Deze morgend besloten om men reis verder te zetten, langer wachten voor werk heeft geen zin. Net wanneer ik gepacked was, kreeg ik een telefoon, of ik in een half uur kon beginnen werken. Allicht wil ik dat! Hop naar Red Dirt, om watermeloenen en pompoenen te rapen. Red Dirt is de grootste leverancier van Watermeloenen in australie. Is gesitueerd op Fox Road, zo een 30km ten zuide van Katherine ( Stuart Highway richting Alice Spring ) Ik heb daar vast geen internet, en misschien zelfs geen telefoon verbinding. Ik plan er te werken tot eind oktober... Eindelijk goed nieuws! Grtz Ian
Een tijdje geleden dat ik nog wat op men blog kon zetten. De afgelopen 2 weken hier volop naar werk gezocht en men auto proberen te verkopen. De auto is verkocht en dat voor de zelfde prijs die ik betaald heb bij aankoop. Het werk vinden valt wat tegen. Er zijn hier in een circel van 30 km een 50 tal farms. Die allemaal mijn nummer hebben...ik kan enkel maar wachten. Vandaag toch men eerste telefoon terug gehad om te gaan werken als Builder in Darwin, daarover weet ik morgen meer. Ik verwacht vandaag ook nog een telefoon van Red Dirt, om watermeloenen en pompoenen te gaan rapen. Hopelijk kan ik snel ergens aan de slag, katherine heb ik nu wel gezien. Vandaag nog exact 2 maanden voor ik terug naar huis vertrek. Ik land in Brussel 25november om 7h25, maar het exacte vluchtschema zet ik ook nog online!
Al in de helft van men verblijf op de croc farm. Vandaag was een rustige dag. Een yard opgekuist en daarna naar een campdrive in TimberCreek geweest. Campdrive is veedrijven voor punten. Vrij intereesant om te zien, maar na 3 pogingen heb je het wel gezien. Daarna frisse duik in een fris zwembad. Er werden wat wilde freshwatercrocs gevoedered en weer thuis werden de grote saltwatercrocs gevoederd.
06/09/2009
Nu de kleinere verplaatst zijn naar een buitenplaats, moesten we deze kuisen. terwijl je er instaat. Gelukkig is het 's ochtends nog niet al te warm en zijn ze dus niet zo actief. Rond de middag naar Victoria River geweest om te gaan vissen vanuit een bootje. Best cool om te zien, in de rivier met al de bomen aan de zijkant en in de verte de bergen. Veel hebben we niet gevangen, 2 grote catfish, niet genoeg voor ons, maar de crocs lusten het wel. Elke dag veoderen we hier ook een grote witte eagle, die in het wild leeft, maar weet dat hij hier eten kan krijgen.
11/09/2009
Zo, men laatste uren op de Croc Farm zijn bijna voorbij. Daarna terug op de road! Gisteren hebben we een 250 tal grote crocs gevangen ( tussen 1.2m en 1.5m ) en... er bestaat een filmpje van! Check allemaal http://www.youtube.com/watch?v=BxbrDzBGGJw , men eerste grote crocs die ik heb gevangen, vrij hilarisch. De weg gaat verder naar Katherine, waar ik hoop betaald werk te vinden en men auto te verkopen, hij verbruikt wat te veel ( zo'n 22liters op 100km). Maar lang zal het werk niet duren. Want er is nieuws van de luchtvaartmaatschappij...
Ik heb een paar dagen geleden contact gehad met de luchtvaartmaatschappij, omdat ik mijn ticket wou veranderen naar begin januari, de eerst mogelijk datum was toen 2 februari, die ze voor mij gereserveerd hebben met mijn toestemming, en dan mijn oorspronkelijke datum geschrapt. Ik moest een dag later terug bellen om te horen of het werkelijk niet vroeger kon. De dag later kreeg ik slecht nieuws, 2 februari was ook niet mogelijk, en omdat men oorspronkelijke geschrapt was, was de volgende datum ergens in mei. Veel te laat! Dus zijn we beginnen zoeken naar een vroegere datum, ergens in december. Met het gedacht dat ik later maar moet terug komen om nieuwjaar te vieren in Sydney, lijkt me dat een goede motivatie om binnen elke jaren terug te komen en iedereen snel te bezoeken. ( Ik ken nog wel een club waar ze een leuk nieuwjaars feestje zullen hebben ) Echter de laatst mogelijk datum in 2009 is 24 november. Het lijkt er op,.dat ik deze zal nemen. Zo kan ik 2 weken werken in katherine en men auto verkopen. Vanuit Darwin naar Cairns vliegen, een great barrier trip doen en stil aan men weg verder naar Sydney maken, om terug naar huis te gaan. In ieder geval, ik houd jullie op de hoogte!
