Inhoud blog
  • Mijn eerste berichtje.
    Ik ben een Shiba Inu
    Dit is mijn dagboek.
    11-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn eerste berichtje.

    Hallo! Ik ben een Shiba Inu en dit is mijn eerste berichtje.

    Mijn baasje is momenteel verwoed naar mij op zoek... Ja, dat komt omdat ik eigenlijk nog in de maak ben en dan is het natuurlijk moeilijk zoeken. Maar dat vind ik niet erg. Laat haar maar wat zoeken. Ze schijnt er plezier in te hebben, want in december vorig jaar heeft ze zelfs al een bench voor mij gekocht. Ook een puppy-ren, om mijn domein wat groter te kunnen maken. Er staat ook al een mand voor mij klaar. Of ik daar in zal gaan liggen, dat zullen we nog wel zien. Het moet zacht en knus genoeg zijn en ik moet er aan kunnen knagen. En ja, ze heeft ook al een bench voor in de auto, zo'n lichte die je gemakkelijk kan dragen. De strijkrol die in het bijkeukentje maar stond te staan, heeft ze weggedaan. Allemaal voor mij! Daar moet 't schijnt mijn bench komen en dat wordt mijn slaapplaats. Het is daar lekker fris met de venster bijna altijd open. In het begin gaat dat niet leuk zijn, zo helemaal alleen daar, plots zonder ons mama en de rest van mijn familie. Ik zal het dan moeten stellen met wat speelgoed. Hopelijk zal daar toch een knuffelbeertje of zoiets bijzitten. En ook iets om mijn scherpe tandjes in te kunnen zetten. Nu ik het toch over knuffelbeertjes heb, mijn baasje heeft ergens in een grootwarenhuis punten gespaard, waarmee ze dan een grote knuffelbeer kon krijgen. Die zit nu thuis in de zetel, ook al op mij aan 't wachten. Je moet weten dat die kerel groter is dan ik ooit ga worden. Toch ga ik mij niet laten doen! Als ik groot ben, zullen we eens zien wie de sterkste is! Ja, wij zijn wel klein van gestalte, maar wij laten niet met ons sollen! Zeker niet door knuffelberen...
    Als mijn baasje het niet meer kan uithouden van ongeduld voor mijn komst, begint ze in een boek te bladeren, waarin veel foto's en verhalen over mijn familie staan. Of ze gaat nog eens even op internet naar foto's kijken. Als ik er ben, zal ik haar eens leren wat echt geduld is. 
    Wij zijn dan wel van Japanse afkomst, maar wij zitten tegenwoordig overal. Zo'n beetje als die Vlamingen, die vind je 't schijnt ook over heel de wereld. Tja, de vooruitgang van de technologie maakt dat een aantal van mijn voorouders in kleine bakjes in een grote ijzeren vogel werden gestoken om zo over het water naar een nieuwe eigenaar te vliegen. Nee, da's echt vernederend, een "eigenaar" hebben. Maar mijn baasje ziet zichzelf als een tweede moeder voor mij. Da's ook iets dat niet klopt, maar ja, mensen behoren tot een ras dat niet altijd goed te begrijpen is. Dat komt omdat ze niet zo slim zijn als wij, shiba's. Wij hebben alles onmiddellijk door. Mijn baasje is nu al het karakter van mijn familie aan 't bestuderen, alsof ze daarmee kon voorspellen hoe IK later zal zijn. Ha ha, daar gaat ze nog van staan kijken! Wij hebben toch ook allemaal een eigen karakter. En 't zal er ook een beetje van afhangen hoe ze mij behandelt en opvoedt!

    Voila, mijn eerste berichtje zit erop en is uiteindelijk nogal lang geworden. Maar de spits is nu toch afgebeten, al heb ik nog geen tandjes... Dat kan alleen een Shiba!

    11-01-2013 om 00:00 geschreven door mai  




    Archief per week
  • 07/01-13/01 2013



    Mijn favorieten
  • Shibaboek - Zoals niet iedereen ze kent!
  • Dagboek van Sherpa


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs