De schaduwen bloeien in de hoeken,

we laten het oogluikend licht nog even liggen,

je strekt me uit als een brug tussen het punt

jij en ik stroop het naakt van mijn vel

onder de lakens sluit ik de hemel, slok

de zon op in het heelal van me vloei je

over de randen door het deinen van de onderstroom

in je ogen ben ik een eiland, zo allesbehalve jij

is er niets meer dan wolken en water

met in de weerspiegeling:

(het laatste beeld dat ik je gaf over een meisje

op hoge hakken dat hoofdschuddend haar pakje sigaretten zocht

onder een radarhemel vol fosforiserende sterren met een kou

die door haar teerbeminde longen greep, de ijskristallen

van haar zuchten brak tussen de huizen van je straat)

tijdens een delirium van een dag regen die druilig

van de zolderruiten druipt, zitten er vogelnesten in mijn haar

wanneer ik de meeuwen uit mijn ogen wegknipper,

wil de storm maar niet gaan liggen op de bodem van mijn glas

vervormt de wereld zich met rode randen en ik

heb de stad als een jas om me heen geslagen want:

(hoe spijtig is het niet dat die verkeerd geparkeerde auto

je zicht belemmerde en ik maar niet kan vergeten waar je woont)

.

Meigem, 20/12/2007

20-12-2007 om 16:04 geschreven door Jenn  

Hemelhaast

Nu, er geen huis zo leeg is ben je te dicht

wanneer ik probeer (meer nog dan die

zestienduizend kilometer)

afstand

van je te nemen, ook al is de aarde rond

en jouw dag, mijn nacht,

mijn dag, jouw nacht is,

zijn grenzen toch meer

dan geschilderde lijnen

op de grond tussen landen in

verdwijnt huiverend

de tijd

in de kerktorens van onze stad

die zich verder uitstrekt over daken

verkruimelen de contouren

van je lach in een herinnering,

alles is nog veel

te ver

waaien mensen uiteen als

herfstbladeren over pleinen

wanneer wielen de weg

in straten spinnen

die ik aan mijn voeten leg,

heb ik niet veel woorden meer nodig

als van toen een vliegtuig,

gevangen in de weerspiegeling

van een bleke november,

zich de hemel in haastte,

fladderden mijn weke vleugels

te ruim in me.

Meigem, 07/11/2007

17-12-2007 om 09:31 geschreven door Jenn  

Er zit een scheurkalender in zijn buik

met nog zevenentwintig dagen ver zou hij

niets liever willen doen dan blijven liggen

zo de dag tegenhouden om te beginnen

maar toch zijn er koffers gepakt, vragende

poezenpootjes op ’t parket en er is ik.

Door de zwarte gaten in mijn stem verdwalen

er sterren tussen de ritssluiting, kust hij onmondig

mijn lippen wijder dan grenzen in een zoen

loop ik verloren terug op omgekeerde traptreden

hoor hoe regen valt als aan de onderkant

van de wereld water opspat, krul ik me op

in de nacht die hemelhoog in kerktorens klaagt

met sluimerende slaap in de ooghoeken van de kamer

vouw ik lakens tot een droom als hij gaat liggen,

pas dan schrijf ik zijn vrijheid in vragen

-Op de bodem van mijn lichaam knoopt hij

koorden door mijn spieren en scherpt

de violen in mijn hoofd onder zijn vingertoppen

streelt hij me kippenvel en ben ik vleugellam-

tussen de haakjes en witregels vol want

er zit een scheurkalender in mijn buik

met nog zevenentwintig dagen ver.

Meigem, 15/11/2007

11-12-2007 om 09:28 geschreven door Jenn  

Op mijn eiland van licht

met dromen achter de ogen,

afgeknipte spijkerbroeken

en zestienjarig bikinibloot

bij roodwit gestreepte paravents

dragen de duinen

drêpepapier bloemen,

zijn schelpjes nog geld

bewaard in doosjes

met lintjes voor

later en wind in mijn haar

zijn kastelen niet meer van zand

schoof je in mijn schoenen.

Ik wuif wolken weg en

je sprak schuld en dins-

daagde me uit

die dag te herinneren maar

golven wiegen water in mijn ogen,

toen tussen sprong en branding

mijn vingers geen blijf wisten

door je huid onder handen.

Meigem, 22/05/2007

05-12-2007 om 22:50 geschreven door Jenn  

We dronken sangria en spijt,

vergaten het fruit te eten.

We waren veel te laat voor elkaar geboren,

leefden in tegendagen tussen seizoenen.

Je sprak de stilte stuk,

ging liggen tussen huid en ziel

en sliep de uren stil, verdwaalde.

De hemel vlakt en raakt het hellend land.

De zomer verwinterde, je gaf me herfst

die smaakte naar zwart en koude voeten

in de kleur van regen krulde mijn haar.

Ik dacht wolken te tellen

maar ze waren duizendeengeheel.

Meigem, 24/09/2006

04-12-2007 om 09:04 geschreven door Jenn  

Da Capo

1.

…door de geur van zon op huid,

uren traag schuifelen als

oude vrouwen over het plein,

de klok in stilte siëst.

bessen zwaar zwanger,

boeren strepen kerven in de aarde

die wolkt van opvliegend stro en

melancholie in de avond

2.

van lege straten glinsterend als olie.

vallen weke kleuren in

sluipende kilte van verkortende dagen.

het vliegenraam op stal,

terrastafeltjes ingeklapt en wachtend,

gakkende ganzen in vogelvlucht weg

zoals wind die in kale kruinen woelt,

maken kerkhofblommen zich op

3.

want te koud om handschoenen te vergeten.

verkleumde handen en soep,

 wit vervriest adem en vijver dicht,

ijskristallen verstillen op ruiten

van auto’s die ’s morgens sputterend

niet starten willen. dekbedwarmte

die laat slapen want om zeven uur

is het nog veel te nacht

4.

maar voor het eerst satijnen lakens.

dauw als breekbaar licht

in een te frisse ochtend

met gebloemde jurken,

witgerande tenen en bleke benen

die huiveren om zoveel overmoed

van de kat vol verlangen in haar kop

en licht nog niet lui is,

Meigem, 08/05/2007

03-12-2007 om 11:41 geschreven door Jenn  

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

27-09-2005 om 16:32 geschreven door Jenn