Hello, Humanisme in Leuven HumanismeEcoLeuvenLOgie, HinL, H &inLeuven
Wie zijn wij? Wat willen wij?
Wij zijn jonggeleefde humanisten die wonen in de regio Leuven. Wij zijn getroffen door de oproep die we menen te mogen lezen in «de strepen van de zebra» om het humanisme een nieuw aangezicht te geven, in het licht van de vele hedendaagse maatschappelijke uitdagingen. Wij willen graag daar een of andere manier aan bijdragen. Een van die maatschappelijke themas die we onder de loepe willen nemen is het ecologische vraagstuk. Hier voelen wij ons aangesproken door de publicatie «van vrijzinning humanisme en terug».
De bijdrage die wij voor onszelf weggelegd zien, is het uitvoeren van wat studiewerk en eigenhandig opgezet actieonderzoek. Het zijn de uitzendingen van Lichtpunt die exemplarisch zijn voor de weg die gevolgd wil worden. Lichtpunt laat een maatschappijkritische stem horen die in de normale nieuwsgaring uit de boot valt. We willen die weg bewandelen met methodische inzichten die aangereikt worden door hedendaagse humanisten. We trachten deze inzichten te koppen aan zowel het radicaal ecologische denken als het radicaal (continentale) politieke denken.
Niettegenstaande de werking hoofdzakelijk «boekenwerk» is, willen we onszelf uitdagen om het verzamelde materiaal om te zetten naar humanistische praktijken.
Wat doen wij?
Wij komen regelmatig (doelstelling: negenwekelijks) bijeen om teksten te bespreken.
Wij willen gebruik maken van deze blog om de overwegingen die wij ter zake vinden te inventariseren.
Wij willen van deze blog gebruik maken om geestesverwanten te zoeken. We zijn ervan overtuigd dat we niet de enigen zijn die zich zorgen maken over de toekomstigheid van het humanisme, over de weerbaarheid van het kritsche vermogen bij de menselijke soort.
We zijn momenteel te klein om een werking naar buitenuit vorm te geven.
We willen gebruik maken van deze blog om medestanders te zoeken om werking te helpen dragen.
Waar zijn we momenteel mee bezig?
We lezen momenteel De ogen van de panda van E. Vermeersch, en richten de aandacht in het bijzonder op zijn visie van het WTK-bestel. Deze lectuur wordt onderbroken door de lectuur van Jonathan Israël , de radicale verlichting. Het gevoel leeft dat hier wel eens enkele contouren van de problematische relatie tgo de natuur in verweven zit.
in deze categorie worden inzichten verzameld van humanistische denkers en onderzoekers over humanistische aangelegenheden.
Categorie:Historische Piek Momenten
antwoorden gevraagd
In deze rubriek worden kritische vraagstellingen van vrijzinnig humanistische denkers verzameld. Kritische vraagstelling ten aanzien van de eigen traditie, en ten aanzien van maatschappelijke ontwikkelingen die om een positionering van het humanisme vragen.
Categorie:Antwoorden gevraagd
Westerse Wandel Wegen
In deze categorie WesterseWandelWegen worden beloftvolle perspectieven verkend om humanisme en ecologie samen te denken. Deze bijdragen willen inspirerend en aspirerend werken om door te zetten met denken, om een moedig denken blijvend op de sporen te houden. Deze blog wil graag een kaleidoscoop van inzichten genereren. Al deze brokstukjes kunnen zich in het denken reflecteren tot een bijzondere kijk op het ecologische gebeuren.
In deze categorie worden inzichten verzameld over het mensbeeld, dierenbeeld en het wereldbeeld. Hello hnateert bij voorkeur een niet synopatische lectuur. Tussen ontologie, mensbeeld en ethiek is geen intrinsiiek verband. Hier wordt steeds over de methode van de "ontological phallcay" gewaakt.
Categorie:dé mens
13-04-2012
vrijdenken nog mogelijk?
