Ik ben Ria Tijskens, 52 jaar oud, afkomstig uit Peer, gehuwd met Rudi Mauquoi en moeder van Laurens (21) en Cédric (17).
Sinds 20 jaar heb ik mijn vaderland geruild voor Luxemburg (Bertrange). Met deze verhuis zijn ook mijn beroepsactiviteiten gestopt, zodat ik veel tijd gekregen heb om de kinderen op te voeden, me te integreren in mijn nieuwe thuisland en me uit te leven in verschillende hobbys.
Eén van die vrijdetijdsbestedingen was het lopen, zodat ik van een echt a-sportief mens geevolueerd ben naar een fervente lange afstandsloopster en zo verschillende marathons heb kunnen uitlopen.
In 2003 heb ik deze hobby moeten stopzetten door een hardnekkige kwetsuur.
Een groot gedeelte van de trainingstijd in de bossen werd nu doorgebracht in de wachtkamer van ziekenhuizen en dokterscabinetten.
Na verschillende tientallen “specialisten” te hebben geraadpleegd, is er hopelijk een “definitieve” oplossing gevonden voor het probleem in mei 2007.
Het plaatsen van een stent in een slagader laat me toe sindsdien normaal te stappen, te zwemmen en zelfs te lopen.
Zodoende is het idee ontstaan mijn negatieve periode af te sluiten door mijn energie om te zetten in een positief doel. Concreet betekent dit dat ik op 5 oktober 2008 aan de start zal staan van de Marathon van Keulen om de 42,195km te lopen voor het “goede doel”.
Ik wil door het lopen van de marathon geld te verzamelen IKO, een projekt voor weeskinderen in India, geleid door Reinhilde Vanvelk (een collega uit mijn middelbare schooltijd). Het gaat hier over een tehuis voor een 20-tal weeskinderen, opgericht in 2005. De geleverde financiële bijdrage zal mee gebruikt worden om het huis ‘self-supporting’ te maken.
Alle informatie over het werk is te vinden op www.ikovzw.be.
Als jullie sympathie kunnen opbrengen voor mijn idee nodig ik jullie uit om te sponsoren, hetzij per kilometer, hetzij met een forfaitair bedrag. Onder “E-mail mij" kunnen jullie me een berichtje sturen over het sponsorbedrag (of eventueel telefonisch op 691/63 55 74). Belangrijk: het verschuldigde bedrag liefst eerst na het uitlopen van de marathon betalen!!! Hiervoor zal ik jullie na de 7de oktober een bericht en rekeningnummer sturen.
Op deze website kunnen jullie eveneens mijn vorderingen volgen, evenals de evolutie van de sponsoring (aan de rechterzijde)
Alhoewel ik vastbesloten ben de marathon tot een goed einde te brengen (erfelijke koppigheid!!) zou ik het toch fijn vinden vele reacties te krijgen.
Zojuist een week gewijd aan een andere sport, en deze keer in een andere opstelling : Rudi dé sporter, ik de ´coach´ (op papier toch). Op het European Chess Club-gebeuren in Kalithéa (Halkidiki, Griekenland) heeft Rudi mee de kleuren verdedigd van de luxemburgse landskampioen Differdange. Ondertussen zijn we stilaan met lopen terug begonnen, en dat was daar natuurlijk wel prachtig te doen langs de zee. En voor een schaker is zo´n lichamelijke aktiviteit wel nuttig in het vooruitzicht van meestal een lange partij. Sinds deze morgen zijn we dus terug thuis (geland in Köln om 1u, maar door de mist pas tegen 5u weer in Bertrange).
Deze namiddag een bezoek gebracht aan de bank, waar tot mijn grote vreugde alles vlot schijnt te lopen. Het beloofde geld is voor 90% gestort, en de beloofde sponsors hebben zich ook bijna allemaal gemeld. Mijn ongeruste schoonmoeder heeft haar bedrag zelfs 2 maal overgemaakt (maar dat zal wel in orde komen hoor!)
D A N K voor alle morele en geldelijke steun.
09-10-2008
de dag(en) nadien ...
Hoewel het maandag in Keulen nog geen schitterend weer was, was het toch duidelijk beter dan zondag. 's Namiddags hadden we zelfs geen regenscherm meer nodig, de temperatuur was aangenaam en er was geen wind.
