Gisteren was het Marktdag hier in de stad. Op deze dagen hebben we wel eens de voorbijganger die net zin heeft in een koffie als hij/zij onze zaak ziet!
Het grootste deel daarvan zijn oudere mensen. Ik noem ze de Benidorm basterds. Of wel een karreke die ze voor zich uit duwen, of wel een gemotoriseerde rolstoel, op 3 wielen dan nog wel.
Ja kijk die menskes kunnen misschien niet meer zo goed zien, en kennen het verschil niet tussen een restaurant en een koffieshop! Daarom laat ik expres ook altijd 1 à 2 tafels ongedekt (afhankelijk van de reservaties) speciaal voor deze "basterds"
Dit werkt ook alleen maar totdat ze achter een pannenkoek of een croque gaan vragen. Dan bestormen ze me met vragen waarom we dat niet hebben, en waarom de koffie zo duur is ( 2,5)... Dan moet ik uitleggen dat we eigenlijk een restaurant zijn...
Maar toch zijn er zo een paar teruggekeerd met hun kinderen en kleinkinderen als dank. Daarvoor doe je het toch, Niet?
Het is een nieuwe hype om mensen digitaal te bestormen met aanvragen en vriendschapsverzoeken van allerhande netwerksites! Het is niet genoeg om 100 vrienden of volgelingen te hebben. Zoals in alles in het leven willen we steeds meer!
Deze netwerksites zijn dan ook vaak het onderwerp van klanten, als ik zo door mijn zaak wandel. Bla bla bla Facebook, bla bla bla Twitter...
Het is natuurlijk plezant om de laatste nieuwtjes op die manier te weten te komen. Goed en slecht nieuws verspreidt zich ook razendsnel. Bij een geboorte of een verjaardag hoeft maar 1 persoon proficiat online te schrijven en heel je vriendenlijst volgt minuten later.
Het is sociaal zijn op een asociale manier.
De sociaal geëngageerde persoon wordt nog socialer, en de asociale kan ook eens zijn gevoelens uiten, zonder zich geconfronteerd te voelen!
Grote bedrijven spioneren zo op hun personeel. Wat ze doen, en zeggen. Vooral over het bedrijf zelf. Of ze wel zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Geef ze ongelijk. Je stelt je helemaal bloot, iedereen mag alles weten, behalve je baas... Gek!
Het Horeca gebeuren is ook online te volgen. Nieuwste menu's, acties, last minutes...
Nu wordt je zaak niet alleen via google gevonden, maar ook via facebook.
In een korte periode hebben we 2 grappige uitspraken gehoord. De uitspraak "te koud" kan terrecht zijn als: de verwarming ni opstaat, als men de soep ni tegoei opgewarmd heeft, als je buiten zit en het sneeuwt...
Nu hebben we deze uitspraak, slechts 2 maal gehoord deze week, en telkens klonk het absurt. Je zou denken, kan dit, JA dit kan wel degelijk.
Voorbeeld 1: Bij onze gerechten krijg je in een apart kommetje lekkere saladegarnering, met een heerlijke zelfgemaakte vinegraitte, en afgewerkt met olijfolie. Nu vond onze klant het kommetje met salade "te koud", volgens hem kwam de salade uit de diepvries!!!!!!!!!!!!!!!!! :s Niet gelogen, we hadden geen verse salade maar diepvries salade volgens meneer. Ik zei, "meneer ik zal u volgende keer warme salade brengen, zal ik dit kommetje misschien ineens even in de micro doen???"
Voorbeeld 2: Het is deze week lekker warm geweest buiten, we hebben heel wat desserten verkocht. We hadden verse aardbeien laten komen, en een heerlijke coupe met aardbeien aanbevolen aan de klanten. Ons vanille ijs is ook super lekker, heel romig. Nu was een dame haar ijsje "TE KOUD" ze vroeg zelfs aan ons op welke temperatuur onze diepvriezer stond. "toch niet op -10" zei ze want dat is te koud. Ik antwoorde heel beleeft: "nee mervrouw zeker niet op -10, maar op -18 zelfs want anders had u Romige roomijs"
Gelukkig jagen we ons er niet in op en kunnen we er goed om lachen... :D
Gisteren is het weer zwoegen geweest. We zaten weer goed vol. Op drukke avonden door de week geven we de klanten bij hun rekening ook een borreltje. Dat is toch een schoon gebaar of niet? Wel dat vinden wij ook. De klanten ook, daar niet van.
Kennen jullie dat spreekwoord. "Geef ze een vinger, en ze nemen een arm." Nu was er een tafel. Het borreltje dat ik hen gaf, een deel lusten dat niet en vroegen onbeschaamd een ander. Terwijl dat één dat ze niet lusten op tafel moest blijven staan voor degenen die dat wel graag hadden. Ik moest toen nog 3 verschillende borreltjes bijbrengen, want ze hadden alledrie een andere smaak... EN het toppunt, ZE WILDE ER NOG ééN NADERHAND...
Als het in
het weekend laat is geworden, dan dekken we de tafels meestal niet meteen terug
in. We doen dat dan gewoon de volgende
dag, tijdens de lunch, meestal is het dan rustig J
Toen ik
zaterdag middag wilde indekken, was het niet rustig, de klanten begonnen binnen
te stromen. In het weekend is dat wel meestal voor een lekker broodje of een
warme tas soep. Deze mensen hebben ook geen volledig ingedekte tafel nodig.
Er was nog 1
tafel ingedekt.
Er komen 2
dames binnen (goede klanten) en zij gaan aan dat tafeltje zitten. Ik ga er dan
van uit dat ze wat uitgebreider willen lunchen. Jah, waarom zouden ze anders
juist aan dat tafeltje willen zitten.
Ik breng de
restaurantkaart, en stel hun onze verse vis van de dag voor, welke wijn daarbij
past, enz.
Bij een groot menu, laten we toe dat kinderen onder de 12 jaar gratis mee eten. Nu hadden we dit weekend een gezin, moeder vader en 1 dochter... Ze was niet zo groot, dus stelde ik het bovenstaande voor. Na de maaltijd vroeg ik of alles naar wens was en of het voldoende was. Het was heel lekker, maar de vader had zijn buikje toch nog niet vol! Nu had de dochter 1/3 opgegeten wat ze hadden gekregen, dus evenveel als moeder en vader... Maar dat is niet de bedoeling van mijn suggestie. Tuurlijk heb je als vader dan niet genoeg. gegeten... Maar ja, dat weten we nu, en om zo een misverstanden te vermijden, vragen we of de vader een grote of een kleine eter is
Zondag was het Nationale Wandeldag. We hadden wel verwacht, dat er een paar wandelaars zouden binnenkomen om iets te drinken... Maar 15 tegelijkertijd :s "jezus". Natuurlijk 15 verschillende dranken, om het even moeilijk te maken, en ze wilden dat op 4 verschillende rekeningen. Achteraf verwachtte ze van mij dat de cola die ze bij bestelde bij de juiste rekening werd getikt...hmm... Ondertussen was het super druk, we hadden maar 4 reservaties (1/4 van de zaak) en al de andere (3/4) waren spontane mensen. Maar in de horeca houden we niet zo van spontaniteit. We bereiden ons graag voor... Maar ik heb dat goed gedaan en de kok in de keuken met een keukenhulp ook... Het gaat er alleen wat hectischer aan toe als je maar alleen in de bediening staat. Iedereen was toch Wreed content :D
Vandaag ben
ik zelf de klant geweest. Deze middag zijn mijn moeder en ik een uitstapje gaan
maken in Luik. Een culinair uitstapje.
Luik is een
zeer mooi stadje, en je vind er ongelooflijk leuke plekjes om lekker te lunchen
of gezellig te dineren.
We springen
een leuk zaakje binnen, waar ze ook keukens en keukenapparatuur verkopen. Het
zag er super gezellig uit en het had een heel romantisch kader.
De garçon
vertelde ons in het Waals wat de lunchmenu was. Ik heb eruit kunnen opmaken,
dat het 3 gangen waren, een aardappelsoep als voorgerecht, penne met scampi als
hoofdgerecht, en een bosvruchtensoepje met vanille-ijs als dessert Klinkt toch
goed niet? Dat was het ook, maar een paar belangrijke ingrediënten zijn niet
tot ons doorgedrongen, omdat ons Waals dan ook niet zo goed is. Zowel bij mijn
moeder als bij mij.
