to drive up the hill
First workweek gone by without an issue. The only item all people were discussing was the huge pot for megamillions: 355 million. So just like everybody else we did buy a ticket (if you win the green card lottery you can also win the mega millions...) but we were not one of the two winners...
On Saturday we went shopping to Cosco. We had trouble finding a parking spot, so busy was the place. Even inside it was like Christmas shopping was taking place. The line for check out went all the way till the end of the store. We did only realize later why it was so busy: a winter storm was expected for Sunday evening so everybody went shopping ahead of the snow. At the local grocery store the same story: busy and long lines with no bread or water left. And yes Sunday evening by 10pm it did start to snow and not just a few flurries. Within the hour we had a white landscape. No way we could get out of the driveway this morning so both Ine as myself did work from home and enjoyed the view of snow covered garden and kids sliding down the golf course. The whole day we did follow the news (Fox News did start covering nonstop the event from 4 am till midnight) and as snow did change in freezing rain and sleet, the problems around Atlanta became worser. For the rest of the week more freezing temperatures are expected (even during daytime), not sure when the first day will be we will be able to go to work. Normally I had to fly tomorrow to Paris for a couple of meetings and did already try to delay my flight with one day but seems all flights are full due to the cancelations of today (Delta did cancel 1700 flights in 24 hours and the airport of Atlanta came almost to complete stop today). Will decide tomorrow if we can get to the airport or not, but at the moment it does not look very promising.
Zo het zit erop, op dit moment zitten we in de lounge en wachten op een vertraagde vlucht. Gisteren 1 januari hebben we het zeer rustig gehouden en enkel nog bezoekje gebracht aan Marijke en Chris. Ze runnen een frietkot dus dat is de beste afsluiter voor weekje Belgie. Valiezen gemaakt en niet te laat gaan slapen, we moeten er vroeg uit en Ine is nog steeds ziek. Hopelijk heeft ze straks niet teveel last tijdens de vlucht.
Natuurlijk wensen we ook alle (trouwe) lezers van onze blog een gelukkig en vooral gezond 2011. Hopelijk blijven jullie ons volgen, wij zullen ons best doen om af en toe wat te posten!
ONZE BESTE WENSEN VOOR 2011 !! OUR BEST WISHES FOR 2011 !! BART, INE, MIEUWTJE AND FLUFFY
So here we are, waiting in the lounge on our delayed flight back to Atlanta. The last day in Belgium was very quiet and after Ine did pack all our stuff we paid a visit to Marijke and Chirs who are running a 'frietkot' so ideal end of our Belgium trip: Belgium fries. Ine went to bed early and is still feeling terrible so hopfully her ears and head will survive the flight home.
We also like to wish all our readers a very nice and healthy 2011! Hope you will enjoy our blog in the year ahead and we promise to post as regular as possible.
Voila nu onze valiesjes terecht zijn kunnen we verse kleertjes aandoen voor Kerstdiner. Zowel Kerst als tweede Kerst vieren we met familie en genieten van het lekker Belgisch eten.
Maandagmorgen staat de verplichte tandjes controle op het programma en daarna maken we Brugge onveilig, we verbazen ons toch wel een paar keer hoe duur alles hier is en de onvriendelijkheid bij bepaalde mensen valt toch wel echt op (ja als je dik jaar in de US woont ben je op dat gebied wel een beetje verwend). Met een aantal oude collega's spreken we af op de Kerstmarkt voor een lekkere koffie (geen gewone koffie natuurlijk...) en zoals het de traditie past gaan we nog iets drinken en is het al vlug 2 uur voor we huiswaarts keren.
Dinsdag moet Ine op tandartscontrole en gaan we bij oud collega op bezoek. Gelukkig is haar operatie goed verlopen en is Ann op weg naar volledig herstel, het gaat je goed Ann! De Zot van A is een film van Jan Verheyen en die gaan we 's avonds bekijken. Neen niet in een van die grote megacomplexen maar nog een echte cinema. In aalter is er nog een zaal die jeugdherinneringen oproept: zaal met balkon, pluchen zetels en de eigenaar doet zowel de kassa, de bar als de opkuis. Geweldig!
Woensdag nog vlug wat shoppen, o.a. bij onze vrieden van winkel Babouche. Altijd leuk om bij Geert en Els langs te gaan en wat bij te kletsen. Ine gaat 's avonds met haar vriendin op stap en ik ga nog eens naar mijn favoriete club kijken. Samen met de voetbalvrienden naar Club Brugge - Charleroi. Ik word niet allen getrakteerd op 5 doelpunten maar ook een heerlijke maaltijd van frituur Verkinderen.... (frikadel!).
