Izsák-Akasztó. De Zeearend – Haliaeetus Albicilla - White-tailed eagle - Rétisas - is een broedvogel in de omgeving van Kolon Tó (Izsáki Kolon-tó Madárvártá) . Ik kon deze prachtvogel regelmatig observeren tijdens de activiteiten rondom het nest. Het volstond zeer vroeg, gewapend met een telescoop en een zetel, terplaatse te gaan 'observeren' op een veilige afstand van het nest. Dit jaar ging er echter iets fout. In maart was het koppel arenden nog waar te nemen rondom het nest. In april was er daar echter geen enkele activiteit te bespeuren. Jammer maar helaas bleek een van de arenden - dood teruggevonden -vergiftigd te zijn. De vraag is natuurlijk of dit moedwillig is gebeurd? Feit is dat op hetzelfde moment diverse arenden dood teruggevonden werden, allemaal vergiftigd. Om na te gaan of het wel degelijk de arend van Kolon tó was, besloot het Kiskunsági Nationaal Park (Kiskunsági Nemzeti Park) het nest te controleren. Een aantal beambten voerden deze moeilijke taak uit. Daar waren wij bij en hierover brengen wij een fotoverslag.

De Europese zeearend (Haliaeetus albicilla) is een arend uit het geslacht Haliaeetus en de grootste arend van Europa. De lengte van een volwassen exemplaar bedraagt 70 tot 92 cm, de vleugelspanwijdte is 200 tot 250 cm en het gewicht 3,1 tot 7,5 kg. Een zeearend kan tot 20 jaar oud worden. Gezien de grote spanwijdte (in de vlucht) wordt deze roofvogel ook wel eens de vliegende deur genoemd. Buiten zijn enorme spanwijdte vallen zijn grote gele snavel, de diep gevingerde vleugels en zijn  witte staart op. Jonge exemplaren hebben die witte staart overigens niet. Het voedsel bestaat uit meerkoeten, eenden, vis, aas, grondeekhoorns (Ürge-Spermophilus citellus die hier voorkomen) en voedsel dat ze roven van andere roofvogels. Tijdens de jacht op vis duiken zij gewoon in het water in (wat ik reeds ooit kon waarnemen). Deze arenden hebben eigenlijk geen vijanden, alleen de "mens" kan eventueel een vijand zijn! Het zijn sociaal levende dieren zonder territorium. Ze kunnen rustig naast elkaar broeden. Ze leggen de eieren in hoge nesten meestal in bomen (in het geval van de beschreven arend) bij moerasgebieden (zoals het genoemde moerasmeer) of op een steile rotswand langs kustgebieden. Zij broeden ook o.a. in de Donaudelta in Roemenië. Bij ons zijn ze enkel op doortrek waar te nemen. In Nederland zijn recent broedpogingen bekend.

   

Afbeeldingen via Google afbeeldingen via diverse bronnen: natuurbeleving, johannes klapwijk, eaglewatch

Het fotoverslag.

 

De omgeving waarin het arendsnest zich bevindt. Een drassige ondergrond, met dode bomen, levende bomen en struiken, een soort gras en houtopslag. Wij kwamen er via een lange rit over eerst verharde wegen, dan via zandwegen, door een stuk drassige puszta en dan kniehoog waden door het brakke water in een rietveld. Om uiteindelijk te landen op een soort eiland.

 

De boom waarin het nest te zien is. Door de mensen van het nationaal park werd ooit een metalen constructie in deze boom aangebracht, nadat het oude nest, in een dode boom, was omgewaaid. Ernaast een detailfoto van het arendsnest.



Het team (rechts) van het nationaal park is aangekomen op de actieplaats vlak voor de waadpartij. Die twee links op de foto zijn een verdwaalde Belg en een Duitser, die elke meimaand doorbrengt in het nationaal park. (*)



Het materiaal dat het zal mogelijk maken om tot aan het nest te klimmen. Een boog, pijlen en een klassieke vislijn, annex molen...(*)



De beambten (van l. naar r.) van het nationaal park overleggen over de te volgen werkwijze: Biró Csaba, Németh Ákos - eigenlijk van het ringstation -, Kurmai Péter en Pálinkás Csaba .



Men gaat als volgt tewerk: aan een pijl wordt een visdraad bevestigd. Die visdraad kan afrollen via de molen op een gewone hengelstok. Met een welgemikt pijlschot gaat deze draad over de boom m.n. over een later steunpunt. Via deze visdraad wordt een sterker touw naar boven gedraaid...Péter houdt de hengelstok vast en Pálinkás Csaba gaat schieten met de boog...



