Ik heb al bij al flink geslapen. Ik ben enkele keren wakker geworden, maar sliep vlug weer in. Om 06u30 piepte mama's gezicht boven mijn bedje. Ik toverde meteen een glimlach op mijn snoet. Naar beneden om mij te wassen en mijn kleren aan te doen. Mijn maagje begint toch wel een beetje te trekken: 100 ml gedronken. De rest ga ik dan opdrinken in de crèche. Papa brengt me. Mama gaat niet mee, dus neemt ze thuis afscheid. Het weerzien is al vlug, want mama komt me al halen om 13u30.
Deze morgen was ik alweer vroeg wakker. Ik hou ervan om rond 5u te kirren, lachen en te brabbelen in mijn bedje. Mama en papa vinden dit niet zo leuk; ze hopen dat dit een eenmalige week is en dat ik mijn nachten weer iets langer maak. Ze stoppen dan de hele tijd die fopspeen in mijn mond in de hoop dat ik mijn slaap terug zal vinden. Jammer voor hen, want de ochtendstond heeft goud in de mond of zoiets.
Mama heeft me om 5u50 dan eindelijk mijn flesje gegeven (na 50 min. kirren, lachen en brabbelen, dat bijna resulteerde in een huilbui). Ik heb 80 ml gedronken en daarna naar beneden om me te wassen en te kleden en een verse pamper ('t was nodig, want na mijn flesje lag er een grote, stinkende ... in). Daarna nog even aan de fles; opnieuw zo'n 80 ml gedronken. Normaal drink ik meer, maar vandaag had ik geen zo'n dorst. Papa heeft me mijn vestje aan gedaan en zette me in de maxi cosi. Naar waar gaan wij zo vroeg op de dag?
Amper 5 min. rijden, stopten we al. Ik herken het gebouw waar mama en ik logeerden toen ik nog maar geboren was, maar dit gebouw ken ik niet. Eenmaal binnen gaan mama, papa en ik naar de groep Janbeebejan (ik hoop dat ik het juist schrijf). Mama en papa praten wat met de mevrouw. Ze halen me uit de maxi cosi. Ik lach. Mama wandelt met me rond en geeft me aan de mevrouw. Ik krijg nog een zoen en een 'dag schatje' van mama en papa. Er staat water in de ogen van mama. Ik blijf lachen.
Over de middag belt mama het kinderdagverblijf op om te horen hoe ik het stel. Op dat moment lig ik te slapen. Mama hoeft zich helemaal geen zorgen te maken: ik slaap af en toe mijn hazentukjes, ik lach, ik eet flink, ik kijk rond naar de andere kinderen. Ik moet wel nog wat wennen aan het wenen van de andere kindjes, maar de verzorgster zegt dat dit wel komt.
Vooraleer ik het weet staan mama en papa aan mijn bedje en komen ze me ophalen om mee naar huis te gaan. Mijn 1e dag is goed verlopen. Het is een blij weerzien met mama en papa. Eerst bij papa op de arm en daarna bij mama.
Thuis krijg ik eerst mijn badje en word ik overstelpt met knuffels en zoenen van mama. Daarna mag ik nog even slapen tot het tijd is voor de volgende fles en daarna naar bedje om dan rond 23u mijn laatste flesje van de dag te nuttigen. Ik zal waarschijnlijk wel goed slapen na zo'n spannende 1e dag. Ik weet het jullie morgen te zeggen. Ok?!
Intussen ben ik al 15 weken geweest. Volgens K&G (en de grafieken) zit ik mooi op schema. Ik weeg al 6kg120. Ik meet 62 cm en ik heb een hoofdomtrek 41,6.
