Zolang er geen kinderen zijn, is de hond het kind des huizes: hij wordt verwend, krijgt hopen aandacht en de meeste vrije tijd gaat naar hem. En plots komt er een indringertje bij die de aandacht 'afpakt' van de baasjes want wees realistisch, je zal minder aandacht hebben voor de hond en zelfs al beweer je van niet, de hond zal sowieso moeten leren om aandacht te delen. Niet alleen uw leven wordt overhoop gehaald, ook de routine van de hond.
De hond kan de baby als concurrentie zien en dit kan voor problemen zorgen, tenzij je al één en ander aanpast in de zwangerschapsmaanden!
Het is belangrijk om je omgang met de hond te evalueren en te bekijken of alles haalbaar blijft als de baby er is. Dit geldt ook voor grootouders met een hond want als de baby op bezoek komt of komt logeren, gaat de meeste aandacht daar naartoe.
Ik wil graag een aantal zaken aanhalen waar zeker aandacht aan besteed moet worden.
1. Hoe vaak ga je wandelen en denk je dat je dit kan blijven doen eens de baby er is?
Een baby brengt korte nachten met zich mee en vermoeidheid, én dan wordt de hond vaak naar de achtergrond geschoven maar toch is het belangrijk dat de hond zijn energie kwijt geraakt om hem tevreden te houden. Zo niet, zal hij probleemgedrag vertonen en bvb. dingen vernielen, putten graven, ...
Enkele oplossingen:
- De kersverse ouders wisselen elkaar af en gaan om beurten wandelen. Het is trouwens een goede manier om even het hoofd leeg te maken.
- De kersverse ouders maken er een gezellige gezinsuitstap van en gaan samen wandelen met de hond én de baby.
- Indien de vermoeidheid te hard inhakt op de ouders, kunnen jullie misschien wel iemand uit de buurt of in familiekring vinden die bereid is om jullie hond even uit te laten. Het is niet erg om af en toe hulp in te roepen!
- Is dit laatste niet mogelijk, dan kan je andere manieren zoeken om de hond moe te maken: denkspelletjes, apporteren, ... Een baby heeft vaak een vast ritme en je weet ongeveer wanneer de volgende voeding moet gegeven worden. Probeer steeds een half uurtje met de hond bezig te zijn voor elke voeding, zodat hij al moe en voldaan is voordat je de baby aandacht geeft.
2. Komt de hond in de zetel en wil je dit ook toelaten eens de baby er is?
Dit is eentje waar je goed over moet nadenken en als je de hond niet meer in de zetel wil, is het belangrijk om dit al aan te leren vóór de baby er is! Waarom? Héél eenvoudig en opnieuw zoals eerder aangehaald: de hond zal dit linken dit aan de komst van de 'indringer'. Als hij het al leert maanden voor de baby er is, dan is hij dit al goed gewoon en legt hij zich daar bij neer zonder zich achteruit gestoken te voelen.
3. Mag je hond op alle plaatsen in huis komen en kan dit ook als de baby er is?
Ook hier moet goed over nagedacht worden. Praat samen over hoe jullie het zien én voer de veranderingen door voor de baby er is. Geef je hond ook een eigen plaats, weg van de ruimte waar de baby zal zijn. Zo kan hij even de rust opzoeken als hij daar nood aan heeft. Mag de hond bvb. niet meer in de woonkamer komen, kan dit opgelost worden met een hekje tussen beide ruimtes. Zo zit hij apart, maar maakt hij toch nog deel uit van het gezin.
4. Zijn er al gedragsproblemen?
Zo ja, is het belangrijk om deze aan te pakken voor de komst van de baby.
Het is heel goed mogelijk dat de hond zich anders gedraagt als je zwanger bent en meer beschermend gedrag zal vertonen. Het is belangrijk om dit tijdig af te blokken en de hond duidelijk te maken dat je zijn bescherming niet nodig hebt.
5. Algemene aandachtspunten
Een baby brengt veel nieuwe geuren mee, laat hem dus al wennen aan babyproducten, buggy, ...
Naast nieuwe geuren, zijn er ook nieuwe geluiden zoals wenen, brabbelen, ... Op YouTube.com (zie bijgevoegde linken) vind je veel filmpjes met deze geluiden. Speel deze op geregelde tijdsstippen af zodat de hond eraan went voor de komst van de baby.
Baby's hebben grijpgrage handjes. Maak je hond ook hier al gewoon aan en trek eens aan de oren, de vacht of de staart.
Hoe meer je dit doet, hoe meer gewenning voor de hond.
6. Hoe laat je de hond kennismaken met de baby?
Er wordt vaak gezegd dat het goed is om de eerste kakapamper van de baby mee naar huis te nemen en aan de hond te laten ruiken. Geen idee of dit een verschil kan betekenen in het aanvaarden, maar ik ben van het principe 'Baat het niet, dan schaadt het ook niet'. Doe dit dus gerust en laat de hond zijn gang maar gaan met deze pamper. Schrik niet als hij de uitwerpselen opeet  .
Bij het thuiskomen reageer je zoals altijd en dring je de baby niet aan de hond op. Hiermee wil ik zeggen dat het niet is omdat je een aantal dagen in het ziekenhuis was, dat je de hond nu plots overenthousiast begroet. Als jij rustig blijft, zal ook je hond kalm blijven. Geef je hond rustig de tijd om te wennen aan al die nieuwe geuren en nieuwe geluiden. Komt hij nieuwsgierig snuffelen, beloon hem dan met iets lekkers of aandacht, dit om de hond te leren dat de baby iets leuks is.
Je hond kan plots weer in huis plassen door de veranderingen die de baby meebrengen. Dit kan een teken van onzekerheid of stress zijn en gaat echt weer over. Kuis het op zonder je kwaad te maken én beloon hem nog eens extra als hij buiten plast.
Hoe braaf de hond ook met het nieuwkomertje lijkt te zijn, LAAT HOND EN BABY NOOIT ALLEEN! De baby kan plots beginnen krijsen of hevig bewegen. Hoe goed je je hond ook denkt te kennen, je weet nooit hoe ze reageren op onverwachte dingen.
|