R. Commers, het vrije denken, het ongelijk van een humanisme, p. 19
De problematiek die aan de basis ligt van dit boek houdt mij reeds lang bezig. Zij betreft de vrijdenker in de hoogkapitalistische maatschappij. Met dat laatste verwijs ik hoofdzakelijk naar de Westerse Wereld waar zich het centrum van de kapitalistische wereldeconomie bevindt. Die economie wordt sedert het laatste kwartaal van de 18e eeuw ondersteund door een steeds omvangrijker en ingrijpender technische uitrusting, het geheel van technisch hulpmiddelen in de organisatie van de produktie, de distributie en de consumptie. Dit zou niet mogelijk geweest zijn zonder de indrukwekkende ontwikkeling van de exacte wetenschappen en van de technologie. In omgekeerde zin droeg de ontwikkeling van de techniek en van de technologie bij tot de evolutie van de exacte wetenschappen. In het zog van de uitbouw van een kapitalistische wereldeconomie kolkten exact wetenschappelijke kennis, technologie en techniek mee. Zo werd de kern gevormd van een wetenschappelijk, technisch, industrieel, commercieel en financieel systeem dat wereldwijd ingrijpt en voortdurende bezig is nieuwe regionen op aarde te transformeren waardoor ze opgenomen worden in dat systeem. Met kan spreken van een wereldtransformatieproces dat over vier eeuwen is uitgespreid.
Men kan zich afvragen wat de positie van een vrijdenker hiermee te maken heeft. Bestonden er al geen vrijdenkers voor dit systeem van exacte wetenschap, techniek, nijverheid, handel en financiewezen explodeerde en wereldwijde allures aannam. Wat is dan het punt? Waarom van een problematiek wagen, zoals ik pas deed? Om dit enigszins op te helderen zou ik willen spreken over het spook dat door de ganse wereld jaagt. Het heeft een naam: het heet Leviathan. Dit staat voor een strenge maar niettemin ordende organisatie van de mensen ter bezwering van hun angsten en ter immer voorlopige bevrediging van hun verlangens.
Categorie:Que faire?
Que faire?
In deze categorie worden politieke inzichten en analyses verzamelt over het hedendaags functioneren van de samenleving en de positionering en werkzaamheid van het humanisme in die samenleving. De titel "que faire" verwijst naar de discussie die in de beginjaren van de communistische revolutie werd gevoerd en het disscussiepunt : eenpartiij en staatscommunisme of de sovjets en arbeiderdemocratie.
Categorie:Que faire?
17-03-2012
Spinoza, een inspirerende vrijdenker
De menigte, Hardt en Negri,
Spinoza : radicale keuze,ofte de droom van de alledaagse permanente revolutie, p. 294
We moeten op dit punt, zoals ze in de klassieke Oudheid plachten te zeggen, besluiten of we vrije mensen of slaven zullen worden, en juist deze keuze zal vandaag de dag de grondslagen vestigen van de democratie. Het zou Spinoza bevallen dat we de kwestie in deze termen wordt geformuleerd, waarbij het probleem van de democratie alle aspecten van het leven, de rede en de hartstochten en zelfs vergoddelijking van de mensheid in zich draagt.
Spinoza : ontwerp van een ontologische menigte ofte de menigte in het licht van de eeuwigheid p. 230-231
Het concept van menigte hebben we op twee manieren elders in dit boek (de menigte) gebruikt, die naar verschillende temporaliteiten verwijzen. Ten eerste is er de menigte sub specie aeternitatits, de menigte in het licht van de eeuwigheid. Dit is de menigte, zoals Spinoza het uitdrukt, in de complexe wisselwerking van historische krachten door de rede en de hartstochten een absolute vrijheid schept : door de eeuwen heen hebben mensen geweigerd aan gezag te gehoorzamen, het onherleidbare anders-zijn van de singulariteit tot uiting gebracht, en in talloze revoltes en revoluties de vrijheid nagestreefd. Deze vrijheid is uiteraard geen natuurlijk gegeven : ze komt alleen tot stand doordat voortdurend obstakels en beperkingen worden overwonnen. Zoals mensen bij hun geboorte geen vermogens met eeuwigheidswaarde meekrijgen, zo is de geschiedenis geen eindbestemming, geen teleologisch doel, vastgelegd. Menselijke vermogens en historische teleologieën bestaan alleen omdat ze het gevolg zijn van menselijke hartstochten, de menselijke rede en strijd. Men zou kunnen zeggen dat het vermogen tot vrijheid en de geneigdheid geen gezag te aanvaarden, de gezondste en nobelste menselijke inzichten zijn, de ware tekenen van eeuwigheid. In plaats van het woord eeuwigheid te gebruiken, moeten we misschien zeggen dat deze menigte altijd in het heden, in een eeuwig heden optreedt. Deze eerste menigte is ontologisch.
