Mijn dochter Iris traint nu al een paar maanden met onze Prisca. Normaal is het op de hondenschool pas toegelaten om te trainen vanaf 14 jaar, maar aangezien zij al een paar jaar met mij mee komt naar de hondenschool, is het haar eigenlijk met de paplepel ingegeven.
Toen ik in 2014 startte met lesgeven, was Iris 9 jaar. Ze kwam vaak mee naar de hondenschool en zo kwam ik op het idee om haar mee te laten trainen met Kyra (7,5 jaar op dat moment). Het was voor Kyra 5 jaar geleden dat ze nog gehoorzaamheid gedaan had, maar als eerste ervaring in hondentraining, was zij de ideale hond voor Iris. Ze leerde de kneepjes van het vak met vallen en opstaan.
Maar Kyra werd ouder en had niet veel plezier meer aan het trainen. Als ze een onaangelijnde oefening moest doen en ik passeerde net of ze hoorde mijn stem, dan liep ze vaak naar mij in plaats van nog te luisteren naar Iris.
Gelukkig voor Iris, kocht mijn collega-lesgever net rond die periode (04-2016) een nieuwe pup: een grote Zwitserse Sennenhond, genaamd Lemmy. Aangezien hij zelf les geeft, kwam het voor hem goed uit dat Iris met Lemmy kon trainen, en Iris was fier dat ze de oefeningen nu eens aan een onwetende pup kon aanleren. Voor haar was dit een heel leuke, nieuwe uitdaging!
Begin september was er een clubkampioenschap en Iris heeft meegedaan met Lemmy. Ze behaalde een eerste plaats voor de puppygroep!
En Lemmy begon te groeien en te groeien. Iris deed haar best om correct te zijn met hem, maar hij woog al zeker het dubbele van haar en hij werd te krachtig.
Net rond die periode kregen we onze eigen nieuwe pup Prisca en dus kon ze opnieuw vanop nul beginnen met haar eigen hond. Ons Prisca is trouwens volledig haar keuze. Een Australische herder in de kleuren Blue Merle, was haar sprookjeshond.
Uiteraard zou ik hier niet voor gekozen hebben als ik het ras niet zou kunnen bieden wat het nodig heeft! Daar zou ik niet alleen mezelf mee straffen, maar ook de hond zou ongelukkig zijn moest hij niet krijgen wat hij nodig heeft.
Vorige week na de les, vertrouwde Iris mij toe dat ze Lemmy miste. Als de trainingen gedaan zijn vertrek ik meestal snel met Iris naar huis: op woensdag omdat ze de dag nadien school heeft, en op zaterdag omdat ik vaak nog boodschappen moet doen én koken. Vorige zaterdag had ik tijd en zijn we wat langer gebleven en werd Iris weer even herenigd met Lemmy :).
|