Katrien komt al even naar de hondenschool met Pruts. (fictieve namen)

Er wordt vaak gezegd dat de hond op het baasje lijkt en ook zijn baasje zelf zoekt, wel persoonlijk vind ik dat ze perfect bij elkaar passen.

Ik zou er natuurlijk niet over schrijven moest alles perfect gaan, maar voor zo goed als alles is een oplossing .

Het eerste probleem dat Katrien aanhaalde, was dat Pruts niet in haar bench wou als het slaaptijd was. Ze haalde uit naar hen. Ik sprak haar erover om een kong te gebruiken. Een kong is een heel handig hulpmiddel om iets van de hond te kunnen bekomen. Honden die bvb. moeilijk alleen kunnen blijven of meubilair vernietigen bij afwezigheid kunnen veel hebben aan een kong als afleiding van het alleen zijn. Er zijn kongs in alle maten. Je vult het met lekkers en na een paar uur diepvries, zijn ze daar uren zoet mee. Na het smikkelen zijn ze moe en voldaan en is het tijd voor een dutje. Deze tip hielp heel snel.

(Ter info: de kong nooit diepgevroren geven aan de hond, laat hem eerst +/- 10 minuutjes ademen. Op internet vind je ook veel lekkere kong-recepten.)

(bron: http://www.hondenpage.com/)

Pruts heeft nog een heel vervelend kantje. Als ze iets lekkers (of dingen die ze niet mag hebben) heeft gestolen en Katrien wil het afnemen, begint ze te grommen en te blaffen. Ze haalt ook uit, maar heeft tot nu nog niet echt gebeten. Persoonlijk denk ik ook niet dat dat haar bedoeling is, ik denk meer dat het een afschrikmiddel is dat ze gebruikt om toch haar zin te kunnen doen. Tot nu heeft ze altijd haar slag thuisgehaald en is dat een vorm van zelfbeloning: Pruts gromt en blaft om haar buit te kunnen behouden, baasjes krijgen schrik en laten haar begaan. Pruts wint dus, keer op keer en heeft geleerd dat dat gedrag haar daar bij helpt.

Zelfbeloningsgedrag is moeilijk af te leren, maar als je consequent genoeg blijft en doorzet, kan dit zeker lukken!

Ik heb hen het advies gegeven om hun angst opzij proberen te schuiven en in geen geval ook maar één stap achterwaarts te zetten want dan heeft ze opnieuw gewonnen. Pruts is diegene die achteruit moet deinzen voor haar baasjes!

Pruts vertoont ook een vorm van voedselagressie, maar dit woord is eigenlijk verkeerd gekozen. Het is natuurlijk gedrag en heeft niets met agressie te maken. Het hangt af van de behendigheid van de hond dat het lekkers al dan niet wordt afgenomen. Voor de hond is het natuurlijk gedrag, maar dat wil niet zeggen dat het voor de mens geen ongewenst gedrag is. Pruts zal dus haar baasjes moeten leren vertrouwen en de baasjes gaan haar daar bij helpen.

Het beste is natuurlijk dat je hond van kleins af aan leert dat het geen probleem is dat iemand bij de eetbak komt of het lekkers afgenomen wordt.

Een veelgemaakte foutieve opvatting om voedselagressie te voorkomen, is ten gepasten tijde de bak met eten wegnemen, maar dit werkt voedselagressie net in de hand! De hond moet leren dat het hem juist iets oplevert als iemand bij zijn eetbak komt en dat kan je doen door een nog lekkerder hapje aan te bieden terwijl hij eet. Zo leert de hond dat hij jou kan vertrouwen en hij zijn eten niet hoeft te verdedigen, dat hij zelfs iets extra krijgt als hij iemand in de buurt van zijn eten laat komen.

Een andere manier die kan helpen om voedselagressie te voorkomen is bij het voeren met je hand in de eetkom te gaan. De pup wordt je aanwezigheid gewend.

Iets heel anders wordt het als je de pup bvb. een varkensoor aanbiedt. Mijn eerste hond liep daarmee weg in een hoekje en ik mocht niet meer in de buurt komen. Hij was ochotte 10 weken en ik mocht niet in zijn buurt komen. Daarom geef ik het advies om het varkensoor te geven terwijl je het in de hand houdt. Laat de hond maar knabbelen. Af en toe streel je hem langs de muil terwijl hij knabbelt. Zie je de lip opgaan of hoor je gegrom, dan dien je de hond te corrigeren door hem in het nekvel vast te pakken (dezelfde correctie als de moeder gaf), in combinatie met een krachtig bevel. Nadien begin je opnieuw: varkensoor in de hand, strelen langs de muil, grommen dus nekvel. In geen geval neem je het varkensoor af. Na een paar keer heeft de pup door dat hij er niet voor moet vechten. Herhaal dit een paar dagen na elkaar en dan komt het helemaal goed! Dit is uitgetest en goedgekeurd door mezelf .

Ik heb Katrien alle nuttige tips meegegeven om de band met Pruts te versterken. Het ontbreekt Pruts toch ook wel wat respect voor zijn baasjes. Katrien en haar familie zijn er mee aan de slag gegaan en staan versteld van de verbetering die ze al bereikt hebben op die korte tijd.

Pruts kan echter niet verbeteren als de baasjes niet verbeterd zouden zijn. Ze begrijpen nu al beter hoe een hond in elkaar zit en hebben ook geleerd dat het niet erg is als je je eens kwaad maakt als de hond zich misdraagt. Die kwaadheid moet echt vanbinnen uit naar buiten komen zodat je hond voelt dat je het meent. Een voorval waarbij Pruts bijna het dochtertje van een familielid had gebeten, heeft hen daarbij geholpen.

Katrien vertrouwde me toe dat ze erover dachten om Pruts te laten inslapen omdat ze dachten dat er iets serieus verkeerd was met haar. Gelukkig hebben ze haar een tweede kans gegeven na het horen van mijn advies. Ik zag geen onoverkomelijke problemen en dankzij hun doorzetten zullen ze binnenkort een andere Pruts krijgen. Het gaat niet van vandaag op morgen, het zal tijd nodig hebben, maar ik heb er alle vertrouwen in!