Ik ben er geraakt! Gelukkig. En alweer een prachtige streek, de bergen met de rivier door. De victora river loopt enkele centimeters over de weg die ik over moest, na eerst een voorzichtige 'controle' om te zien of ik er effectief over kon, heb ik ook dat gehaald. Men spullen in men kamer geladen, en ik mocht meteen helpen met het eten van de kleinere crocs klaar te maken. Zo'n 160kg rauw paarden vlees moest 3 maal fijn gemalen worden en vitaminen toegevoegd. Het helpen voederen kan jammer genoeg niet omdat ze niet eten wanneer er vreemden zijn. Hier met 2 andere backpackers. Al veel geleerd over de crocodil. Gisteren was ook een mooie dag, naar de hotsprings geweest en naar Katherine Gorge. De dag afgesloten met een gezellige BBQ. Morgen men eerste volledige dag, ik ben benieuwd! En wat zal ik van men bed genieten!
02/09/2009 CCF 21h
Eerste dag overleefd! Al vroeg begonnen we met het uitkuisen van de "badkuipen" van de kleinere crocs (tussen 25cm en 1m ). Zo'n 24 kuipen met ongeveer 35 crocs per kuip. Dat in een temperatuur van 35graden, afgesloten van de buitenlucht om de humiditeit hoog te houden. Het voelde aan als een sauna. Na deze eerste ervaring wat rust en het herstellen van de omheining van de grote crocs. Met de vrouwelijke backpackers op uitkijkm kreeg ik de eer om er in te gaan en te helpen herstellen. De crocs daar waren minstens 2,5 meter, maar goed, ook dat hebben we overleefd. Het vlees klaargemaakt en de dag zit er alweer op.
03/09/2009 CCF 17h45
De crocs deze morgend 3 maal uitgekuist, was warm, maar weer voorbij. Deze middag ook een medical check up gehad ( Dokters die heel Australie bezoeken om iedereen te controleren en gratis!) en ik ben volledig gezond! Vandaag ook wat crocs verplaatst. ze eerst gevangen met een band door een pijp, dan vast nemen en verplaatsen. Niet zonder risico's. Ik had best wat schrik en wat zijn die beesten sterk! Ookal waren ze maar 1,5m, het was vaak een heel gevecht. Maar ik heb het wel gedaan! Ben ondergepist en weer een ervaring rijker! Nooit gedacht dat ik dit zou durven.
04/09/2009 CCF 20h15
Weer een dag voorbij. De tijd vliegt! Vandaag was een vermoeiende dag. Nadat we gisteren avond een berg hadden beklommen en de zon zagen ondergaan gingen we slapen. We konden onze energie gebruiken voor vandaag. Zo'n 2500 crocs moesten verplaatst worden. Per tien, later 20, in een "vuilbak" werden ze naar een grotere schuilplaats gebracht. Om ze te vangen grijp je ze bij de staart en slingert ze in een vlotte beweging de bak in. Zonder gebeten te worden door de anderen. (Ik zoek een manier om de video's online te zetten!) Het duurde even voor ik het durfde. Maar het moest gedaan worden. Hoe meer je het doet, hoe minder gevaarlijk het lijkt.
Gisteren was een lange dag. Al vroeg in de ochtend vertrokken van de camping naar Alice Springs. Rond de middag ben ik er aangekomen. Ik keek er wat rond, paste er wat hoeden en wachte, tot het daar in Belgie een goed uur was om op te staan. Op te staan om me live te kunne zien in Bojangles saloon. Een western Saloon met verschillende webcams die live steramen. Ik belde oo kde Croc farm, om de juiste richting te weten en het bleek verder dan ik eerst dacht. Slapen in Alice Springs was toch geen goed ideem nog een paar uur voor het donker wordt, dus ik besloot verder te rijden. Eens donker geworden stopte ik in de eerst volgende rest area. Voor 5 dollar een veilge slaapplaats leek me een goede deal.
