Snow Patrol is een in Schotland ontstane band,
bestaande uit de frontman Gary Lightbody (zang), Scot Paul Wilson,
Nathan Connolly,
Tom Simpson en Jonny Quinn.
Gary en Jonny zijn beiden afkomstig uit Bangor (Noord-Ierland)
 maar starten de band midden jaren negentig in het Schotse Dundee.
Snow Patrol brak door in 2002 vanuit de Schotse stad Glasgow,
 waar de bandleden woonden/wonen.

Nailpin is een Belgische punkrockgroep.

Na enkele grote hits in eigen land, met nummers als "Endless Conversations", "Movin' On" en "Together", van hun debuutalbum '12 To Go', besloten de jongens om de rest van de wereld te veroveren.

Hun optreden op de TMF awards 2004 (waar zanger Niko het publiek amuseerde door te strippen op het podium) zorgde ervoor dat Avril Lavigne hen vroeg om in haar voorprogramma te spelen tijdens haar Japanse tournee.

De groep vond zijn inspiratie onder andere bij Mest, Goldfinger, New Found Glory, Homegrown, MXPX en Green Day.

Eind september 2005 nam Nailpin deel aan MTV's Road Rally, waarin ze van de Westkust naar de Oostkust van de Verenigde Staten moesten reizen. Het geld voor deze reis moesten ze verdienen door optredens te geven.

Eind februari 2006 verliet Niko de band. Sean nam toen zijn taak als leadzanger over.

Het tweede album van Nailpin, "White Lies & Butterflies", werd uitgebracht in april 2006, terwijl de groep voor de tweede maal tourde in Japan.

The Kooks is een rockband uit Brighton, Engeland.

De band is vernoemd naar het gelijknamige nummer van David Bowie op het album Hunky Dory. De vier leden kennen elkaar van Brighton Music College, waar ze allen heen gingen. Daar besloten zij in 2005 een band te vormen. Al snel bleek een succesformatie geboren, want het succes van The Kooks groeide snel. De eerste single van het later uitgebrachte album Inside In/Inside Out was Eddie's Gun. Deze behaalde uiteindelijk de 35e positie in de Engelse hitlijsten. Daarna volgden Sofa Song en You Don't Love Me als singles. De muziek van de band werd al snel opgepikt via internet. In januari 2006 brachten ze het debuutalbum uit, getiteld Inside In/Inside Out. Dit album verkocht meer dan een miljoen exemplaren in het Verenigd Koninkrijk.

Ook in het buitenland groeide de bekendheid van de band. In Nederland haalde het nummer Naïve, zonder al te veel promotie, maar met veel airplay, de tipparade en de band speelde in 2006 onder meer op Parkpop en Lowlands.

De single She Moves In Her Own Way kwam begin november 2006 binnen in de top 40. Op dinsdag 21 november 2006 stond de band in een uitverkocht Paradiso te Amsterdam. De kaartverkoop voor dit concert begon op 26 augustus 2006 en alle kaarten waren binnen vijf uur uitverkocht. De nieuwste single heet Ooh La en is onlangs in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht. Deze single is waarschijnlijk ook de volgende release in Nederland

[bewerk] Het begin

Anthony en Flea leerden elkaar kennen op Fairfax Highschool. Ze waren allebei buitenbeentjes, en werden beste vrienden. Op school leerden ze Hillel Slovak en Jack Irons kennen. Flea speelde al van jongs af aan trompet, en zwoer bij jazz. Toen Hillel hem echter rock liet horen was hij meteen verkocht. Hillel, die gitaar speelde, leerde hem basgitaar spelen, en ze begonnen een band. Flea op basgitaar, Hillel op gitaar, en Jack op de drums. Ze hadden allerlei korte projecten. Op een gegeven moment zou Anthony een keer mee mogen doen met zijn eigen tekst (hij schreef al regelmatig teksten). Het nummer dat ze speelden, "Out In L.A." is het allereerste nummer van de Peppers, die zich op die avond voor de grap "Tony Flow and the Miraculously Majestic Masters of Mayhem" noemden.

