Jij

Je komt de kamer binnengewandeld , de tijd lijkt stil te staan op een of andere manier…Je hebt iets mysterieus , iets aparts…Ik weet niet goed waarom maar ik voel me tot je aangetrokken..Een onzichtbare kracht die me tot bij jouw brengt , tot diep in je gedachten , je geest , je lichaam…Ik wordt er gek van…! Ik moet weten wie of beter wat je bent…

Ik volg je , je merkt het niet , denk ik .. Plots ben je weg…Ik zoek overal maar vindt je nergens meer..Wist ik veel dat je me aan het bespieden was , met je donker ogen me aan het bekijken…Ik ga nog steeds naar die zelfde plaats waar ik je altijd zie , voor twee weken al maar ik zie of vindt je nergens…Na die twee weken ben je daar terug…je kijkt me aan me je donker ogen , ik krijg er rillingen van…Maar toch ben ik niet bang van je…Je loopt naar me toe en vraagt me ten dans…Je handen voelen ijskoud op mij warmere huid…ik krijg nogmaal rillingen…Maar toch ben ik niet bang van je…Hoe jij en ik dansen … het lijkt net of we zweven , zweven van de grond , hoger en hoger….Ik kijk je recht aan in je donker ogen aan…Maar toch ben ik nog niet bang van je…Je kijkt terug , ik voel hoe je me dichter tegen je aan trekt…Ik leg mijn hoofd op je schouder…je lacht…ik zie twee van je tanden groter en scherper worden..ik schud mijn hoofd..Je lacht nogmaals , je tanden zijn gewoon…niet groter , niet scherper…Ik heb het zeker gedroomd….We dansen de hele nacht door…Gewoon dicht tegen elkaar aan…Ik hef mijn hoofd op en kijk je nogmaals aan in je donkere ogen…ik voel je koude adem in mijn gezicht en jij voelt mij warme adem in het jouwe…je lippen komen dichter en dichter…Ik voel je koude lippen op de mijne…Je kust me intens….Het is ondertussen al laat en ik zeg je gedag…We spreken af om elkaar nogmaals te zien..we wisselen onze nummers…Terug thuis kruip ik in mijn bed , met jouw in mij gedachten val ik in een rustige slaap…drie dagen later .. Ik weet nog steeds niet of ik je zou bellen … ik mijn gedachten bel je me op …ik wordt ruw uit mijn gedachten gerukt door de telefoon..Ik hoop dat jij het bent…Ja hoor..Ik hoor je zwoele stem nogmaals…We spreken af aan een duistere cafétje , in een duister straatje..Ik ben er nog nooit geweest..Ik wist zelfs niet dat het bestond…Tijdens ons gesprek vroeg je me iets zwarts aan te trekken en buiten te wachten..Ik sta al een halfuur te wachten op je maar je komt niet…Ik heb het koud en veel me dom en bedrogen..Ik wil me juist omdraaien als je daar bent…Doodkalm stap je op me af en kus je me..weeral zo intens als die éne en éérste keer…

