Belevenissen in het land van de Magyaren - Kalandok a magyarok országában. Deze blog gaat over Hongarije (Magyarország), voor velen onder ons een vrij onbekend land, ver van mijn deur. Daarom tracht deze blog ons een beter inzicht te geven in dit land, zijn tradities, zijn cultuur, de anekdotes, de lokale gebruiken en evenementen, het landschap en vooral zijn boeiende geschiedenis .
- Ez a blog Magyarországról szól, sok külföldi szemében egy ismeretlen ország, amely messzén áll az otthonunktól. A weboldal sok érdekes kérdést megmagyaráz erről az országról, a hagyományairól, a kultúrájáról, viccekről, a helyi hagyományokról és eseményekról, a tájról és mindenekelőtt Magyarország feltűnő történetéről mesél.
30-10-2013
KoÅ¡ice: Culturele hoofdstad van Europa 2013 - Kassa: Európai kulturális főváros 2013-ban
Koice-Kassa. Deze Slowaakse stad is, samen met Marseille, culturele hoofdstad 2013-Európa kulturális fővárosa 2013-ban. Sedert 1985 duidt het Europees Parlement (voordeel er kunnen nogal wat subsidies versierd worden) een aantal steden aan die zichzelf, voor een jaar, Culturele hoofdstad (2010 was dat o.a. Pécs) mogen noemen. Het doel hiervan is de rijkdom, de verscheidenheid en de gemeenschappelijke kenmerken van de Europese culturen tot hun recht te laten komen en ertoe bij te dragen dat de burgers van de Europese Unie elkaar beter leren kennen. Koice (nu in Slowakije), HU. Kassa, D. Kaschau (ten gevolge van de verwoestingen door de Mongolen-1241 werden Duitse kolonisten uitgenodigd er zich er te komen vestigen). werd recent door RobertO bezocht met zijn alziende camera in de buurt. Daarover gaat dit artikel. Deze stad heeft een bewogen geschiedenis, was lange tijd Hongaars (meer dan 1000 jaar) en kende ook een zgn. Duitse periode. Deze stad is na Bratislava de grootste stad van Slowakije, met 240.688 inwoners waaronder 6.382 Hongaren (2,65%). De stad ligt in het oosten van het land in de vallei van de Hornád in het Koice-bekken. De stad wordt omringd door de bergen van de Čierna Hora in het noorden en de heuvels van de Volovské vrchy in het westen. De stad heeft een historisch centrum met de grootste kerk van Slowakije, een universiteit en verscheidene culturele instellingen. Geschiedenis (kort). Koice beleefde een bloeiperiode in de 14de en 15de eeuw. In 1526 behoorde de stad aan de Habsburgers. Dikwijls was het een centrum van Hongaarse anti-Oostenrijkse opstanden. De Hongaren noemden die Opper Hongarije. In die periode speelde de stad via belangrijke figuren (o.a. F. Rákóczi ) een belangrijke rol in de Hongaarse geschiedenis. In de 16de en 17de eeuw was Hongarije verdeeld in drie stukken door de Turken (tussen 1538 en 1867). De stad speelde toen een belangrijke rol. De Turken wilden ook deze stad inpalmen. Doch ook de andere delen van Hongarije aasden op de stad. Zo aan problemen geen probleem. In de 19de eeuw werd de stad opnieuw Hongaars, ditmaal in het verband van de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie. De Slavische bevolking van de stad verwierf na WO I en het Verdrag van Trianon (hier verloor Hongarije 2/3 van het grondgebied) in 1920 voor het eerst het bestuur van de stad: de stad ging tot Tsjechoslowakije behoren (na in 1919 de hoofdstad te zijn geweest van de kortstondige Slowaakse Radenrepubliek). Tijdens WO II (de Hongaren zaten in het Duitse kamp o.a. met de hoop de vele verloren gebieden terug te krijgen - zoals Transsylvanië) werd de stad door de Hongaren bezet. Koice was in 1900 de geboortestad van de Hongaarse schrijver Sándor Márai. In 1924 werd in Koice voor het eerst de Vredesmarathon gelopen. Dit maakt de jaarlijkse internationale vredesmarathon (Slowaaks: Medzinárodný maratón mieru) de oudste marathon van Europa. Vooral de laatste 30 jaar ging heel wat van het Hongaarse karakter van deze stad verloren. Er is heel wat zware industrie in de omgeving, vooral staalindustrie, nu grotendeels in Amerikaanse handen. Dit gebied behoorde ooit tot een industriële as die doorliep tot in het Hongaarse Miskolc. In de omgeving leven ook veel zigeuners in nogal barre omstandigheden.