Van spierpijn geen sprake, dus mijn trainingsschema heeft op alle fronten zijn vruchten afgeworpen! De smaakpapillen worden terug wat meer verwend. Niet dat we de voorbije dagen niet lekker gegeten hebben , maar er zat tussen de koolhydraten en eiwitten toch veel discipline verwerkt! Waarschijnlijk zal ik me de eerste dagen niet meer direkt achter pasta zetten, alhoewel ... (een aanrader : kookboek "Der Marathon-koch" van Michel Roux jr). De porties noten en gedroogde vruchten worden sterk teruggeschroefd, als drank mag het ook al eens iets anders zijn dan water, en het snoep smaakt voor een zoetekauw als ik nu nog eens zo lekker.
We hebben de dag in Keulen rustig doorgebracht met een uitgebreid bezoek aan de Dom (met meditatiesessie!) en het Ratshaus. Museumbezoek zat er helaas niet in want ALLE musea zijn er gesloten op maandag! Voorts wat op ons gemakje door de stad gekuierd, en zo een idee gevormd in wat voor een atmosfeer Laurens hier de volgende maanden gaat leven. Eén zaak staat vast, hij zal er zich niet vervelen.
Ondertussen zijn we terug in Luxemburg en gaat het leven weer zijn normale gang. Alles, behalve lopen. De spieren worden een week volledige rust gegund, om daarna in 3 weken terug naar 9km te gaan. Hoe mijn looptoekomst er verder gaat uitzien, staat nog niet vast. Voorlopig nog wat nagenieten van deze ´overwinning´ . Trouwens heel deze verstoppingsgeschiedenis gaat einde oktober opnieuw onder de loep genomen worden. Gelijk met het einde van dit ´loop-projekt´ is hier in Luxemburg gisteren ´het schooljaar´ voor de hobbyisten terug begonnen : op maandag aquarell en op dinsdag mozaiek. Zo gaat de ene tijdsbestedingen gewoon over in een andere... Maar toch hoop ik dat het lopen op zich nog lange tijd deel kan uitmaken van mijn dagelijkse leven.
Dit avontuur nadert nu stilaan zijn einde.... Vanaf vandaag ga ik al diegene die zich geengageerd hebben voor een financiele sponsoring voor IKO op de hoogte brengen van de bankgegevens. De opbrengst zal ik tot het afsluiten bijven aanpassen.
Nu al een hartelijk dank-je-wel van de kindjes uit huis Mamare en van mij, een dank-je-wel aan Reinhilde en heel IKO, want het engagement voor dit projekt heeft mij in augustus verhinderd bij de pakken te gaan zitten en dus zo mijn genezing bespoedigd, een dank-je-wel aan mijn 3 mannen die erg in mijn 'wederopstanding' zijn blijven geloven, een dank-je-wel aan Laurens en Cédric voor alle praktische hulp en geduld , een dank-je-wel aan Laurens voor de onderhoudende lange trainingslopen, en een dank-je-wel aan Rudi, voor de continue motivatie er in te geloven, de realistische kijk op het geheel en ... gewoon voor er altijd te zijn!
08-10-2008
zondag 5 oktober : ´s avonds
07-10-2008
Zondag 5 oktober : ergens tussen 11 en 15u
!
06-10-2008
Geen weer om een hond door te jagen, MAAR : AANGEKOMEN!!!!
Verslag van de marathondag.
Wat een rotweer op zondagmorgen. Toen Rudi om 8u naar de start van de halve marathon vertrok was het nog enigszins droog, en daarom hij heeft ook gelopen met normale loperskledij. Blijkbaar was het in België toen al hard aan het regenen, want de familiale steun belde al af rond 8u30, en even later hebben ook Jef en Ingrid verrwittigd dat ze van Geel uit zouden supporteren. Cédric heeft mij en Laurens telefonisch op de hoogte gehouden hoe het met Rudi verliep. Alleen bij de aankomst, terwijl wij naar onze start gingen, hebben ze mekaar gemist, zodat we Rudi's tijd nog niet kende. Maar hoofdzaak was dat het volgens Cédric goed zat.
Na veel getwijfel hebben Laurens en ik toch een beetje warmere kledij aangetrokken. En gelukkig, want toen we om 10u30 vertrokken vielen ook de eerste regendruppels. De ongeveer 20minuten in de startbox gingen snel voorbij, echte 'karnaval'-stemming. En die stemming zat er gedurende de hele koers in : héél véél volk, héél véél muziek-bandjes, mensen die vanuit hun huis muziek speelden, inkloppende kinderen, kleppers en toeters,.... Op bepaalde plaatsen was de massa zo groot dat de doorgang voor de lopers wel erg smal werd.