Ik word al een heuse jongen! Ik ben een heel beweeglijke jongen. Ik heb geen zittend gat. Ik kijk graag rondom me, er valt dan ook zoveel te bezien, hé. Ik kan enorm genieten van een wandeling. Dan kijk ik graag naar de bladeren van de bomen. Het liggen op mijn buikje gaat ook steeds beter en doe ik ook al liever. Soms gebeurt het dat ik van op mijn buik terug op mijn rug rol. Ik doe ook een poging om van mijn rug op mijn zijde te rollen, tot nu toe is dit nog niet echt gelukt. Wat ik ook leuk vind, zijn mijn beentjes in de lucht gooien en spartelen en/of mijn voetjes pakken, en dan mijn beentjes weer met een plof laten vallen. Ook in badje ben ik een enorme spetteraar. Diegene die me wast blijft niet droog en vaak kan er na mijn badje gedweild worden. Ik ben een enorme zeveraar. Mijn truitjes blijven niet droog en als ik de kans krijg, dan stop ik alles in mijn mondje. Ik grijp ook al naar speeltjes, alleen lijkt dit nu nog meer op boksen dan grijpen. Ik brabbel hele verhalen. De mensen horen mij blijkbaar graag vertellen, want in de winkel levert dit veel bekijks op, hoor. Misschien ben ik net zoals papa een beetje show-beest. Mama (en nog anderen) zegt dat ik 'filou'-ogen heb en dat er nu al een beetje deugniet te zien is, maar dat ik zo'n lieve kapoen ben.
Ik ben deze avond (samen met mama en papa) op verkenning geweest naar de crèche. Het zag er wel leuk uit: speelgoed, sitters, andere kindjes. Hopelijk neem ik op 18 oktober een goeie start. Ik denk dat mama een veel kleiner hartje zal hebben dan ikzelf.
De tijd is aangebroken om over te schakelen van voltijdse borstvoeding naar gedeeltelijke borstvoeding en kunstvoeding. Ik heb 3 volle maanden alleen maar borstvoeding gekregen. Gisteren was mijn 3e ver'maand'dag en dus starten mama en ik vandaag met het afbouwschema. Mama heeft me wel al toegefluisterd dat ik (als de melkproductie van mama het toelaat) 's morgens en 's avonds nog borstvoeding zal krijgen tot aan 6 maanden of zo. De overgang van borstvoeding en kunstvoeding moet geleidelijk gaan.
Maar stap 4 en stap 5 zullen dus nog even worden uitgesteld.
Mama en ik zijn natuurlijk benieuwd (en ook wel een beetje angstig) hoe ik, met name mijn maagje, zal reageren op kunstvoeding. Ik laat het jullie zeker weten.
Op donderdag 09/09/2010 stond er opnieuw een consultatie gepland bij K&G. Net zoals de vorige keer, moest ik eerst op de weegschaal. Dus ik word gestript van al mijn kleertjes, enkel mijn pampertje mag ik aanhouden. 5kg630 - Daarna worden we verwacht bij de verpleegster. Ik word gemeten, alsook wordt de omtrek van mijn hoofd genomen. 61cm en hoofdomtrek: 40,5. Bij de dr. krijg ik 3 spuitjes. Eentje met een vloeistof die in mijn mondje wordt gespoten. De dr. zegt dat het heel vies smaakt en toch lig ik te brabbelen en te lachen naar de dr. Dus zo vies is dat toch niet. Daarna krijg ik in elke bil een spuitje. Het prikken in de bil vond ik helemaal niet zo leuk en zette ik toch maar even mijn traankanalen open, maar het was al vlug over. Mama en oma waren mee om me te troosten en af te leiden. Toen ik nog geen 5 min. op de arm zat bij mama kon ik al weer lachen. Mama had toch maar een klein hartje, hoor. Ze wist niet goed hoe ze zou reageren op de prikjes of hoe ik zou reageren en hoe haar reactie daarop zou zijn. Vandaar dat oma mee was. Dus dank je wel aan oma. Eigenlijk is het allemaal wel vlotjes gegaan!
Ik heb er zelfs borstvoeding gekregen. We moesten er om 14u zijn, net het moment dat ik moest eten. Ik heb 10 min gedronken vooraleer naar de verpleegster te gaan en 10 min gedronken na het bezoek bij de dr. Ik heb dus in shifts gegeten/gedronken. En 't heeft gesmaakt, hoor.
Ik kan al een beetje brabbelen en lachen. Sinds een 2-tal weken begin ik ook mijn handjes te ontdekken. Mama zegt vaak dat ik lig te bidden. Dan zijn m'n handjes samengevouwen, ook zijn mijn vingertjes leuk speelgoed. En lekker, ik kan zo heerlijk sabbelen op m'n vuistje. Mama en papa vinden dat niet zo plezant: ze halen dan mijn handje uit m'n mond en krijg ik m'n fopspeen. Ik vind mijn vuistje veel lekkerder dan m'n tutte, hoor. Eens ze hun rug hebben gedraaid, floep ik die tutte eruit en stop mijn vuistje weer in m'n mond. Maar ze houden vol. Het gebeurt dat ze wel 10 keer op een rij mijn vuistje uit m'n mond mogen halen en mijn fopspeen geven. Eens ik mijn voeten ontdek, dan stop ik die in m'n mond.