30/08/2009 Elliott 12h30
Al zo', 450 km gereden. Tijd voor een stop! Hoe meer ik in het noorden kom hoe tropischer alles wordt! Meer groen, meer volgens en ook al is het iet veel warmer, door dat de humiditeit veel hoger ligt voelt het veel warmer aan. Het zweet loopt echt van me af. Maar goed, me net wat verfrist en ingesmeerd. even de planning bekijken en wat lezen, het is toch veel te warm om te rijden of iets te doen.
30/09/2009 Katherine 18h45
Dan toch maar ineens doorgereden naar Katherine. Onderweg gestopt in Daly Waters, wat me een leuk klein dropje leek. Hier aangekomen de oudjes gebeld en een camping plaats gezocht. Het eerst wat ik er deed was het zwembad in duiken, heerlijk! Al daar wat nederlanders leren kennen, het doet goed maar voelt raar aan om terug nederlands te spreken. Het lijkt me hier een goede plaats, morgen naar de hotsprings achter de camping. Een plaats waar je kan zwemmen in natuurlijk water van 32graden, opgewarmd door een vulcanische reactie, als ik het goed begrepen heb...
Afscheid bij Welbournhill viel beter mee dan ik het verwacht had. Terug begonnen met reizen! De weg naar Uluru was lang, vermoeiend en verschrikkelijk warm! Maar ik ben er geraakt en het is zeker de moeite waard! Uluru is zo indrukwekkend! We mogen er niet op vandaag, en dat lijkt me logisch. Zelfs op begane grond word ik al weg geblazen. Wat foto's laten trekken, wat rond rijden en opzoek naar een velige slaapplaats!
28/08/2009 Curtin Springs 20h15
Omdat de camping prijzen belachelijk hoog waren en het verboden te camperen is in het openbaar rond Uluru ben ik richting Alice Springs gereden. Een 80km verder was een gratis parking plaats waar al vele mensen gecampeerd stonden. Het lijkt me veilig, hier spendeer ik de nacht!
Men laatste week op de cattel station is ingegaan. Volgende vrijdag (28ste) reis ik verder. Ergens wel jammer, want ik heb het hier best goed, maar er staan weer nieuwe dingen op me te wachten. Ik reis verder naar Ayers rock, iets wat je gezien moet hebben als je in Australie bent geweest. Ik breng er de dag en nacht door en rijd verder naar Alice Springs, het centrum van Australie. Weer een dag later naar Victoria Rivers Dawns, waar ik vermoed dat de Crocodile farm is waar ik zal voor werken. Het zal me van Alice Springs nog 2 dagen duren om daar te geraken. Met een stop in Tenant Creek en Top Springs. Maar dat is voor volgende week.
26/08/2009 Welbournhill 19h15
Zelfs die laatste week is nu bijna voorbij. Morgen men laatste dag. Nog steeds als Jackeroo verlaat ik de station. (Jackeroo is een leerling Ringer, Ringer is de Australische Cowboy ). De laatste dagen bestonden uit wat kleine herstellings werken en het controleren van de omheiningen. Ik begon eindelijk een beetje men weg te kennen in deze desert. Maar goed, enkele foto's van men verblijf hier! Het begin van het herderen. Bob, Dog en Mick helpen ons.
Frank links ( zoon van de mensen waar ik voor werk ) en Little Charlie rechts ( zoon van Frank )
Zonsondergang hier in de desert. De nacht is minstens even mooi, duizenden sterren met in het midden de melkweg die je duidelijk kan zien.