Eens het startschot gegeven hebben we elk ons eigen tempo gezocht, om mekaar terug te zien na de aankomst. Tijdens de koers heeft Cédric ons zeker op 6 verschillende plaatsen aangemoedigd. Ik zou hem nooit opgemerkt hebben tussen al dat volk, gelukkig dat hij telkens luidkeels op de Mamoed kon roepen en zijn fluitkunst kon toepassen! Zo kreeg ik ook iedere keer bericht hoe het ondertussen Laurens verging. De 3 laatste keren had hij het gezelschap gekregen van Rudi,die ondertussen al opgefrist was. En verrassing : kort na de 10km stond daar Reinhilde Vanvelk om mij aan te moedigen. En of dat nog geen extraatje geeft aan je kunnen! Ze was er trouwens nog op 2 andere plaatsen en bij de aankomst. (rond km2 heeft ze mij wel gezien, maar ik haar niet )
Het weer is van wisselvallig naar archi-slecht geevolueerd, met regen en af en toe ook serieuze windvlagen (die niet bepaald in de rug waren). Maar het vervelendste aan dit weer is dat er na een tijdje zo veel plassen liggen, dat je voeten doorweekt geraken, met als gevolg dat je schuift in je loopsloefen en dus meer kans op blaren.
Hoe mijn koers is verlopen? Zeker tot kilometer 24 had ik 'vleugels' : 10km op 55', hallf-marathon op 1u56!!! Stilaan kwam de vermoeidheid wat opzetten, en werd het ritme lager. Rond km 33-34 ging het wat moeizamer, nietzozeer in de benen, maar door een eigenaardig 'hongergevoel' had ik precies wat minder kracht. Omdat ze zagen dat het moeilijker werd, hebben Rudi en Cédric rond km37 me nog eens serieus aangevuurd, "want het einde is in zicht"!! Bij de laatste bevoorradingspost heb ik naast 2 bekers thee een halve banaan genomen, en dat heeft me er volledig terug bovenop gebracht. De 2,5 laatste kilometers, die niet de gemakkelijkste van het parcours waren door de brug over de Rijn (= stijging + extra wind), was alles weer oke.
En als je dan het 'Ziel' bereikt, na alles wat je meegemaakt hebt gedurende 5 jaar, ben je niet meer moe, kan het je geen barst schelen dat het regent, je bent alleen maar : GELUKKIG!!! En besef je dat een mens met wat doorzettingsvermogen en in zichzelf te geloven héél véél kan bereiken!
Mijn eindtijd mag er eigenlijk ook best zijn : 4u10'.
10meter over de aankomst telefoon van Rudi die perfekt mijn eindtijd ingeschat heeft. Ook had hij Laurens' resultaat : 3u51' en zijn tijd : 1u54' Nog 10m verder een tevreden en meelevende Reinhilde Vanvelk, afspraak achter de beveiligde zone. Dan telefoon van Guido die het resultaat al direkt op internet afgelezen heeft, een SMS van Chantal die ook op internet aan't volgen was.... Zoals afgesproken heeft Laurens op mij gewacht in de aankomstzone, alhoewel we niet gedacht hadden dat het zo koud en nat zou zijn. Klappertandend in z'n zilverfolie heeft hij zich daar ondertussen wat versterkt met allerlei uit het extreem uitgebreide aanbod van eten en drinken. Toen we uiteindelijk uit de beveiligde zone kwamen stond Reinhilde op ons te wachten. De laatste keer dat we mekaar gezien hebben was ook al 4 jaar geleden. Dus om eventjes bij te babbelen (ze is tenslotte helemaal van Zolder naar Keulen gekomen om mij extra aan te moedigen) zijn we samen naar het hotel gestapt, aan de andere Rijnoever. Daar waren ondertussen Rudi en Cédric bijna terug opgewarmd.
Wat is er na zo'n dag nog te wensen als een goed bad, een lichte (?) afsmakende maaltijd, getelefoneer met ouders en schoonmoeder en wat sms-en?
Tegen 9uur is Laurens vertrokken naar het centrum van Keulen waar hij vanaf maandagmorgen deelneemt aan een literatuur-seminarie. De afspraak was zondagavond 7uur voor een kennsmakingseten, maar een etentje met ons om de 3 koersen nog eens te overlopen én om Pappendaag iets feestelijks te geven, was wel een geldig excuus.
