Hebt u problemen met uw hond, wenst u puppyadvies of wilt u de relatie hond/kind versterken? Hebt u algemene opvoedingsvragen?
Twijfel niet en neem contact op! Er zijn al veel mensen geholpen (soms zelfs eenvoudig via mail), wie weet lukt dit voor jullie ook!
Automatische mail bij nieuw bericht?
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
22-11-2017
Een pup opvoeden: bijtgrage tandjes
Een pup moet veel leren en die grote wereld ontdekken. Het bijten is vaak een spel en zal iets verergeren wanneer de tanden jeuken bij de wissel. Belangrijk is om hier snel op te reageren én dit ook consequent vol te houden!
Het risico bestaat dat hij dingen kapot zal bijten zoals schoenen of zelfs tafel- of stoelpoten. Soms moeten je handen of kledij er ook aan geloven. Dit gedrag stopt meestal eens de tanden gewisseld zijn, maar wil daarom niet zeggen dat je het mag toelaten!
De beste methode met het snelste resultaat is negeren: je zegt niets, je kijkt hem niet aan en je raakt hem ook niet aan. Je stapt weg van hem zonder ook maar enige aandacht te geven. Wanneer je na een tijdje opnieuw met de pup speelt en hij begint weer te bijten, stop je met de aandacht en stap je weg.
Negeren is niet altijd eenvoudig als er van die scherpe naaldjes in je handen prikken. We kunnen ook met onze stem aangeven dat het pijn doet door te 'kaieten' van pijn. De hond zal schrikken en stoppen met bijten.
Als negeren geen optie is, kan het helpen om te 'kaieten'. Wanneer honden spelen met elkaar en het gaat er te wild aan toe waardoor een hond pijn heeft of gewoon op zijn ongemak is, hoor je soms een kleine kaiet en het spel stopt. Het doel van het spel is niet om pijn te doen, dus als één van de speelkameraden kaiet, stopt het wilde spel meestal. Probeer dat dus zeker uit. Let wel dat dit een kort maar schel geluid is. 'Auw' bvb. kent een hond niet.
In het begin zou ik zeker kledij dragen die niet nauw steekt. Dit wil niet zeggen dat je hem mag laten bijten, maar het maakt het wel gemakkelijker om het te negeren als het geen broek is van 100 euro.
Toen Prisca als pup in mijn broek beet, heb ik haar met mijn been een aantal meter weggeduwd. Na 2 keer is dat gedrag gestopt. Uiteraard heb je pups die iets meer tijd nodig hebben eer ze begrijpen wat je van hen verwacht, maar de aanhouder wint! Blijf heel consequent en sta het nooit toe.
Als je merkt dat er gebeten wordt in tafel- of stoelpoten, dan zou ik daar iets op doen wat héél slecht smaakt en het onaangenaam maakt om er aan te willen knabbelen (bvb. peper). Kan je hem betrappen op het moment dat hij het doet, laat hem dan hard schrikken door bvb. sleutels op de grond te gooien. Dit lawaai zal hem doen opschrikken en na herhaling zal hij doorhebben dat dat bijten misschien toch niet zo leuk is.
Gaat je pup lopen met handdoeken, schoenen, ... dan wordt vaak gezegd om dit te ruilen door iets waar hij wel mee mag spelen of door iets lekkers. Dit voelt dubbel want beloon je dan niet het stelen? Sowieso is het beter om zeker niet te trekken aan de handdoek of schoen, want dan wordt het een trekspelletje. Begin ook niet achter hem aan te lopen, want dat zal hij snel door hebben en dan wordt het vooral een héél leuk spelletje om jouw spullen te gaan stelen. Het beste is dat je bvb. met een tennisbal op de grond botst om zijn aandacht te trekken. Vaak zal hij dan zijn prooi laten liggen en op de bal afkomen. Let wel dat je niet met de pup begint te spelen, opnieuw om te vermijden dat de hond beloond wordt voor het stelen.
Het beste is om ervoor te zorgen dat je hond niets kan stelen. Als hij het nooit kan doen, zal het ook geen gewoonte worden. Merk je dus dat hij dingen steelt, pak dit dan onmiddellijk aan door hem nooit nog de kans te geven.
Als je niet thuis bent, is het aangeraden om de pup ergens te zetten waar hij niet veel schade kan berokkenen (bench of afgesloten deel in huis/tuin). Als je thuis komt en je vindt overal schade, is het moeilijk om rustig te blijven en je niet kwaad te maken. Op dat moment is het echter al te laat en heeft straffen geen enkel nut meer. De pup zal wel in elkaar kruipen als hij in je stem of gedrag merkt dat je kwaad bent, maar zal niet weten waarom hij gestraft wordt. Het enige dat je daarmee bereikt, is dat de hond schrik van je krijgt, en dat is toch niet de bedoeling denk ik. Hij moet vooral een maatje worden!
Een vaak voorkomend gedrag dat we op de hondenschool zien is dat pups graag in de leiband bijten. De meeste baasjes trekken terug en laat de hond dit nu net super vinden, waardoor hij nog harder gaat trekken. Het beste is om de leiband gewoon te laten vallen en het plezier is al veel minder. Dit kan uiteraard alleen op afgesloten terrein of rustige paadjes en niet in drukke straten. Je merkt héél snel verbetering door dit te doen.
Als laatste nog een leuke anekdote van eventjes terug. Ik heb de 'slechte' gewoonte om mensen met een pup aan te spreken. Je weet nooit of ik iets kan betekenen en of mijn blog hen kan bijstaan in die moeilijke puppyperiode. Een tijdje geleden vertrouwde iemand mij toe dat haar pup van 3 maanden al héél dominant was want hij beet haar al. Ik begon te lachen en antwoordde haar dat alle pups dan dominant zijn, want dat ze dat allemaal doen.
Wees dus niet ongerust als je jonge hond bijt: hij is écht niet gevaarlijk, noch dominant, in tegendeel zelfs, hij is een héél normale, gezonde én vooral nieuwsgierige pup.
22-11-2017, 00:00 geschreven door Els Reacties (0)
14-11-2017
Een pup opvoeden: opspringen
Een pup die op je springt, daar is niets ergs aan, in tegendeel, de meeste mensen vinden dit tof want de pup doet dit meestal nadat hij hen even niet gezien heeft en zie nu eens 'hoe blij hij is dat hij hen ziet'!
Meestal aaien ze nog eens over zijn kop waardoor ze het opspringen dus eigenlijk belonen.
Hoe verleidelijk het ook is om dit toe te laten, besef dat een hond geen verschil kent tussen propere en vuile kledij en hij zal blijven opspringen 'als hij blij is om jullie te zien' met grote ergernissen als gevolg. Besef ook dat sommige schattige, kleine pups grote honden worden die je omver kunnen springen als het hen nooit is aangeleerd zoals het hoort: de 4 poten op de grond!
Het is dus van groot belang om dit van kleins af aan goed aan te leren.
Hoe doe je dat? Als de hond opspringt, dan negeer je de hond volledig: je bekijkt hem niet, raakt hem niet aan en zegt er ook niets tegen. Van zodra zijn 4 pootjes op de grond staan, beloon je hem uitbundig. De hond leert hiermee dat dat het gedrag is dat je van hem verwacht. Het kan even duren eer de pup dit door heeft, maar consequent blijven is de boodschap en je geduld zal beloond worden!
Dit kan ook toegepast worden wanneer je in de zetel zit en de pup springt op je benen. De hond vraagt hiermee aandacht en als je die geeft, zal hij dit gedrag nooit stoppen. Leer je hond enkel aandacht te geven als jij wil en ga niet in op aandacht die hij zelf opeist. Je past hier dezelfde regel toe als hierboven: springt de hond op je benen terwijl je neerzit, negeer je hem volledig en pas als zijn poten op de grond staan, maak je hem duidelijk door beloning dat het dat gedrag is dat je van hem verwacht.
14-11-2017, 18:10 geschreven door Els Reacties (0)
31-10-2017
Een pup opvoeden: zindelijkheidstraining
Een pup
moet leren om buiten zijn behoefte te doen. De tijd dat het neemt om dit te
leren is verschillend per hond. Veel hangt af van de properheid van de
fokker.
Als je
pup binnen plast, maak je dan zeker niet kwaad. Hij doet dit echt niet om jou
te pesten. Ruim het rustig op. Javel is hiervoor geen goed product omdat de
geur het plassen bevordert.
Dit
artikel is opgedeeld in 2 stukken. Het eerste deel is voor mensen die in een
huis met tuin wonen, het laatste deel is voor mensen op een appartement. Zelf
zou ik er nooit aan gedacht hebben om zindelijkheidstraining uit te leggen voor
mensen op een appartement, maar héél toevallig heb ik vorige week deze vraag
gekregen en aangezien ik hier geen ervaring mee heb, ben ik opzoekingen gaan
doen en leer ik uiteraard opnieuw zelf bij over die oh zo boeiende
hondenwereld!
Je laat
de pup op regelmatige tijdstippen buiten om te plassen:
Welke
tijdstippen neem je het beste?
- Net
voor je hem te eten geeft
- Nadat
hij gegeten/gedronken heeft
- Elke
keer na een dutje
- Als je
hem al snuffelen toertjes ziet draaien
In het
begin is het belangrijk om je pup te begeleiden bij zijn plasmomentjes omdat
beloning het buiten leren plassen zal bevorderen. Is er een specifieke plaats
waar je graag zou hebben dat de hond plast, neem de pup dan op en zet hem neer
op die plaats.