We beginnen
met de soep, en hier eindigt het verhaal ook al.
We hadden ook iets van look gehoord bij de introductie van het menu, dus we
namen aan dat die witte dingskes in onze soep, jonge look teentjes waren!!
Maar het smaakte absoluut niet naar look, want ik heb er nog wat peper en zout
bij moeten doen op het wat pittiger te maken.
Toen kwam mijn moeder ineens op het ingenieus idee om een anekdote te vertellen,
ze was ooit een soep aan het eten, met ook zo dingskes in, en dat ze haar waren
vergeten te vertellen dat het kikkerbillen waren! Op dat moment was ik juist op
zo een dingske aan het kauwen, en heb het maar snel doorgeslikt.
Ik heb mooi
mijn soep rondom die dingskes opgegeten.
Toen ik na mijn soep, terug kwam van het dames toilet, had mijn moeder stiekem
aan de garçon gevraagd wat die soep nu juist was
Geen teentjes maar BILLEN.
In Wallonië,
is dat heel normaal, het wordt er zeer veel gegeten
Wij van Vlaanderen hebben dan toch nog wat te leren.
Gisteren
avond hebben we het ook super druk gehad... Naweeën van Valentijn.
Alles verliep vlotjes, we zijn goed op tijd begonnen met onze voorbereidingen,
want we waren met 2 personeelsleden minder in de bediening. Bij het binnenkomen loop ik de 1ste ingang
voorbij, want de keukenhulpwas er al en
hij laat die deur meestal open. Dus ga ik maar naar de 2de ingang om
die ook open te doen en naar binnen te gaan.
Later op de
avond toen we vol zaten kregen we een groep van 6, die heb ik toen in een
andere ruimte gezet (wegens plaatsgebrek) daar waar de 2de ingangsdeur
is.
Die deur heb ik toen terug op slot gedaan, om dat het anders goed trekt als
mensen langs daar binnen komen.
Even later,
wordt de rekening gevraagd door een leuk koppeltje. Ze betalen en ik wil ze
helpen om naar buiten te gaan dmv de deur (1ste ingang) te openen
WAT BLEEK, de keukenhulp had deze toch achter zich gesloten, omdat hij zo vroeg
daar was. KIEKENJ
De mensen zaten even opgesloten.
Krijg het
maar klaar, u keet vol met alle ingangen afgesloten
Toch zijn er
mensen die dat niet zo goed snappen, het reservatie systeem!
Was het
enkel op reservatie? Nee meneer, maar we
zitten helaas vol. Oh dan moeten we daar volgend jaar toch aan denken.
Dan heb je
nog mensen die zeggen: we zijn al in 3 zaken geweest, en overal zat het vol. Ja hier (dan) ook mevrouw!!!!!!!
Dat is toch een beter alternatief, dan iets extras in het eten te doen
Op hoogdagen
moet je ook altijd proberen om op het juiste uur te arriveren in de zaak waar u
gereserveerd hebt! Er wordt altijd een tafelplan opgesteld, en als je dan een
half uur eerder binnenwandelt daar zijn we niet zo mee opgezet!
Je hebt ook mensen die een half uur later binnenwandelen. Hun tafel is dan al lang
weggegeven aan iemand anders, en als ze geluk hebben is er net een tafel vrij
als ze binnenkomen. Wat gisteren (spijtig) het geval was.
Waarom reserveren als je toch komt wanneer je goesting hebt
Dan heb je
nog mensen die op zo een hoogdag thuisblijven, en ineens een ingeving krijgen
om te bellen naar een zaak voor een reservatie (voor de week erop).
Ik neem de telefoon op tussen mijn bestellingen en het brengen van de
aperitieven door. Het was voor een
reservatie! Wanneer graag? Gaat dat
volgende week zondag? Om hoe laat had u graag gewild? Om hoe
laat zijn jullie open! Om 18h mevrouw.
Mag dat tussen 19h en 20h? Liefst specifieker,
de speling is te groot! Om 19.30H?
Ja tuurlijk, op welke naam aub? op
Mag ik een telefoon nr .. En
zo gaat dat verder .
Je zweet, en
je puft, en je kucht Maar niemand heeft daar iets van gemerkt Wat goed!!!
Het was een super avond!