Het weer is hier natuurlijk niet als Atlanta en ik ben dan ook de eerste die het te pakken heeft: hoesten, kuchen en het 'snot'. Maar toch gaan we over de middag eten met de 4 musketiers. Dit zijn allemaal oud collegas die onderdeel waren van ons Management Team. Het was toch al anderhalf jaar geleden en dus viel er wat bij te praten. Gezien er 2 musketiers van Nederland moeten komen spreken we af in Atnwerpen. Het was weeral leuk en de tijd vloog voorbij. Gezien ook Ine ondertussen wateroogjes heeft besluiten we helaas om Martine af te bellen en vroeg in ons bedje te kruipen.
Voor Ine mag het helaas niet helpen. Naarmate de jaarwisseling dichterbij komt worden haar oogjes steeds roder en kucht ze erop los. Vlug nog laatste inkopen doen (moeten we ook opnieuw gewoon worden: winkels die maar open zijn tot 6 uur....), afscheid gaan nemen van mijn ouders die op skireis vertrekken en dan oudejaar uitwuiven bij Ine haar familie. Voor Ine kan middernacht niet vroeg genoeg komen want ze heeft echt wel bedje nodig. Onze Belgium visit zit er alweer bijna op, tijd om terug naar de US te vertrekken.
Saturday December 25th - Friday December 31th 2010
Yes as we now have our luggage we can change and dress up for Christmas. Both christmas day and boxing day we spend with our family and enjoy the chats and Belgian food.
On Monday we go shopping to Bruges. The only thing Ine is shouting is 'my god this is expensive or I have seen this sweater in the Macys but was much cheaper'. The only thing I am saying is 'people or not friendly, missing the customer service of the US'. In the evening we see some old colleagues and have a drink on the market (an outside place with small shops all about Christmas including some nice bars with hot coffee with liquor). As within the best tradition we only go home by 2 am in the morning.
Tuesday we visit another colleague Ann who is recovering from some heavy surgery. Wish her luck to full recovery. In the evening we go to a Belgium movie. A great experience as this is not one of those big mega complexes but still one of those old fashioned movie theaters where the boss is doing it all from selling the tickets to starting the movie and managing the bar!
Wednesday we visit our friends Els and Geert, they have their own clothing shop so no problem for Ine to spend some time! In the evening Ine has a night out with her best friend while I go to see my favorite soccer team. We win with 5-0 and enjoy a typical belgium 'frikadel' and Belgium beer after the game.
As the weather in Belgium is cold and gray (about 34 F during day time) it does not take long for me to catch a cold. Nevertheless we go to Antwerp were I meet the '4 musketiers'. We are 4 old colleagues from the management team who over the years all went their own way and so we met about twice a year for a meal and some 'gossip'. Again we had a great time with some Belgian beers, we need to keep this tradition alive. We cancel our evening with martine as by now also Ine is sick, yes we love Belgian weather.
Friday is the last day the shops are open before we return (yes another item we cannot get used to is that shops do close by 6 pm) so time for last shopping and to say goodbye to my parents who are leaving to Austria. The countdown to 2011 is with family of Ine but it cannot be midnight quickly enough for Ine as she is by now terrible. Just after the countdown and the kisses she goes to bed.. So our Belgium Christmas trip is almost done, on Sunday we fly back to sunny Atlanta.
Wij dus weg op Donderdagavond richting Brussel. Vlucht zit vol maar vertrekt op tijd. De daling wordt ingezet maar gezien we toch al een paar keer op een vliegtuig hebben gezeten worden we al vlug achterdochtig dat we vrij lang dalen. Net als ik tegen Ine zeg dat ik denk dat hij Antwerpen voorbij gevlogen is komt de piloot ons te melden dat Brussel gesloten is en wij dus doorvliegen naar Amsterdam. Eens geland worden we ver weg van de terminal geparkeerd en adviseert de piloot ons dat we moeten blijven zitten want misschien vliegen we in de komende uren toch nog terug naar Brussel. Om 11 uur wordt dat plan dan opgeborgen en dus eindhalte wordt Schiphol. Het enige probleem men weigert om de bagage uit te laden gezien er al teveel achterstand is op Schiphol. Dus enkel handbagage en gezien wij al een keer eindstation Amsterdam hebben meegemaakt, stappen we flink door richting treinstation en binnen het half uur zitten we al op de eerste trein richting Brussel. Na 3 uur staan we in Brussel Zuid, nu nog naar Zaventem om huurauto op te halen. Op het laaste moment wordt de airport express van spoor veranderd, dus hop nog even sprintje inzetten om trein net te halen, oef. Eens op de luchthaven wordt het al vrij duidelijk dat er hier chaos is en degene die voor ons geholpen wordt krijgt al meteen de spijtige mededeling dat er geen auto's meer zijn. Gelukkig hebben ze onze reservatie vastgehouden en dus wij weg. Het zal dus kerstavond worden met dezelfde kleren als bij vertrek Atlanta maar we vinden nog een Colruyt open voor vers ondergoed en sokjes!