Als de
pup geplast heeft, dan is het feest! Je bejubelt hem en beloont hem ook
onmiddellijk met iets lekkers (niet wachten tot je opnieuw binnen gaat want dan
weet de hond niet meer waarvoor hij beloond wordt).
Je neemt
de pup nooit direct weer mee binnen. Honden hebben de neiging om in stukjes te
plassen. Laat hem dus nog gerust een kwartiertje alleen buiten.
Als hij
aan de deur staat te janken om binnen te komen of op de deur springt, dan
negeer je dit volledig. Pas als hij zich rustig gaat leggen, laat je hem binnen. Let erop
dat je ook niet te snel toegeeft als hij rustig is. Het kan geen kwaad om een
5-tal minuutjes te wachten. Zo leert je hond dat een rustige staat beloond
wordt en leert hij ook geduld hebben en zijn moment af te wachten. Dit even
terzijde.
Zindelijkheidstraining
op een appartement is een ander quelque chose.
De dame
die me de vraag stelde, gaf ook aan dat ze geen tijd heeft om 's morgens met de
hond buiten te gaan. Ik adviseerde haar om dit toch te proberen. Hij moet ook
te eten krijgen, dus sowieso dient er 's morgens tijd ingecalculeerd te worden
voor de hond.
Op een
appartement kan je geen hondenluikje installeren...
De eerste
weken is het nodig om op geregelde tijdstippen met de pup naar buiten te gaan.
Alleen zo kan hij leren zindelijk worden. Laat je de pup van in begin een ganse
dag alleen, bestaat het risico dat het lang zal duren of dat de hond het gewoon
nooit zal leren. Persoonlijk zou ik een paar weken verlof nemen om deze
training te doen. Is dat niet mogelijk, kan je misschien een familielid vragen
om dit van je over te nemen.
Werk
zeker aan de zindelijkheid buiten... Een reutje plast in het begin al zitten.
Na een bepaalde leeftijd zal hij staand beginnen plassen.
Eventueel
jong castreren van het reutje kan hier een oplossing zijn om zittend te blijven
plassen indien de zindelijkheidstraining echt niet anders kan dan binnen in het
appartement.
Routine,
zowel binnen als buiten, is dus héél belangrijk om de hond zindelijk te
krijgen.
BUITEN:
- Neem je
pup minimum 1 keer per uur naar buiten en dit zeker net voor hij te eten
krijgt, net na het eten of drinken en elke keer na een dutje.
- Voer je
pup elke dag op hetzelfde tijdstip, dit omdat je na een tijdje kan
'voorspellen' wanneer je pup zal moeten plassen.
- Kies
een vast plekje gras waar de hond zijn behoefte mag doen. Dit is vooral handig
als je niet veel tijd hebt om de hond uit te laten. Na een tijdje zal de hond
dit plekje associëren met het doen van zijn behoefte.
- Gebruik
steeds hetzelfde bevel elke keer als je wil dat de hond plast en uiteraard
gebruik je dit woord enkel buiten. (populair is 'piskes doen' )
- Beloon
de pup elke keer heel enthousiast als hij plast op de door jou aangeduide plek!
Dit kan door hem te aaien, een vriendelijk woord of iets lekkers. Dit
belonen doe je héél consequent!
BINNEN:
- Beperk
de pup tot een afgesloten deel in het appartement met behulp van een
kinderhekje of puppyhek. Eens de pup zelf aangeeft dat hij moet plassen, kan je
de ruimte vergroten.
-
Verspreid kranten (of speciale pads of lage bak met graszoden/bakvulling) op
een deel van de afgesloten ruimte en werk qua zindelijkheidstraining zoals je
het buiten zou aanpakken. Als de hond plast op de kranten (of andere) is het
feest en beloon je de hond!
Heeft de
hond ongelukjes, leg de doekjes waarmee je opruimt in de bak of op het
krantenpapier. De pup zal deze geur linken aan zijn 'uitlaatplek'.
- Hou de
pup 's nachts en als je weg gaat in een bench. Niet alleen zal dit de hond een
veilig en knus gevoel geven, hij zal ook sneller leren aangeven dat hij moet
plassen want ze bevuilen niet graag hun eigen plekje. Belangrijk is om hem uit
de laten voor je hem in de bench steekt. Blaft of jankt hij 's nachts, dan neem
je hem even uit de bench om hem te laten plassen (niet vergeten belonen als hij
het goed doet) en steek je hem nadien terug in de bench.
- Ruim
ongelukjes onmiddellijk op om te vermijden dat de urinegeur lang in de bench of
de vloer hangt. Indien je dit niet doet, zal de hond steeds naar deze plek
terug gaan om zijn behoefte te doen.
In geen
geval maak je je kwaad als de pup een ongelukje heeft. Dit gaat er voor zorgen
dat hij het niet meer gaat durven doen als je het ziet en meer verdoken achter
kasten en andere hoekjes.
Nog een laatste héél belangrijke oproep: vergeet je hond zijn behoefte niet op te ruimen op de eigendom van anderen of op straat.
Laat een reu ook niet zomaar overal tegen aan plassen. Mijn reu liep de ganse wandeling dicht tegen mij aan en als ik aan gras kwam, mocht hij even vrij snuffelen en zijn poot heffen. Maar laat dit aub niet toe tegen hagen, brievenbussen, ... uit respect voor onze medemens.
Dit is
iets dat je hond moet aanleren van kleins af aan. Jij beslist wanneer er
gewandeld wordt en wanneer de lijn losser mag om even te snuffelen en zijn
behoefte te doen.
Bij alles
wat de pup moet leren geldt één gouden regel: Geduld is een schone deugd!
Jaag je
niet op omdat je pup het precies maar niet leert of het te lang duurt. Elke
hond heeft tijd nodig om te begrijpen wat er van hem verwacht wordt en bij de
ene hond lukt dat al wat sneller dan bij de andere, maar ooit komt het goed als
jij consequent blijft in de training!
Jij kon
toch ook niet onmiddellijk fietsrijden toen je voor de eerste keer een fiets in
je handen gestopt kreeg? Bij dieren is dat niet anders! Geef hen alstublieft de
tijd die ze nodig hebben om vol vertrouwen op te groeien tot een evenwichtige
hond.
31-10-2017, 19:14 geschreven door Els Reacties (0)
15-10-2017
Hoe een pup opvoeden?
Er is momenteel een puppy-boom op de hondenschool!
Een pup opvoeden vraagt veel tijd én energie.
Veel baasjes zitten met de handen in het haar want hij bijt in handen, kledij én nog veel meer, hij springt op hen, hij plast in huis, hij kan niet alleen blijven, ...
Hen helpen deze periode te 'overleven' is genieten voor mij, alhoewel ik zelf niet graag een pup in huis heb.
Als hondenschool zijn we er hoofdzakelijk om de mensen hun hond te leren gehoorzamen, maar ik zie deze taak iets ruimer en probeer de mensen ook met raad en daad bij te staan bij de opvoeding thuis. Deze is even belangrijk of misschien zelfs belangrijker!
Net omdat er nu veel pups zijn, ben ik van plan om elke week een herkenbare puppystreek uitgebreid te behandelen.
Vandaag beperk ik mij tot de eerste dagen dat de pup in huis is. Uiteraard hebben jullie goed nagedacht over een ras dat bij jullie past én hebben jullie uiteraard ook de rustigste pup gekozen uit het nest.
De eerste dag laat je het beestje best rustig wennen aan zijn nieuwe thuis. Nodig niet te veel (of liever 'geen') mensen uit en verstik het dier ook niet door hem constant te knuffelen. Het is voor hem een grote verandering: weg van zijn mama en broertjes en zusjes, vreemde mensen, nieuwe geuren, rare geluiden, ...
De eerste paar nachten kan je er dan ook geen kwaad mee doen om de pup naast je bed te laten slapen in een kartonnen doos. Als hij piept of jammert, streel je hem even geruststellend zonder daarbij veel te praten. Een tikkende wekker kan ook een hulp zijn omdat dit hem kan doen denken aan een hartslag. Hopelijk heb je van de fokker ook iets meegekregen met de geur van het nest. Deze vertrouwde geur kan helpen om de pup rustig te krijgen. Blijft de pup jammeren, moet hij misschien plassen en dien je er mee naar buiten te gaan. Doe dit kort en krachtig: geplast, opnieuw de doos in, licht uit en slapen.
Ik zou dit wel slechts een aantal nachten doen en nadien de korte pijn: binnen in een bench of buiten in een hok. Mijn honden slapen allebei buiten en zijn daar héél gelukkig. Ze hebben elk een ruim hok en daarnaast hebben we ook een overdekt terras. Zelf ben ik geen voorstander van een ren en laat ik mijn honden vrij genieten van onze ganse tuin. Prisca heeft één week binnen geslapen, maar ze stond elke keer opnieuw aan het schuifraam omdat ze zo graag buiten was. Het was eind november, ze was 8 à 9 weken en ze sliep buiten. Als wij thuis zijn, komen ze wel gezellig bij ons binnen.
Misschien heeft de fokker of je dierenarts gezegd dat je pup beter niet naar buiten komt voor hij alle inentingen heeft gehad (laatste inenting zijn meestal rond de leeftijd van 12 weken). Persoonlijk zou ik dit niet doen. De pup heeft veel te leren en hoe meer indrukken hij opdoet voor de leeftijd van 12 weken, hoe groter de kans dat hij opgroeit tot een evenwichtige hond.