Ik heb er mijn 1e lange rit en overnachting elders dan thuis op zitten.
We zijn naar Cherain geweest. Dat is nabij Houffalize. Een kleine 3u rijden. In het doorgaan heb ik bijna de ganse tijd geslapen. In het terug naar huis keren, heb ik me halverwege boos gemaakt en zijn we gestopt op een parking, waar papa me een verse pamper heeft aan gedaan en toen was alles weer ok. Tijdens het verblijf hebben we ook heel wat verplaatsingen met de auto gemaakt. Het gebeurde dat ik m'n tutje verloor en dan klom mama of papa naar achteren om mijn fopspeen terug te geven en wat met me te spelen, praten of lachen. Leuk, hé!
De B&B waar we verbleven is een oud schoolgebouw dat nu omgebouwd is tot een charmant hotel. Ik sliep in mijn eigen vertrouwde wiegje en ik heb geslapen tot 6u, daarna heb ik m'n fopspeen gekregen en heb ik nog een tukje gedaan tot 8u.
Mama en papa zeggen dat ik heel flink ben geweest. Ze zijn gaan uit eten, hebben verschillende terrasjes gedaan, hebben de brouwerij van Achouffe bezocht en intussen sliep ik wat of lag ik te kijken of bellen te blazen of wat te kirren.
Eten en een verse pamper krijgen was toch wel een beetje avontuur. In de auto, in een restaurant, in een hotel. Mama zegt dat ze toch liever thuis borstvoeding geeft. Maar 't is gelukt.
Het was een leuk uitje, maar zoals het spreekwoord zegt: 'Oost, west, thuis best!'
Toen ik en mama rond mijn 5 weken op consultatie moesten naar K&G, vroeg de verpleegster of dat ik al kon volgen. Mama zei dat ik al kon fixeren op de mobile en ook kon volgen, maar dat ik er zin moest in hebben. Wel dit is nog altijd zo, alleen is het nu al veel duidelijker dat ik kan volgen. Papa heeft het zelfs vastgelegd op film. Tessa was aan het dansen van de ene kant van het tapijt naar de andere kant, eigenlijk meer zot aan het doen, met Bumbaloo in haar handen terwijl ik op schoot zat bij mama. Dat is lastig zo van de ene kant naar de andere kant kijken. Het was alsof ik een tenniswedstrijd aan het volgen was. Ook kijk ik graag naar waar mama of papa gaat terwijl ik in m'n sitter zit.
Ik drink nu af en toe ook al uit een flesje. Nog altijd melk van mama, hoor, maar mama zegt dat ik een speen moet leren kennen zodat de overschakeling naar flesje vlotter gaat. Hoezo flesje? Mag ik dan niet altijd aan de borst blijven drinken?
Gisteren was het super. Lekkere desserts, mooi weer en zalige armen om in te slapen. Ook heb ik weer heel wat leuke cadeautjes gekregen: kleertjes, speelgoed en een heuse pampertaart.
We zijn al 6 weken ver na de geboorte. Dit staat gelijk aan een mijlpaal in mijn jonge leven, alsook voor mama. Vanaf nu mag ik al even in de babysitter zitten, alsook mogen mijn nageltjes geknipt worden. Vooral dit laatste vond mama super, want ik had toch wel heel lange nageltjes waarmee ik al goed kon krabben (niet alleen mezelf, maar ook diegene die me in hun armen hadden). Dus mijn nageltjes zijn sinds 04/08/2010 kort geknipt met dank aan Marleen. Mama zag het niet meteen zitten om m'n nageltjes te korten omdat ik nog zo'n fijne, kleine vingertjes heb. Ik ben nochtans heel flink en stoer geweest tijdens het knippen: ik ben gewoon rustig blijven liggen. Ook voor mama is 6 weken een mijlpaal. Na zich 6 weken rustig moeten houden (niet heffen, niet poetsen, stofzuigen, ...) mag ze ook weer in actie schieten. Enerzijds is mama dus blij, anderzijds vond ze het wel leuk dat papa het huishouden voor zijn rekening nam.