Op Kerstdag dan maar meteen gebeld naar Zaventem maar we komen er niet door, dus dan maar beslist om naar Zaventem te rijden want het plan was dat ons vliegtuig vanmorgen leeg van Amsterdam naar Brussel zou vliegen. Wij mogen dus binnen en dan begint het zoeken. Niet te beschrijven hoeveel koffers er overal staan en natuurlijk alles door elkaar, niets per vlucht of maatschappij, een grote chaos dus. Net als we staan aan te schuiven om wat meer info te krijgen valt mijn oog op Ine haar koffer die net op de band komt. Yes die vlug van de band geplukt en een kwartierje later passeert de mijne. Wij hebben geluk, verse kleertjes voor tweede kerstdag!
The nong stop flight to Brussel is full but departs on time. Around 8 o clock the descend starts but as I have been flying on a regular base I start to wonder why it takes so long. Just the moment I tell Ine it seems we are flying towards Rotterdam, the pilot announces Brussels Airport is closed and we are diverted to Schiphol. We are not allow to get off as the pilot still hopes Brussels will open in next two hours so he could hop us back to Brussels. But by 11 am it become obvious this will not happen so end destination today will be Brussels. Next problem is that Schiphol has too many diverted flights so they are not able to offload our luggage. As we could not rebook our rental car from Brussel to Amsterdam we had to take the train to Brussel. As this is not the first time we had to go thru this drill we quickly exchanged our boarding pass for our train ticket and by noon we are on the 2.45 minutes to Brussels. Now time to change to airport express and just 2 minutes before departure they anounce a change of track, so hop a last minute sprint to other track and we just made it! Once at the airport we realize quickly the chaos and although we arrive 6 hours too late, the rental company did keep our car blocked. So Christmas eve we will have to spend with same clothes.
On Christmas morning we try to call the airport in order to track our luggage but are on hold for an hour so we decide just to drive to the airport. The plan was that Delta would fly the empty plane this morning from Amsterdam to Brussels. When we arrive at the airport we received confirmation that indeed luggage should be available and we are allowed to enter the luggage area, only to find thousands of luggage all accross the terminal. No system in place so not grouped by airline or flight, no all mixed wherever place is left. After an hour chasing we could not find our luggage so started to queue the desk for more information till all of a sudden my eye did spot Ine her luggage on belt 7. Yes! About 15 minutes later also my luggage did arrive and we could return home happy with fresh clothes.
Belangrijkste werk nu we terug zijn van Costa Rica is de Kerstboom gaan halen. Natuurlijk kennen we ondertussen de dril: boompje kiezen, boompje betalen en hop boompje wordt op dak van auto geladen. De rest van de Zondag wordt gespendeerd aan het versieren van de boom en wordt ook de buitenkant verlicht. Dit jaar behoren we tot de meest verlichte van de straat, yes! Maar nog niet van de community, sommigen zijn echt wel pareltjes waar tuin en huis volledig in Kerstsfeer zitten.