Niet alleen moet hij wennen aan alle geluiden in huis (stofzuiger, mixer, deurbel, ...) én tuin (grasmachine, andere honden/(huis)dieren, ...), daarnaast moet hij wennen aan een halsband, het verkeer (fietsers, trein, auto's, joggers, ...), kinderen, vreemde mensen, meerijden in de auto, trein, ...
Eens de inentingen in orde, is het belangrijk om te werken aan de socialisatie met andere honden. De beste plaats hiervoor is een hondenschool waar men werkt met groepslessen.
Last but not least, is het ook belangrijk om de pup te laten wennen aan lichaamsverzorging: het tonen van de tandjes, borstelen, nakijken van oren en voetzolen, ... Dit kan veel problemen vermijden bij de dierenarts/hondentrimmer.
Zelf ben ik met Prisca naar het trimsalon gegaan als ze 11 weken was. Veel kon er nog niet gebeuren, maar ze kon zo wel wennen aan het staan op een verhoog, borstelen, het geknip van de schaar, ...
Pups hebben zielige kijkers en veel baasjes lachen slecht gedrag daardoor vaak weg want 'hij is zo schattig en och, laat hem maar doen, hij is nog zo klein', maar het is héél belangrijk om van in begin duidelijk te zijn in wat kan en wat niet kan en hier ook consequent in te zijn. Iets verkeerd aanleren is niet moeilijk, maar leer het hem nadien maar af wanneer jullie het uiteindelijk toch niet zien zitten...
Zit hiervoor zeker eens samen met de gezinsleden, want het is belangrijk dat alle neuzen in dezelfde richting staan en iedereen dezelfde regels toepast en zich daar ook aan houdt.
Jong geleerd is immers oud gedaan!
Ik heb deze zin al eens eerder gebruikt op mijn blog, maar hij is het herhalen waard:
Een pup komt in jullie gezin als een lege doos en het is aan jullie om deze lege doos op te vullen.
15-10-2017, 22:05 geschreven door Els Reacties (1)
28-09-2017
Hondenkoers
Voor de 92ste keer wordt in de Wilderstraat te Appelterre een ludieke hondenkoers georganiseerd.
Dit gaat elk jaar door op de eerste dinsdag van de maand oktober, dit jaar dus op 3 oktober.
Alle honden mogen gratis deelnemen. Bij inschrijving deelt men de honden in naargelang grootte en worden er verschillende reeksen samengesteld. Er is een mooie prijzenpot die verdeeld wordt onder de winnaars.
Na de hondenkoers is er een kleine loopkoers voor kinderen tot 14 jaar.
Als afsluiter is er de gouden tabaksworp, want Appelterre is al jaar en dag bekend om zijn ambachtelijke tabaksteelt!
hier worden tabakplanten naar het publiek gegooid en als je geluk hebt, win je een prijs die je kan vinden in de steel van de plant.
Bij de 90ste verjaardagseditie heeft NinofMedia een filmpje gemaakt over de hondenkoers. Neem zeker eens een kijkje in de bijgevoegde link en proef van de sfeer die je nu dinsdag persoonlijk kan beleven!
Hieronder vind je het volledige programma, alsook een sfeerfoto:
19-09-2017, 22:07 geschreven door Els Reacties (0)
08-09-2017
Opleiding voor toekomstige hondenbaasjes??
Deze week kreeg ik een interessant artikel doorgestuurd (zie link onderaan artikel) over een Nederlands onderzoeker die vindt dat toekomstige hondeneigenaars eerst een bekwaamheidscursus zouden moeten volgen. Ik begrijp hem helemaal, maar ik weet nu al dat dat niet realistisch is. Men kan nog niets doen tegen broodfok, wat zou men dan kunnen doen tegen 'onbekwame' hondenbaasjes?
Ik citeer een zin uit het artikel: 'Wie toegeeflijk is, kan beter geen Duitse herder in huis nemen, maar een softer hondje, zoals een cockerspaniël.'
Met het deel van de Duitse herder ben ik akkoord, maar een cocker spaniël een softer hondje noemen, zou ik toch niet doen! Ik ben al Cockers tegengekomen die niet te onderschatten zijn en Duitse herders zo mak als een lammetje.
Het klopt dat er raseigenschappen zijn en dat deze heel belangrijk zijn in de keuze van hond, maar naast de raseigenschappen, is er ook de opvoeding én het karakter van de hond! Als je een Duitse herder van in begin correct aanpakt, dan kan dat goedkomen. Als je een Cocker rotverwend, komt dat helemaal niet goed, tenzij je echt een sloef van een hond hebt.
Elke hond, elk ras heeft een consequente en vooral duidelijke opvoeding nodig. Nee is nee en blijft nee. Liggen is liggen en niet staan.
EEN HOND HEEFT GEEN WIL!
Ik heb al softe baasjes gehad met een karakterhond en die ik in het begin niet meekrijg in het streng zijn, maar die na een tijdje toch inzien dat ze iets moeten doen of de hond groeit boven hun hoofd. Ik heb harde baasjes gehad, die ik moest leren om zachter om te gaan met hun hond. Elke hond is verschillend, ongeacht het ras, en elke hond heeft een andere aanpak nodig. En ja, soms komen de echte raskenmerken fel naar boven zoals de Border Collie die eindeloze energie heeft, zelfs na urenlange wandelingen, maar er zijn ook Border Collies die zalig rustig zijn, al is dat eerder zeldzaam.
Soms heb ik baasjes waarvan ik de raskeuze niet begrijp en waarvan ik weet dat ze zich niet voldoende hebben geïnformeerd. Maar het beestje is in hun leven en heeft hun hart al gestolen. Dan is het aan ons om hen daar zo goed mogelijk in te begeleiden. Soms lukt dat en soms ook niet... Dan blijven mensen weg en zien we hen niet meer terug, héél waarschijnlijk omdat het te moeilijk gaat. Het is al gebeurd dat we mensen terugzien na meer dan 6 maanden, die beseffen dat ze iets moeten doen omdat het verkeerd aan het lopen is. Dan zijn ze meestal wel gemotiveerd om de hond de opvoeding te geven die hij nodig heeft, net omdat ze al problemen gehad hebben. Als we er dan in slagen, zijn we fier dat we toch opnieuw een hond hebben kunnen helpen.
Ik geloof dat iedereen kan leren een goed baasje te worden voor elk type hond, als je maar goed begeleid wordt én je goed informeert op voorhand dat je weet waar je aan begint. Naast goede begeleiding is het ook belangrijk om zo veel mogelijk toe te passen wat je op de hondenschool oppikt, want wij leren het aan, maar het is aan de baasjes om de opvoeding thuis verder te zetten. Oefening baart kunst!
Welk ras je ook kiest, doe dat bewust en niet onbezonnen! Beter een jaartje nadenken dan in één week te beslissen over jullie nieuwe huisgenoot. Besef dat hij voor minimum 10 jaar deel zal uitmaken van jullie gezin en dat zijn opvoeding gemakkelijk 1,5 à 2 jaar in beslag zal nemen, eer je ten volle van hem kan genieten.
Neem geen ras omdat je het mooi vindt of op televisie hebt gezien. Het is niet omdat je op televisie een mooie, slimme Lassie ziet dat je die ook zo koopt! Alles zit hem in de opvoeding die jij zal geven! Het ligt dus in jouw handen of je een aangename hond zal hebben of een rotverwend nest waar je geen kant mee uit kan.
Moet je een opleiding volgen voor de hond er komt? Nee, maar er bestaan meer dan genoeg mogelijkheden om je te informeren over hoe je het het beste aanpakt én dat doe je best wel op voorhand. Eens de hond er is, en je bent niet voorbereid, is de kans groot dat je te veel je hart laat spreken...
Bovenal geloof ik nog steeds dat een hond niet zomaar in je leven komt. Hij komt er om jou te helpen en ook al lijkt het in het begin moeilijk en de verkeerde raskeuze, op een dag zal je weten dat jullie bij elkaar horen en helpen jullie elkaar op de meest onverwachte momenten.
Zo is ons Prisca ook in ons leven gekomen.
Ik wou eigenlijk een tweede hond om opnieuw zelf mee te kunnen werken, maar dat is helemaal niet meer nodig! Zij heeft onze 10-jarige Kyra een tweede leven geschonken. Dankzij ons kleinste, speelt en ravot ze weer waardoor haar conditie er sterk op vooruit is gegaan en ze volop geniet van ons wekelijks uurtje agility.
Daarnaast heeft Prisca mijn dochter gekozen als haar baasje én ze zijn een prachtig duo! Mijn nieuwe hond ben ik kwijt aan mijn dochter, maar ik gun het haar zo van harte! Ik heb er een dolgelukkige, fiere en zelfverzekerde dochter voor in de plaats gekregen.
Dank u wel, Prisca! Jij zit voor altijd in ons hart!
08-09-2017, 23:15 geschreven door Els Reacties (1)
30-08-2017
Agressie, of toch niet?
Katrien komt al even naar de hondenschool met Pruts. (fictieve namen)
Er wordt vaak gezegd dat de hond op het baasje lijkt en ook zijn baasje zelf zoekt, wel persoonlijk vind ik dat ze perfect bij elkaar passen.
Ik zou er natuurlijk niet over schrijven moest alles perfect gaan, maar voor zo goed als alles is een oplossing .