Het herderen zit er op. De kudde heeft zo'n 33km afgelegd nadat we ze eerst, in een gebied zo groot als een provincie bij ons, verzameld hadden en in een gesloten plaats lieten rusten tot dag 2. Als advies kreeg ik "volg gewoon je instinct". Het was niet echt geruststellend en voor het eerst toch op de motorbike was het bang afwachten. Maar goed, dag 1 is goed verlopen, we verzamelden zo'n 450 cattles en ik viel maar 1 keer van de bike. Zonder me echt ernstig te bezeren. Dag 2 begon vrij vroeg. Er waren onderweg geen gesloten yards dus ze moesten de weg afleggen tot aan het huis. Het begin is het moeilijkste, maar vanaf dat ze vooraan de juiste richting uitlopen is het hier en daar wat bijsturen en ze af en toe wat rapper laten gaan. Het ging nog beter wanneer ze uiteindelijk op een pad kwamen die de juiste richting uitging. Aangekomen bij het huis worden ze in yard gezet, waar ze weer de nacht zullen door brengen. De volgende dag shiften we ze. De ouderen van de jongeren, de grote van de kleinen en de koeien van de stieren en bulls. Stier is een gecastreerde bull. Dit was de meest vermoeiendste dag. Ze opjagen, door tunnels laten gaan, weer opjagen, in een andere paddock zetten. Ze onthoornen, een electronische chip geven en van wat bulls, stieren maken. De laatste dag werd de truck volgeladen en werden de anderen terug naar een gebied geleid waar ze, toch nog voor een tijdje, konden genieten van hun vrijheid. Ondertussen de weg stilaan aan het voorbereiden tot de Crocodile farm en waarschijnlijk werk gevonden voor erna op een cattle station met rodeo in Katherine, maar dat is nog niet zeker. Voor de rest stel ik het goed, al 2 maanden weg van huis en de tijd is verschrikkelijk snel gegaan. Er is al zoveel gebeurd ik heb al zoveel gedaan en er staat nog zoveel te wachten. Bedankt iedereen voor de steunende berichtjes!
Men eerste week op de Cattle Station zit er al ruim op en ik heb de kans en het geluk gehad om zoveel te mogen zien en doen. Marla telt zo'n 50 inwoners, iedereen kent elkaar en aangezien het dorp gelegen is op de Cattle Station waar ik voor werk, kent ook iedereen mij hier. Ik word niet meer voorgesteld als een Backpacker van Belgie maar als een Mate from Belgium. Dagen gaan hier snel voorbij, we werken in de ochtend tot de middag, hebben lunch en rijden dan wat rond om alles te controleren. Het schieten van Kangeroe's is gelukkig niet voor elke dag, maar hoe meer je het ziet hoe meer je het gewoon wordt. Op "patrouille" kwamen we gisteren aan bij een bijna uitgedroogde dam waar in het midden een vrije grote modderpoel is. In die modder zat een kalf vast, we hebben getracht het er uit te trekken, maar het beestje was niet meer te redden, om het uit zijn leiden te verlossen heeft Donald het kalf geschoten, iets wat ik niet kon aanzien, maar laten we veronderstellen dat het beter was zo, de kraaien zouden zijn ogen uitpikken terwijl hij nog leefde en de dingo's zouden haar levend opeten... Er zijn hier niet zoveel slangen, maar zij die er zijn, zijn vrij gevaarlijk. Met de dichts bijzijnste kliniek die je kan helpen op 800 km van hier, zouden we het nooit levend halen mochten we gebeten worden. We hebben er nog maar 1 gezien en die hebben we afgemaakt, dat word van iedereen verwacht die er 1 ziet. Voor de rest hebben we hier ook enkele honderden wilde paarden, best gaaf om te zien. Men eerste levende dingo's mocht ik vandaag zien, maar ze waren te snel voor ons. Als werk hebben we de afgelopen dagen de omheiningen gecheckt en hersteld waar nodig. Iets wat vrij hard werken is. Het weer is hier ideaal! Zo'n 28 graden overdag en 's nachts een 5 graden. De laatste regenval was in november vorig jaar. Door het constant buiten werken, ben ik al heel wat bruiner. In het begin van volgende week beginnen we met een week "herderen". 250 koeien moeten zo'n 33 km afleggen, dat zal ons 5 dagen duren, een volgens mij, unieke ervaring!
