Vandaag ben ik samen met mijn dochter op bezoek geweest bij een kennis die woont in het zorgcentrum 'Zonnestraal' te Lennik (voor mensen met een beperking). Mijn honden zaten in de auto, want ik was van plan om nadien te gaan wandelen in de buurt van mijn ouders.
Onze kennis zelf is bang van honden, dus heb ik eerst even tijd met hem doorgebracht.
Nadien ben ik onze kleine Prisca uit de auto gaan halen want het personeel liet me weten dat er een leefgroep is die met héél veel plezier een hond welkom heet!
Kyra zat ook in de auto, maar zij heeft moeite met mensen die op haar af komen én zou dan beginnen blaffen omdat ze zich onzeker voelt en zou zo misschien paniek creëren. Prisca is nog klein en heeft graag aandacht, dus die zou genieten én andere mensen laten genieten van haar gezelschap!
Het was echt super! Ookal is Prisca zo klein, ze voelde deze mensen zo goed aan en zij op hun manier waren ook héél lief én kalm met haar. Zoals ik het hier neerschrijf, krijg ik opnieuw kiekebisj!
Op een gegeven moment klopte een dame die in een zetel zat op haar benen opdat Prisca op haar zou springen. Prisca mag dit niet doen bij ons én deed dit ook nu niet! Ik was zo fier op haar, want uiteindelijk is ze nog maar iets ouder dan 4 maanden! Uiteraard wilde ik die dame wel kennis laten maken en vroeg ik of ik Prisca op haar schoot mocht zetten. Dit was geen enkel probleem én opnieuw overviel me zo een warm gevoel omdat dit kleine gebaar zoveel betekende voor deze dame.
Dit ga ik echt nog meer doen!
|