Het eerste probleem dat Katrien aanhaalde, was dat Pruts niet in haar bench wou als het slaaptijd was. Ze haalde uit naar hen. Ik sprak haar erover om een kong te gebruiken. Een kong is een heel handig hulpmiddel om iets van de hond te kunnen bekomen. Honden die bvb. moeilijk alleen kunnen blijven of meubilair vernietigen bij afwezigheid kunnen veel hebben aan een kong als afleiding van het alleen zijn. Er zijn kongs in alle maten. Je vult het met lekkers en na een paar uur diepvries, zijn ze daar uren zoet mee. Na het smikkelen zijn ze moe en voldaan en is het tijd voor een dutje. Deze tip hielp heel snel.
(Ter info: de kong nooit diepgevroren geven aan de hond, laat hem eerst +/- 10 minuutjes ademen. Op internet vind je ook veel lekkere kong-recepten.)
(bron: http://www.hondenpage.com/)
Pruts heeft nog een heel vervelend kantje. Als ze iets lekkers (of dingen die ze niet mag hebben) heeft gestolen en Katrien wil het afnemen, begint ze te grommen en te blaffen. Ze haalt ook uit, maar heeft tot nu nog niet echt gebeten. Persoonlijk denk ik ook niet dat dat haar bedoeling is, ik denk meer dat het een afschrikmiddel is dat ze gebruikt om toch haar zin te kunnen doen. Tot nu heeft ze altijd haar slag thuisgehaald en is dat een vorm van zelfbeloning: Pruts gromt en blaft om haar buit te kunnen behouden, baasjes krijgen schrik en laten haar begaan. Pruts wint dus, keer op keer en heeft geleerd dat dat gedrag haar daar bij helpt.
Zelfbeloningsgedrag is moeilijk af te leren, maar als je consequent genoeg blijft en doorzet, kan dit zeker lukken!
Ik heb hen het advies gegeven om hun angst opzij proberen te schuiven en in geen geval ook maar één stap achterwaarts te zetten want dan heeft ze opnieuw gewonnen. Pruts is diegene die achteruit moet deinzen voor haar baasjes!
Pruts vertoont ook een vorm van voedselagressie, maar dit woord is eigenlijk verkeerd gekozen. Het is natuurlijk gedrag en heeft niets met agressie te maken. Het hangt af van de behendigheid van de hond dat het lekkers al dan niet wordt afgenomen. Voor de hond is het natuurlijk gedrag, maar dat wil niet zeggen dat het voor de mens geen ongewenst gedrag is. Pruts zal dus haar baasjes moeten leren vertrouwen en de baasjes gaan haar daar bij helpen.
Het beste is natuurlijk dat je hond van kleins af aan leert dat het geen probleem is dat iemand bij de eetbak komt of het lekkers afgenomen wordt.
Een veelgemaakte foutieve opvatting om voedselagressie te voorkomen, is ten gepasten tijde de bak met eten wegnemen, maar dit werkt voedselagressie net in de hand! De hond moet leren dat het hem juist iets oplevert als iemand bij zijn eetbak komt en dat kan je doen door een nog lekkerder hapje aan te bieden terwijl hij eet. Zo leert de hond dat hij jou kan vertrouwen en hij zijn eten niet hoeft te verdedigen, dat hij zelfs iets extra krijgt als hij iemand in de buurt van zijn eten laat komen.
Een andere manier die kan helpen om voedselagressie te voorkomen is bij het voeren met je hand in de eetkom te gaan. De pup wordt je aanwezigheid gewend.
Iets heel anders wordt het als je de pup bvb. een varkensoor aanbiedt. Mijn eerste hond liep daarmee weg in een hoekje en ik mocht niet meer in de buurt komen. Hij was ochotte 10 weken en ik mocht niet in zijn buurt komen. Daarom geef ik het advies om het varkensoor te geven terwijl je het in de hand houdt. Laat de hond maar knabbelen. Af en toe streel je hem langs de muil terwijl hij knabbelt. Zie je de lip opgaan of hoor je gegrom, dan dien je de hond te corrigeren door hem in het nekvel vast te pakken (dezelfde correctie als de moeder gaf), in combinatie met een krachtig bevel. Nadien begin je opnieuw: varkensoor in de hand, strelen langs de muil, grommen dus nekvel. In geen geval neem je het varkensoor af. Na een paar keer heeft de pup door dat hij er niet voor moet vechten. Herhaal dit een paar dagen na elkaar en dan komt het helemaal goed! Dit is uitgetest en goedgekeurd door mezelf .
Ik heb Katrien alle nuttige tips meegegeven om de band met Pruts te versterken. Het ontbreekt Pruts toch ook wel wat respect voor zijn baasjes. Katrien en haar familie zijn er mee aan de slag gegaan en staan versteld van de verbetering die ze al bereikt hebben op die korte tijd.
Pruts kan echter niet verbeteren als de baasjes niet verbeterd zouden zijn. Ze begrijpen nu al beter hoe een hond in elkaar zit en hebben ook geleerd dat het niet erg is als je je eens kwaad maakt als de hond zich misdraagt. Die kwaadheid moet echt vanbinnen uit naar buiten komen zodat je hond voelt dat je het meent. Een voorval waarbij Pruts bijna het dochtertje van een familielid had gebeten, heeft hen daarbij geholpen.
Katrien vertrouwde me toe dat ze erover dachten om Pruts te laten inslapen omdat ze dachten dat er iets serieus verkeerd was met haar. Gelukkig hebben ze haar een tweede kans gegeven na het horen van mijn advies. Ik zag geen onoverkomelijke problemen en dankzij hun doorzetten zullen ze binnenkort een andere Pruts krijgen. Het gaat niet van vandaag op morgen, het zal tijd nodig hebben, maar ik heb er alle vertrouwen in!
30-08-2017, 22:53 geschreven door Els Reacties (1)
16-08-2017
Vakantie met/zonder hond
De zomervakantie loopt stilletjes aan op zijn einde. Velen zijn al op reis geweest, anderen moeten nog vertrekken.
Voor ons is het al voorbij. Wij hebben het prachtige Normandië bezocht. Onze honden verbleven bij mijn ouders waar ze zeker niets tekort zijn gekomen. We hebben dan ook alles verhuisd van matten, speelgoedjes en noem maar op, opdat ze zo veel mogelijk vertrouwde dingen bij zich hadden als wij weg waren. Ze gaan veel mee op bezoek bij mijn ouders, maar toch is dat iets anders dan daar dag en nacht te blijven... Tot over 2 jaar had Kyra weinig of geen problemen met ons vertrek, maar hoe ouder ze wordt, hoe moeilijker ze het heeft. Er wordt vaak gezegd dat je een oude boom niet zo maar verplant, wel, bij haar klopt dat. Ze heeft een aantal dagen nodig gehad om te wennen aan de nieuwe situatie. Prisca, onze jongste allemansvriendin daarentegen, die trekt zich niets aan en kwispelt zich door het leven .
Toch droom ik ervan om ooit met mijn honden op reis te kunnen gaan. Dat moet toch tof zijn om met hen prachtige wandelingen te kunnen doen in onbekend gebied voor ons allemaal.
Dit jaar hadden we een Pierre & Vacances geboekt en daar zijn honden welkom. Alleen zou ik wel aanraden om een ruimer huisje te nemen want wij hadden nu één voor 5 personen en dat was al krap voor ons 4. Moesten daar onze 2 harige dochters nog bij geweest zijn, dan hadden we geen ademruimte gehad. Dus zeker een aandachtspuntje als je een huisje boekt op reis!
Daarnaast is het belangrijk om de rit naar je reisbestemming zo aangenaam mogelijk te maken voor de hond. Probeer zeker om elk uur of ongeveer elke 100 km even te stoppen om zijn pootjes te laten strekken en de innerlijke hond te versterken. Ze hebben ook wat ruimte nodig en is het niet de bedoeling dat ze ergens een hoekje hebben, tussen de reistassen in. Een ruime wagen of wagen met trekhaak voor een aanhangwagen is toch wel een must. Kleinere hondenrassen zijn gemakkelijker mee te nemen en kunnen op de achterbank.
Ik ben heel nieuwsgierig naar de oplossing die jullie hebben voor jullie beestjes als je op reis gaat. Daarom heb ik een nieuwe poll gemaakt die je rechts kan vinden. Of misschien kennen jullie wel héél leuke adresjes om met de hond op reis te gaan of daguitstappen? Laat het mij gerust weten, dan deel ik dit op mijn blog in één van mijn volgende artikeltjes.
Onderstaande foto's zijn genomen in Cadzand, waar de honden ook in de zomermaanden op het strand mee mogen. Prisca was in het begin niet zot van de golven, maar Kyra toonde haar gezwind dat dat niets is om schrik van te hebben .
16-08-2017, 09:53 geschreven door Els Reacties (1)
19-07-2017
Disciplinesport voor honden
Dankzij
de hondenschool kom ik in contact met veel verschillende hondenrassen, maar
leer ik ook de mensen achter de honden kennen en hun soms boeiende hobbys!
We hebben
iemand die al maanden komt trainen met zijn American Bully of de Amerikaanse Pitbull
Terrier: een héél mooie hond in de grijze kleur met ogen als kristallen. Ik
wist niet dat je maten had in rassen, maar zijn hond is een XXL. J
Naast
gehoorzaamheid heeft Alain nog iets anders voor zijn hond in petto.
Yuccah is
van nature een héél energieke hond en dit ras is pas gelukkig en voldaan als ze
hun energie kwijt geraken. De ideale sport voor dit ras is een soort
disciplinesport: verspringen, hoogspringen, gewichtheffen, touwtje trek,
Zelf
kende ik dit tot voor kort niet, dus me happy dat ik iets nieuw leer kennen.
