Ik ben ze na het brengen van Zino gaan halen bij Sniffing Snouts en ik heb rond 21.30u bericht gekregen dat er morgen iemand komt kijken...
Dat zou een record zijn !
Ik ga hier niet veel kunnen neerschrijven dan, maar zo is het eigenlijk het beste.
Trouwens, Zino heeft echt een goede thuis gevonden. Die mevrouw zal er veel mee gaan wandelen en hij gaat zelden alleen thuis zitten. Hij zal een warm nest krijgen, daar ben ik zeker van !!!
Gisteren telefoon gekregen dat er jou iemand wou komen bezoeken en vandaag breng ik jou naar die dame.
Ik doe het huisbezoek en rij dan door naar Sniffing Snouts om een andere hond mee te nemen en op te vangen.
Ik heb het deels zo geregeld om jou toch nog een laatste avond bij mij te hebben, anders is het zo plots en ik heb dat precies wel nodig: mentaal afscheid nemen.
Zo jammer dat ik het de honden niet kan duidelijk maken dat ze hier maar tijdelijk zijn...
Ik heb ook bericht gekregen van het meisje die Lily heeft geadopteerd en zij komt vrijdag een bezoekje brengen! Eens zien hoe haar omgang met m'n nieuwe opvanghond zal zijn en of Lily me nog kent...
Zino, ik ben aan het genieten van de laatste uren je hier bij mij te hebben.
Ik hoop dat je het goed zal hebben en dat je héél veel zal kunnen spelen met die dame haar 5 kleinkinderen !!!
Ja, je zal nooit lang alleen zijn want ze is altijd thuis om bij jou te zijn
Zino is een heel slimme hond maar als het op zijn speelgoed aankomt... ;-)
Hij heeft steeds de neiging om met zijn speelgoedje aan een kast te gaan liggen, dan rolt het eronder en kan hij er niet meer aan. Leuk zicht als hij mijn 2 kleine kastjes uit elkaar schuift om dan te constateren dat het speelgoed niet tussen de kastjes ligt maar onder 1 van ze.
Als ik even naar boven ga, komt hij achter mij aan en wacht onderaan de trap. Zijn voorste pootjes op de eerste trede en dan laat hij zijn speelgoedje vallen...
Dan springt hij de zetel in, want de open trap gaat boven de zetel, op zoek naar zijn bal. De leuning van de zetel op, helemaal gek wordt hij
Alweer een mooi weertje vandaag! Zou de lente al begonnen zijn en de winter overgeslagen worden?
Een wandeling langs de schelde en de rugzak mee. Ik wist niet hoe lang we zouden weg zijn dus ik had eten en drinken mee voor Zino. Hij heeft dit dankbaar benuttigd!
Hij is opnieuw in een gracht beland zonder dat hij het door had...
Ondertussen geraak ik alweer gehecht aan dit manneke. Wat erger is, hij ook aan mij... Zou hij deze thuis als z'n eindbestemming ervaren? Wat gaat er om in het hoofd van een hond als hij ergens anders naartoe wordt gebracht? Vergeten ze mij na de opvangperiode?
Soms wou ik dat een hond kon praten en mensen wat minder blaften...
Zino in de tuin van m'n ouders. En maar blijven lopen achter z'n speelgoedje. Rollebollen in het gras, een beetje eten en drinken, een koekje krijgen voor z'n goed gedrag en opnieuw crossen achter een tennisbal, zonet gekregen die hij dan mee krijgt naar huis. Wat een gelukkige hond denk ik dan...
Hopelijk is dit het leven voor hem dat zal worden verdergezet eens hij een vaste thuis heeft gevonden!
Het was opnieuw heel mooi weer vandaag dus ik stak Zino in de auto en we gingen naar... Nieuwdonk natuurlijk!
Zou zijn inmiddels beste vriendin er ook weer zijn? Drie dagen op rij... dat zou wel heel toevallig zijn.
We zijn rond het meer gewandeld/gelopen en daarna hebben we de 'eendenkooi' bezocht. Zino was gefascineerd door een bok die in een houten hok lag. Zino kon er niet bij maar hij wou het wel proberen...
Ik riep hem om verder te wandelen dus hij kwam terug, hij moest daarvoor een brugje over dat over een gracht liep. Hij wandelde even naast mij maar hij wou terug naar de bok gaan kijken. Deze keer niet langs de brug maar recht naar de gracht toe. Hij vermoedde niks daar het water een groene laag had. Ik riep nog: 'Zino, neen', maar hij zat al het sop in ;-) Het is een goede zwemmer
Ik heb hem nog uit het water geholpen want hij geraakte niet aan de kant. Hij was een beetje groen achter de oren, letterlijk en figuurlijk...
