Domme keuzes gemaakt in het leven? Zou je de tijd willen terugdraaien om dat te kunnen veranderen? 'Ja'? Ok, pech, dat gaat niet. Het kan ook niet. Cru gezegd, maar het is zo. Waarom er spijt van hebben, als je die keuzes van toen kan leren aanvaarden en ermee kunt leren leven. That's easier.
Of weet je wat? Verander je leven. Of doe alleszins dingen die je al altijd hebt willen doen. Wil je een motor? Koop er een. Wil je op wereldreis? Doe het dan. Ik zeg niet dat je daadwerkelijk een wereldreis moet maken, maar doe op z'n minst een poging. Spaar er genoeg voor en het kan. Waarom zou je het niet doen? Zolang je er maar iets voor over hebt en het graag genoeg wilt.
Het leven is te kort voor dingen zoals: "had ik dat maar gedaan" .
Zoals de jeugd zegt: YOLO (You Only Live Once). Dom zeg je? Ja, inderdaad, misschien is dat ook dom, maar het bevat ook de waarheid. En neen, durf dat niet te ontkennen, het is waar en dat weet je zelf fucking goed.
In mijn vorig bericht kon je alleen de "shit" in mijn leven lezen. Ja, ik vond dat toen heel erg lastig, maar hé er zijn altijd mensen die er veel erger aan toe zijn. En sinds dit jaar begon ik die "shit" te accepteren. Geen enkele familie is perfect. Waarom zou het ook? Anders zou het leven ook maar saai zijn. Ik zeg nu niet dat ik graag thuis zit, gezellig bij het gezinnetje, dat niet. Zij laten mij m'n gang gaan en ik doe hetzelfde bij hen.
Vroeger wou ik helemaal geen saf aanraken omdat het schadelijk voor de gezondheid is. Maar nu rook ik af en toe wel een beetje. Waarom? Niet omdat ik stoer wil zijn of wil opvallen. Gewoon omdat ik het lekker vind.
Is dat dom? Ja, misschien. Maar dat is toch 1 van de dingen die je zeker in je leven gedaan moet hebben?
Of gewoon zodanig zat zijn dat je een blackout krijgt. Er kan van alles gebeuren, ja dat weet ik. Gevaarlijk: ja ook (and yes i know that). Maar dat is toch beter dan nog nooit in je leven echt iets gedaan te hebben? Altijd tussen de lijntjes zitten kleuren.... Het is een goed en braaf leven, maar is dat wel ECHT leven? Voor sommigen wel, voor anderen (zoals ik) niet.
Doe die dingen die je in je leven wilt doen! Echt waar, zal je er later spijt van krijgen, denk je? Ja, waarom ook niet, maar denk dan gewoon aan het moment zelf dat je het hebt gedaan. En wat was dat gevoel ook alweer? Trots en euforie!
Je hebt dan eens echt iets gedaan in het leven.
Voor de ene kan het dan weer iets grootser zijn dan bij een ander. Yeah, so be it.
Iedereen is anders en heeft zijn of haar eigen principes... Wees daar trots op en koester het.
Is het normaal dat als een tiener thuiskomt na een handbaltraining, direct al moet schreeuwen tegen een bende kinderen dat ze mooi moeten stil zitten en hun bord moeten leegeten? En dat terwijl de moeder daar mooi bijzit en gewoon alles over haar heen laat komen? Ja, dacht het niet...
En ooh waarom moesten mijn ouders zoveel jaar later na mijn geboorte nog een kind krijgen, waarop er 2 jaar later er nog een volgde? Met het gevolg dat er een kloof zit van wel 8-10 jaar tussen mijn jongere broer en zus. Dat kan maar 2 kanten uitgaan of vind ik de twee nieuwe gezinsleden super en wil ik er dolgraag voor zorgen (wat ook het geval was, met de nadruk op WAS) of zal ik ze gaan 'haten' (wat nu zowat het geval is). Ok, haten is een groot woord, laat me een ander woord kiezen dat beter omschrijfd wat ik voor die 2 kleine koters voel: ze beginnen me gewoon gronduit te irriteren! Niet alleen krijgen ze meer aandacht dan mijn ouders mij of mijn older sister ooit hebben gegeven, maar ze krijgen ook meer geduld en mogen we niet tegen hen schreeuwen... Dat is nu eenmaal geen goede opvoeding, maar hé, je zou dat toch ook doen als ze niet doen wat je hen vraagt. Na 20 keren te vragen om hun tanden te poetsen, hebben ze dat na een uur nog niet uitgevoerd (en neen, echt, ik overdrijf dus niet). Of als je ze eindelijk op hun nummer wil zetten, dan beginnen ze je tegen te spreken of je na te bootsen en dat voor kinderen van 5 en 7 jaar!
Het is me trouwens al opgevallen dat de kinderen die in het jaar 2000 of later zijn geboren echt fantasische kinderen zijn! In het tegenspreken en het bloed van onder je nagels te halen. Sorry, maar het is echt zo. Waar bleven die kinderen die braaf naar hun ouders luisterden en helemaal niet protesteerden als je hen iets vroeg om iets te doen? Zonder het 'waarom' en 'neen, ik wil dat niet doen'? Is dat zoveel gevraagd? Ok, ik zeg nu niet dat alle kinderen zo zijn, maar de meeste wel. Hoe dit alles kan gebeuren weet ik niet precies, maar ik denk gewoon doordat er meer luxe is voor de kinderen: speelgoed, tv... Al die dingen hebben wel een invloed. Zeg nu zelf: een gsm voor een kind van 5, komaan is dat niet te veel van het goede, die kan niet eens deftig lezen. Zo kan je kind je wel bereiken, maar en dan? Plant een gps-chip of iets dergerlijks in je kind, laat het altijd zo'n kaartje bij zich dragen met alle gegevens, maar geen gsm...
Ik zeg niet dat het bij iedereen zo is, mijn verontschuldigingen hiervoor, maar ik moest me gewoon afreageren. Het was een vrij lastige dag voor mij... Sandy
Ik ben dus Sandy, dit is raar, want het is mijn eerste blog. Uhm wat ik hier doe: ik zeg gewoon wat er in mijn leven omgaat
wat niet altijd zo leuk is en ook niet zo interessant . Dit is gewoon als een soort uitlaatklep, zeg maar dagboek.
Dus eventjes kort over mijzelf. Ik ben Sandy, een 15-jarig meisje dat met dezelfde problemen als zowat elk tienermeisje kampt en soms weet ik gewoon niet wat ik ermee moet doen dan het gewoon tegen iemand te zeggen. Of in dit geval tegen anonieme mensen. Want eerlijk gezegd: wie zegt er nu alles, maar dan ook alles tegen iedereen? Ja, dus niemand. Ik zou het alleszins niet kunnen, enerzijds omdat je je vrienden daarmee kunt kwetsen en anderzijds.. nou ja, sommige dingen moet je nu eenmaal niet tegen mensen zeggen die je persoonlijk kent.
Nu een tweede poging om mezelf voor te stellen: mijn naam en leeftijd weten jullie al. Wat ik in mijn vrije tijd doe is handbal. Ik heb 2 zussen, waarvan de ene zus 2 jaar ouder is dan mij en de andere is 8 jaar jonger dan mij. En nog 1 klein broertje van 5 jaar.
Ik ben Sandy
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 23/01/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek beluisteren en zo.
Deze blog is gewoon gemaakt als een soort van uitlaatklep van mijn leven, geef gerust wat commentaar of advies.
Groetje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