Dit
artikel was niet mogelijk geweest zonder de hulp van Alain en Jurgen, waarvoor dank!
Hieronder
een overzicht van de verschillende disciplines in deze hondensport. Van elke
discipline heb ik naast een foto, ook een filmpje bijgevoegd onder mijn
artikel, in volgorde van hoe ze hier opgesomd staan.
Weight
Pulling
De
letterlijke vertaling is Gewicht Trekken en echt zwaar gewicht!
De hond
moet gewicht trekken over een afstand van 4,5 meter en draagt hiervoor een
speciaal, op maat gemaakt, harnas.
De
meesten zullen al denken dat de grootste hond automatisch ook de sterkste zal
zijn, maar niets is minder waar want het gewicht van de hond en het getrokken
gewicht wordt in verhouding berekend. Een kleine hond kan dus perfect winnen
als hij procentueel meer gewicht getrokken heeft.
Daarbij aansluitend bestaat er ook Drag Pulling waar de hond een soort sleetje voorttrekt over een afstand tussen de 25 en de 50 meter met gewicht dat overeenkomt met ongeveer 80% van het lichaamsgewicht van de hond.
Wall
Climb
Of anders
gezegd: muurklimmen.
De hond
neemt een kleine aanloop en klimt zo hoog mogelijk op de hoge muur tot aan de apport
die bovenaan bengelt. De hoogste sprong is winnaar.
High Jump
Hoogspringen
dus: de hond springt met een kleine aanloop naar een
voorwerp dat op een bepaalde hoogte hangt en moet zich daar in
vastbijten. Geen paniek , de hond wordt naar beneden
gehaald vooraleer hij moet lossen.
Belangrijk
voor deze oefening is dat de hond geleerd heeft om te lossen.
Far Jump
We hebben
al hoogspringen gehad, dus een volgende logische discipline is verspringen.
Hierbij
worden over een bepaalde afstand flexibele buisjes geplaatst. De bedoeling is
om met zo weinig mogelijk sprongen deze lengte te nemen. Er zijn honden die
verder dan 4 meter kunnen springen. De stem van het baasje kan de hond zijn enthousiasme
doen toenemen om zo betere resultaten te boeken.
Tug of
War
Touwtje
trek onder honden J
Beide
honden worden vastgemaakt en dragen een harnas om incidenten te vermijden door
de adrenaline die door de hondenlijven raast. Beide honden krijgen een uiteinde
van een touw (of andere) in de muil en moeten dit zo lang mogelijk vasthouden.
De hond die eerst lost is verloren. Dit spel wordt soms urenlang volgehouden.
Mill Race
Een race
lopen, maar dan op een loopband. De hond loopt gedurende 2 minuten op de
loopband en deze die de langste afstand loopt binnen deze tijd, is winnaar.
Het ziet
er allemaal héél intensief uit, en dat is het ook! Deze hondensport heeft maar
één doel en dat is het omzetten van de energiebom van de hond in een positieve
training. Na deze intense oefeningen zijn ze moe maar voldaan en gelukkige
honden, hebben gelukkige baasjes als gevolg.
Het
spreekt voor zich dat dit iets is dat moet opgebouwd worden. Je laat je dus
voor het bestwil van de hond begeleiden door mensen die weten waar ze mee bezig
zijn en rekening houden met de mogelijkheden en gezondheid van de hond.
Sowieso
is het dé ideale sport voor dit actieve ras. Maar ook andere rassen kunnen dit,
vooral de gedreven en competitieve exemplaren. Zoals een Stafford perfect
gehoorzaamheid of agility kan leren, kan een ander ras ook deze sporten aanleren.
Men heeft ooit zelfs een Jack Russell deze sport zien doen!
Mensen
die na mijn artikel meer informatie willen over deze hondensport, kunnen
contact opnemen met Jurgen Borms (apbcbelgium@gmail.com), voorzitter van de Amerikaanse
Pitbull Club België. Ter info: er wordt in de buurt van Aalst getraind.
Een ander
doel van deze hondensport, is dit ras in een beter daglicht brengen. Hoe je het
draait of keert, de pitbull-achtigen hebben geen goede naam. Dit ligt echter
niet aan het ras zelf, maar aan de persoon die de hond opvoedt. Het is een héél
actief hondenras, dus bezint eer ge begint!
Daarnaast
is dit een enorme krachtpatser en een echte blok spieren. Als deze niet van
jongsaf naast jou leert meewandelen, dan gaat hij met jou wandelen. Ik heb al
heel wat sterke mannen met dit ras zien trainen, en geloof me, het gebeurt wel
meer dat men moeilijkheden heeft om de hond in bedwang te houden.
Informeer
je goed en neem geen Stafford of Pitbull omdat je het mooi vindt of omdat
het een stoer uiterlijk heeft. Er komt echt veel meer bij kijken!
Als ik
eerlijk ben, behoorde ik vroeger ook tot de groep die dit ras in het hokje gevaarlijk
duwde. Dankzij de hondenschool heb ik al dikwijls met deze honden mogen werken
en heb ik persoonlijk mogen ondervinden dat het echt geen moordmachines zijn.
Je kan van elke hond een dodelijk wapen maken
Alle rassen
hebben hun eigen kenmerken en noden. Als je als baas hieraan tegemoet komt, kan
er, in combinatie met een consequente opvoeding, niet veel verkeerd gaan. Er
zijn hondenrassen voor alle soorten van mensen, kies er dan ook één dat bij jou
past qua karakter en energie zonder kieskeurig te zijn qua uiterlijk.
Ben je
nieuwsgierig geworden maar weet je niet goed wat je erbij voor te stellen, dan
heb ik goed nieuws: 11 tot 13 augustus 2017 is er in Denderhoutem vanalles te
doen rond deze hondensport, met veel internationale deelnemers én zelfs
internationale jury! J
Hieronder
de flyer! Ik zou zeggen, allen daarheen! (praktische info onder de flyer)
Nog niet
overtuigd? Lijkt het je dierenmishandeling? Dan kan ik je geruststellen! Er is
continu een dierenarts én iemand van dierenwelzijn aanwezig. Dit is een
hondensport zoals een andere. Ik ben er
van overtuigd dat dit een sport is die hoort bij dit ras en misschien veel
andere energieke rassen. Veel mensen zijn vergeten dat de hond eigenlijk in een
ver verleden als 'werknemer' gebruikt werd om karren voort te trekken en andere
vaak zware werkjes. Honden met een job zijn gelukkige honden. Honden zonder job, gaan er zelf
één zoeken en dat zijn er vaak die dan dingen zoeken waar de baas niet zo
gelukkig van wordt .
Praktische
info:
Data:
vrijdag 11 augustus tot en met zondag 13 augustus
Adres:
Eigenstraat 161, 9450 Denderhoutem
Gratis
inkom vanaf 8h (behalve op vrijdag, dan start het in de namiddag), aanvang
sporten om 10h
Het hele
weekend door zijn er drank- en eetgelegenheden + verschillende standjes met
hondenspulletjes.
Wie mee
wil doen met de sporten, vooraf inschrijven kan tot en met 4 augustus (15 euro
bij voorinschrijving, 20 euro op de dag zelf).
Inschrijvingsformulier
voor mensen die meedoen voor de titel (ADBA-leden)
Programma: (onder voorbehoud, kan nog wijzigen, maar elke wijziging zal nog aangepast worden op mijn blog en via mail aan mijn volgers doorgestuurd worden)
Vrijdagnamiddag 11/08/17:
High Jump
en Far Jump
Zaterdag 12/08/17:
10:00
Start TDA Event (Mill Race, gevolgd door Wall Climb en Drag Pull)
Doorlopend
staan ook al de sporten open voor niet-deelnemers aan het TDA Event (TDA=Top Dog Atletiek)
In de
namiddag is het Weight Pulling.
Zondag 13/08/17:
- Show
ringen (2)
- 1 ADBA
Conformation ring
- Fun Sports:
Puppysprintrace (4-6maand & 6-9maand), Far Jump, High Jump, Mill Race,
Dragpull,
Weight Pulling, Wall Climbing.
Honden
mogen deelnemen aan de sporten vanaf 9 maand.
Er werd
me trouwens verteld dat de schoonheidswedstrijd op de laatste dag (13/08) voor
alle rassen is! (5 euro bij voorinschrijving, 7 euro op de dag zelf hiermee
kan je ook deelnemen aan de Fun Sports). Misschien kan ik mijn dochter wel
overtuigen om met ons Prisca deel te nemen.
Wie doet
mee?? Zou nog een toffe uitstap zijn met de hondenschool! Wie durft te springen
en het eens uit te proberen? I dare you
19-07-2017, 18:18 geschreven door Els Reacties (0)
30-06-2017
Maagkanteling: wat en hoe proberen te voorkomen?
Zoals mijn collega-lesgever terecht opmerkte, zou elke hondenbaas op de hoogte moeten zijn van deze aandoening.
Ik wist van het bestaan, en ik wist ook dat je snel moest reageren want dat het dodelijk kan zijn, maar daar stopte mijn kennis.
Trouwens, dat is een ver-van-mijn-bed-show... dacht ik... tot voor kort, tot we er de lieve Lemmy aan verloren zijn.
Na het voorval van Lemmy, ben ik me er iets meer gaan verdiepen want het is misschien toch wel belangrijk dat je als hondeneigenaar op de hoogte bent van wat het is, hoe je het kan herkennen én eventuele preventieve mogelijkheden die er zijn om het proberen te voorkomen.
Wat is nu een maagkanteling of maagtorsie?
Dit is een heel pijnlijke aandoening waarbij de maag om zijn as draait, vaak klokwijzerzin. Door deze draai wordt zowel de in- als uitgang van de maag afgesloten waardoor er niets meer in kan, maar ook niets meer uit. Voedsel begint te gisten in de maag, hetgeen gas produceert. Deze gassen kunnen de maag niet meer uit waardoor deze steeds boller wordt en de maagwand zelfs kan beginnen afsterven. Hierdoor komen bacteriën in de darmen die op hun manier belangrijke organen aantasten. Het afsluiten van de bloedvaten, veroorzaakt ook zuurstoftekort en als de hartspier te weinig zuurstof ontvangt, kunnen er hartritmestoornissen ontstaan.
Hoe kan je weten of vermoeden dat je hond een maagkanteling heeft?
- De hond zal proberen braken de uitzetting van de maag. Dit lukt echter niet omwille van de ingang die afgesloten is door de draaiing.
- Voornamelijk links achter de ribben voel je een zeer harde en dikke buik. Als je er tegen tikt, klinkt dit hol. Mijn dierenarts wist me te vertellen dat ook een gedeeltelijke draaiing kan. In zo een geval zwelt de maag niet op omdat het gas er nog uit kan. Dit wil echter niet zeggen dat het minder gevaarlijk is! Er worden ook hier bloedvaten afgesnoerd en de maagwand zal afsterven als gevolg daarvan.
- Doordat dit heel pijnlijk is zal de hond onrustig zijn en in vreemde houdingen gaan staan.
- De hond zal sloom worden door het tekort aan zuurstof in het bloed ten gevolge van de dichtgedrukte bloedvaten.
Wat moet je doen als je bovenstaande symptomen herkent?
Zo snel mogelijk naar de dierenarts of een dierenkliniek!
Verwittig hen onderweg op je komst en leg duidelijk uit wat je hebt opgemerkt bij je hond.
De kans op overleven is afhankelijk van hoe snel er wordt ingegrepen, maar spijtig genoeg hebben we dat niet altijd in de hand... Als er overdag iets gebeurt terwijl je gaan werken bent, of 's nachts terwijl je slaapt, is de kans groot dat je te laat bent.
Op internet vind je veel terug over de stappen en keuzes die de dierenarts moet maken qua operatie, maar die ga ik hier niet behandelen want op dat moment is er niets wat je nog als baasje kan doen behalve hopen op een goede afloop! Het lot van je hond ligt dan in handen van de dierenarts.
Waar ik wel héél graag belang aan wil hechten is het volgende deeltje:
Hoe kan ik het proberen voorkomen?
Ik schrijf 'proberen' want onderstaande aandachtspuntjes kunnen de kans op een maagkanteling misschien wel verkleinen, maar niet helemaal wegnemen... De echte oorzaak van een maagtorsie is niet gekend.
Kan het aan de voeding of manier van voeden liggen?
- Er wordt aangeraden om de hond meerdere keren per dag kleine maaltijden aan te bieden.
- Doe geen actieve inspanningen 1 uur voor en 2 uur na het eten. Als je net een drukke wandeling achter de rug hebt, laat de hond dan even bekomen alvorens hem te eten te geven.
- Geef eerst water en dan pas voer.
- Aan de voeding zelf zou het niet liggen, maar toch raadt men aan om grote korrels te geven die geen hoge hoeveelheid plantaardige vetten bevatten. Dit is vooral omdat deze voeding hoog verteerbaar is en daardoor ook minder gassen produceert.
- Qua voedingsbak gebruik je het beste een antischrok voedingsbak en je plaatst die op de grond (niet verhoogd dus). Dit zorgt ervoor dat de hond rustiger zal eten. Tegenwoordig bestaan er ook al programmeerbare voederbakken. Dit kan handig zijn om tijdens een werkdag de hond zijn maaltijden te spreiden over de dag.
Is het erfelijk?
Dit ligt voornamelijk in handen van de fokker en is grotendeels zijn verantwoordelijkheid. Ik denk eerlijk gezegd dat weinigen eraan gaat denken om aan de fokker te vragen of de ouders al een maagkanteling hebben gehad... Sowieso, als vader- of moederdier een maagtorsie heeft gehad, is de kans bij de nakomelingen erg groot.
Is het rasgebonden?
Vooral grote rassen met een grote borstkast zijn gevoelig voor deze aandoening. De Duitse Dog staat bovenaan het lijstje van de risicogroep. Andere kwetsbare rassen zijn de Dobermann, reuzenpoedels, Sint-Bernards, Sennenhonden, Ierse Wolfshonden, Teckel, Bassethound, ... maar het is zeker niet omdat het ras van jouw hond er niet bij staat, dat je niet moet opletten.
Zijn er andere preventieve oplossingen?
Bij rassen met een hoog risico, gebeurt het vaak dat de maag preventief wordt vastgezet aan de buikwand. Men noemt dit een gastropexie. Dit kan in combinatie met een sterilisatie of castratie omdat de hond dan toch onder narcose moet.
Kan een maagkanteling meermaals voorvallen?
Eens de hond een maagkanteling overleefd heeft, is er 80% kans op herval! Een gastropexie verlaagt de kans op terugkeer naar 10%.
Welk ras, groot of klein, het kan nooit kwaad om bepaalde gewoonten in te voeren die je hond ten goede komen!
Mijn honden behoren niet tot de risicogroep, maar toch ga ik de manier van voeden en de tijdstippen veranderen.
Een verwittigd man is er twee waard en men kan beter voorkomen dan genezen!
30-06-2017, 00:00 geschreven door Els Reacties (0)
19-06-2017
Vaarwel Lemmy
Normaal vind ik heel gemakkelijk mijn woorden, maar deze keer lukt het me niet...
Vorige week dinsdag heeft mijn collega-lesgever afscheid moeten nemen van zijn hond Lemmy.
Lemmy was een grote loebas met een gouden hart, maar is spijtig genoeg veel te jong (1,5 jaar) gestorven aan een maagkanteling.
Lemmy werd graag gezien door veel leden. Je kon er ook niet naast zien! Hij was een Grote Zwitserse Sennenhond.
Iris heeft het geluk gehad om met hem te mogen trainen en ze zei: 'Ik ben blij dat ik Lemmy heb gekend, want zonder hem stond er nu geen mooie beker op mijn nachtkastje.'
Samen met haar heb ik onderstaand klein tekstje geschreven:
Dag mijn dikke vent,
Wat ben ik blij dat ik jou heb gekend,
Je woog bijna 3 keer zoveel als mij,
Maar je liep altijd mooi aan mijn zij,
Je zo snel moeten verliezen doet heel veel pijn,
Maar weet dat je altijd mijn dikke vriend zal zijn.
Zolang er geen kinderen zijn, is de hond het kind des huizes: hij wordt verwend, krijgt hopen aandacht en de meeste vrije tijd gaat naar hem. En plots komt er een indringertje bij die de aandacht 'afpakt' van de baasjes want wees realistisch, je zal minder aandacht hebben voor de hond en zelfs al beweer je van niet, de hond zal sowieso moeten leren om aandacht te delen. Niet alleen uw leven wordt overhoop gehaald, ook de routine van de hond.
De hond kan de baby als concurrentie zien en dit kan voor problemen zorgen, tenzij je al één en ander aanpast in de zwangerschapsmaanden!
Het is belangrijk om je omgang met de hond te evalueren en te bekijken of alles haalbaar blijft als de baby er is. Dit geldt ook voor grootouders met een hond want als de baby op bezoek komt of komt logeren, gaat de meeste aandacht daar naartoe.
Ik wil graag een aantal zaken aanhalen waar zeker aandacht aan besteed moet worden.
1. Hoe vaak ga je wandelen en denk je dat je dit kan blijven doen eens de baby er is?
Een baby brengt korte nachten met zich mee en vermoeidheid, én dan wordt de hond vaak naar de achtergrond geschoven maar toch is het belangrijk dat de hond zijn energie kwijt geraakt om hem tevreden te houden. Zo niet, zal hij probleemgedrag vertonen en bvb. dingen vernielen, putten graven, ...
Enkele oplossingen:
- De kersverse ouders wisselen elkaar af en gaan om beurten wandelen. Het is trouwens een goede manier om even het hoofd leeg te maken.
- De kersverse ouders maken er een gezellige gezinsuitstap van en gaan samen wandelen met de hond én de baby.
- Indien de vermoeidheid te hard inhakt op de ouders, kunnen jullie misschien wel iemand uit de buurt of in familiekring vinden die bereid is om jullie hond even uit te laten. Het is niet erg om af en toe hulp in te roepen!
- Is dit laatste niet mogelijk, dan kan je andere manieren zoeken om de hond moe te maken: denkspelletjes, apporteren, ... Een baby heeft vaak een vast ritme en je weet ongeveer wanneer de volgende voeding moet gegeven worden. Probeer steeds een half uurtje met de hond bezig te zijn voor elke voeding, zodat hij al moe en voldaan is voordat je de baby aandacht geeft.