Eens de eendenkooi gezien ging ik terug naar het meer om hem een beetje te wassen, althans om het groen achter z'n oren weg te krijgen ;-)
Na het wassen zag ik iemand naderen met 2 honden. 'Zino, kijk eens wie daar is, uw vriendin!'
Tijdens het nog 2 maal rond het meer wandelen hebben ze zich opnieuw rot geamuseerd... Tegen we naar huis gingen, was Zino volledig droog maar alweer vuil ;-)
Vandaag ben ik opnieuw naar Nieuwdonk geweest met Zino. Deels met de hoop dat zijn vriendin Filia er ook terug zou zijn!
De kans was klein, 2 dagen na elkaar...
Ik ben rond het meer gewandeld en Zino ging op verkenning. Wat een plezier als een hond vrij kan los lopen! Ondanks het feit dat het daar in principe niet mag.
Bijna volledig rond het meer gewandeld zag ik iemand mijn richting uit komen met 2 honden... Ja hoor, Zino zijn speelkameraad was er
We zijn nog 2 maal rond het meer gewandeld en honden zijn echt onvermoeibaar... Voor de rest van de middag is Zino niet te veel meer achter mij aan gehuppeld ;-)
We zijn nog andere honden tegengekomen en hij gaat die eens 'goeiendag' zeggen, Zino is heel sociaal en heeft dus geen dominant karakter.
Hij heeft nu ook reeds door dat wanneer ik me 's avonds klaarmaak voor het slapengaan, hij zijn bench in moet. Hij gaat nog eens buiten in de tuin en dan gaat hij rechtstreeks zijn bench in. Hij krijgt dan een koekje en hij is heel de nacht flink.
Ondertussen oefen ik verder zijn kunstjes. Hij kan zitten, liggen, op zijn achterpootjes staan, een rondje draaien, zijn beide pootjes geven en zelfs high five!
Zijn naam is Zino, een reu en hij wordt in april 5 jaar. Het is een kruising met een Jack Russel en een Teckel. Een actief hondje met kromme kleine pootjes, best wel koddig!
Sinds woensdag 12 februari 2014 heb ik er dus een nieuwe huisgenoot bij.
En wat een plezier! Hij is perfect zindelijk en is stil s nachts. Hij maakt niks stuk, behalve zijn speelgoedjes ;-)
Hij wandelt heel graag en heel flink. De eerste dagen ben ik met hem in de buurt gaan wandelen aan de leiband. Hij trekt niet, loopt niet van links naar rechts, stopt niet telkens om te snuffelen Kortom, het is ontspannend om met hem op stap te gaan!
Na 4 volle dagen heb ik hem durven loslaten rond een meer (Nieuwdonk) en hij heeft zich laten gaan, het was een lust om naar te kijken. Als hij vond dat hij te ver weg liep van mij, kwam hij spontaan terug.
Ik ben iemand tegengekomen die op stap was met zijn 2 honden waarvan 1 teef die hij normaal los laat lopen. Toen hij zag dat ik Zino terug aan de leiband vastmaakte deed hij hetzelfde met zijn hond. Toen de honden elkaar kruisten stonden ze neus aan neus te snuffelen en te kwispelen met hun staart. We hebben besloten om ze allebei los te laten en blij dat de honden waren. We zijn samen rond het meer gewandeld en de honden hebben kilometers al lopend achter elkaar afgelegd!
Zino kan dus overweg met andere honden, is zeker niet agressief en hij leefde bij zijn vorige baasjes samen met een kat.
Lily werd op zondag 2 februari 2014 geadopteerd. Ze heeft echt een goede thuis gekregen na 3 weken opvang.
De jongedame die haar adopteerde is bijna afgestudeerd als hondentrimster en zal haar praktijk aan huis hebben. Dit wil zeggen dat Lily niet vaak alleen zal zijn!!! Tijdens de laatste maanden dat ze naar school moet (en dat zijn maar halve dagen en maar 3 dagen) zal ze Lily af en toe mogen meenemen ;-)
Dit is echt wat Lily nodig had en verdient!
Lily, lieve meid, je hebt een plaats in m'n hart en geniet van jouw liefdevol leven.
Dit tekstje ter "reclame": Lily, je bent me er eentje! Jouw 'berepootjes' steek je 1 voor 1 omhoog tijdens het kammen, wat je helemaal niet erg vindt.