Op 02/08 ben ik wakker geworden met een muggenbeet op m'n pols. Het is m'n eerste. Ik reageer nog niet op die beet. Naar het schijnt reageert een baby pas vanaf 6 maanden allergisch op een muggenbeet. Gelukkig heb ik er maar eentje, maar dat is met dank aan mama die op muggenjacht is geweest en na een kwartiertje jagen kon triomferen.
We hebben al een aspect van het karakter van Guustje leren kennen. Hij is ongeduldig. Hij komt wakker en daarna wil hij meteen de borst. Maar omdat het dan zo rap moet gaan, is hij ongedurig. En lijkt het meer op een gevecht om hem aan de borst te krijgen dan een lief tafereel waarbij moeder haar zoon aanlegt. Na 10 min. wissel ik van borst, maar zoals hij van tevoren om de borst vraagt, slaapt hij vaak al weer. Toch wel frustrerend. En dan moet ik geduld (wat ook niet m'n beste eigenschap is) aan de dag/nacht leggen om hem toch te doen drinken. Dit tafereel speelt zich meestal 's nachts of 's morgens vroeg af (wat het voor mij extra lastig maakt). Nu ja, ik kan niet boos zijn op dit lief manneke, want een tactiek om hem wakker te maken is hem tussendoor verversen en dan ligt hij mij aan te kijken met zijn bambi-ogen en lieve lach. Meestal drinkt hij wel flink (en lukt het aanleggen ook rustig). Ook boeren kan hij als de beste.
Mama kan alweer trots op me zijn , want opnieuw heb ik een goed rapport van K&G. Ik weeg 4kg840. Ik meet 57cm en mijn hoofdomtrek is 38,5. Het is dus allemaal in verhouding. In vergelijking met een 12 dagen terug is er dus 540gr en 2,5 cm bijgekomen. De dr. deed maar rare dingen, hoor. Mijn benen strekken, plooien, rekken. Gelukkig ben ik nog lenig. Ook controleerde hij mijn plasser. Zijn conclusie was dat alles op z'n plaats zit. Oef! Ook luisterde hij naar mijn longen en deze klinken zuiver. De volgende keer heb ik een afspraak met spuitjes. Ik ben benieuwd hoe ik (en mama) daar zullen op reageren.
Ik ben al 1 maand jong. Iedereen zegt steeds dat ik al veel ben veranderd en dat ik blijf veranderen. Omama zegt zelfs dat ik al 'vervet' ben. Ik begin een echt baby'tje te worden, hé. Het pasgeborene is er al helemaal af. Ik heb bolle kaakjes en billetjes. Mama zegt dat ze om in te bijten zijn. Ik slaap voorlopig bij mama en papa op de kamer in mijn draagmand. Het is er heerlijk slapen, want ik word maar 1 (of heel zelden 2) keer wakker om te eten. En als ik dan een beetje knotter of ween, dan is mama daar meteen om mij te voeden. Da's toch het leven. Een nieuw geluidje dat ik maak, is kreunen van genot of welbehagen. Het maakt mama aan het lachen. Op 23/07 heb ik voor de eerste keer luidop gelachen. Het is moeilijk na te bootsen voor mama en omama. Het was alsof ik nonkel Matthi aan het uitlachen was, want omama was net het verhaal aan het doen van zijn gips aan Irène. Maar uitlachen, daar doe ik niet aan mee. Ook begin ik steeds meer en meer te zien. Ik kan al sommige gezichten herkennen en dan verschijnt er een glimlach op mijn snoet. Ook het volgen van licht of de mobile aan mijn park lukt al aardig. Natuurlijk slaap ik ook nog veel, want ik moet nog veel groeien. Mama hoopt dat ik veel groter word dan haarzelf. We zullen wel zien.
Op vrij 16/07 kwam K&G langs voor de gehoortest en het wegen/meten van ons ventje. Zoals de titel van dit bericht al zegt: een goed rapport. De gehoortest bestond eruit dat er klevers bevestigd werden in zijn nekje, schouders. Op zijn oortjes werden er 'schelpjes' geplaatst verbonden met de klevers en deze stuurden dan een signaal door naar een mini-computertje en vice-versa. Lichte geluidjes werden doorgestuurd en naargelang hoe de hersenen reageerden op deze geluidjes, kan de computer bepalen hoe het gesteld is met het gehoor. Zowel links als rechts kwam er OK. Dus voor deze test is hij al met glans geslaagd. Nadien werd hij op de weegschaal gelegd: 4kg300. Sinds zijn komst weegt hij toch al een 800gr meer. Ook is hij al een flink stuk gegroeid: 54cm. Zijn hoofdomtrek meet nu 36cm. Opnieuw krijgt hij al z'n punten. De melk van mama is waarschijnlijk power-voer.
