De jongste van mijn Old English Sheepdogs heeft een bijzondere eigenschap: telkens als hij op zijn terrein een verandering of iets onbekend ziet begint hij er tegen te blaffen; niet het gewone geblaf maar op een intonatie die aandacht vraagt. inmiddels herken ik dat ook en ga ik naar haar toe om gerust te stellen, het onbekend bekend en vertrouwd te maken.
Zondagmorgen stond ze zo te blaffen in de tuin voor een donkere plek in het gras. de donkere plek bleek een gat in de grond te zijn, ca. 1 meter in het vierkant. een grondverzakking !!! en daaronder een grote lege ruimte !!!
blijkt inmiddels dat het een kelderruimte was. Dat er soms wel twee tot drie van die kelders gegraven werden, lang geleden de ideale koelruimtes en/of bewaarruimte voor wijn en dergelijke. Het bijzondere en verrassende is dan wel dat die ruimtes in de grond uitgegraven werden zonder enig metselwerk of houten balken ter ondersteuning. met andere woorden, dat is ooit gedoemd om in te storten.
en onmogelijk te weten hoelang dat er al was want de vorige eigenaars wisten het ook niet (trouwens zij hadden bovenop die kelder met houten biels een zandbak gemaakt voor de kinderen. Kan je je indenken wat daar had kunnen gebeuren !)
momenteel is de wijde omgeving nu afgemaakt met een draad, tijdelijk om geen ongelukken te veroorzaken en beraden we ons over drie opties: opvullen met aarde, eventueel gemengd met breekpuin, een vijver aanleggen of gelijk gebruik maken van deze uitgraving om een zwembad te maken. om het met de woorden van Cruyff te zeggen: elk nadeel hep zen voordeel.
