Van 21 november tot 4 december zijn we "op bezoek" geweest in België.  Omdat we eigenlijk 2 keer per jaar terug naar huis willen, waren we al een hele tijd aan 't zoeken naar een datum die - ergens tussen ons vertrek en mei 2010 - ligt.  De 30ste verjaardag van mijn dochter Joni lijkt ons dan ook het meest ideale moment.  En omdat we haar écht wilden verrassen, hebben we onze komst zoveel mogelijk stil gehouden.  Hoe die verrassing verlopen is en dat ze écht wel geslaagd is, hebben jullie in mijn vorig verslagje al wel kunnen lezen.  Hoogste tijd dat ik nu de rest van ons "België-verhaal" eens vertel.

We spreken af met zussen en broer dat we mekaar treffen bij ma & pa.



Een heerlijke "zjat kaffé" en "e goed stûkske vloj" doet wonderen na zo'n lange tijd ! 
En foto's moeten er natuurlijk ook gemaakt worden voor deze blog...Dit is zus Bettie



Broer Freddy en zijn dochter Ellis zijn er ook bij





Daarna is het de hoogste tijd dat we naar Niki's mama gaan...



Daar treffen we ook Niki's zus Christel en haar man Luc aan



De dag daarna is het de beurt aan mijn dochter Joni, maar dat verhaal kennen jullie al.  Mijn zoon Jo - die chauffeur Leopard tank is - krijgen we nog niet te zien.  Hij is op oefening met het leger en het zal nog een ganse week duren voor we hem eindelijk "live" zien...Jammer ! 

Omdat het écht wel SLECHT weer is in België, hebben geen uitstapjes kunnen maken.  Waar we wél naar toe willen is de markt in Tongeren (want dat kennen ze hier in de States niet !).



Een goeie reden om een lekkere gluhwein te drinken, het zo terug een beetje warm te krijgen én meteen ook het goede doel te steunen is de "Christmas Bazar for Charity".



's Avonds is het tijd om ook de innerlijk mens een beetje aan te sterken en dat doen we bij onze vrienden in hun Italiaans restaurantje "Romano" in Bilzen. 



Bij onze aankomst in België hebben we iedereen gezien, behalve mijn zus Annita, dus gaan we haar thuis opzoeken.  Kwestie van een beetje kwaliteit-tijd met mekaar door te brengen



Een foto van "een avondje uit met de vriendinnen" mag hier zéker niet ontbreken !  Wat was het fijn om hen terug te zien.  Tijd om weer eens lekker bij te kletsen bij een heerlijk (girls only !) dineetje.



En ook de vriendinnen van Make-A-Wish (Winnie met man en kids en Anja met haar gezinnetje) maken tijd om samen met ons uit eten te gaan.  Jammer dat Veroni ziek is en dat Denise iets anders op het programma staan heeft.  Volgende keer zullen we dat langer op voorhand afspreken...



In één van mijn vorige verslagen heb ik al verteld over Fred (de Nederlander).  Hij en Niki kennen mekaar al jáááren en zijn mekaar - letterlijk - terug tegen het lijf gelopen, hier in Utah. 
Fred en zijn vrouw José komen speciaal vanuit Leeuwaarden om ons te zien.   
We nemen hen mee naar Alden Biezen (http://www.alden-biesen.be/paginas/index.php), naar Genk (waar zij een nachtje blijven logeren) én naar het toneel (http://www.htghoeselt.be/).  Tijd voor een foto



In Amerika is er rond deze periode alléén maar sprake van Santa Claus.  Deze "Heilige Man" is dan weer bekend in België en Nederland.  Ondanks dat ze een beetje ziekjes is wil kleindochter Lien toch héél graag naar Sinterklaas om hem een tekening te geven. 
Zou hij haar anders misschien vergeten ?



Een paar dagen later gaat het gelukkig véél beter met haar, maar dan is het ook alweer tijd om afscheid te nemen, want wij gaan terug naar Utah, terug naar huis... Afscheid nemen is sowieso al moeilijk genoeg en onder het mom van "Kerstfeestje" lijkt het allemaal veel plezanter (alhoewel ik hen met Kerstmis enorm hard zal missen...!).





Zoals ik al vertelde moest mijn zoon Jo op oefening met het leger.  De 1ste week hebben we hem helemaal niet gezien.  Tijdens de 2de week - waarvan wij hoopten om die samen kunnen door te brengen - moest hij onverwachts wéér voor een paar dagen vertrekken.  Er blijft ons maar één avondje over om nog vlug een foto te maken samen met hem en zijn vriendin Antje



En terwijl ik dit hier allemaal zit te schrijven, is het héél hard beginnen sneeuwen.  We hebben de winter nu écht wel goed te pakken en dat zal waarschijnlijk zo blijven tot ongeveer april.  Voordeel is wel dat het helemaal niet koud aanvoeld, zelfs niet bij -7°C... Op het nieuws hoor ik net dat ze ongeveer een metertje sneeuw verwachten in de bergen.  Dat beloofd, maar dat is een volgend verhaal waard !  

Liefs, Ingrid  

Terwijl jullie schaapjes aan het tellen zijn, heb ik mij wat verse koffie gemaakt, en eens rustig jullie blog doorgebladerd. De foto's zijn subliem, en ook je verhalen Ingrid, zijn heel aangenaam om door te nemen. Ik vermoed dat jullie beiden, het daar erg naar jullie zin hebben.  Amerika lijkt me heel erg mooie streken te bevatten. Inmiddels is de sneeuw hier ook verdwenen, we hebben echt wel ons part gehad deze winter. België heeft een behoorlijk aantal keer zonder zout gezeten. Ik denk dat ik nog nooit zoveel het voetpad heb geveegd, gelukkig had Fredje een goede schup en bezem, omdat vlot te doen verlopen. Inmiddels heeft de zon al terug een paar keer haar hoofdje laten zien, en bij iedereen beginnen de motorkriebels.  Ik zie dat jullie in het (m)ei-maand België terug aandoen, dat zal plezant zijn voor de familie neem ik aan. Ludo en Germaine waren hier zaterdagnamiddag en -avond en we zeiden het nog tegen elkaar, ze hebben echt wel de juiste beslissing genomen om het Amerika-avontuur te ondernemen.  Jullie huisje ziet er heel mooi uit van buiten (van binnen ook natuurlijk), zijn die nou echt uit hout gemaakt? Want is het niet zo dat de amerikanen meestal houten huizen hebben? 'k Vond het leuk te lezen dat de amerikaantjes en belgen niet zo veel verschillen, anders zouden we jullie nog wel eens voorgoed kunnen kwijt zijn !!! ;o)))

Verder gaat het leven hier ook gewoon door, morgen ga ik nog eens mijn ma in Oostende bezoeken, voor vele mensen is dat een dikke amai, om de zoveel tijd naar Oostende, maar wat moeten jullie dan zeggen,nietwaar?

Zo hier laat ik het bij, en kijk alvast uit naar de volgende update...

Heel veel liefs

Annick  en Fredje (natuurlijk ook, maar die is wel gaan werken) daaaaaaaaaaaaaaaag xxx

22-02-2010 om 10:14 geschreven door annick