Eten, dat doe je zo graag. En het is dan ook opletten wanneer er eten in jouw buurt is, je wil en zal het te pakken krijgen. Met jouw droopy ogen kan je zo lief kijken, zo kan je medeleven opwekken hè.
Speelgoed... wat een plezier, vooral met een geluidje maar dat duurt meestal niet zo lang, je bijt het zo graag stuk.
Gaan wandelen is dolle pret. Je verdraagt andere honden maar wanneer ze blaffen naar jou, dan ga je ook wild tekeer. Met een afleidingsmanoeuvre (een koekje) kan ik dan je aandacht winnen.
Je bent heel zindelijk, ook 's nachts. Dan ben je ook heel braaf en stil. De eerste nachten was het wat wennen voor jou.
Je hebt het liefst dat ik steeds bij jou blijf en als ik wegga, dat ik je meeneem. Je krijgt graag veel aandacht en zou me overal willen volgen. Soms loop je eens voor m'n voeten maar die droopy ogen doen me keer op keer glimlachen.
Lieve Lily, ik hoop dat je snel een thuis vindt. Je verdient alle geluk bij mensen die toch veel thuis zijn om je te verwennen. Liefs, jouw opvangmama.
De commando's oefenen met Lily: één van m'n leukste bezigheden momenteel !
Lily zit, Lily down (liggen), Lily pootje (en dat steekt ze haar 'berepootje' -zoals ik het noem- omhoog), Lily spring (dan springt ze in de zetel waar ze zich mag in nestelen), Lily knie (dan mag ze laten zien dat ze hoger kan springen dan m'n knieën) ;-)
Haar dagelijks kammen is aangeraden. Gewoon omdat ze dan nóg mooier is, omdat er toch wel een borsteltje vol haar loskomt en... ze vindt het helemaal niet erg! Integendeel, ze geniet er zelfs van. Als ik haar 'berepootjes' kam dan steekt ze haar poten 1 voor 1 omhoog, om te helpen ;-)
Nogmaals, Lily is een lieve hond. Ze wil steeds dicht bij je zitten en zou overal met jou mee willen gaan.
Naar andere, grotere honden toe is het iets moeilijker: ze blijft blaffen tot de andere hond uit haar zicht is.
Tijdens het wandelen is ze echt heel opgewekt en wil ze alles zien en ruiken. Ze is zindelijk en 's nachts hoor ik haar niet meer.
Voor mij persoonlijk heeft ze ook de perfecte grootte. Het is zeker geen grote hond maar ook niet de typische kleine hond.
Ze heeft een goedaardig karakter, ze heeft bij de vorige eigenaars een certificaat behaald als aaihond bij het Stadsbeest, zo ging ze mee als therapiehond naar een rusthuis. Wat moet ik meer schrijven?!!
Ze luistert heel goed naar commando's. Er werden er haar enkele aangeleerd in het frans, zo ook in het engels en in het nederlands.
Tweede nacht met Lily: ze heeft al veel minder gejankt! Bij het slapen gaan heb ik haar laten weten dat ze moest stoppen en na een tijdje hield ze op. Ik had haar bench weggenomen en ze probeerde de trap op te geraken dus ik ga de bench terug opstellen, het zal veiliger zijn.
Nu ligt ze met haar halve lichaam op mijn benen terwijl ik in de zetel zit met de laptop op de schoot en dit tekstje typ.
Ze is echt aanhankelijk en wil geen moment van mijn zijde wijken. Wat zou je willen na haar verleden? Ze heeft een Slowaaks paspoort (eigenaar 1), daarna is ze naar een koppel gegaan (eigenaar 2), daarna bij de vorige mensen die haar toch goed hebben getraind maar Lily had het moeilijk om aandacht te delen met de andere honden (eigenaar 3) en nu is ze bij mij tot ze een thuis gevonden heeft die hopelijk haar thuis voor het leven blijft. Dat wil zeggen dat ze 5 'baaskes' zal gekend hebben tijdens haar nog maar 4 jaar...
Ik denk dat het vandaag spelen in huis zal worden want het is geen weer om een hond door te jagen...
Lily kwam gisterenavond in m'n leven. Het is een lief teefje van 4 jaar jong. Ze is een Engelse Cocker met een heel goedaardig karakter!
Ze jankte gisteren wanneer haar vroeger baasje ons verliet na het brengen. Ik heb haar toen een beetje verwend met speelgoed en een nestje in de zetel en een koekje (of 2) en het triestig zijn ging over.