De eerste week wordt vooral gespendeerd aan werk inhalen en voor Ine ook veel wasjes draaien. Midden week twee was het wel prijs. Net toen de avondspits op gang kwam begon het te ijsregenen, lichte regenval die meteen aanvriest (het was trouwens al een paar dagen zeer koud) en dus veranderde alle wegen in complete chaos. Ik moet 23 km afleggen enkel en doe er normaal een veertig-tal minuten over, niet vandaag. Alles staat vast en zo heb ik bijvoorbeeld een verkeerslicht 16 (jawel zestien) keer zien groen worden vooraleer ik door was! Aldus doen we er vandaag 5 uur over. Ook Ine heeft volop prijs. Wat normaal een ritje van 20 minuten is, wordt er eentje van dik 4 uur!! Vooral de laatste 2 kilometer is de moeilijkste. De weg net voor onze community loopt bergaf en daar zijn er 5 op elkaar geknald. Ondertussen is het zo glad geworden dat de takelwagen niet naar beneden kan, dus dan maar aan de kant duwen en mag er slecht 1 auto per keer naar beneden rijden: 'in het midden rijden, auto in lage versnelling en vooral niet remmen'. Ine heeft hier ongeveer 2 uur vastgestaan vooraleer ze door was. Ook onze straat was ondertussen onberijdbaar. Dus parkeren aan begin van de community en tevoet naar huis, lees Ine legt haar lunchzak onder haar gat en hop daar gaat ze van brievenbus naar brievenbus tot ze thuis is. Gelukkig zijn we beiden zonder blikschade thuis geraakt, in Atlanta omgeving waren er 1200 ongevallen gebeurd in 24 uur tijd. Ook heel wat mensen hadden hun auto zomaar op het eerste rijvak achtergelaten waardoor strooiwagens niet meer door konden en er dus behoorlijk wat sleepwerk was! De volgende dag wat later naar het werk vertrokken maar alles verliep opnieuw vlot.
Op Vrijdag gaat eten met het werk, was best gezellig. En op Zaterdag waren we gevraagd bij de buren en ook dat was best gezellig. En zo zijn we helemaal klaar voor onze Kerst in Belgie, morgen Donderdag vliegen we als alles ok non stop richting Brussel en gaan we van +12 naar - 3 graden!
Most important job on the first day back from Costa Rica is the X mas tree. We know the sequence by now: go to the shop, pick a tree, pay the tree and hop tree on top of your car. The rest of the Sunday is decorating in and outside. Must say this year we are one of the most decorated houses in the street!
Not a lot happening during the last two weeks with the exception of mid last week. Just as the evening rush is underway it started to rain. Not just rain but sleeze and freeze rain. Within seconds total chaos in Atlanta. My trip home is under nomal conditions about 40 minutes. Not tonight it will take me about 5 hours to get home with top of the bill my first intersection. It took 16 times red-green - red before I could pass. Ine had the same issue: normally 20 minutes, tonight 4 hours. She was stucked about 2 miles from our home due to an accident. As the road is going downhill it took some time to clear the cars and as no salt was available only 1 car at the time was allowed: 'drive in the middle of the road, keep low gear and do not brake!'. Ine lost just 2 hours to pass this point. Also our street was now too dangerous, so we parked at the beginning of the community and walked home, read Ine did sit down on her lunch sack and did slide from mailbox to mailbox. Home sweet home without being involved in accidents, around Atlanta 1200 crashed were reported.
Last week-end we had christmas party with my work and the day after we were invited by the neighbours. So we are now ready for our Christmas break to Belgium and we will go from +55 F to +25F.....
Wat hebben we toch een goede co-piloot, we rijden met ons ogen dicht naar de luchthaven.
Auto afzetten en op naar de domestic terminal. We zijn veel te vroeg maar beter te vroeg dan te laat.
De vlucht is met een klein ding : 2 piloten, 1 moter en 3 passagiers ! Helaas is het vrij bewolkt dus zien we
niet veel van Costa Rica.
Na een uurtje landen we in Pte Jimenez. Het is geen luchthaven maar zeg maar een stuk asfalt die omheind is,
net naast het plaatstelijk kerkhof (zou dat een reden hebben?). We worden opgepikt door het hotel. We moeten
nog een 15 km afleggen maar door de staat van het wegdek zullen we hier wel een dik uur over rijden.
We ondervinden al vlug waarom: hobbel de hobbel en van put naar put. We zijn goed dooreengeschud bij aankomst.
