Nog 6 dagen. De laatste berg op naar het plein voor de kathedraal van Santiago met in  één hand het getuigschrift vanop het pelgrimsbureau en in de andere een zakdoek om de tranen weg te vegen. Opvallen in de massa zal je niet doen want de meesten, zeg maar allemaal, hebben natte rode ogen.  De derde keer weet je al dat het zo  zal zijn. Nog even genieten van de eenzaamheid om dat in de armen van vrouw en vrienden te vallen. De vermoeidheid wordt verdrongen door de euforie. Een restaurantje om de hoek, den Tarara, het laatste pelgrimsmenu. s Anderendaags opstaan en je rugzak willen pakken en dan schrikken want uw vrouw ligt in bed.

Eens bij je positieven begin je aan een dikke week vakantie en rondreizen in één van de mooiste gedeelten van Spanje. Bergen, velden, wijngaarden en een schitterende kust met prachtige baaien. En dan. op naar het vliegveld, controle hier, gedrum daar. Drie uur in een smalle zetel om afgebakt te worden op Zaventem. Druk, druk , druk, hollende mensen die hun vlucht moeten halen of zo snel mogelijk de luchthaven willen verlaten al dan niet met schrik en aanslagen in het achterhoofd. Ge zijt  de parking nog niet uit of ge staat al in de file. Op de 10 kilometer ring kom je meer autos tegen dan op 200 km Spaanse wegen. Ge draait uw venster naar beneden en ge vraagt u af wat er zo stinkt. Uw neus is niet meer gewoon aan diesel en benzine. Uw ogen zijn eindeloze velden gewoon en uw oren de stilte van de Spaanse hoogvlakte. Alles samen zorgt ervoor dat ge nog meer gaat zweten dan in de bergen. Gedaan met de puur natuur ge zijt terug in Vlaanderen. Voor sommigen het middenpunt van de aarde, de beschaving, het heelal. Maar als pelgrim of gewone toerist denk je Here, vergeef het hun ze weten niet beter.

Hugo geniet van de laatste kilometers, geniet van een droom die in vervulling ging, geniet van de geplande vakantiedagen met vrouw en vrienden.

Moar verget nie dat het a gaeke goe voaren as ge terug thuis zijt.  Gedoan met de cafes  aan 1 , de tapas, de menu van 10 moar a ges afraien, de kiekenen eten geven, kuisen, de klein kadeien bijhaven, enz, enz, enz

En ondertussen plannen maken om terug te vertrekken.

Roger

30-06-2016 om 18:51 geschreven door Roger Dewaegenaere