Men laatste avond gisteren op de horsefarm. Er zaten een 30 tal mensen, met de hele familie op cafe. We dronken er een paar, het stelde niet veel voor dus we reden terug naar "huis". Daar hebben we er nog wat gedronken en uiteindelijk zijn we in de hooizolder beland met zen allen en wat muziek. We zongen en dronken tot vroeg in de dag. Ik kon gelukkig uitslapen. Uitgeslapen ruimde ik men kamer op, pakte men spullen en nam afscheid. Naar Port Augusta! Het is een warme zonnige dag, eens Adelaide voorbij begon de reis terug. Het voelde best wel raar, het bekende weer achter te laten en hop naar het onbekende. Ook deze rit was prachtig. De natuur met zijn bergen, de roofvogels die je naar prooi ziet zoeken en voor het eerst een (denk ik) arend gezien. Hij/zij vloog boven me door. Veilig in Port Augusta aangekomen. Een openbaar camping plaatse gevonden waar een oudere nam ( 70 ofzo ) ook stond met zijn caravan. Het lijkt me veilig. Hier overnachten en morgen weer verder.
04/08/2009 Coober Pedy 8h45
De rit naar Coober Pedy was het begin van de outback. Maar 1 weg, die je km's voor je kan zien. Rondom me droge verlaten stukken, maar toch nog veel groen. Je bent nooit echt alleen op de baan, altijd wel wat tegenliggers. Onderweg gestopt in het dorpje Pimba, om bij te tanken, ik schat dat het dorpje niet groter is dan een half voetbalveld. Benzine is in de outback vrij duur t.o.v de steden, 1.38AUD voor een liter, dat is dus 0,75 euro, toch nog veel goedkoper dan bij ons. De km's net voor Coober Pedy waren akelig. Overalt verlaten mijners dorpjes, het zou net uit een film kunnen komen, het schijnt dat Mad Max II hier gefilmd is. In de outback ook men eerste wilfdlife emoe's gezien. Jammer genoeg alleen maar dode kangeroe's aan de kant van de weg. Coober Pedy is heet overdag, alles staat hier in het teken van "Opal", de plaatselijke diamant. Ik bezocht wat ondergronde plaatsen, best interessant om te zien, maar de reis gaat verder, naar Marla!
07/08/2009 Marla - Melbourne Hill 16h15
Al vrij snel kwam ik in Marla aan, en reed ik op de Oodnadatta track, richting the cattle station. Het wordt aangeraden alleen met jeeps op deze track te rijden en niet al te snel gegaan. Dat werd me al gauw duidelijk. Het is zo'n 50 km van de baan, dus ik zet mijn km teller op 0, mocht er iets gebeuren weet ik wat de korst te wandelen afstand is. Na een klein uurtje, zie ik het huis. Ik rijd er heen en ze staan mij al op te wachten. Best een akelig moment, zover weg van alles, en je weet niet echt wat en wie op je staat te wachten. Ik word hartelijk verwelkomd en ik ben 1 van de eerste wwoofers hier. Er is geen wwoofing huisregel boek dus ik ben gerust! Ik help al meteen wat met het aanleggen van een waterleiding en wat later gaan we vangnetten plaatsen om rivier kreeften te vangen. De volgende dag maakten we de waterleiding af en visten we onze netten op. Geen idee hoeveel het er waren, maar het waren er veel, genoeg om 7 man een avondmaal te bezorgen! Ze kweken hier koeien, er zouden er zo'n 4000 zijn die vrij rondlopen op het gebied dus elke maaltijd hier wordt er wel iets met beef gedaan. Vandaag zit de 2 daagse rondleiding op het domein er op. Tot de taken behoort ook het schieten van Dingo's die de kalveren op eten en kangeroe's, die hier met hopen rondspringen en het groen op eten van de koeien. Het schieten lukt me aardig, maar ik vind het steeds toch maar zielig. Volgende week beginnen we met het "herderen" van een 250 tal koeien. Dit wordt gedaan te paard, op een moto of een quad, onervaren ik begin met de quad! Zover dus een leuke 2de wwoof ervaring!