Zoals gezegd het hotel ligt in het regenwoud en is een eco hotel dus geen buffet maar a la carte, geen televisie,
zonneenergie, geen stekker voor een haardroger enzomeer. Onze kamer heeft zicht op de zee en geen ruiten maar is beschermd door vliegeraamdraad (sorry ik kan er geen ander woord voor bedenken) en dan hebben we ook een net
boven ons bed. We krijgen ook een zaklamp en de instructies dat wij te gast zijn bij de dieren van het regenwoud
en niet andersom (dus knal de beestjes die in je kamer kruipen niet dood aub). Het leuke aan zo een open kamer is
dat je dus echt wel een bent met moeder natuur: je hoort elke vogel en wordt s morgens gewekt door de brulapen
(al dacht Ine eerst dat ik iets aan het roepen was...). Het nadeel is dat na een tijdje alles wak is. Je zit in het regenwoud
dus luchtvochtigheid is zeer hoog en dus voelt alles nat aan: bed, je kleren, etc. en je krijgt ook vaak plaatselijke
bezoekers in je kamer van motten tot spinnen en alles wat nog kan kruipen. Je wordt echt aangeraden om je schoenen
en kleren zorgvuldig te checken vooraleer aan te trekken.
Dus je leest het goed dit was iets compleet anders en we hadden wat tijd nodig om ons aan te passen. We vullen de
dagen met regen of wat had je gedacht, een paar wandelingen (al ziet Ine haar broek er meer uit als iemand die een
rally heeft gereden dan iemand die gewandeld heeft), apen (weeral apen), toekans (nog meer toekans), arends en vooral
zeer lekker eten. Het eten in dit hotel was zeer uitgebreid (3 gangen s mdidags en 4 s avonds) en het eten was van het
beste die we al gegeten hebben in ons leven. Zit je hier in het regenwoud bijna tegen einde van de beschaving en dan
serveren ze hier geweldig eten, ongeloofelijk!
De laatste dag planten we ook nog 2 bomen (lees: Ine plant en ik kijk) en dat is meteen het einde van onze reis.
De terugvlucht met onze mugge duurt iets langer dan normaal want de luchthaven van San Jose is gesloten voor een onduidelijke reden dus dat ding draait zo een 20 minuten circeltjes. Nie goe voor onze maag.
Gelukkig verloopt de rest vlot en komen we s avonds laat terug thuis bij onze poesjes.
Dit was Costa Rica, op naar Belgenland voor Kerst!
Wiuj dus weg met oze co-piloot en de eerste afslag was al meteen mis (niet de fout van de co-piloot maar de uitleg die we gekregen hadden bij de check out, echt waar!). Gelukkig hadden we na een kwartier door en wij dus terug naar af. We hadden een straat verder moeten nemen, maar ja veel borden staan er hier niet zulle. De rest van de weg loopt vlot. Wel blij dat we een jeep hebben want laatste stukje is bergop richting hotel die op toch dik 2000 meter ligt. Een jaartje terug hebben ze hier een aardbeving gehad en dus worden de wegen niet hersteld, sterker nog het is pas sinds een paar maanden dat je via deze kant het hotel opnieuw kan bereiken. Dus daar gaan we van put naar put, hobbel de hobbel met af en toe een stop voor tegenliggers en beestjes (foto's komen later). Maar we bereiken zonder veel problemen in de vroege middag ons hotel die uitzicht heeft op waterfall gardens. Voor de rest alleen maar bergen rond us, geen enkele winkel en ook geen enkel ander hotel.... Onze kamer mag er zijn (hotel behoort tot small leading hotels of costa rica) met haard voor 's avonds en toch wel speciale badkamer. We hebben toch al wat afgereisd maar deze behoort toch in onze top 3: zeer groot, een eigen waterval als decoratie (hebben we al vlug afgezet want moet naar het toilet van da lawaai) , een stenen jacuzzi in het midden, een gewone douche en een soort 'rotsdouche; die je als regendouche kan gebruiken maar ook als een waterval (net als bij de Flinstones). Ine wil meteen de jacuzzi uittesten maar wordt al vlug aangevallen door vliegende mieren dus einde plezier voor Ine.
We ontmoeten hier nog andere Belgen, een paar die we tegen de 80 schatten in Waterloo wonen en hier met prive gids zijn, hoedje af! Het avondeten is zeer lekker: een kaasfondue om te beginnen, gevolgd door een zeer lekkere hoofdmaaltijd en gedeelde dessert.
