Akasztó-Izsák. Wij hadden het op deze blog herhaalde keren over het gebruik van Europese fondsen in Hongarije. Deze week maakten we kennis met een Interreg-project (*) inzake natuurbescherming meer specifiek rond een unieke vogel 'de Scharrelaar'- Coracias garrulus - Szalakóta. De scharrelaar wordt 29-32 centimeter lang en heeft een overwegend blauw verenkleed. Hij heeft een grote kop en een krachtige, dikke, zwarte snavel. Het verenkleed is helder lichtblauw met diepblauwe kleine dekveren, stuit en delen van de ondervleugel. De rug is bruin, de vleugelpunten en de bovenkant van de staart zijn zwart. Juveniele vogels zijn valer en hebben een lichter bruine rug.

(*) INTERREG IVB : Transnationale samenwerking - Deze samenwerking kadert eveens in het cohesiebeleid van de Europese Unie met name doelstelling 3 “ Europese Territoriale Samenwerking -. De nadruk ligt hierbij op het realiseren van projecten die een duurzame, geïntegreerde Europese territoriale ontwikkeling bevorderen. Daarnaast zijn Europese interregionale samenwerking en uitwisseling belangrijke pijlers van deze doelstelling.

Het project kwam er door een grensoverschrijdende samenwerking tussen Hongarije en Servië meer specifiek de  nationale parken van Kiskunsági, Körös-Maros, een Servisch nationaal park, Natura 2000 en de MME (Magyar Madártani és Természetvédelmi Egyesület). Het project wil concreet minstens 1300 speciale neskasten (ódu) aanbrengen in de betrokken nationale parken in een geschikt habitat. Dit betekent een open grasland waar de vogel kan jagen op o.a.  muizen en zelfs slangen. De vogel is op zijn mooist als hij wegvliegt.  We gingen een dag op pad met een team van het project in de omgeving van Izsák, Páhi en Soltszentimre. Daarover brengen wij een fotoverslag.

Het fotoverslag.



Over deze vogel (een Scharrelaar -Coracias garrulus - Szalakóta) gaat het, geen mooie foto. Is genomen door een telescoop met een digitaal toestel zonder speciaal hulpstuk.



De speciale folder gemaakt rond het project. Het gaat over de bescherming van deze vogel in het Karpaten bekken.



Vertrekpunt is het ringstation aan Kolon tó (Kolon-tavi madárvárta) . Aan de haken hangen de tasjes met daarin de vogels die 's morgens uit de netten  zijn gehaald. Ze zullen allen een gepaste ring aangepast krijgen en geregistreerd worden.



In de opslagplaats liggen de aangepaste nestkasten (ódu) klaar, mooi genummerd.



Een detailzicht op die kasten.



Op het terrein wordt de nestkast klaargemaakt, door Dr Tokody Béla, om opgehangen te worden met een speciale metalen band.



Het ophangen van een nestkast aan een paal van een electriciteitsleiding. Dit kan door de samenwerking met de stroomleverancier.



Nestkast nummer 7148 wacht op een bewoner volgend broedseizoen. De vogels zijn momenteel vertrokken naar Afrika.



Dit is de habitat (open grasland) die een Scharrelaar nodig heeft om te kunnen jagen. De assisterende dame die het verslag per kast  maakt, neemt een foto.



Een andere kast wordt opgehangen in een es.



De betrokken nestkast nummer 7165 netjes opgehangen.



Een detailfoto van de opgehangen nestkast nummer 7157. Volgend broedseizoen worden de kasten nagezien op succes.



Van elke opgehangen nestkast wordt een detailverslag opgemaakt: de plaats Páhi, het nummer van de kast 7108, opgehangen in een boom - een es, 4 meter hoog, de datum van het ophangen. Als surplus komen dan nog de GPS-coördinaten van de ophangplaats. Van elke kast wordt daarenboven een foto gemaakt.

Bron: eigen ervaring, eigen foto's -  Wikipedia.org  - Met dank aan de projectmedewerkers.