Het fotoverslag.
Het wapenschild van Koice samengesteld uit symbolen De Sint Elisabeth domkerk (1378-1508) door o.a. koning Mátyás van verschillende vorstendommen (Árpád-de strepen, de Anjou's Szent Erzsébet uit het huis van Árpád. Er is ook een crypte (Frans)-de lelie, de Jagelló (Pools)-adelaar) die er aan de macht waren.
Beeld van de H. Rita in deze kathedraal De St.-Urbanus toren (1628)-
Orbán torony nu een wassenbeeldmuseum
Terug samengestelde klok uit de afgebrande vorige kathedraal.
F. Rákóczi. (1676-1735). De vorst van de oorlog tegen de Habsburgers (1703) Wapenschild van F. Rákóczi held voor de Hongaren, lid van de Orde van het Gulden Vlies. Hij leefde vooral in Transsylvanië (was er vorst) en had een stormachtige jeugd. Hij werd in de gevangenis gegooid in Oostenrijk, kon eruit ontsnappen naar Polen. Hij was de leider van een soort volksopstand (kuruc). Hij schafte een aantal feodale verplichtingen af. In 1707 verklaarde Hongarije zich zelfs onafhankelijk van de Habsburgers. In 1708 leden zijn troepen een zware nederlaag. Er volgden er nog een paar en uiteindelijk moest hij vrede sluiten. (1711). De vorst vluchtte naar Turkije. Hij was goede maatjes met Louis XIV. Zijn resten werden in 1906 terug gebracht en rusten nu in de Sint Elisabeth domkerk. Zijn bezittingen in Hongarije waren eindeloos en in 100.000 den ha (1/5 van Hongarije) uit te drukken. Elk dorp en/of stad, die naam waardig, hebben een straat die zijn naam draagt.
Idem. Zijn beeltenis siert de biljetten van 500 forint Wassenbeeld van Rákóczi in de Urbanus toren.
Graftombe in de crypte van de domkerk, middelste graf is dat van F. Rákóczi.
Links zijn beroemde moeder Ilona. (uit het huis van Zrínyi). Ze was ooit de minnares van een beroemde opstandelingenleider Imre Thököly.
Rechts zijn zoon. Zijn asielgenoten liggen er ook begraven. De crypte is een bedevaartsoord voor vele Hongaren.
Dagelijkse aanvoer uit Hongarije. De Hongaren hebben de gewoonte allerlei monumenten die nu voor hen in het buitenland liggen bij elk bezoek te bedekken met kransen, linten, bloemstukken die verwijzen naar de oude geschiedenis. Dit konden we zelf op diverse plaatsen vaststellen tot in het huidige Oekraïne.
Vlag van Rákóczi
Lijfspreuk van Rákóczi: Cum Deo Pro Patria et Libertate. "Met de hulp van God voor vaderland en vrijheid".
Stadstheater-
Szinház . Hlavnà straat
Hlavnà (hoofdstraat)
Idem, met voorbeeld van vroegere open stadsriool.
Leuke plaatsen. Lijken oude Jugendstil gebouwen.
Het stadstheater.
De Jezuïetenkerk.
Het Andrassy paleis.
De Francsicaner kerk.
Het stadhuis.
Technische school.
Miklosgevangenis, uit de middeleeuwen, op de Hirnciarska straat..
Enige marteltuigen
En het ging er ruw aan toe.
Leuk is anders.
Copie van het huis waar Rákóczi verbleef tijdens zijn gevangenschap in Tekirdağ, Turkije. Daar is nu zelfs een museum, een bedevaartoord voor vele Hongaren.
De karos van vriend Karasz Janos, die Rákóczi terug naar Koice Stoel door Rákóczi vervaardigd tijden "banneling"periode bracht na zijn ballingschap.
Zijn lijfspreuk. "Cum Deo Pro Patria et Libertate" 'met de hulp van God voor het moederland en vrijheid"...
Schilderij van Rákóczi (Ádám Mányoki).
Blinde biddende vrouw.
En een vestiging van "Hare Krishna-beweging" in Koice!
En daar ook kan men ijs kopen met hopen!.. Keuze genoeg blijkbaar...Waar zou die gewoonte vandaan komen? In 1980 werd tennisster Martine Hingis (Zwitsers tennisster) er geboren. Maar ze koos voor "Zwitserland" en de centen.
Bron: eigen ervaring, diverse websites, geschiedenisboeken. Foto's: RobertO. Tekst: Eric.