De maandag hebben we gids besteld en gaan we richting La Paz vulkaan. Helaas zien we niet veel van de krater want er hangen veel wolken (tja men noemt dit het nevelwoud voor iets zeker?). Dus een beetje terleurgesteld rijden we naar een koffieplantage. Zo ver je kijken kan koffieplanten. De pluk gebeurt tussen januari en maart en guess wat de plaatselijke bevolking begint er niet aan: te lastig en te gevaarlijk! Dus komt er volk van Nicaragua de pluk doen en krijgen ze 1 USD per 11 kilo. We lopen door de fabriek en Ine mag helpen de boontjes drogen. Terug in het hotel gaan we richting waterval en lopen we door waterfall gardens een soort dierentuin met toekans (weeral toekans), apen (weeral apen) en leeuwen (die hadden we nog niet gezien). Vinden we eigenlijk een beetje zielig want toekans en apen hadden wij al gezien in de vrije natuur, waarom dan die beesten hier opsluiten? De waterval zelf is prachtig en Ine slaagt erin om op haar gatje te vallen (tja hier staat er geen bordje zoals in USA met 'opgepast glad/nat' dus dat wordt een 'ei en blauwe plek). Als het donker is gaan we ook nog kikkers kijken: kikkers zijn het meest actief als het donker is dus na zessen is ideaal om de beestjes te bewonderen. We zien er die doorschijnend zijn, giftige, kikkers die een jeansbroek aan hebben. De avond sluit ikke af met jacuuzi op ons terras en lekker brubbelen met het geluid van de nachtvogels van het nevelwoud.
Voila dit hebben we ook gehad en op Dinsdag terug naar San Jose luchthaven voor een binnenlandse vlucht naar Pte Jimenez voor onze laatste stop: het regenwoud.
Of we go with our co-pilot to the cloud forest. The first right according to my co-pilot but after 15 minutes we realized this was wrong, so return to starting point and it should have been second right (not the mistake of my co-pilot but the instructions given at check out). The remainder of the drive goes pretty well but the last 10 miles are a real adventure, happy we have a jeep. About a year ago an earthquake did damage most of the roads and it is only since a few months the debris is out of the way. So here we go from pothole to pothole and often we had to stop as there is not enough room for all traffic or animals are blocking the road. But we arrive safely at our hotel situated with a view on the la Paz Waterfalls at 5100 ft. We have seen a lot of nice rooms but this bathroom is within our top 3: it is not only big but has a private waterfall as decoration (need to go the restroom from the noise!), a normal shower, a big jacuzzi in stone in the middle and a kind of a 'rock area with a rain shower and a waterfall shower' (a bit like the Flinstones). Ine likes to enjoy the jacuzzi but that is quickly over as she is attacked by flying ants.
On Monday we had booked a guide so we could visit the Volcano. Just like in Arenal we have not seen any crater due to the clouds (must be a reason why this is called the cloud forest!). Disappointed we travel to our next stop: a coffee field. We learn all about coffee and Ine is even for a while helping in the factory! In the afternoon we walk down to the Waterfalls and have free access to the garden which is a bit of a zoo with toecans (again), monkeys (again) and lions. We find it a bit strange why they keep these animals in a zoo as all these animals can be seen in the free nature. As Costa Rica is not the USA so no signs: 'wacth out wet' around the waterfall so Ine goes flat out.... As frogs are most active at night we wait till dusk before a guide takes around some nice frogs. In the evening I do enjoy the outside jacuzzi on our terrace with background music of the night birds.
On Tuesday it is time for check out and drive back to San Jose airport as last stop will be rain forest.
Gezien we 3 verschillende hotels hebben bezocht gedurende ons verlof, zullen we de blog ook maar zo opsplitsen. Ine zal later een paar foto's posten.
Aldus vertrokken op Thanksgiving. Natuurlijk druk op de luchthaven maar al bij al vlot door de security en na 3 en een half uur vliegen landen we in San Jose. Auto ophalen en ondanks gereserveerd heeft onze jeep geen GPS, gelukkig hebben we description naar hotel afgeprint en hebben we Ine als co-piloot. We rijden langsheen de flanken van het nevelwoud naar Arenal. Arenal is bekend van de vulkaan en zijn hot springs. Het hotel heeft 18 verschillende kleinere zwembaden allemaal elke dag 'vers' gevuld met natuurlijk water. Hoe troebeler het water, hoe meer mineralen in het water en elke 'vijver' heeft een verschillende temperatuur van 20 graden tot dik boven 30. We spenderen er een heerlijke relaxdag in. Op Zaterdag hebben we Hector geboekt. Neen niet van de film maar onze lokale gids en de bestemming is de hangbruggen in het regenwoud en regenen doet het (niet de laatste keer gedurende ons verlof!). Het pad is 2 miles lang en heeft meerdere bruggen waarvan eentje bijna 60 meter hoog! We zien ook een zeer giftige slang en leren veel bij over bomen en vogels. De dag is zo voorbij. We hadden een kamer met uitzicht op de vulkaan maar die hebben we niet gezien (heb aan check out gevraagd of er uberhaupt wel een vulkaan was...). De Zondag is het tijd om de valiezen te pakken en blindelings de instrukties van mijn co piloot te volgen en richting nevelwoud te trekken, halverwege terug richting San Jose....
