Eindelijk mijn eigen blog aangemaakt. Het was voor de eerste keer dat ik dit deed. Heb al zoveel blogs van anderen gelezen. Had nooit gedacht dat ik er zelf één zou schrijven. Misschien is mijn ego niet groot genoeg, misschien dacht ik, wat hebben anderen aan mijn ervaring op een onverwachte reis naar onverwachte bestemmingen. Naar Scandinavië, de Baltische Staten, Polen, misschien een dag Oekrainië als vakantie bestemming, het is niet "logisch" voor mij die zo graag ergens in een warme streek mijn verstand even op nul zet. In onze zomer terug naar de sneeuw, naar de koude. Ik heb me laten overhalen om de natuur in te trekken, naar de Fjorden; heb abnormaal lang deze reis voorbereid, alsof het een wereldreis zou worden, jarenlang onderweg, door hete woestijnen met vreemde agressieve culturen. Neen, het wordt een reis in het veilige westen, langs Scandinavische landen, die in België zo vaak als voorbeeldfunctie worden gebruikt. Een veilige reis, en toch ongewoon. Ik heb zoals altijd "schrijfwerk" mee, "leeswerk", het boek "De Belgische Bierbaronnen", over de Dallas-achtige avonturen van twee brouwers: Artois en Jupiller. Een boek dat een tv serie zou kunnen worden, onder de titel: "De Bierbaronnen". Of het me lukt, weet ik niet. Of er wat inzit, weet ik ook niet. Misschien wordt het een reis, waarbij het verwoorden van prachtige Noorse Fjorden vermengd worden met de avonturen van brouwers, in hun strijd om één van de grootste concerns ter wereld te worden. Iemand zei me: grote imperiums zijn vaak als kleine brouwers begonnen. Nooit bij stilgestaan. Is bier dan zo belangrijk? Bier heeft ook iets magisch, sociaal, gezellig. Maar hoe rijm je dat met de beschrijving van de pracht van de natuur in die Noordelijke landen, waar, op het ogenblik dat ik er zal zijn, het haast zestien uur licht zal blijven? We zullen zien. We staan nu vier dagen voor het vertrek. Of het me lukt elke dag te "bloggen", dat zal wel niet. Maar toch regelmatig.