De boog is gespannen voor, wat bleek, een succesvol schot te zijn van schutter Pálinkás Csaba. De hengel met de molen en de visdraad is in de goede richting gericht. De pijl ging over de boom en visdraad over een betrouwbaar aanhechtingspunt voor het bevestigen van een  klimkoord.

 

Na een lange zoektocht naar de pijl met de visdraad en het daarna omhoogdraaien van een steviger koord is uiteindelijk een klimkoord stevig vastgemaakt (waar te nemen op de foto) aan een aanhechtingspunt in de overigens hoge boom. Németh Ákos (*) in het harnas van  een alpinist is klaar om de beklimming van de boom aan te vatten.

 

Németh Ákos vangt de beklimming van de boom aan. Eerst door het verplaatsen van een mechanisme met de handen en zo hoger te gaan om nadien via een ander mechanisme de voeten, in lussen, hoger te brengen. Voorwaar een  lastige en niet ongevaarlijke tocht...Het fototoestel is mee om later prachtige foto's in en vanaf het nest te maken...

 

Even naar de lens van de fotografen met dienst lonken en halverweg even uitblazen om later naar de top te klimmen.

 

Bijna is het nest bereikt. Even de omgeving afspeuren. De verhouding van de grootte van het nest met de ernatoe klimmende mens is duidelijk. Het nest heeft dus wel degelijk serieuze afmetingen... Overigens in het takkenwerk van dit nest broeden andere kleinere vogels...



Het nest is bereikt. Bemerk de mooie afwerking met gras aangebracht door de arenden...De kleintjes hadden het er blijkbaar knus...(*)



Het zicht dat de arend over de omgeving heeft...In ieder geval er werden diverse foto's genomen. Hier een overzicht van Kolon Tó. Bemerk de vele dode bomen. Het water is er inderdaad zilt.(*)



Een zicht in de richting van het stadje Izsák.(*)



En een zicht richting Pahí en op de voertuigen van de crew....(*)

 

Ákos bereikt het nest en heeft er veel taken te vervullen. Er waren geen eieren in het nest. Het was blijkbaar klaargemaakt om tot het leggen van eieren en tot broeden te komen. Helaas het zal niet voor dit broedseizoen zijn. Het vergiftigen van roofvogels en specifiek arenden (ook keizerarenden) begint in Hongarije onrustwekkend te worden. Een een op stapel staand LIFE project moet hier iets proberen aan te doen...Ik las daarover iets op een regeringswebsite....
 
 

Ákos in het nest en bij het aanvatten van de terugweg. Het nest is groot genoeg om hem, van beneden af, aan het zicht te onttrekken...



En is het zicht dat hij heeft op zijn terugweg...men mag voorwaar geen hoogtevrees hebben...(*)

Ondertussen zijn ze beneden het tussentouw, een gele nylonkoord, aan het oprollen. Die koord werd later aangebracht en achtergelaten om latere beklimmingen sneller te kunnen aanvatten.(*)

Gunther, de Duitse gast, heeft zin in een dutje...Het was warm en even rusten voor de moeilijke waadtocht kan geen kwaad...Hij is elk jaar (gedurende de maand mei) te gast in het ringstation en maakt uitstekende natuurfoto's...

Een laatste zicht op het enorme nest met duidelijk zichtbaar het klimtouw...Het steunwerk (weggezaagde takken en een ijzeren constructie) in de boom werd uitgevoerd door beambten van het nationaal park. Met de boogscheut werd de visdraad feilloos over het steunpunt geschoten waarna een steviger draad volgde en tenslotte het kimtouw.

Die mooie beelden wil zien van de visarend, klikt op deze link. Het gaat over een film over het 'wilde Hongarije'. Het is slechts een trailer van een veel langere natuurfilm....(kattintson erre a linkre, és élvezze a szép intro)

http://www.youtube.com/watch?v=hH-cOhUsyLo

Bron: eigen ervaring - eigen foto's behalve (*) ter beschikking gesteld door de beambten (met dank aan Ákos en Péter) van het nationale park en de websites:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Europese_zeearend

www.google.be/search?hl=nl&cp=34&gs_id=5&xhr=t&q=De+Zeearend+%E2%80%3+Haliaeetus+Albicilla&rlz=1R2SKPT_nlBE478&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&biw=1280&bih=621&wrapid=tljp133719512033400&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=g_qzT-ueGMGF8gOj4vCkBA