Vannacht heeft ze me wel af en toe wakker gemaakt omdat ze het niet zo leuk vindt om alleen te zijn. Ze is zo aanhankelijk en loopt constant achter me aan. Maar met de nodige aandacht te geven overdag en geduld uit te oefenen 's nachts zal dit wel in orde komen. Deze voormiddag zijn we gaan wandelen langs de Schelde en ze vond het heerlijk (ik ook). Ze wandelde heel flink mee, ze trok niet echt. Ze snuffelt heel graag en kijkt ook veel rond. Ze merkte dan ook de andere honden op en ze zou misschien overgezwommen zijn om erbij te geraken maar ik heb het niet uitgeprobeerd
Zaterdag 4 mei 2013 te Wetteren... De nacht van vrijdag op zaterdag was er de trein die ontspoorde en het gaslek als gevolg... Toch was er zaterdagavond een hond die me wou vergezellen. Ocharme, hij wist natuurlijk van niet beter ;-)
Ik ben die avond gaan wandelen met hem en we hebben samen de ramptoerist uitgehangen ;-)
Bruno, een American Stafford, bestaande uit één brok spieren, liep mooi mee met mij wat een aangename verrassing was. Langs de brandweerkazerne wandelend kregen we toch wel wat bekijk en we vonden het allebei leuk!
Tja, gespierde brandweermannen jaloers op de gespierde hond ;-)
Het beest besefte niet wat er aan de hand was, alleen dat zijn baasje hem niet meer moest hebben.
Een vriend van de eerste eigenaars had Bruno opgevangen uit medelijden maar kon dit niet blijven doen door z'n lange werkdagen.
Dus opnieuw bij iemand anders om tijdelijk op te vangen (bij mij). En het was echt wel tijdelijk want op 12 mei 2013, een dag na hun bezoek, hebben de mensen besloten Bruno te adopteren!!!
Na een week had hij de liefde van een gezin gevonden welke hij verdiende! Het koppel had ervaring met het ras, hun vorige hond was gestorven...
Ik weet zeker dat hij goed is terecht gekomen en dat hij een prachtig leven leidt.
Jejo werd gisterenavond geadopteerd !!! Zijn proefperiode liep tot zondag maar ik denk dat de dame en haar 2 katten het niet langer konden uitstellen ! Wat zou je willen met zo'n lieve 'vossekop' ? ;-)
Jejo is opnieuw een pracht van een dier. Hij is heel flink 's nachts, dat wil zeggen: ik hoor hem niet, hij jankt niet als ik ga slapen... Ik ben al bijna iedere dag gaan wandelen en dat verloopt allemaal heel goed. Hij blaft weleens naar een andere hond maar eens we die voorbij zijn, kijkt hij niet meer achterom. Hij loopt gewoon los in huis, zowel 's nachts als overdag en hij bijt niks stuk! Hij is ook perfect zindelijk. Hij eet en drinkt weinig of niks overdag. Deze week, met het goede weer, laat ik de achterdeur open zodat hij buiten kan. Gisteren kwam ik thuis en ik kreeg geen verwelkoming zoals anders. Hij was namelijk buiten en hij had me niet gehoord. Ik dus door het raam gaan kijken en hij kwam afgewandeld, nog niks door hebbend. Hij kwam de living binnen en ik stond achter de hoek. Hij zag mij en ik zag hem precies denken 'een inbreker' maar hij herkende mij snel en dan was het zo een vreugde !
Wat een lieve, mooie hond alweer.
Hoe kunnen mensen zulke dieren toch niet meer willen?
Op maandag 8 april was ik op stap met Jejo. Ik kom een meneer tegen en hij vraagt: 'Wat voor ras is dat, madam?'
Ik antwoord: 'Een Shiba Inu.'
Hij: 'Een Shiba watte?'
Ik: 'Een Shiba Inu.'
Hij: 'Nog nooit van gehoord, maar het is een heel mooie hond, proficiat!'
Ooooh, jammer dat Jejo dit niet kan begrijpen denk ik dan.
Dit weekend wordt hij opgehaald om kennis te maken met mogelijk een toekomstig baasje...
Ze heeft haar warme thuis gevonden bij een jong koppel die een hond (Berner Senner) en 2 katten hebben. Dat is dus fantastisch nieuws aangezien ze toch een dominant karakter heeft. Zelfs tegenover een hond die 15 keer groter is ;-)
Ik ben zeker dat ze heel gelukkig zal zijn.
Ik ben blij dat ik de mensen heb ontmoet op zaterdag 23 maart. Dit was bij Fluffy niet het geval. Zij moest nog terug naar de opvang daar ik op reis vertrok en dat maakte het er niet makkelijker op.
