Belevenissen in het land van de Magyaren - Kalandok a magyarok országában. Deze blog gaat over Hongarije (Magyarország), voor velen onder ons een vrij onbekend land, ver van mijn deur. Daarom tracht deze blog ons een beter inzicht te geven in dit land, zijn tradities, zijn cultuur, de anekdotes, de lokale gebruiken en evenementen, het landschap en vooral zijn boeiende geschiedenis .
- Ez a blog Magyarországról szól, sok külföldi szemében egy ismeretlen ország, amely messzén áll az otthonunktól. A weboldal sok érdekes kérdést megmagyaráz erről az országról, a hagyományairól, a kultúrájáról, viccekről, a helyi hagyományokról és eseményekról, a tájról és mindenekelőtt Magyarország feltűnő történetéről mesél.
16-02-2010
Over KOCSOLA
16/02/10. Kocsola, Provincie Tolna. Gemeentelijke website: http://www.kocsola.hu/ Van Kocsola naar > Tamasi, 19 km, >Dombovar 18 km, >Pécs (Kultuur hoofdstad 2010) 65 km, >Akasztó 108 km, >Budapest 154 km, >Balaton meer (Siofok) 52 km.
Over Kocsola : -aantal inwoners +- 1350 personen, waarvan een paar Belgen, Duitsers en Nederlanders. : -Oppervlakte, 3334 ha : -Aantal woningen, 529 : -Winkels, 15 :- Arts 1 : -Bibliotheek 1 : -Sportterrein 1 multi funtioneel ( Voetbal etc) : -Gastenverblijf 1Panzio : -Benzinepomp 1 : -Restaurant 1 Men leeft hier in midden Europa, ongeveer ter hoogte van Lyon, bijgevolg heerst hier een droog landklimaat, Dat betekent dat de winters strenger zijn dan in België, maar de zomers vanaf April/Mei tot ver in Oktober, droog en warm zijn met af en toe een korte flinke regenbui. Eens de lente in het land leeft men hier onder een staalblauwe hemel, Juli en Augustus zijn dan ook zeer warm. Kocsola ligt op weg Nr 61, tussen Tamasi en Dombovar en maakt deel uit van de Transdanubische heuvels. In de buurt werden opgravingen gedaan en er zijn sporen van de Romeinse legioenen terug gevonden. Onder de opgegraven voorwerpen bevonden zich onderhande, Romeinse munten, aardewerk en kleine beeldjes, alles wordt bewaard in het museum van Szekszárd.Tussen de XIe en XIIe eeuw was het geslacht Monoszoló hier de baas. Dit geslacht liet hier een kerk oprichten in 1271. Daarna kwam er de Turkse bezetting van Hongarije. Het dorp heette achtereenvolgens Kocsolya, Kotzola en Kocsola. Na de Turkse bezetting kwamen de Hongaren. Rond 1740 vestigde zich hier een zekere Fischer dan kwamen rond 1763 nog meer Duitse families zich hier vestigen waar onder de zeer grote familie van Joseph Miller. Tussen de Hongaren en de Duitsers boterde het niet meer in de jaren 1920 tot 1930 en waren er dan ook rellen onder elkaar.Tussen de Hongaarse en Duitse families werd er niet gehuwd enz., de Duitsers leefden aan de rand van het dorp. Na de 2de wereldoorlog werden de Duitsers gedeporteerd en kwamen er Joegoslaven in de plaats Natuurlijk bleven de etnische conflicten terug niet uit. Nu is de grootste bevolkingsgroep Hongaars en een kleine minderheid van zigeuners. De huidige kerk stamt uit1783 en is opgenomen in het Nationaal Historisch Register. Kocsola is ook een Europese gemeente. De bevolking leeft van de landbouw, waar vooral mais gezaaid wordt, hier zijn dan ook een paar reuze boerderijen gevestigd (de vroegere kolchozen, die nu geprivatiseerd zijn). De plaatselijke bevolking maakt ook heel lekkere wijn en palinka, al is dat wel voor eigen gebruik. Wat fruitsoorten betreft, vindt men hier krieken, kersen, appels, peren, noten, pruimen, abrikozen en perziken. De jongere bevolking trekt weg naar de grote steden en daardoor is er een redelijke leegstand van huizen. Vandaag spreekt iedereen Hongaars en velen spreken nog Duits (Schwaben) en een mondje Russich, maar dat spreken ze zelden of nooit en dan nog met de nodige tegenzin . In en rond het dorp zijn 47 bedrijven gevestigd waaronder 15 horecazaken en detailhandels, ondanks dit blijft de bevolking dalen. Het dorp is zeer goed uitgerust van nutsvoorzieningen, kabel tv, internet, gas, electriciteit, telefoon,water, wekelijkse huisvuilophaling enz. Een bibliotheek, kleuterscholen, basisonderwijs, sportaccommodatie enz. Ook is er hier een Panzio, die druk bezocht wordt door toeristen, jagers en werklui. In Hongarije is het gebruikelijk dat ieder dorp een Panzio heeft, men kan er goedkoop logeren, zelf eten klaar maken als men het wenst. Deze panzio's zijn goed onderhouden door een vast aangestelde die alles beheert en zorgt dat alles naar wens verloopt. Ik heb ervaring met panzio's en dat is altijd zeer positief uitgevallen. Vlak in de buurt zijn een aantal visvijvers en is er het natuurpark Gyulaj met zijn geweldige flora en fauna. Kortom veel voor de plattelandstoerist die van rust, de natuur, lekker eten en wandelen houdt. Het landschap hier kan men vergelijken met de Vlaamse Ardennen, maar met veel wijdse gezichten. Een dorp eindigt hier werkelijk en ook zichtbaar. Tot het volgende dorp gaat men door een open vlakte. In de buurt zijn er een paar zeer gekende thermale baden, Igal , Tamasi en Gunaras, met hun natuurlijk warme bronnen, van vulkanische oorsprong http://www.igal.hu/http://www.gunaras.com/http://www.tamasi.hu/
Uitzicht vanaf de omliggende velden.
Sommige genieten er van om paard en kar, om net zoals vroeger eens het gespan buiten te pakken. Kossuth Lajos Utca, de hoofdstraat bij dageraad. De lokale Panzio. Ieder dorp in Hongarije heeft een Panzio ( pension), men kan er als toerist verblijven, op doorreis of gewoon voor een dag, of voor zijn werk. Zelf koken kan in een voortreffelijke keuken, maar indien gewenst kan de verantwoordelijke voor u alles doen, voor een schappige prijs. Aan een panzio is er meestal ook een vergader- en feestzaal. . Typische huizen, ook wel eens ten onrechte Tanya genoemd, een Tanya is strikt gezien een boerderij. In ieder dorp enkele koppels ooievaars. Zicht op de kerk, vanaf de Panzio. In Mei, bloeien overal de wilde kastanjes en de acacia's. Dat is fantastisch, heel de streek geurt er naar. Kossuth Lajos utca. Nogmaals de hoofdstraat, let op boom rechts, met lintjes versierd. Zoals in Oostenrijk en Duitsland wordt 1 mei uitbundig rond de Meiboom gevierd. Voor privé woning met een huwbare dochter wordt een mini-meiboom gezet.Vroeger werd op 1 mei overal het openbaar domein (sraten en pleinen) gekuist. Vriend Janos met zijn eigen streekproducten, en hij is er fier op, en terecht. Elke Hongaar is een mini wijnboer. Everbeek, ligt hier, op een goede kaart is het niet eens zo ver. Maar in Kocsola hadden ze er nog nooit van gehoord tot op die dag.