As we had 3 different hotels during our Costa Rica trip, I will split the story in 3 blogs. Ine will post the pictures later.
So we left on Thanksgiving. Although it was busy in the airport we managed to get pretty quickly thru security. After 3 hours and 30 minutes we did touchdown in San Jose. First stop: rental car and although we did book a GPS it seems none was available. So we will have to try to find the hotel based on a print from the hotel and Ine as a co-pilot. After 2 hours we did reach Arenal which is famous for the volcano and the hot springs. The hotel has about 18 pools all filled with natural spring water. The less clear the water, the more minerals can be found and each evening the pools are empties and refilled. We did spend a full day to go from pretty cold to very hot! On Saturday we had booked a guided tour around the hanging bridges. A 2.5 miles hike and we learned a lot from our local guide Hector: trees, birds and snakes! The most impressive bridge was about 60 meters above the river. Impressive. Although we had a room with a view on the volcano, we must confess we have not seen the volcano (did even ask at the check out if uberhaupt there is a volcano....). Sunday was time to pack and blindly follow the instructions of my co-pilot to second hotel......
Voila we zijn veilig terug thuis in Atlanta. De heenreis had wat vertraging maar was voor de rest voorspoedig. Mijn verblijf in Ghana was op zijn Afrikaans dus met plussen en minnen. De binnenlandse vlucht was geannuleerd en dus mochten we 5 uur wachten op de volgende. De discussie die plaatsvond om zeker met de volgende vlucht mee te kunnen was best geanimeerd. Eens in het kantoor verliepen alle meetings voorspoedig. De laatste dag was gepland met aantal meetings in de haven van Tema gezien we op zoek zijn naar een logisitek provider/magazijn. En wat zagen we langs de kant van de weg staan: jawel een hint naar mijn vorige werkgever in Europa, zie foto. Geweldig om dit in Afrika te zien. Terugreis was best een aardige omweg: eerst naar Amsterdam, dan verder naar Detroit om tenslotte in Atlanta terecht te komen. Klinkt gek maar was qua tijd de kortste weg naar huis (24 uur om exact te zijn).
Het week-end dus wat bijgeslapen en op Zaterdag zijn ze ook onze recliners komen leveren. Vorige week Zaterdag moest Ine in de Macys even naar het toilet en ik dus wachten in zo een recliner. We waren eigenlijk al een tijde op jacht naar 2 stoelen voor in de tv hoek net naast de keuken. Deze zaten zo goed dat Ine me niet kon ompraten, meteen gekocht! Gisteren werden ze dus netjes op tijd geleverd.
Deze avond reden we ook nog terug naar ons oud gebuurte want we waren uitgenodigd door de Italianen voor pasta. We waren niet alleen want ook Angela en Luca, een bevriend koppel van de gastheer/dame waren uitgenodigd, het werd een erg gezellige avond met veel 'heftige' discussies. Gezien de afstand waren we pas iets voor middernacht thuis. Nog 3 dagen werken en dan vertrekken we op reis, we kijken er al helemaal naar uit!
Wie heeft er jetlag: ikke of de poezen?/Who has jetlag me or the cats?
Onze nieuwe recliners/New recliners
Jawel: gespot in Ghana P&O Ferrymasters/ Spotted in Ghana P&O Ferrymasters, my old employee!
We are back in Atlanta after a typical African trip, so some hick ups on the way. The biggest was the flight cancelation of my domestic flight. This did result in some loud African discussions and entertainment but after 5 hours I was allowed on the next flight. The meetings itself in the office went fruitful. I did plan some meetings in the port of Tema as we are seeking a local logistics provider/warehouse. During my drive around I did spot a truck which did make a nice reference to my old European employee. Unbelievable to find such a truck here in Ghana. The return flight was from distance viewpoint not the shortest but from time-wise it was (due to very short connection times): first to Amsterdam, connect to Detroit and finally jump on a plane to Atlanta. 24 hours after departure I was home and ready for some sleep.