We gaan naar binnen..het is er donker en koud…Je leid me de weg..ik hoor luid muziek…en geschreeuw…We komen bij een grote donker deur…Er staan drie mannen bij de deur..twee heel brede..buitenwippers zoals wij ze noemen ..jij noemt ze beschermers van de zwakkere…de derde man is dunner .. hij heeft een lijst vast..na vier dagen weet ik eindelijk jouw naam…Byron Ruthven…Russchische…Maar dat is het niet…Je vertel me dat je uit Transelvanië komt…We gaan naar binnen…Het is er erg warm…De muziek die er wordt gespeeld heb ik nog nooit gehoord…Maar het heeft net dezelfde kracht als toen ik je voor de eerste keer zag…onzichtbaar en aantrekkelijk…je neemt mijn jas aan en zegt dat ik er bloedmooi uitzien…Ik vindt het maar raar hoe je dat zei…Maar jah…Voor ik iets kan zeg ben je al weg met onze jassen…Ik draai me heel even om en je staat direct achter…Je bent zo stil ..geruisloos….Ik schrik..Je leidt me naar de dansvloer…We dansen en dansen en dansen…uren en uren lang…Wat me opviel toen we hier binnen kwamen..iedereen heeft dezelfde ogen..Iedereen kijkt me aan me diezelfde donkere , maar hier kille ogen…Ik trek me dichter tegen je aan..Je merkt dat ik mij niet op mij gemakt voel..En zegt dat we verder gaan…Je gaat onze jassen halen..Ik ga wachten aan de bar…Er komt een man naast me zitten..hij kijkt me aan me die ogen..maar die man zijn ogen zijn kill en zijn blik…Ik draai me om en zie je boven met een man praten…Ik blijft staren naar je..je kijkt me aan met die donkere ogen van je..weer die rillingen..maar ik ben toch niet bang van jouw…Je komt naar benenden…We gaan naar buiten..Ik ril .. je vraagt of ik het koud heb..je geeft me je jas en omhelst me..weer kust je me intens met je koude lippen…We wandelen naar mijn auto..Plots vraag je me of ik met je mee wil…Ik schrik..je zegt dat ik niet moet..maar toch wil ik met je mee…Je neemt me mee langs verschillende straatjes en weggetjes..We gaan langs een kerkhof , nu krijg ik het toch benauw..ik vraag je waar we heen gaan…je zegt gewoon en kalm..mijn huis…Na verloop van tijd komen we aan bij een reusachtige , donker en kille villa…Je steekt een zware , koude sleutel in de deur..Het is er zo stil dat ik het slot hoor klikken..De deur gaat open met een gekraakt…Nu kan ik niet meer terug..Ik ga naar binnen..je neemt mijn jas aan en vraagt of ik iets wil drinken….Je gaat een fles champagne halen…Je leidt me naar je woonkamer …binnenin is het warm en donker aangekleed….Wat je niet zou denken als je de buitenkant zag..We gaan zitten in een grote donker bank..met grote kussens op…Het zit heel comfortable wat je niet zou denken als je het zo ziet…Als in je huis ziet er anders uit dan dat het is..hopelijk ben jij niet zo…Je geeft me een glas en ik drink het in een keer leeg….je kijkt verbaast en giet mijn glas nogmaals vol …we praten en praten ..zo kom ik te weten dat je ouders zijn omgekomen toe je nog maar 5 was…Dat een oom je heeft geadopteerd….En dat je als 5 jaar hier woont…Ik vertel je ook mijn verhaal..van mij ouders wie ik van mijn 12^de nooit meer heb gezien…wegens ruziën….Dat voor de rest van mijn leven bij mij tante woonde…ik ontdek dat we veel gemeen hebben…je steek de haard aan en schenk onze glazen nogmaals vol…je komt naast me zitten en kust me nogmaal intens…Ik leg me tegen jouw aan en val na verloopt van tijd inslaap…Je kijkt me aan en lacht….je kust me op men voorhoofd en draagt me naar je slaapkamer…Ik wordt wakker..ik zie een roos op mijn bed liggen…Hij ruikt zo zoet als jij…ik kleed me aan , maar vindt je nergens ..ik schrijf een briefje , met een bedanking voor gisteren …Ik ga naar mij auto …naar mijn huis…Ik neem een lange , warme douche…Als ik me heb aagekleed hoor ik de telefoon gaan..jij bent het…je vroeg waarom ik er niet meer was…ik zei dat ik je niet meer vondt…je zei dat ik goed moest zien…Ik snapt niet goed wat je bedoeld..we spraken af de volgende dag  , weken , maanden…Vandaag blijf ik voor de éérste keer 4 maand bij jouw slapen…Je vroeg of het niet te snel ik…nog nooit had een vriend aan mij zo iets gevraagd…Ik pakte mijn koffers en legde als in mijn auto … ik had de dag ervoor nog gaan shoppen in een lingerie.winkel om je te verassen…Ik kwam aan bij je huis…je had afgesproken na zonsondergan..ik vondt het wat vreemd..maar jah…Je nam mijn koffer en legde ze in de logeerkamer..teleurgesteld pakte ik uit..Ik had gedacht dat we nu wel gingen samen slapen maar daar dacht jij anders over..of toch niet…Later die avond ..had ik voor je gekookt..je had blijkbaar niet veel honger..Maar je was me dankbaar…Je stak de haard aan …toen ik klaar was met alles op te ruimen..nam je me vast vanachter en kust je me in men hals…Je koude lippen deden me rillingen van plezier en meer…

