En al is het lang geleden dat je hier n0g bij me was ; ik kan n0g steeds niet wennen aan de veranderingen;
0ok al is alles terug z0als het was v0or dat jij in mijn leven kwam.
Het is vreemd 0m steeds 0p de plaatsen te k0men waar we vr0eger altijd zaten.
Het is vreemd 0m mensen de w0orden te h0ren zeggen die wij vr0eger 0ok altijd zeiden.
Het is vreemd 0m elke dag alleen te zijn terwijl jij anders altijd vlak naast me was.
Het is vreemd 0m je altijd 0veral te zien ; maar wanneer ik mijn 0gen sluit en weer 0pen ; ben je weg.
Het is vreemd 0m die leegte langs me te zien als ik n0gmaals de straat bewandel;
0nder j0u aan mijn zij en z0nder j0u hand in de mijne.
Het is vreemd 0m naar mijn berichtjes te kijken;maar niet één keer verschijnt j0u naam.
Het is vreemd dat als ik je zie ; ik s0ms vergeet dat het 0ver is ; t0tdat ik de afstand v0el tussen 0ns.
Het is vreemd dat na al die lange tijd ; mijn hart n0g steeds niet wil l0slaten.
0okal d0e ik mezelf meer pijn d0or te vechten ; 0m iets waar ik geen c0ntrole meer 0ver heb.
Maar het vreemdst is dat alles weer z0 is als dat heel vr0ege verleden ; waar ik j0u niet eens kende.
Maar het lijkt als0f ik t0en n0oit heb geleefd.
Het lijkt als0f mijn leven beg0n t0en er een ' wij ' was.
Maar het eindige weer t0en jij de keuze maakte 0m die afstand te nemen van mij;
die afstand die ik n0g steeds elke dag v0el.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />