Heb je opmerkingen, tips, klachten voor mijn blog? Typ ze hier maar neer!
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is student economie-talen, derde jaar.
Ik ben geboren op 11/02/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: piano, zingen, scouts.
Hallo!
Ik ben heel blij dat u mijn blog bezoekt! Ik zou zeggen, zeker lezen!
Dikke kus! X
Just my life
For ever
18-05-2007
laaang geleden...
Heej! Het is alweer even geleden dat ik jullie nog iets heb geschreven. Ik heb niet veel te vertellen. Mijn leventje gaat zijn gewone, niet boeiende, rustige gangetje. Ik ga nu even tv kijken, straks is het One Tree Hill.... Dikke kus X
Ondanks het feit dat ik niet echt gelukkig ben nu omdat ik net gedumpt ben, heb ik vandaag echt een superdag gehad! Eerst ben ik gaan logeren bij een vriendin die alles deed om mij op te beuren. Massa's chocolade, liters ijs en enkele goeie chickflicks gaan huren, het was zalig! Dan slapen, en de dag erna met nog enkele andere vrienden naar D. thuis om te gaan zwemmen. Ik heb heel de dag gewoon geen tijd gehad om aan S.(mijn ex) te denken. Intussen ben ik thuis en realiseer ik mij eindelijk voor de eerste keer dat een leven zonder S. ook mogelijk is. Ik heb hem niet nodig om mij te amuseren, dat heb ik vandaag wel bewezen! Hoewel ik nog lang niet over hem ben, ben ik er zeker van dat er nog fijne dagen aan zitten te komen!
Het was een druk weekend deze week! Zo druk dat ik zelfs geen tijd had om te bloggen! Ik ben amper thuis geweest! Vrijdagavond huiswerk maken, zaterdag om 9.45 aan station Antwerpen-Oost om te vertrekken op Jambe. We kwamen aan in Jette, zetten daar samen met de rest van Gauw Antwerpen (+-1000 mensen) onze tenten op, speelden een spel, een quiz, hadden een fuif en gingen slapen. De volgende dag stonden we om 7 uur op om onze tenten plat te leggen en te vertrekken naar Brussel. Nu was het in Jette al de moeite van volk, maar Brussel sloeg alles. Eerst deden we in een park nog wat opdrachtjes en daarna vertrokken we met de metro naar de Parade. Natuurlijk, in de metro zat minstens 200 man. 16 haltes moesten we rijden. En 16 haltes stonden wij daar als sardines in een blik. Ik stond natuurlijk weer naast zo'n een zeescouts van 2 meter die vreselijk stonk! Typisch, dat moest mij weer overkomen. Ik was dus heel blij als we eindelijk uit die metro mochten stappen. Dan begon de Parade. 5 kilometer, was ons gezegd, dus wij dachten dat wij na een halfuurtje stappen al wel zouden zijn aangekomen bij het Koning Boudewijnstadium. Nu, daar hadden we ons dus stevig in vergist. 2 uur en een half hebben wij gestapt, of beter gezegd geslenterd. Het was vreselijk warm en droog. De brandweer gooide met waterzakjes en hier en daar viel al eens iemand flauw van de warmte. Nu, als je dit zo hoort, lijkt het wel alsof ik het niet leuk vond, en niets is minder waar! Het was zaaaalig! Toen we eindelijk in het Koning Boudewijnstadium waren, kregen we eerst een speech van niemand minder dan onze eigen Prins Phillipe. Hoewel ik het onderscheidt tussen zijn Frans, Nederlands en Duits niet heb kunnen maken, ben ik er zeker van dat het een mooie speech was! Dan was er de slotshow. Een prachtig spektakel, alles had te maken met vrede. Echt de moeite! En toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Allemaal de trein op en hup, terug naar Antwerpen.Thuis ben ik direct gaan slapen, want ik was stikkapot! De dag erna om 11 uur opgestaan, en vertrokken naar mijn vriendje thuis. Eerst nog wat mensen oppikken die meegingen en dan naar Mortsel! Eerst hebben we wat in de tuin gezeten, getrampolined (als dat een werkwoord is) en toen kregen we het idee om op ruiltocht te gaan (je kan denken dat we daar te groot voor zijn geworden, dat dachten wij ook, maar we hebben ons toch geamuseerd). Een uurtje ruilen en toen kwamen we al terug met koeken, snoepjes, chips, fruit en zelfs een flesje vrouwenparfum. Daarna hebben we nog wat in de tuin gezeten, bbq gedaan en Heroes gekeken. Na Heroes nog een filmpje meegepikt en gaan slapen. Tegen 4 uur sliepen we eindelijk. De dag erna moest ik om 8 uur opstaan om met andere vriendinnen naar Walibi te gaan. Dus, om 8 uur, na amper 4 uurtjes geslapen te hebben, zat ik al op mijn fiets op weg naar Berchem. Daar aangekomen vertrokken we naar Walibi. Het was een fijne dag. Toch was ik blij dat ik 's avonds thuis was, ik was doodmoe! Vandaag, woensdag 2 mei, was wat minder, aangezien het terug school was. Ik maak mij zorgen om mijn vriendje. Ik heb de indruk dat ik altijd als eerste een sms moet sturen, altijd moet voorstellen om iets te doen, ik weet niet, misschien is het een foute indruk. Laten we hopen! En dan zijn er nog de vriendinnen. Telkens als ik zeg: 'Nee, vanmiddag kan ik niet, ik heb al afgesproken met mijn vriendje' zeggen zij: 'Gij plaatst u vriendje boven ons.' Wat ik ook doe, het is nooit goed genoeg voor hen. Ik weet niet, misschien is het ook een foute indruk, maar het lijkt alsof ze echt kwaad op mij zijn! Ze zijn kwaad zonder het te zeggen, zo voelt het. Ach ja, allemaal zorgen die zichzelf wel zullen oplossen zeker? Ik moet nu stoppen, mijn mama heeft eten klaargemaakt. Rode kool, bah, stel je voor! Ciao!