Vandaag 1 augustus, een nieuwe maand, juli was een vrij bewogen maand, ik heb zoveel gedaan en toch is de tijd voorbij gevlogen. Al 1 maand en een half weg van thuis. Stilaan beginnen er wat vragen op te komen over het Antwerpse. Wat is de vriendschap aan het doen?, hebben men broertje en zusje een beetje een leuke vakantie ?, heeft Sohrab de eerste BTW aangifte overleefd ?, draait de Gallery's nog steeds even goed?, hoeveel centimeters heeft de papa al verloren? is Indi al zindelijk ?, hebben Jac en Peter hun coming out al gedaan ?, leeft Remco nog ? Zelf stel ik het goed! Ik eet gezond, neem de vitaminen die men zus me mee gaf en...ik heb al bijna 1 maand niet op men nagels gebeten! Vandaag men laatste dag hier in Yankalilla - Normanville en morgen weer wat reizen. Ik vertrek morgen ( hoe laat ik vertrek zal voornamelijk afhangen van hoe laat ik deze avond thuis kom en in welke staat ik ben ) naar Port Augusta, zo'n 390 km van hier en toch een 5 uur en een half rijden. Het is daar niet groot dus ik blijf daar voor 1 dag en 1 nacht. De volgende dag rijd ik weer verder, naar Coober Pedy, het ondergrondse dorpje, dat zou een 650km rit worden. Ik kijk er wat rond, breng de de nacht door en dinsdag rijd ik verder naar Marla, 250km meer naar het noorden.Waar men volgende WWOOF host op me wacht. Ik ben benieuwd! Kus x Ian
Terug op de horse farm, heerlijk! We zijn nog maar met 2 backpackers maar er zouden vandaag of morgen ook 2 anderen komen. Ik geniet hier best. Het is hard werk en vroeg beginnen, maar overdag doe je wat je wil. De paarden hebben vorig weekend een grotge race gewonnen, dat feestje heb ik gemist, maar komend weekend mag ik mee naar de race als assistent trainer. Zondag verlaat ik de farm alweer en trek ik naar het noorden. Ik word er dinsdag verwacht in Marla, op een cattle station van 1 million acre, waar we de kuddes leiden van op paarden. Toen de wwoof host de weg uitlegde vertelde hij me dat het huis op 50km van de weg is. Daar kan zelfs Herman en Leen oprit niet tegen op ;-) Ik ben benieuwd. Het weer is hier best ok, maar het mag nog wel wat warmer! Ian
Zo men eerste WWOOFing ervaring zit er op. Ik heb het gelukkig kunnen verkorten naar een week, want dat was echt niet wat ik er van verwacht had. Toen ik er aankwam kreeg ik een korte rondleiding in het huis en de tuin, want echt een farm kan je het niet noemen. Na deze rondleiding doorliepen we de huiswwoofingregels. Het begon met "Wij nodigen u uit om een lid van onze familie te zijn", niet dat we echt het zelfde deden. Terwijl iedereen nog sliep moest ik de dieren voederen ( ezel, poney, wat kippen en cavia's ), het vuur aansteken de keuken opruimen en het huis kuisen. Dit hoorde niet bij de uren die je moet werken want als lid van de familie wordt dat nu eenmaal van je verwacht... Daarna kreeg ik een buitenjob, houthakken en grasmaaien waren de hoofdtaken. Tegen de avondval mocht ik weer het huis wat opruimen, eten maken en alles opruimen. Ik had dus niet echt tijd om iets te zien of te doen. Ik vermoed dat zij het concept wwoofing vrijwel fout interpreteren. Maar goed, dat is voorbij! Ik belde de horsefarm om te vragen of ik nog een weekje bij hen mocht komen en dat was geen enkel probleem. Ik zit hier een week, tot zondag of maandag en ga dan verder naar het noorden. Men volgende wwoofing plaats is Marla, maar ik wil op men weg naar daar nog Port Augusta en Cooper Peddy (een stad onder de grond ) bezoeken. Computers hier aanvaarden de camera niet, dus jullie zullen nog even wat geduld moeten uitoefenen. Groetjes Kus x Ian
Omdat Adelaide City niet veel voorstelde en ik 8 dagen moest wachten tot ik op men eerste WWOOFing plaats kon beginnen, ben ik ondertussen 2 dagen geleden beginnen met werken op een horse farm. In ruil voor 4 uur werken per dag krijgen we gratis onderdak en zoveel voedsel als we maar op kunnen. De horsefarm ligt op 50 km van Adelaide, en er alleen maar heen rijden was al meer dan de moeite waard! Rechts de blauwe oceaan en links de groene heuvels waar je in rijdt. Wat een uitzicht! Ik had eerst wat schrik van de paarden, we moesten beiden aan elkaar wennen, maar ondertussen loopt dat ook goed! Er zijn hier zo'n 50 paarden, de helft zijn race paarden, en vrij goeie! De andere paarden zijn recreatief, voor klanten. Na het werk springen we zelf op zo'n paard, rijden naar de kust en wandelen daar terwijl de zon stilaan ondergaat. Best uniek en zeker de moeite waard! Dinsdag ochtend vertrek ik naar men volgende plaats, waar ik toch wat langer plan te blijven. Foto's moeten gauw volgen! Groetjes Ian
Aangekomen in Adelaide. Het was een lange weg, maar met de Ipod in en af en toe een stop voor een foto en omwat te genieten van het uitzicht, ging het toch vrij snel voorbij. Ik wou dat ik jullie alles kon laten zien, maar ik kon niet altijd en overal zomaar stoppen. Ik verken hier de buurt wat, leer de mensen wat kennen en laat jullie weten wat ik er van vind! Ik hoor jullie gauw! Kus x Ian
Gisteren besloten om toch ineens naar Adelaide te rijden. Het afgelopen weekend heb ik gezocht naar WWOOFing plaatsen, en met succes! Ik word de 21ste van juli verwacht op een organic farm niet ver van Adelaide, waar ik, als alles goed meezit een maand zal verblijven. Daarna zet ik de trip verder naar Alice Spring, bezoek ik Uluru en rijd ik weer verder naar Katherine, want daar word ik de 1ste september verwacht om te helpen op een crocodile farm, een unique ervaring lijkt me. Dit tot de 10de van september. Alvast dit is tot nu toe het plan, je weet nooit. De verhalen van de farms zet ik zodra ik wat meer tijd heb online! Voor de rest is er dit weekend niet veel spectaculairs gebeurd. Ik maakte weer wat vrienden, waaronder iemand van Byron Bay waar ik bij welkom ben mocht ik er nog passeren. Naar Adelaide is een lange trip, zo'n 730km, die ik helemaal alleen afleg. Ik ben goed voorbereid. Met 35L water, extra olie en benzine moet ik het wel halen. Ik laat het jullie zo gauw mogelijk weten! Groetjes Ian
Gisteren mocht ik gelukkig mijn auto
ophalen. Alles lijkt me goed geregeld, tot nu toe. Het zien van auto's
die linksrijden begon stilaan te wennen, nu was het mijn kans zelf aan
die kant te rijden, in een auto waarvan ik nog steeds vind dat het
stuur aan de verkeerde kant staat. Daarbij komt nog, dat ik de auto in
het centrum van Melbourne moest ophalen. De route naar het hostel is
simpel, only a 5 minute drive, zei de verkoper. Het heeft me zeker een
uur gekost, maar ik ben er toch geraakt, zonder schade! Snel men
trekzak oppikken, en voor het donker wordt wil ik weten waar ik werk en
er ergens in de buurt zijn. Er heen rijden viel best wel mee, ondanks
de goede voorbereidingen, maar 2 keer de weg moeten vragen. Onderweg men eerste gevarendriehoek "Kangeroe's" gezien! Omdat
ik de streek hier niet ken parkeerde ik mij op 5min. van de gaard en
spendeerdre ik mijn eerste nacht in de auto. Volgens mij was het de
koudste nacht ooit hier in Victoria. 6:30, de wekker loopt af, men eerste werkdag, gedaan met spelen. Ik werk op een gaard waar ze appels kweken/telen/.. Pink Lady's en Granny Smiths. Het is een kleine boerdere, maar 48 hectare vol met appelbomen. Het
werk bestaat uit het uitgraven van 2 jaar oude bomen en deze elders
planten zodat ze beter kunnen groeien en makkelijker te oogsten zijn.
