Het boek is bijna uit het heeft veel bloed zweet en tranen gekost maar nu ben ik bijna klaar. Het verhaal was wel echt de moeite waard. Het was tof om te zien hoe het hoofdpersonage Houtekiet van een wildebras naar een gewone burgerlijke man evolueerde en om te zien hoe de plaats waar iedereen vrij was wordt omgebouwd tot een gewoon dorp met kerk en slagerij.
Nog enkele bladzijden en dan zal deze leeservaring ook weeral voorbij zijn. Nu voel ik mezelf toch trotser al bij andere boeken tot morgen
Hier is dan mijn laatste bericht. Het boek heb ik gisterenavond uitgelezen maar ik had geen tijd om al iets op de blog te posten, dus doe ik het nu. Ik was vrij trots op mezelf toen ik door de laatste pagina's had geworsteld. Op het internet had ik al veel zien staan det het een zeer moeilijk geschreven boek is, en dat heeft onze leraar Nederlands nog maar eens bevestigd in de les.
Ik zal even kort sammenvatten waar het boek over gaat. Jan Houtekiet is een zwerver en stoeit graag met de meisjes. Hij maakt lien zwanger waardoor zij wordt verbannen uit haar huis. Houtekiet neemt haar mee naar het platteland, waar hij voor haar een klein huisje bouwt. De plaats waar hij het hutje heeft neergezet wordt Deps genoemd, en zo zal het dorpje dat er later zal ondstaan ook noemen. Nadat houtekiet met zijn vriendin op Deps is gaan wonen komen er meer (jaloerse) mensen bij, die het dorp uitbeiden. Houtekiet stoeit nog steeds met elke vrouw die hij tegenkomt, en op die manier komt hij in contact met de echte lieftde van zijn leven: Iphigenie. Houtekiet wordt zowat de burgemeester die veel beslist en veel kan. Hij doet dan ook zeer veel zelf, hij maakt watermolens, huisjes en tegen zijn zin een kerk. Die moest er komen omwille van de vrouwen die naar de mis wilden gaan om naar de hemel te kunnen gaan. Het wordt Houtekiet allemaal een beetje te veel dus besluit hij er even tussen uit te knijpen. Even? twee jaar en half is hij weg en als hij terug komt ziet hij dat Deps ontzettend veranderd is. Van zijn rustige Deps met een paar kleine huisjes blijft niet veel meer over, maar wat ergeris zij grote geliefde Iphigenie was overleden hierdoor begint hij ook te geloven, maar hij gaat nog steeds niet naar de mis. Deps is veranderd in een doodgewan dorp.
Als ik het verhaal lees zoals het hierboven staat zou ik het boek wel willen lezen want het verhaal klinkt goed. Maar toch raad ik het niemand aan, enkel mensen die echt graag lezen, kunnen het eens proberen. Maar voor mij was het in ieder geval veel te moeilijk. Dat wordt op den duur echt vervelend. Als je hele paginas twee, soms wel drie keer moet lezen om alles te begrijpen wil je echt niet meer voort lezen. Maar ik heb het toch gedaan. Ik ben er van overtuigd dat ik nog steeds niet alles begrijp, het was echt moeilijk.
Doodat het boek zo moelijk was heb ik eigenlijk niet echt kunnen letten op de manier waarop de schrijver het verhaal verteld. Over de stijl kan ik dus niets zeggen, enkel dat het moeilijk was, maar dat was al duidelijk denk ik.
Hoe dan ook, nu ben ik alweer een leeservaring rijker, het was daarom geen positieve leeservaring maar het was er wel één
Ik ben al veel gevorderd in het lezen van Houtekiet en hetzelfde geld voor de vorming van "Deps". Stillaan vormt het jonge dorpje zich tot een dorpje als alle anderen, ondanks de stichter een halve wilde is/was.
De schrijver beschrijft zeer goed de geleidelijke vermenselijking van Houtekiet. Hij reisde en steelde overal en nu begint hij opeens aan en gezinnetje, wat als je er over nadenkt absurd is, maar tijdens het lezen merk je niks op van deze absurde overgang.
Ik vind het een goed verhaal, maar toch tel ik altijd na het lezen de pagina's en kijk ik (on)bewust uit naar het einde. Het is naar mijn mening wat ouderwets en leest daarom moeilijk voor mij.
Ik ben Jonas Juchtmans, Dries Kemme en Sam Slootmakers, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Jodrisam.
Ik ben een man en woon in Leuven (België) en mijn beroep is Student Sint-Pieters-College.
Ik ben geboren op 08/03/2012 en ben nu dus 13 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Nederlans.