2. Komt de hond in de zetel en wil je dit ook toelaten eens de baby er is?
Dit is eentje waar je goed over moet nadenken en als je de hond niet meer in de zetel wil, is het belangrijk om dit al aan te leren vóór de baby er is! Waarom? Héél eenvoudig en opnieuw zoals eerder aangehaald: de hond zal dit linken dit aan de komst van de 'indringer'. Als hij het al leert maanden voor de baby er is, dan is hij dit al goed gewoon en legt hij zich daar bij neer zonder zich achteruit gestoken te voelen.
3. Mag je hond op alle plaatsen in huis komen en kan dit ook als de baby er is?
Ook hier moet goed over nagedacht worden. Praat samen over hoe jullie het zien én voer de veranderingen door voor de baby er is. Geef je hond ook een eigen plaats, weg van de ruimte waar de baby zal zijn. Zo kan hij even de rust opzoeken als hij daar nood aan heeft. Mag de hond bvb. niet meer in de woonkamer komen, kan dit opgelost worden met een hekje tussen beide ruimtes. Zo zit hij apart, maar maakt hij toch nog deel uit van het gezin.
4. Zijn er al gedragsproblemen?
Zo ja, is het belangrijk om deze aan te pakken voor de komst van de baby.
Het is heel goed mogelijk dat de hond zich anders gedraagt als je zwanger bent en meer beschermend gedrag zal vertonen. Het is belangrijk om dit tijdig af te blokken en de hond duidelijk te maken dat je zijn bescherming niet nodig hebt.
5. Algemene aandachtspunten
Een baby brengt veel nieuwe geuren mee, laat hem dus al wennen aan babyproducten, buggy, ...
Naast nieuwe geuren, zijn er ook nieuwe geluiden zoals wenen, brabbelen, ... Op YouTube.com (zie bijgevoegde linken) vind je veel filmpjes met deze geluiden. Speel deze op geregelde tijdsstippen af zodat de hond eraan went voor de komst van de baby.
Baby's hebben grijpgrage handjes. Maak je hond ook hier al gewoon aan en trek eens aan de oren, de vacht of de staart.
Hoe meer je dit doet, hoe meer gewenning voor de hond.
6. Hoe laat je de hond kennismaken met de baby?
Er wordt vaak gezegd dat het goed is om de eerste kakapamper van de baby mee naar huis te nemen en aan de hond te laten ruiken. Geen idee of dit een verschil kan betekenen in het aanvaarden, maar ik ben van het principe 'Baat het niet, dan schaadt het ook niet'. Doe dit dus gerust en laat de hond zijn gang maar gaan met deze pamper. Schrik niet als hij de uitwerpselen opeet .
Bij het thuiskomen reageer je zoals altijd en dring je de baby niet aan de hond op. Hiermee wil ik zeggen dat het niet is omdat je een aantal dagen in het ziekenhuis was, dat je de hond nu plots overenthousiast begroet. Als jij rustig blijft, zal ook je hond kalm blijven. Geef je hond rustig de tijd om te wennen aan al die nieuwe geuren en nieuwe geluiden. Komt hij nieuwsgierig snuffelen, beloon hem dan met iets lekkers of aandacht, dit om de hond te leren dat de baby iets leuks is.
Je hond kan plots weer in huis plassen door de veranderingen die de baby meebrengen. Dit kan een teken van onzekerheid of stress zijn en gaat echt weer over. Kuis het op zonder je kwaad te maken én beloon hem nog eens extra als hij buiten plast.
Hoe braaf de hond ook met het nieuwkomertje lijkt te zijn, LAAT HOND EN BABY NOOIT ALLEEN! De baby kan plots beginnen krijsen of hevig bewegen. Hoe goed je je hond ook denkt te kennen, je weet nooit hoe ze reageren op onverwachte dingen.
01-06-2017, 22:50 geschreven door Els Reacties (1)
20-05-2017
De opvoeding van een pup
De lente is al even in het land, de natuur komt weer in bloei: het moment dat veel mensen kiezen voor een pup.
Sinds een aantal maanden sta ik in voor de puppygroep en we hebben er toch bijna elke les nieuwe hondjes bij.
Bij het horen van het woord 'puppy' vallen al veel mensen in zwijm, maar een pup opvoeden is echt veel meer dan knuffelen en dat onderschatten veel mensen.
Een aantal weken geleden heb ik mijn eerste puppy's kunnen laten overgaan naar de beginnersgroep. Ik was (en ben nog steeds) fier op hen want stuk voor stuk wilden ze een hond die luisterde en zag ik ook dat de baasjes thuis veel met hun hond bezig waren.
Momenteel hebben we een 5-tal stafford-pups en die brengen een redelijk hevig temperament met zich mee. Je moet maar één heftig beestje in je les hebben, en je krijgt een groep nerveuze honden.
Ik ben zeker dat ook deze baasjes hun uiterste best doen om thuis met hun pup bezig te zijn, dat merk ik in de kleine vorderingen die ze maken.
Een pup opvoeden is een groeiproces. Veel mensen die naar de hondenschool komen, kennen vaak weinig van de hondentaal. Het is dus aan ons om hen daar wegwijs in te maken. Enerzijds moeten de mensen zich goed voelen bij ons, maar anderzijds moeten we van hen correcte en goede baasjes maken.
Onderstaande opmerkingen moet ik vaak herhalen:
- Het is belangrijk om een kant te kiezen waar de hond zal lopen. Ik adviseer de linkerkant omdat je als voetganger meestal links loopt om het tegenliggend verkeer te zien aankomen en je hond zo veilig aan de binnenkant loopt. Uiteraard zijn de mensen hier vrij in en kan rechts ook perfect. Belangrijk is om de hond dan altijd aan de gekozen kant te laten lopen, toch als je niet wil dat je hond steeds voor je voeten gaat lopen om van kant te verwisselen.
- Geef korte én krachtige bevelen. 'Zet u ne keer schoon op uw poep' is geen bevel! 'ZIT' is kort en ook krachtig als je het op een strenge en correcte manier zegt. Streng wil niet zeggen dat je moet roepen. Met streng bedoel ik vooral dat het nodig is om met je intonatie duidelijk te maken wat je van de hond verwacht. Een bevel geef je één keer, doet de hond niet onmiddellijk het gevraagde, dan help je de hond mee naar het gewenste bevel en herhaal je je bevel tegelijkertijd.
- Baasjes hebben ook vaak de neiging om hun pup te veel te knuffelen, terwijl je daarmee de hond alleen maar zot maakt. Een hond gek maken is niet moeilijk, je hond rustig houden is een veel grotere uitdaging én zal je ook veel verder brengen.
Als ik dit meegeef krijg ik vaak als antwoord: 'Ja, maar ik heb mijn hond niet om daar gewoon te liggen, ik wil hem knuffelen'. Ik begrijp dat het niet altijd gemakkelijk is om te weerstaan aan de grote aaibaarheidsfactor van een pup, maar knuffelen kan je nog genoeg doen als hij opgevoed is! Een hond moet je liefde verdienen en het niet op een plateau voorgeschoteld krijgen. Of nog beter gezegd: 'Je mag je hond graag zien, maar hij mag het niet weten' .
Let op, een pup heeft nood aan knuffelen hé, maar énkel en alleen als hij goed gedrag vertoont.
- Een ander vaak voorkomend probleem is dat mensen te veel praten tegen hun hond. Voor de hond is dit blablablabla, met een drukke hond als gevolg waar soms niets mee aan te vangen is. Ook hier hetzelfde als bij de vorige regel: het gaat er vooral om je hond rustig te houden en dat kan je alleen bekomen als je zelf rust uitstraalt. Het is wel belangrijk dat je hond aandacht voor je krijgt, maar dat doe je het beste met interessante geluidjes of lekkere beloningssnoepjes.
- Last but not least: oefenen, oefenen en nog eens oefenen... Op de hondenschool leer je bevelen, maar die moet je ook thuis toepassen. De 2 uurtjes les die je op de week krijgt, volstaan niet. Heel vaak zien we dat de mensen toekomen met een hond die hen voorttrekt, dan in de les zou hij moeten dicht lopen én als de les gedaan is, trekt de hond hen opnieuw voort. Zo werkt het dus niet!
Naast het leren luisteren, brengt een pup ook andere werkpuntjes mee... Zo moet hij zindelijk leren worden, alleen leren blijven, de wereld ontdekken, ...
Voor thuis zijn er ook een aantal belangrijke regels:
- Bij het verlaten/binnenkomen van je woning stap jij eerst buiten/binnen, gevolgd door de hond.
- De baasjes eten eerst en pas nadien krijgt de hond te eten (ook niet toegeven bij gebedel aan tafel).
- Je hond mag niets uit eigen wil doen. Enkele voorbeelden hiervan zijn bvb. het toelaten in de zetel, spelen met de hond, aandacht vragen door te blaffen, te janken of op jou te springen. In geen van deze gevallen mag de hond krijgen wat hij wil. Het is aan jou als baas om dit te beslissen.
Bij zowel het aanleren van gehoorzaamheid als de regels thuis dien je steeds consequent te blijven en altijd dezelfde regels toe te passen.
JE KAN NIET VERWACHTEN VAN JE HOND DAT HIJ JE REGELS RESPECTEERT ALS JE ZE NIET CONSEQUENT TOEPAST!
15-05-2017, 20:33 geschreven door Els Reacties (2)
05-05-2017
Het gaat goed met Prisca
Ons dametje begint stilletjes aan opnieuw op haar plooi te komen na haar castratie.