Men "bazen" zijn 2 broers en samen met een Indische student doen we dit
werk. Vandaag zo'n 300 bomen verplant. Veruit de zwaarste job
die ik ooit gedaan heb. Ongetwijfeld zal ik morgen elke spier in mijn
lichaam voelen. Het betaald goed, dus ik blijf volhouden! Ik kreeg
wat hulp bij het zoeken van een plaats waar ik kon douchen en
overnachten. Op dit moment lig ik in mijn autop op een camping, aan de
helft van de prijs van een hostel. Ik heb het thuisfrond laten weten dat ik ok ben. Het is altijd leuk om eens wat van hen te horen. En paps, ik weet dat ik aan de andere kant van de wereld zit, maar je hoeft niet zo te roepen door de telefoon ;-) Ik mis hen! Maar ik weet dat ik jullie terug zal zien!
09/07/09 Gruyere 7h
Werkdag
3. Het vroeg opstaan doet me niets, uit de warme slaapzak komen en
wisselen van kledij in een temperatuur van 2 graden, pijnlijk. De
bleinen die ik had na dag 1 zijn nu dubbel zo groot. Zowel op men
voeten als handen. De hand palmen zien blauw. Geen last van stijfheid.
Alleen koud, ijskoud. Slapen gebeurt met 2 paar kousen, een lange broerk, 2 T-shirts en een trui en nog word ik soms wakker van de kou. Even afzien kan vast geen kwaad. Dag 3 begint.
09/07/09 Yarra Junction 18h
Lange
werkdag, de koude ochtend uurde niet lang. Voeten deden wat pijn maar
ik probeerde er niet aan te denken. Op het einde van de dag deed ik men
laarzen uit en kwam ik tot de ontdekking dat de linker sok bebloed was.
Niet zo'n goed teken. Eens thuisgekomen proper gewassen en ontsmet. Ik
hoop dat het gauw geneesd! Maar ook goed nieuws! Donderdag is Payday! Men eerste check, die ik meteen ook heb laten overschrijven. Onderweg
toch maar eens wat eten gekocht. De appels zijn lekker, maar 2 dagen
als lunch en dinner is meer dan genoeg! Wat zouden die hespenrolletjes
van men mam me nu smaken!
10/07/09 Yarra Junction 13h
Tijdens de lunch pauze men laarzen uit gedaan om te kijken hoe men voet het stelde. Had ik beter niet gedaan. Terug
helemaal bebloed. Ik liet het de boer zien en die adviseerde me voor
vandaag te stoppen, het gedurende het weekend te laten genezen en
zondag te laten weten of ik er maandag terug zal zijn. Verslagen rijd
ik maar terug Melbourne City vanavond. Een warmere slaapplaats en wat
deftig eten zullen me goed doen! Mocht ik niet in staat zijn verder
te werken maandag, heb ik alvast wat geld om verder te reizen. Werken
of naar Adelaide. We zien wel. Ondertussen probeer ik een geschikte
hoste te vinden bij dat WWOOF-ing program, ergens in de geburen van
Alice Spring. Toch warmer als hier maar niet overdreven.
Foto's zijn van de plaats waar ik werk en verblijf. Groetjes
Men laatste dagen in Melbourne, ik ben weer helemaal in orde en leer nu de streek pas kennen. Over Melbourne, en vooral Victoria wordt gezegd dat je er 4 seizoenen in 1 dag kan hebben. Dat klopt helemaal! "If you don't like the weather in Melbourne, wait 20 minutes", zoals ze hier zeggen. De auto zou morgen klaar moeten zijn, al vrees ik dat het pas dinsdag zal worden. Ookal push ik de mensen van de garage. Dat wil zeggen dat ik men eerste werkgever zal moeten verwittigen om hem te zeggen dat ik een dag later zal zijn. Hopelijk heeft dat geen slechte gevolgen. Morgen schrijf ik me ook in voor WOOFing. Dat staat voor World Wide Opportunities on Organic Farms Dit zijn boerderijen, voornamelijk met dieren, waar je in ruil voor accomodatie, eten en drinken en alles wat ter beschikking is van de farm, 4 uur werkt per dag. Je wordt er niet voor betaald, maar het lijkt me wel een leuke ervaring, op men weg naar Darwin. Ik heb voor jullie ook wat foto's toegevoegd, dat werd wel eens tijd. Foto 1 is Brisbane City Foto's 2 en 3 zijn getrokken aan de sunshine coast Foto 4 : een typische hostel kamer Foto 5 : Melbourne City Fotos 6 en 7: St Kilda Beach