[bewerk] Eerste optredens

De teksten van de Red Hot Chili Peppers waren aanvankelijk lichtvoetig van aard. Iemand schreef ooit in een recensie dat de teksten over "seks, goede tijden, rock 'n roll en nog eens seks" gingen. Ze waren erg bekend door hun sokkenact: regelmatig kwamen ze het podium op in niets dan een strategisch geplaatste sok (ook zichtbaar op de Abbey Road EP van de Red Hot Chili Peppers, waarbij zij hetzelfde zebrapad overstaken als The Beatles op hun Abbey Road album uit 1969). Ze werden gezien als een feestbandje dat niet langer dan een jaar zou bestaan.

[bewerk] Verslaving

In die jaren waren Hillel en Anthony ernstig verslaafd aan heroïne. In 1988 stierf Hillel aan een overdosis heroïne. Jack Irons stapte hierna uit de band, hij wilde niets meer te maken hebben met deze drugsproblemen, en werd vervangen door Chad Smith. Hierna werd in hun grootste fan toentertijd, John Frusciante, een waardig opvolger gevonden voor Hillel. Na het sterfgeval werden de teksten van de band diepzinniger. Anthony probeerde een paar keer tevergeefs af te kicken. Veel van zijn teksten gaan ook over de ellendige wereld van drugs en de moeilijkheden van het afkicken. In 2004 publiceerde Anthony het boek Scar Tissue, een onthullende autobiografie vol seks en drugs.

[bewerk] Naar de top

Het commerciële succes deed hen echter goed: Mother's Milk (1988) betekende hun doorbraak in de VS, en met Blood Sugar Sex Magik (1991) leerde de rest van de wereld hen kennen. Dit album namen ze in volledige afzondering van de rest van de wereld, in een grote villa buiten Hollywood, op. Er kwamen echter grote spanningen in de band na de release van Blood Sugar Sex Magik. Niemand wist goed om te gaan met dit onverwachte succes. Tijdens hun grote wereldtour werden de ruzies en de sfeer in de band zeer slecht. John Frusciante moest vanwege drugsproblemen (heroïne) de band verlaten.

[bewerk] Lastige tijden

Na John Frusciante wisselden de gitaristen elkaar af totdat Dave Navarro verscheen. Hoewel hun muzikale stijlen niet echt overeen kwamen, was de samenwerking aanvankelijk vruchtbaar. Met hem maakten ze het album "One Hot Minute". De verkoop van dit album viel echter zwaar tegen, en veel mensen schreven de band af. Minder en minder optredens werden er gegeven, en dat voor een band die zich al jarenlang in stilzwijgen had gehuld. Er gingen zelfs geruchten dat de Peppers er na een afscheidstournee mee zouden stoppen.

[bewerk] Terugkeer John Frusciante

Op een gegeven moment zei Dave Navarro dat de andere drie moesten proberen om John Frusciante terug te halen. John kwam daarna weer terug in de band, definitief afgekickt. Met Californication (1999) zetten ze zich weer helemaal terug op de kaart en sindsdien is de band populairder dan ooit tevoren. De opvolger By the Way (2002) klonk eerst als een stijlbreuk, maar kan achteraf beschreven worden als de logische evolutie in de muziek van de Peppers. Frusciante drukt voor het eerst sinds lang weer meer en meer zijn stempel op de arrangementen, hetgeen ertoe leidt dat de ritmesectie van de legendarische Flea beter tot haar recht komt.