Cédric bedankt, je hebt je vandaag overtroffen!! Van 8uur 's morgens tot 15u30 rondgehost op het parcours, slepend met kleren, fotos nemen, meelopen, aanmoedigen... Je was een hele steun voor ons alle 3
En toen was voor mij emotionele dag ten einde .... ---------------------------------------------------------------------------
Vandaag stond een bezoek aan Keulen op het programma. Toen we terug in Bertrange aankwamen, bleek de mailbox goed gevuld te zijn. Bedankt aan iedereen die meegeleefd heeft en van op afstand de afloop gevolgd heeft! .
Ondertussen is ook het bedrag dat gesponsord wordt voor het IKO-projekt nog gestegen. Maar hierover en over de verdere afwerking ervan schrijf ik zeker morgen.
05-10-2008
het belangrijke vandaag is natuurlijk de MARATHON, máár dé Luxemburgse dag toch niet vergeten :
voor Rudi :
Fijne PAPPENDAAG van Laurens en Cédric!
04-10-2008
zaterdag 4 oktober : goede voorbereiding !
Vegetarische pasta ...
03-10-2008
en nu...
En vanaf nu telt er nog maar 1 ding !!!
Ik zal terug op de blog zijn dinsdag (een dagje vakantie gun ik me toch), maar de resultaten kunnen wel gezien worden op www.koeln-marathon.de.
Alvast een hele dikke DANK U voor al de morele en financiele steun die ik gekregen heb de laatste 3 maanden!
02-10-2008
Rustig dagje gehad. Véél gewandeld, tussen de regenvlagen door. Voor de rest de valiezen gepakt en loperskleren (voor elk soort weer) in orde gemaakt. Ook heb ik vandaag bij de bank een speciaal rekeningnummer geopend voor het IKO-projekt. Deze avond nog een film kijken, en dat was het dan! Kwestie van voorbereiding denk ik dat het allemaal nu wel in orde is.
Nu laten we et allemaal maar op ons af komen! Het is wel heel tof dat er toch veel mensen meeleven. De sms-jes, e-mails, telefoons en de lieve teksten op de blog : ik ga er voor.
Of zoals het mij als kind door mijn moeder is ingeprent : ik WIL - ik MOET - ik KAN
01-10-2008
Klaar??
De trainingen zitten er op!
Zojuist de laatste 5km gelopen aan het voorgeschreven 'gezapige' tempo. Laurens heeft er wat meer snelheid gemaakt, maar hij zal er in Keulen ook wat harder tegenaan moeten gaan. Hopelijk heeft de training op mijn niveau niet te veel negatieve invloed op zijn eindtijd. Rudi had een beetje last van de traditionele kwaaltjes voor een koers, maar na een paar kilometers was de last toch gelukkig verdwenen.
Vandaag praktisch niks uitgericht. Wat rondgehangen, wat internetten, wat telefoneren, kaart spelen ... Het is niet écht zenuwachtigheid, maar toch word ik wat onzekerder. Gaat het wel lukken? De weersvooruitzichten zien er nog triestiger uit dan de voorspellingen 2 dagen geleden. Dan nog maar eens een paar bladzijden gelezen in ´The Secret´ ... En hopelijk eens wat beter slapen, want dat lukt me de laatste week ook niet meer zo goed. Rudi 'schijnt' wat meer relax te staan tegenover de koers. Hij heeft deze week wel genoeg aan zijn hoofd gehad met heel die financiële crisis. Deze stress heeft zijn aandacht wat van de loopwedstrijd weggehouden. Maar hem kennend zal dat zéker nog veranderen!!
Morgen een dag vrijaf genomen om ... ´s Morgens eens een goede wandeling doen, en daarna beginnen pakken. Valiezen voor de loopkoersen, voor Laurens zijn seminarieweek en het gepak voor zijn nieuwe woonst. Dat laatste is een al wat uitgebreider werk. Maar tegelijkertijd een welkome bezigheid. En de inrichting zal zaterdag ook wel een goede afleiding zijn. Want meestal is de ´dag voor´ een verloren dag. Je moet oppassen op eten en drinken, je niet moe maken, niet rondslenteren....
Bij de andere marathons waren die laatste dagen er ook ´teveel´ aan, en in de voorbereidingsprogrammas komt dat ook altijd aan de orde. Dus we weten dat we ons hier geen zorgen over hoeven te maken. Het belangrijkste is hoe men zich voelt, en dat is dik OKE.
(op papier toch). 
(maar dat zal wel in orde komen hoor!) 
)
.
