|
Als ik nog een auto had en er geen mens te bespeuren viel kon ik alle ellende eruit schreeuwen.
Ik moet de situatie die me blijft verwonden, loslaten. Dat wat me telkens opnieuw van binnen doet sterven.
Ik zeg tegen mezelf om te stoppen met dat wat me telkens neerslaat.
Ik zeg tegen mezelf om te geloven in dat wat niet langer te geloven is.
Volg je eigen gevoel. En je hart. En vergeet niet ook je verstand als je overmand wordt door emoties, angst, ontzetting.
Als je niet nog meer de zin in leven wil verliezen, zorg dan eindelijk GOED voor jezelf.
|
Schrijven om (in leven)... te blijven.
