Eén van mijn eerste 'klantjes' was Jack. Hij is het hondje van een collega van mij. Jack lag te slapen en is geschrokken door een aanraking van hun zoontje, Rik (fictieve naam). Gevolg: Rik werd in het gezicht gebeten. Gelukkig niet te erg, maar toch waren mijn collega en haar man het vertrouwen in Jack kwijt. Dit is een heel normale en menselijke reactie. Het zoontje daarentegen, leek er minder last van te hebben, ookal was hij het die gebeten werd. Dit is het mooie aan kinderen én ook aan honden!
Een hond bijt meestal niet zomaar of er zou iets serieus verkeerd moeten zijn in zijn hersenpan.
Jack heeft een slechte ervaring opgedaan met een speelkameraadje van Rik, een klein mensje dus. Voor Jack kwam hierdoor de interpretatie dat alle kleine mensjes niet te vertrouwen zijn. Ook al had Rik Jack met respect benaderd, Jack voelde zich niet op zijn gemak.
Ik heb mijn collega allerhande tips meegegeven om de relatie te herstellen en Jack zijn vertrouwen in kinderen terug te doen krijgen.
Ze pasten deze tips trouw toe en zagen hun hond veranderen. Zo kwam ook stilletjes aan hun vertrouwen terug in de hond.
Ik ben blij dat ik hieraan heb kunnen meehelpen, maar de grootste eer gaat naar de baasjes die Jack, ondanks alles, een tweede kans hebben gegeven. Heel veel mensen die in hun schoenen zouden gestaan hebben, hadden Jack weggedaan!
|