On Saturday our recliners were delivered. Last week Ine had to go to the restrooms in Macys and I did wait in one of those chairs. Although it was not the plan to buy (yet), I could not resist! It was so comfortable and in my view would fit with our new carpet that Ine could not persuade me not to buy, although she did try hard I must say!
Sunday evening we were invited to our italian friends in our old street in Johns Creek. Our guests did also invite another Italian couple and the pasta was just excellent. We had a great evening and due the distance were only home just before midnight. Up to a short workweek of only 3 days and our well deserved holiday trip!
Het was een zeer drukke week voor me want we hadden Management Meeting in Atlanta. Alle managers van onze kantoren zijn op Zaterdag ingevlogen en dus hadden we niet alleen veel meetings maar moesten we ook nog eens gastheer spelen.
Op Zondagavond hebben we de managers meegenomen naar een NBA basket game. Atlanta thuis tegen Phoenix. We waren getuige van het eerste verlies van het jonge seizoen voor de Hawks. Maandag tot en met Donderdag waren er dan ook nog eens veel meetings waardoor ik s'avonds telkens laat thuis was. Op Donderdagavond werd de vierdaagse afgesloten met een bezoekje aan NFL American Football game. Meteen ook een nieuwe ervaring voor mezelf. Het werd een geweldige ervaring, 65000 sportgekke fanaten samen voor Atlanta tegen Baltimore. De sfeer is zeer luidruchtig en ook veel meer beleving dan een basketgame. Gezien het veterans day was werden eerst de troepen gelauwerd en daarna zagen we een zeer spectaculaire match gewonnen door Atlanta Falcons met een touchdown in laaste 5 seconden.
Morgen Zaterdag nog even samen met Ine genieten en dan vliegen we naar Ghana voor een weekje. Sorry voor kwaliteit van meeste foto's want zijn met mijn blackberry getrokken en heb meteen ook de foto's toegevoegd van onze shoppingjacht van vorige week.
Vest passen voor Bart/A coat for Bart
Schoenen voor Ine/Shoes for Ine
En dus veel zakken/A lot of shopping bags
Een reuze vlag/The US flag did cover the entire field
Friday, November 12th It was a very busy week as we had our General Management Meeting in Atlanta. All managers did arrive on Saturday or Sunday am and next to a lot of meetings we also had to play host.
On Sunday evening we took our managers to a NBA basket game: Atlanta at home against Phoenix. We did witness the first loss for Atlanta Hawks for the season. Monday till Thursday were filled with a lot of meetings and diners. We finished on Thursday with a visit to NFL American Football game: Atlanta against Baltimore. Also for me a first experience and one we will do more often in the future. A football game is just so more fun than a basket or baseball game: 65000 wild supporters with loud noise, a lot of noise. The game did start with honoring the troops as it was Veteran day followed by a spectacular game won by Atlanta during a last minute touchdown drive.
Tomorrow we will enjoy some time with Ine before we leave tomorrow night for a trip to Ghana.
2 weken geleden op Zondag zijn we nog snel aan de laatste voorbereidingen begonnen! Niet zoals bij onze overburen want die waren al een tijdje klaar met hun spectaculaire decoratie , heel mooi gedaan en ze hadden er zelfs griezelige muziek bij !
Op de community waar we wonen staat op de website dat Trick or Treat doorgaat tussen 18 en 21 , dus we staan paraat met een kom vol snoep !
We hebben al snel onze eerste gasten en hebben er wel een dertigtal in total ( ik vreesde dat ik niet
genoeg snoep ging hebben!) maar ik heb ondertussen het volgende geleerd : je moet de snoep in hun
Tas steken elk 1 stuk en niet laten grabbelen zoals ik deed ( er waren een paar gulzige kindjes bij !! zo verdween de snoep snel !)
Onze decoratie / Halloween preparations
Bij de buren / Our neighbors decoration
Onze bezoekers / our visitors
Sunday 31st of October
2 weeks ago on Sunday was Halloween and we still had to start to decorate our house. Unlike our neighbors across the street , they were prepared on time with beautiful decorations and they even had spooky music playing on the background !
On our community we could read on the website that Trick or Treat would be between 18 and 21 pm so we were ready and prepared with a bowl full of candy !
Our first guests arrive quickly and there are many more to follow, I believe we have seen 30 to 40 kids ( I feared I would not have enough candy after 2 hours ) but meanwhile I learned that we are supposed to put 1 piece in the kids bag and not let them grab as I did ( I must say there were some candy hungry kids and candy disappeared quickly !)