Ja wadde, het was me het daggetje wel vandaag! Ik kom aan op school en ik kom er al achter dat een vriendin van mij jarig was (uiteraard wist ik weer van niets, typisch!) en daarna moest ik gaan knutselen aan een project van Bond Zonder Naam, samen met 11 andere mensen van mijn jaar en 1 jaar ouder. Ik zit daar dus tussen 11 'probleemkindjes' van onze school. Ik heb me nog nooit zo hard het seutje-van-den-hoop gevoeld. Volgende keer als ze een Chinese vrijwilliger nodig hebben, verstop ik mij toch wel En dan, als kers op de taart, is er een vreselijk dillema in mijn leven: ofwel ga ik naar een sleepover, samen met mijn vriendje, enkele van mijn vriendinnen en zijn vrienden (= van maandag op dinsdag) ofwel ga ik met enkele andere vriendinnen naar Walibi (= dinsdag). Natuurlijk lijkt dit geen probleem, maar nu zegt mijn mama dat ik moet kiezen. Nu, ik kan haar wel begrijpen, omdat ik dit weekend ook al niet thuis ben (het is Jambe, je weet wel, die grote bijeenkomst in Brussel, ter ere van 100 jaar scouting?) maar toch zou ik graag naar de sleepover én naar Walibi gaan! Dus, daarstraks waagde ik mijn kans en vroeg het ook eens aan mijn papa. Die zei dat ik alletwee mocht doen, dus ... Er is nog hoop!! Ondanks alle probleempjes ga ik toch nog gelukkig het weekend in. Waarschijnlijk is dit enkel omdat ik weet dat het 4 dagen verlof is! Ik kijk er al volop naar uit. Ik heb heel de dag met een liedje van Alanis Morissette in mijn kop gezeten. "I'm a bitch, I'm a lover, I'm a child, I'm a mother, I'm a sinner, I'm a saint." Subliem gewoon, die tekst! Nu ja, ik kan geen slecht woord zeggen over de teksten van Alanis Morissette! Persoonlijk vind ik 'Ironic' wel veruit haar beste lied. "It's like meeting the man of my dreams, and then meeting his beautifull wife." Hoe kom je erop! Genoeg gezeverd over Alanis Morissette, ik ga jullie laten! Dikke kus! X
En ja mensen, ik realiseer mijzelf hoe dubbelzinnig deze titel klinkt! Het was niet de bedoeling! Het is dus de eerste keer dag ik iets op deze blog zet, of zelfs, in het algemeen, op een blog zet. Ik ben dus geen ervaren blogger! Ik weet niet wat de juiste redenen zijn om te bloggen, ik weet alleen dat ik het doe omdat ik zo toch kwijtkan wat ik denk, zonder dat iemand ooit zal weten dat ik het heb geschreven. Het geeft me het gevoel dat ik toch mijn diepste gedachten met iemand deel, ookal weet de lezer niet wie ik ben. Ik zal mezelf even kort voorstellen. Ik ben een meisje van 15 jaar, ik woon in Antwerpen, zit in de richting economie-talen. Veel meer kan ik zo niet over mijzelf typen, ik weet enkel dat je wel meer over mij te weten zal komen in de rest van mijn blog! Dus aan al mijn lezers: enjoy! X
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