Trouwens, met Fluffy gaat het beter en beter. Ze heeft een thuis waar ze weilanden hebben dus ze zal haar kilometers wel lopen!
Sinds zondag heb ik ook een nieuwe hond onder mijn hoede genomen. Een Shiba Inu van 8 jaar, Jejo genaamd.
Hij heeft een hele mooie 'vossenkop' en zo een lief dier opnieuw.
Hera, je bent nu reeds 72 dagen bij mij. Toch wel jammer dat er tot nu toe niemand reageert om jou te adopteren.
Ik kan daar alleen maar op zeggen dat ze niet weten wat ze missen !
Ik zal dit wel doen, mocht je bij mij weg zijn.
Je bent zo een schat. Je kent al m'n gewoontes al, die je tot jouw eigen gewoontes hebt gemaakt. Gewoon omdat je een lieve, slimme en prachtige hond bent.
Je maakt overdag jouw nestje in de zetel en tijdens al die uren dat ik afwezig ben, hou je alles proper. Je plast nergens, je bijt niks stuk.
Je wacht mooi tot ik thuis kom en dan doe je jouw behoeftes in de tuin.
Na de werkdag en tijdens het weekend gaan we samen steeds iets doen en daar kijk je zo naar uit.
Ik neem mijn stapschoenen en dan weet je al hoe laat het is: Gaan wandelen !!!
Dan huppel je achter mij aan tot ik volledig klaar ben. Want ja, in dit aanhoudende koude weer doe ik een dikke trui, een jas, een muts, een sjaal en handschoenen aan.
En jij, jij hebt precies geen last van de kou. Maar ik denk toch dat je samen met mij stiekem naar het warme zonnetje verlangt.
Als ik jou dan nog heb zal het dubbel genieten zijn !
Je bent een klein 'cookiemonster' want koekjes, die lust je zo graag.
Ik verwen je er dan ook graag mee. Omdat je het verdient. En het zijn niet altijd 'echte' koekjes, want aangezien je uit een gezin komt waar je veel van tafel mee mocht eten, ben je vrij kieskeurig. Maar wat ik doe en jij niet weet is dat ik de brokken welke je niet "lust" als hondenvoer, apart hou en jou die dan als koekje geef. En dan eet je ze wel op. Haha, ik heb je liggen hè.
Maar jij neemt ook soms mensen beet. Als we aan het wandelen zijn en er komt iemand onze richting uit, dan hou je die persoon in de gaten en je wil altijd dat ze jou gezien hebben. En dat doe je door... te blaffen. Dus dat is soms wel eens lachen als die persoon jou niet heeft opgemerkt, die schrikt dan wel even
's Nachts lig je ook in jouw nestje en waak je voor uw (voorlopig) baasje. Dat is soms minder plezant maar ik bekijk het positief: Er zal geen dief binnenkomen!
Lieve Hera, ik hoop dat er uiteindelijk iemand voor jou kiest en zich jouw verdere leven over jou wil ontfermen en waarbij je nog vele jaren gelukkig mag zijn.
De wandelingen met Hera zijn steeds een avontuur. Overlaatst, toen er nog sneeuw lag en het al goed tegen de grond plakte, had ik per ongeluk haar riem losgelaten tijdens ik door een steegje aan het lopen was met haar.
Op plaatsen waar geen auto's kunnen komen laat ik haar riem volledig in zijn lengte los en dan loop ik met haar. Ze vindt dat zo leuk.
Haar riem was 'gaan vliegen' en zij maar lopen. Ik ook natuurlijk, precies een gekke die achter een dief aanzat
Ik was nog aan het denken om te springen en me te laten glijden over de sneeuw en zo naar haar riem te grijpen maar dat was iets te heldhaftig dacht ik.
Ik heb haar kunnen voorbijsteken en m'n voet op de draad gezet en zo kwam Hera tot stilstand. Net voor de baan begon waar weer auto's rijden.
Haar roepen heeft geen nut want ze loopt weg... zoals eerder op deze blog te lezen was. Ze luistert niet echt als ze haar vrijheid heeft. En mocht ze dan een ander dier tegenkomen zou ze er wel achterna gaan. Ze is vrij dominant en ze denkt dat ze stoer is. Zelfs naar een Duitse Herder dat we op onze dagelijkse wandeling tegenkomen zal ze haar 'stellen'. Grappig allemaal.
Het is een pracht van een hond en zo zindelijk dat ze is!
Zo, dit wou ik even meedelen. Straks nog onze avondwandeling...
