In 2002 werd ik ontslagen en was daar behoorlijk kapot van. Mijn man en ik hadden het vaak over reizen gehad, maar ja.... het erover hebben en ECHT doen zijn 2 verschillende dingen. Volgens Willem was een oude bus en een beetje lef genoeg. Ik was het hier nog niet zo mee eens. Je moest volgens mij toch wel op een camping staan en dat kost geld. En dat hebben we niet. Maar Willem had ervaring uit zijn vroege wielrennersjaren, je kon altijd wel bij een kerk of zoiets terecht.
Dus na de aanschaf van een oude Volkswagen LT28 bus van nog geen 900 euro, vertrokken we naar Spanje. Voor de zekerheid had ik een appartement in Salou gehuurd voor 50 euro per week. Vol goede moed gingen we op weg. Voor de zekerheid eerst maar eens over de tolwegen. We hadden afgeproken om niet harder dan 80 km per uur te gaan, want ja .. het was een oude bus van 16 jaar, en op die manier zou ie het vast wel volhouden. Waar wij niet aan hadden gedacht was het "snelverkeer"op de tolwegen. Zelfs vrachtauto's waren sneller dan ons. Het getoeter was niet van de lucht.
Het eerste toltraject kwam in zicht, maar hoe gaat zoiets eigenlijk? Na de tolpoortjes gestopt want ik was een beetje in paniek, we hadden helemaal geen bewijs gekregen. Hoe moest dit nou?
