|
Anthony en Flea leerden elkaar kennen op Fairfax Highschool. Ze waren allebei buitenbeentjes, en werden beste vrienden. Op school leerden ze Hillel Slovak en Jack Irons kennen. Flea speelde al van jongs af aan trompet, en zwoer bij jazz. Toen Hillel hem echter rock liet horen was hij meteen verkocht. Hillel, die gitaar speelde, leerde hem basgitaar spelen, en ze begonnen een band. Flea op basgitaar, Hillel op gitaar, en Jack op de drums. Ze hadden allerlei korte projecten. Op een gegeven moment zou Anthony een keer mee mogen doen met zijn eigen tekst (hij schreef al regelmatig teksten). Het nummer dat ze speelden, "Out In L.A." is het allereerste nummer van de Peppers, die zich op die avond voor de grap "Tony Flow and the Miraculously Majestic Masters of Mayhem" noemden.
[bewerk] Eerste optredens
De teksten van de Red Hot Chili Peppers waren aanvankelijk lichtvoetig van aard. Iemand schreef ooit in een recensie dat de teksten over "seks, goede tijden, rock 'n roll en nog eens seks" gingen. Ze waren erg bekend door hun sokkenact: regelmatig kwamen ze het podium op in niets dan een strategisch geplaatste sok (ook zichtbaar op de Abbey Road EP van de Red Hot Chili Peppers, waarbij zij hetzelfde zebrapad overstaken als The Beatles op hun Abbey Road album uit 1969). Ze werden gezien als een feestbandje dat niet langer dan een jaar zou bestaan.
[bewerk] Verslaving
In die jaren waren Hillel en Anthony ernstig verslaafd aan heroïne. In 1988 stierf Hillel aan een overdosis heroïne. Jack Irons stapte hierna uit de band, hij wilde niets meer te maken hebben met deze drugsproblemen, en werd vervangen door Chad Smith. Hierna werd in hun grootste fan toentertijd, John Frusciante, een waardig opvolger gevonden voor Hillel. Na het sterfgeval werden de teksten van de band diepzinniger. Anthony probeerde een paar keer tevergeefs af te kicken. Veel van zijn teksten gaan ook over de ellendige wereld van drugs en de moeilijkheden van het afkicken. In 2004 publiceerde Anthony het boek Scar Tissue, een onthullende autobiografie vol seks en drugs.
[bewerk] Naar de top
Het commerciële succes deed hen echter goed: Mother's Milk (1988) betekende hun doorbraak in de VS, en met Blood Sugar Sex Magik (1991) leerde de rest van de wereld hen kennen. Dit album namen ze in volledige afzondering van de rest van de wereld, in een grote villa buiten Hollywood, op. Er kwamen echter grote spanningen in de band na de release van Blood Sugar Sex Magik. Niemand wist goed om te gaan met dit onverwachte succes. Tijdens hun grote wereldtour werden de ruzies en de sfeer in de band zeer slecht. John Frusciante moest vanwege drugsproblemen (heroïne) de band verlaten.
[bewerk] Lastige tijden
Na John Frusciante wisselden de gitaristen elkaar af totdat Dave Navarro verscheen. Hoewel hun muzikale stijlen niet echt overeen kwamen, was de samenwerking aanvankelijk vruchtbaar. Met hem maakten ze het album "One Hot Minute". De verkoop van dit album viel echter zwaar tegen, en veel mensen schreven de band af. Minder en minder optredens werden er gegeven, en dat voor een band die zich al jarenlang in stilzwijgen had gehuld. Er gingen zelfs geruchten dat de Peppers er na een afscheidstournee mee zouden stoppen.
[bewerk] Terugkeer John Frusciante
Op een gegeven moment zei Dave Navarro dat de andere drie moesten proberen om John Frusciante terug te halen. John kwam daarna weer terug in de band, definitief afgekickt. Met Californication (1999) zetten ze zich weer helemaal terug op de kaart en sindsdien is de band populairder dan ooit tevoren. De opvolger By the Way (2002) klonk eerst als een stijlbreuk, maar kan achteraf beschreven worden als de logische evolutie in de muziek van de Peppers. Frusciante drukt voor het eerst sinds lang weer meer en meer zijn stempel op de arrangementen, hetgeen ertoe leidt dat de ritmesectie van de legendarische Flea beter tot haar recht komt.
[bewerk] Stadium Arcadium
In 2006 brachten de Red Hot Chili Peppers het dubbelalbum Stadium Arcadium uit. Hiermee gingen ze verder de commerciële richting uit. De muziek van "Stadium Arcadium" is, net zoals die van "By The Way" of "Californication", totaal anders dan de vrije en zweverige muziek die ze in de vroegere jaren maakten. Toch werd "Stadium Arcadium" bijzonder goed ontvangen: de Peppers werden zesmaal genomineerd voor de Grammy's van 2007, en wonnen er de Grammy's voor "Best Rock Album", "Best Boxed Set or Special Limited Edition Package", "Best Rock Song" en "Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal" (beide met Dani California). Hiermee werd "Stadium Arcadium" het meest bekroonde album van de Peppers. Bij de daaropvolgende tournee speelden de Peppers onder andere op Pinkpop en Rock Werchter.
- Anthony Kiedis (zang), lid van de Red Hot Chili Peppers sinds de oprichting van de band;
- Michael Balzary, (basgitaar), beter bekend als Flea, lid sinds de oprichting;
- Hillel Slovak (gitaar), lid van de Red Hot Chili Peppers vanaf de oprichting tot zijn dood in juni 1988 door een overdosis heroïne. Onderbrak zijn deelname aan de band korte tijd voor het mislukte experiment What Is This!? (zie ook Jack Irons);
- Jack Sherman (gitaar), verving Hillel gedurende diens afwezigheid en speelde mee op het eerste album, The Red Hot Chili Peppers. Voldeed niet en is er toen snel mee gestopt;
- Duane 'Blackbird' McKnight (gitaar), vervanger van Hillel Slovak. Omdat hij niet voldeed werd hij al snel vervangen;
- John Frusciante (gitaar), vervanger van Duane 'Blackbird' McKnight, was afwezig in de band van 1992 tot 1997 om zich in een bijna dodelijke drugshel te gooien. Bracht de band het eerste grote succes met Mothers Milk en daarna met Blood Sugar Sex Magik. Zijn terugkeer betekende een grote opbloei van de band en het begin van blijvende wereldberoemdheid met de albums Californication en By The Way;
- Arik Marshall (gitaar), verving John Frusciante voor ca. 8 maanden;
- Jesse Tobias (gitaar), verving Arik Marshall voor een paar maanden;
- Dave Navarro (gitaar), verving Jesse Tobias. Met hem werd het album One Hot Minute geproduceerd. Vanaf ca. 1996 liep het steeds slechter tussen hem en de band. Verliet de Peppers in 1997;
- Jack Irons (drums), een van de oprichters van de Red Hot Chili Peppers, verliet hen in het begin voor het geflopte experiment What Is This!?, drumde echter wel veel op live-concerten en speelde mee op The Uplift Mofo Party Plan. Verliet de band na de dood van Hillel Slovak. Ging halverwege de jaren negentig naar Pearl Jam
- Cliff Martinez (drums), speelde mee op de eerste twee albums, The Red Hot Chili Peppers en Freaky Styley, en speelde ook veel mee op live-concerten;
- D.H. Peligro (drums), vervanger van Jack Irons voor ca. 8 maanden (1988);
|
