De wandelingen met Hera zijn steeds een avontuur. Overlaatst, toen er nog sneeuw lag en het al goed tegen de grond plakte, had ik per ongeluk haar riem losgelaten tijdens ik door een steegje aan het lopen was met haar.
Op plaatsen waar geen auto's kunnen komen laat ik haar riem volledig in zijn lengte los en dan loop ik met haar. Ze vindt dat zo leuk.
Haar riem was 'gaan vliegen' en zij maar lopen. Ik ook natuurlijk, precies een gekke die achter een dief aanzat :-)
Ik was nog aan het denken om te springen en me te laten glijden over de sneeuw en zo naar haar riem te grijpen maar dat was iets te heldhaftig dacht ik.
Ik heb haar kunnen voorbijsteken en m'n voet op de draad gezet en zo kwam Hera tot stilstand. Net voor de baan begon waar weer auto's rijden.
Haar roepen heeft geen nut want ze loopt weg... zoals eerder op deze blog te lezen was. Ze luistert niet echt als ze haar vrijheid heeft. En mocht ze dan een ander dier tegenkomen zou ze er wel achterna gaan. Ze is vrij dominant en ze denkt dat ze stoer is. Zelfs naar een Duitse Herder dat we op onze dagelijkse wandeling tegenkomen zal ze haar 'stellen'. Grappig allemaal.
Het is een pracht van een hond en zo zindelijk dat ze is!
Zo, dit wou ik even meedelen. Straks nog onze avondwandeling...
|