[bewerk] Stadium Arcadium

In 2006 brachten de Red Hot Chili Peppers het dubbelalbum Stadium Arcadium uit. Hiermee gingen ze verder de commerciële richting uit. De muziek van "Stadium Arcadium" is, net zoals die van "By The Way" of "Californication", totaal anders dan de vrije en zweverige muziek die ze in de vroegere jaren maakten. Toch werd "Stadium Arcadium" bijzonder goed ontvangen: de Peppers werden zesmaal genomineerd voor de Grammy's van 2007, en wonnen er de Grammy's voor "Best Rock Album", "Best Boxed Set or Special Limited Edition Package", "Best Rock Song" en "Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal" (beide met Dani California). Hiermee werd "Stadium Arcadium" het meest bekroonde album van de Peppers. Bij de daaropvolgende tournee speelden de Peppers onder andere op Pinkpop en Rock Werchter.

[bewerk] Bandleden

• Anthony Kiedis (zang), lid van de Red Hot Chili Peppers sinds de oprichting van de band;
• Michael Balzary, (basgitaar), beter bekend als Flea, lid sinds de oprichting;
• Hillel Slovak (gitaar), lid van de Red Hot Chili Peppers vanaf de oprichting tot zijn dood in juni 1988 door een overdosis heroïne. Onderbrak zijn deelname aan de band korte tijd voor het mislukte experiment What Is This!? (zie ook Jack Irons);
  • Jack Sherman (gitaar), verving Hillel gedurende diens afwezigheid en speelde mee op het eerste album, The Red Hot Chili Peppers. Voldeed niet en is er toen snel mee gestopt;
    • Duane 'Blackbird' McKnight (gitaar), vervanger van Hillel Slovak. Omdat hij niet voldeed werd hij al snel vervangen;
      • John Frusciante (gitaar), vervanger van Duane 'Blackbird' McKnight, was afwezig in de band van 1992 tot 1997 om zich in een bijna dodelijke drugshel te gooien. Bracht de band het eerste grote succes met Mothers Milk en daarna met Blood Sugar Sex Magik. Zijn terugkeer betekende een grote opbloei van de band en het begin van blijvende wereldberoemdheid met de albums Californication en By The Way;
        • Arik Marshall (gitaar), verving John Frusciante voor ca. 8 maanden;
          • Jesse Tobias (gitaar), verving Arik Marshall voor een paar maanden;
            • Dave Navarro (gitaar), verving Jesse Tobias. Met hem werd het album One Hot Minute geproduceerd. Vanaf ca. 1996 liep het steeds slechter tussen hem en de band. Verliet de Peppers in 1997;
• Jack Irons (drums), een van de oprichters van de Red Hot Chili Peppers, verliet hen in het begin voor het geflopte experiment What Is This!?, drumde echter wel veel op live-concerten en speelde mee op The Uplift Mofo Party Plan. Verliet de band na de dood van Hillel Slovak. Ging halverwege de jaren negentig naar Pearl Jam
  • Cliff Martinez (drums), speelde mee op de eerste twee albums, The Red Hot Chili Peppers en Freaky Styley, en speelde ook veel mee op live-concerten;
    • D.H. Peligro (drums), vervanger van Jack Irons voor ca. 8 maanden (1988);
      • Chad Smith, huidige drummer, sinds 1988

My Chemical Romance (vaak MCR genoemd)
 is een band wiens leden vooral uit Belleville en Kearny (New Jersey) komen.
 Drummer Bob Bryar komt uit Chicago.

Over de muziekstijl van de band bestaan
verschillende meningen.
In de media wordt de band regelmatig
beschreven als emocore, indie, pop-punk
of post-hardcore of kort gezegd Hard-rock

De band werd opgericht door frontzanger Gerard
Way en ex-drummer Matt Pelissier in 2001,
en bracht hun eerste album I Brought You My Bullets,
You Brought Me Your Love uit in 2002.
In 2004 kwamen ze met hun succesalbum Three
Cheers For Sweet Revenge en hun eerste hit single "I'm Not Okay (I Promise)".
Hun nieuwe album "The Black Parade" kwam uit op 20 oktober 2006.

Hun originele bandnaam hebben ze overgenomen van het boek "Ecstasy,
Three Tales of Chemical Romance" van Irvine Welsh.