Vandaag is Guust 3 weken jong! In die 3 weken heeft hij toch al het een en ander meegemaakt: een bbq, mee naar vrienden, de gang (berging, wc en badkamer) onder water, feest voor 75 jaar mémé Clara, bezoek thuis, ...
Maar onze Guust is daar allemaal ferm gerust in. Zolang hij op tijd zijn eten en een propere luier krijgt, hoor je ons manneke bijna niet. Hij slaapt zo graag. Ook is een favoriete bezigheid: poepen en plassen. En het liefst nét wanneer hij een verse luier aan heeft. Of sproeiertje spelen, maar da's typisch mannetjes, zeker?
Ook voor ons, als kersverse ouders, is het toch wat zoeken. Je bent niet alleen mama en papa, maar je blijft ook een koppel. Deze balans is zeker nog niet in evenwicht. Dit zal wss maar komen eens we meer geroutineerd zijn.
Af en toe zijn we onzeker of onwetend. Zo hebben we een handige, moderne buggy, maar dat ene wiel ratelde zo irritant. Het ding was de ene keer ratelde hij wel en de andere keer weer niet. Al gaan informeren bij de winkel waar ik (allé, omama) het gekocht heb om op te sturen. Nu blijkt (na één oogopslag van omama) dat we de rem niet voldoende omhoog deden. Pff! Probleem opgelost. Ook de verschillende, vaak elkaar tegensprekende, maar goed bedoelde raad doet ons soms twijfelen. Maar net zoals Guust: met vallen en opstaan worden we groot.
Het was een vriendin van me die vroeg of dat ik na het geven van borstvoeding ook altijd zo'n droge mond heb. En nu ik er eens op let, het is idd zo dat ik na de voeding altijd een slokje drink. Raar, maar waar. Omama wees er mij op dat we al een 1e ritueel hebben. Vooraleer Guustje aangelegd wordt, krijgt hij een slabbetje om, want zowel Guustje als ik zijn grote 'brielpotten.
In onze living zit een enorme koepel. Voorlopig nog zonder zonnewering, maar tegen volgende zomer moet daar verandering in komen. Dus het is moeilijk om ons huisje fris te houden. We behelpen ons voorlopig met een laken over de koepel. Maar de temperaturen zijn wel een beetje té, hoor. Een 24 graden is genoeg voor me, hoor. Voor Guust is het eender. Hoewel ... ik vind het moeilijk wat je zo'n baby'tje moet aandoen. Dat heeft nog een andere temperatuursbeleving dan ons. Vandaag heb ik enkel een body'tje aangedaan met zijn mouwloos slaapzakje en een dekentje om te slapen. Voor 's nacht doe ik wel nog een t-shirt met lange mouwen aan. Ikzelf kan niet zo goed tegen dergelijke temperaturen. Vooral nu ik nog niet goed weet wat ik aan kan: mijn kledij past nog niet en de zwangerschapskledij is te ruim. Het is alsof er nog een baby'tje in mijn buik zit. En met een keizersnede duurt dit langer dan bij een vaginale bevalling. Minstens 6 weken. Pff! Nu ja, vanaf volgende week geven ze mindere temperaturen, zeker?
Het was toch een beetje (bang) afwachten hoe Guust zou reageren op z'n nieuw bedje en park. Hij is er (voorlopig) gerust in. De 1e nacht heeft hij geslapen tot 05:20 en hij vroeg zijn volgende voeding om 9u. Dus mij hoor je niet klagen over onze kleine slaper. Hopelijk hebben we een even goede 2e nacht. Voorlopig slaapt hij in de draagmand op onze kamer. Overdag slaapt hij in het park of in het kinderbedje in zijn kamertje. Hij zal waarschijnlijk 's nachts op onze kamer blijven zolang ik borstvoeding geef. Het is een wolk van een baby (al zeg ik het zelf en oma zal wel bevestigen) want hij huilt enkel wanneer hij honger heeft of naakt op het verzorgingskussen ligt, alsook slaapt hij veel en goed. Laat ons hopen dat het zo'n rustige baby blijft.