Categorie:Historische Piek Momenten
12-03-2012
12 mei 2012 : occupy Leuven, draag uw steentje bij !
12 mei 2012. Kan een dag worden waarbij de occupy beweging in Vlaanderen een gestalte aanneemt waardoor ze door de politieke partijen ernstig genomen worden. Zoniet, dan zal de agendering steeds lokaal en voornamelijk bokaal zal blijven, niettegenstaande juist de lokale democratie gevierd dient te worden.
Is er een synergie mogelijk tussen deze verzetsbeweging en het groene denken? Zo ja, is er een coleur locale te geven aan de occupubeweging. Een van de aandachtspunten van het ecologische denken is de overheersing van het marktdenken. Opnieuw is de Leuvense biergigant in het nieuws gekomen door het toekennen van overmatige bonussen aan hun ceos. Pijnlijk wordt geïllustreerd, zonder marxist te moeten zijn, hoe het marktdenken steeds elitairder wordt. Ze is bereid haar topmensen rijkelijke te belonen, terwijl hoe langer hoe minder opgeleiden mensen een verdiend loon kunnen krijgen. Er is zogezegd teveel loondruk. Is hier niet ergens een grens aan het overschrijden? Hoe lang kunnen de loontrekkenden dit blijven geloven? Is dit ook voor ecologisten een reden om verzet aan te tekenen? Het marktdenken tast eigenlijk onze bronenn van overleving aan, zowel de financieële als de ecologische bronnen. Vergeet niet dat deze biergigant, met toestemming van de overheid, een van de mooiste en kostbaarste grondstoffen, namelijk grondwater, uit de Leuvens grond oppompt, om dit wereldwijd te veralcoliseren. Is deze grootschalige verplaatsing van het grondwater niet langer onaanvaardbaar. De economie pocht altijd met haar innoverend vermogen. Het zou een uitdaging kunnen inhouden die grootschaligheid te koppelen aan een vorm van economische globaliserende humanisering en niet langer enkel lokale stijgende consumering.
Laat nu net 12 mei ook de dag van de eerlijke wereldhandel zijn. Symbolischer kan het bijna niet. Een symbolische actie zou dan een expressie dienen te zijn van het adagio act global, think global. Misschien is het een idee de Europese gedachte terug te actualiseren. Europa, als continent, kan haar nieuwe revolutie best gebruiken. De jaren zestig liggen nu toch al een flinke tijd achter de rug. Met de nodige realisatie en ontgoochelingen.
Vandaar de oproep om Leuven, opnieuw, te bezetten, maar dan zeer symbolisch. Laat ons verzamelen op het ei van Leuven, op het rondpunt bij de stier. Uit de archieven blijkt dat er toentertijd nogal met wat kassei stenen gegooid werd. Laat ons deze geste herhalen, maar dan symbolisch. Neem een steen(tje) mee, en getrouw aan de Griekse mythische wereld als grondslag voor het Europese project, denken aan Sisipyhus, maar dan een hedendaagse Sisiyphus , de nieuwssoortige held, die heimelijk glimlacht bij het terugrollen van zijn steen, beseffende dat daar zijn vrijheid ligt, want elk keer brokkelt de steen een beetje af en zal hij vroeg of laat zichzelf kunnen bevrijden.
Men zegge het voort : afspraak 12 mei 2012, om 12.00 en om 21.00, op het Ei van Leuven
Categorie:Actualiteit
09-03-2012
Gezocht : klimaatethiek!! Geen gedram.
P. Sloterdijk, schuimen, p. 61
We zullen hierna enkele hoofdstukken uit de catastofengeschiedenis van de twintigste eeuw ter sprake brengen om te laten zien als gevolg van welke gevechten en welke trauma's het menselijke verblijf in adembare ruimtes veranderd is in een object van expliciete cultivering.
Hebben we dat eenmaal begrepen dan kost het nog maar geringe inspanning om uit te leggen waarom alle soorten waarde-, deugd- en discoursethiek inhoudsloos blijven, zolang ze niet in klimaatethiek zijn vertaald.
Heeft Heraclitus overdreven toen hij verkondigde dat de oorlog de vader van alle dingen is? In elk geval zou een hedendaagse filosoof niet te veel hebben gezegd als hij beweerd had dat de terreur de vader van alle cultuurwetenschappen is.
Hello, Humanisme in Leuven