Donderdag om 9h30 was ik bij de dierenarts en ben ik gebleven tot ze sliep. Ik kreeg het af en toe moeilijk als ik zag hoe ze wankelend bleef vechten tegen de vermoeidheid. Het voelde precies alsof ik het slaapmiddel had gekregen . Om 12h mocht ik haar al gaan halen én ik was er dan ook héél stipt .
Ze was al lichtjes bij bewustzijn en reageerde op mijn binnenkomst. Ik had zo schrik dat ze zich pijn zou doen, dat ik mottig werd en me moest zetten. Potverdikke, ik word een flauw trezeke...
Gelukkig heb ik een supergoeie vriendin die altijd voor me klaar staat én heeft zij Prisca boven gedragen want wij wonen op een bel-etage.
We lieten haar rustig bekomen dicht bij de chauffage en ook ik kon een moment van rust gebruiken om de stresserende voormiddag te verwerken.
Voorbije nacht was ze heel onrustig en heeft ze mij eigenlijk niet laten slapen. Ze likte constant aan de pleister die op haar wonde kleeft. Rond middernacht heb ik haar een pijnstiller gegeven, maar ik had niet de indruk dat dit hielp.
Vandaag ging het al veel beter. De voormiddag had ze het nog lastig en wist ze zich niet goed te leggen, maar eens rond 15h werd ze rustiger. Ik denk dat het ergste door is.
Ze is al actiever en wil dolgraag opnieuw haar taak opnemen om de koeien en paarden van onze afsluiting weg te houden, maar ze mag nog niet! Voorlopig mag ze enkel aangelijnd in de tuin om te vermijden dat ze zich forceert.
Nog even geduld meid, vanaf maandag kan je er weer volledig voor gaan!
05-05-2017, 22:11 geschreven door Els Reacties (3)
02-05-2017
Geen nakomelingen voor Prisca
Nu donderdag wordt onze kleine Prisca gesteriliseerd. Alhoewel ik denk dat het juiste woord 'gecastreerd' is want bij sterilisatie is het enkel een onderbreking van de eileiders, terwijl men bij castratie de geslachtsorganen weghaalt.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om met onze mooie dame te kweken want 'ik wou dat wel eens meemaken'...
MAAR...
Als je het goed wilt doen, komt er veel meer bij kijken dan gewoon 'jupjup' .
Allereerst moet je zeker zijn dat je hond geen drager is van erfelijke ziektes.
Aangezien Prisca gezegend is met de mooie Blue Merle-schakeringen, mag ze al zeker niet gekoppeld worden met een reu die ook het Blue Merle-gen heeft want dit kan leiden tot pups met oogaandoeningen en andere gezondheidsproblemen waardoor ze niet lang zullen leven. Een andere vaak voorkomend probleem is Heup- en elleboogdysplasie. Dit kan enkel gecontroleerd worden aan de hand van röntgenfoto's.
Soms kunnen ze drager zijn van erfelijke ziektes zonder er last van te hebben, maar als ze dan gekoppeld worden met een reu die ook drager is, dan kunnen de pups lijders worden en wel last krijgen van de erfelijke ziekten met alle gevolgen van dien. Helemaal het fijne weet ik er niet van, maar het vraagt zeker de nodige onderzoeken én budget om te weten of je hond zijn genen op een verantwoorde manier kan doorgeven.
Laat dit maar over aan mensen met kennis van zaken!
En het is niet alleen dat...
Dan zijn die kleine hummeltjes daar, en mezelf kennende ga ik het ONGELOOFLIJK moeilijk hebben om deze af te geven aan vreemde mensen waarvan ik niet weet of ze de beestjes wel gaan geven wat ze nodig hebben. Ik heb een héél klein hartje én moet het mezelf niet moeilijker maken dan het al is!
Eens dit beslist, was het een kleine stap om over te gaan tot castratie. Het is het beste voor haar om later geen melkkliertumoren te ontwikkelen. Daarnaast verdwijnt hiermee ook de kans op baarmoederontstekingen en - kanker.
Er zijn ook 'nadelen' aan verbonden zoals verzwaren, vachtverandering en verandering van gedrag, maar dat weegt niet op tegen de gezondheidsvoordelen.
Donderdag wordt dus een stressdag... alhoewel, niet alleen donderdag, ik heb het al moeilijk sinds de afspraak geregeld is...
02-05-2017, 00:00 geschreven door Els Reacties (1)
23-04-2017
Uitstap naar zee met de hondenschool
Gisteren was dé dag van het jaar op de hondenschool: onze uitstap naar zee!
ZAAAAAAAAALIG!!
We zijn vertrokken met regen maar reden naar de zon! Een prachtige dag in een mooie omgeving, met de meest prachtige wezens die er bestaan .
Naar jaarlijkse gewoonte zijn we naar Klemskerke geweest. Er is daar een manege waar ook onze honden welkom zijn. Spijtig genoeg was dit het laatste jaar want men gaat er mee stoppen. Voor volgend jaar zullen we dus op zoek moeten gaan naar iets nieuws.
In de voormiddag hebben we een boswandeling gedaan waar onze beestjes naar hartenlust konden rennen, spelen en snuffelen. Iedereen had zich warm gekleed, maar daar hadden velen snel spijt van want het was echt niet zo koud en daar de inspanning van het wandelen bij...
Rond 12:30 waren we terug in de manege en kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld zodat we opnieuw wat krachten konden opdoen voor onze wandeling in de namiddag naar de ZEE .
Alle honden, groot en klein, liepen los en namen de omgeving in zich op. Sommigen waagden zich in zee, anderen bleven er van weg. Ons
Prisca had er geen schrik van maar na één keer had ze er precies toch genoeg van. Voor Kyra weegde de strandwandeling wat door. Gelukkig waren er hier en daar stops, waardoor ze even op adem kon komen. Tja... ze wordt bijna 10 jaar, dat begin je te zien, spijtig genoeg. De gedachte alleen al.... maar daar gaan we niet te lang bij stil blijven staan! Het is niet omdat het moeizamer begint te gaan, dat ze geen jaren meer zou kunnen leven hé. We gaan een goed evenwicht zoeken zodat ze toch kan blijven genieten van al die boeiende geuren!
Na de strandwandeling hebben we nog even kunnen nagenieten van de laatste zonnestralen van die dag, al voelde je de koude alweer opkomen.
Moe maar voldaan trok iedereen opnieuw naar huis met onderweg een grote glimlach op ons gezicht, nagenietend van de voorbije dag.
23-04-2017, 10:16 geschreven door Els Reacties (2)
14-04-2017
Eerste les agility
Het stond al vast voor we Prisca in huis hadden, dat we agility gingen doen met haar. Vandaag was het zover!
Ik mis het om met mijn lieve Kyra te werken én dus heb haar ook meegenomen.
Voor mensen die deze hondensport niet kennen, het is een behendigheidssport. De bedoeling is om je hond, aan de hand van bevelen of lichaamstaal, het parcours van een 20-tal verschillende toestellen in een bepaalde volgorde en binnen een bepaalde tijd te laten afleggen.
Zelf wil ik dit graag leren en hoop ik er ooit zelf les in te kunnen geven.
Maar het is iets totaal nieuws, dus gaan we eerst vooral zelf alle kneepjes onder de knie proberen krijgen.
Belangrijk is om elk toestel te benoemen met een verschillend bevel én de hond moet zowel links als rechts bevelen kunnen opvolgen.
Het was Genieten met een grote G!
Zalig gewoon! Er was nog een vriendin mee en we hebben écht plezier gehad met elkaar en onze honden. Kyra, én ook ik genoten met volle teugen van ons mooie samenspel, Iris en Prisca hebben nog niet dezelfde band en dus nam Prisca vaak de benen (of moet ik zeggen 'pootjes' ).
Het was aangelijnd, maar soms moet je toestellen nemen waar je de leiband even los moet laten en dan wist onze kleine dame op één of andere manier toch te profiteren van haar tijdelijke vrijheid. Komt wel goed!
14-04-2017, 22:24 geschreven door Els Reacties (0)
31-03-2017
Het gouden mandje van Kazan
De laatste tijd horen we steeds vaker dierenleed in het nieuws, maar geloof me, er bestaan écht veel mensen met een gouden dierenhart!
Een hartverwarmend verhaal:
Kazan, 15 jaar oud, blind, achtergelaten in een asiel en aan het wegkwijnen. Noemi en haar gezin hebben hem geadopteerd! Sinds zondag is hij bij hen en het gaat er goed mee. Ze hebben nog 3 honden en één van hen stelde de aanwezigheid van de nieuwe bewoner niet op prijs. Hierop hebben ze heel goed gereageerd door met beide honden een toertje te maken. Zo konden ze wennen aan elkaars aanwezigheid én stapten ze nadien samen de tuin in. Sindsdien verloopt alles super en kan het dier eindelijk genieten van een mooie, rustige oude dag.
Noemi zei: 'Veel mensen zullen mij zot verklaren, maar ik volg mijn hart.'
Mensen die hier commentaar op hebben, zijn in mijn ogen geen dierenvrienden. Ik kreeg vooral een krop in de keel en tranen in de ogen.
Ik heb het haar al persoonlijk gezegd, maar ik zeg het nog eens: Noemi, je bent een mooi mens met een hart van goud! (en je gezin ook natuurlijk )
Ik ben Els Servranckx
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Administratief medewerker bij Infrabel.
Ik ben geboren op 28/06/1977 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De opvoeding van de hond!.
 "Laughing"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
)
 "Wink"){kind=icon}
.
. 
.
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
. "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
.
 "Confused"){kind=icon}
.