Eindelijk thuis! Om 13u10 zijn we thuis gekomen. Het eerste dat ik heb gedaan is Guust zijn voeding gegeven De rest van de namiddag bestond voornamelijk uit opruimen. Het vele gerief een plaatsje geven. En het is nu nog niet gedaan. Maar ik moet opletten dat ik mezelf niet overdoe, want een keizersnee blijft een operatie. Gedurende 4 à 6 weken mag ik niet poetsen, stofzuigen, rolluiken omhoog/omlaag doen, dingen (+ 10kg) heffen. Gelukkig is Filip toch een beetje een nieuwe man. Ook kan ik rekenen op mama en vele anderen. Hopelijk gaan we een goeie nacht tegemoet.
Guust is geboren! Na een lange arbeid, die uiteindelijk resulteerde in een keizersnee hebben we een pracht van een zoon op de wereld gebracht.
Zondagmorgen om 06:45 ben ik wakker geworden met een natte onderbroek, maar het bed was niet nat. Verwarring: is mijn water nu gebroken of niet? Toen ik op stond, verloor ik opnieuw enkele druppels. Dus maar even naar materniteit, waar men zei: 'maak u op uw gemak klaar en kom eens binnen voor controle'. Op zondag werkt men met een gynaecoloog van wacht en deze was natuurlijk nog niet op dienst. Blijkbaar was mijn vruchtwater niet gebroken, maar een scheurtje of zo waardoor ik vruchtwater heb verloren. We wisten al dat we terug naar huis gingen mogen, maar hebben er toch 2u of 2,5u gespendeerd. De rest van de dag heb ik weeën gehad. Om 16u à 17u begonnen de weeën toch wel regelmatig te komen en begonnen pijnlijker te zijn. Om 23u30 zijn we in bedje gekropen, maar na 5 min. al weer op, want was te pijnlijk om te blijven liggen. We hebben dan maar besloten om naar de materniteit te gaan. We zijn gearriveerd om 00:30. Ik had toen nog maar 4 (net geen 5) cm opening. Om 03:00 had ik 6 cm. Om 05:00 hebben ze een epidurale geplaatst, want het was niet meer te verdragen. En ik was zo moe. Om 8u30 arriveerde m'n gynaecologe. Ik had 7cm. Er zat dus totaal geen vaart in de arbeid. Normaal heb je 1cm opening per uur. Ze besloten om een baxter aan te leggen om weeën sneller op gang te brengen, maar Guust reageerde daar niet goed op. Zijn harttonen gingen onder 100. Dus werd deze weer weggenomen. Om 11u30 had ik eindelijk 9 cm. Dus het einde was in zicht. Nog een uurtje of anderhalf uurtje zou het moment aanbreken. Om 13u15 voelde ik echt wel de drang dat Guust wou geboren worden. De gynaecologe checkte: nog altijd 9 cm en een gezwollen vliesje. Het zou niet lukken voor een vaginale bevalling. Keizersnee ... Ik kon het niet helpen, maar de hele weg naar de operatiezaal moest ik huilen. Aangekomen in de operatiezalen heeft men nog wat verdoving bijgespoten, want epidurale was zo goed als uitgewerkt en me klaar gemaakt voor de bevalling. Filip moest een kapje en schort om. Guust is geboren om 14u26. Alhoewel er is verwarring over exacte tijdstip. Zijn hoofdomtrek: 35 cm - 3kg515 - 51cm Daarna mocht Guust samen met Filip mee naar de materniteit, terwijl ik nog even op de recovery moest. Pas op woensdag mocht ik eindelijk iets eten. De reden daarvoor was dat ik eerst windjes moest maken. Ook Guust had de eerste dagen geen honger. Hij had enorme last van zijn slijmpjes. Toen hij wel wou eten, lukte het niet goed met de borstvoeding. Ik produceer voldoende, maar hij vond de techniek niet om te drinken. Eens hij de techniek door had, vond hij de tepel niet. Ik heb gedurende 2 dagen moeten afkolven om zijn melkje te geven met een flesje. Nu drinkt hij wel aan de borst maar met een tepelhoedje. Een siliconentuutje die geplaatst wordt op de tepel waardoor hij makkelijker de tepel vindt. Intussen weegt hij al 3kg400. Dus het gaat goed. Het is (voorlopig) een heel rustig baasje. Leuk!!! Natuurlijk zijn we trots op onze zoon!
En met een keizersnede duurt dit langer dan bij een vaginale bevalling. Minstens 6 weken. 