We gingen voor de openhaard zitten met een glas rode wijn ..je kuste me op mijn voorhoofd ..ik werd moe..je zij dat ik maar moest gaan slapen..Ik ging teleurgesteld naar boven…Terwijl ik me omkleden kwam je binnen … nogmaals kuste je me in mijn hals..ik draaide me op en kuste je hartstochelijk terug op je mond … je raakte me overal aan..je handen gleden over mij hele lichaam..zo snel dat je ging…Ik werdt wakker..ik lag in je armen..ik jouw bed..in jouw kamer..in jouw huis…Ik was gelukkig…Na 3 maanden zei je me dat je iets belangrijkst moest vertellen..en dat als ik je nooit meer wilde zien..jij dat kon berijpen..Ik wist niet goed wat te denken..misschien was je een crimineel of erger..ik wist het niet en dat maakte me bang…Die avond vroeg je me te gaan zitten weer voor de openhaard…Hij vroeg of ik iets wist van mensen die niet overdag maar snachts leven…mensen die een soort van ziekte hadden ..waardoor ze niet tegen de zon konden..Ik vroeg of je ziek was .. je zei dat jij het zag als een ziekte maar dat je er niets kon aan veranderen…Ik werd banger en banger..hoe meer je vroeg en vertelde hoe erger het werdt….Na verloopt van tijd vroeg je me of ik iets wist van mensen die niet tegen knoflook en kruisen konden ..heilig water…Gods water…Ik vroeg of je het gewoon wou zeggen..je zei dat je niet van eten maar van bloed overleefde..Eerst dag ik dat je een grap maakte, maar je bleef ernstig…Ik werd misselijk en liep naar de w.c. .. ik kwam terug beneden en je zei dat je nog niet klaar was met je uitleg..je liet me krantenknippsels zien van mensen die dood waren gebloed met twee gaatjes in hun nek…overal zag je het…Je liet me boeken van je land zien..uiteindelijk wist ik wat je was…Een bloedzuiger..een vampier…Je zei me dat jij me kon helpen van men leven af te geraken…dat ik net zoals je onsterfelijk kon zijn..ik wist niet goed wat ik moest denken…Ik zei dat ik bedenktijd moest hebben..dit allemaal verwerken…Dan vindt ik eindelijk iemand om mijn leven mee te delen..maar wat is hij…???  Mens , dier , dood , levend…?? Zoveel vragen..Ik wist het allemaal niet meer…De 4 maaden waren bijn om..en ik wist het nog steeds niet..enerzijds was ik mij huidige leven beu..ruzie....ruzie en ruzie..ik vondt geen werk…Ik zei Byron dat ik mij keuze en antwoord zal hebben op de laaste dag van mij verblijf bij hem…Hij had niet veel hoop..maar ik hield van hem…

De laatste dag :

Ik riep je ditmaal in de woonkamer zonder champagne , wijn of een haardvuur…Je zei dat je niet kwaad zou worden en dat je het zou accepteren aks ik nee zei en als ik je nooit meer wou zien…Ik barste in tranen uit en zei dat ik zielsveel van je hield…en dat ik je tot in de dood zou volgen…Je was gelukkig en trooste me..nogmaals gaf je me met je koude lippen een kus op men voorhoofd….Ik rilde nogmaals..maar nu wist ik niet meer of ik bang van je was of niet…je was niet levend maar ook niet dood…Je vertelde me dat je het zo pijnloosmogelijk wou maken..maar dat was onmogelijk….Ik zei dat ik van je hield en dat het niet uitmaakte…Je nam me in je armen en deed mijn haren opzij..Je nam men hals vast met je koude handen..Ik voelde je ijskoude lippen op mijn hals en toen twee vlijmscherpe steken in mijn nek…Er liepen straaltjes bloed uit mijn nek…Je bleeft drinken en drinken…Ik voelde me verslappen…Ik viel in zwijm en toen ik wakker werdt lag ik niet in je slaapkamer maar ook niet in je logeerkamer …Dit was niet je villa…Er lag een zwarte roos op het bed..het bedlaken was van zwart satijn…Heel de kamer leek uit zwart te bestaan..Op het nachtkastje naar me lag een kamerjas uit zwart satijn..Het voelde zacht en raar maar ..warm aan…Ik opende de deur ..deze kraakte en piepte verschrikkelijk…Ik hoorde je stem en die van iemand anders…Ik liep de gang op en liep de stenen trap af….Ik kwam ik een grote hal terecht …Er hing een grote spiegel omhoog..ik keek in de spiegel maar zag niks…Ik was net als hem een vampier..Ik keek naar mijn handen en mijn huid …deze was niet bruin – roze ..witachtige..zeerlicht…Ik liep de woonkamer .. denk ik..binnen …Ik zie je staan , samen met de man waarmee je in dat cafetje aan het praten was…Jullie schroken toen jullie mij zagen..de man keek me aan met diezelfde ogen..maar deze voelde niet meer zo kil aan als de vorige keer jouw ogen voelde ook niet kil aan maar warm en zacht….Je omhelsde me en kuste me innige op mijn lippen…

Ik was nu voor eeuwig en altijd van jouw.

Voor eeuwig en altijd zal ik bloed drinken.

Mensenbloed..

Datgene wat ik vroeger was..en haten…

Zal nu sterven in mijn armen..

Ik ben dood…

 voor altijd …

dood …

ik zal mij familie nooit meer zien…

 dood …

voor altijd…

ik ben dood…