KFC HO Kalken vond afgelopen zondag nauwelijks openingen in het Wase blok van Bazel. Geen doelpunten dus en zo drie wedstrijden op een rij zonder zege voor de leider, die nu leider af is. "Door een paar blessures en twee opeenvolgende nederlagen met in totaal zes tegengoals moesten we toch wat sleutelen aan de ploeg. Jonas Haentjens (kuit) en Arne Blanckaert (lies) waren niet fit genoeg voor een plaats in de selectie. Chakib Charifi verdween na een mindere prestatie op Vrasene eveneens uit de selectie. Hun plaatsen werden ingenomen door Jonas De Bruycker (eindelijk opnieuw voetballer na een hoop blessure-ellende), Stanny De Beule en youngster Jonathan Steurbaut. Stanny en Jona startten op de bank en Jonas greep meteen zijn eerste basisplaats. Ward Van Reeth nam zijn plaats terug in onder lat na een liesblessure.

Rekening houdend met het verloop van het duel in de heenronde op Bazel (0-1 gewonnen met de treffer pas in het slot van de wedstrijd) en de cijfers van Bazel (slechts zeven tegentreffers meer dan wij en al vijf keer de nul gehouden) wisten we dat we tegen een hecht blok zouden moeten optornen en dat het zaak zou zijn om snel te scoren en indien nodig, voldoende geduld op te brengen."



"Die boodschap had de groep duidelijk begrepen. We startten heel gedreven en pakten Bazel direct bij de keel. Zij geraakten nauwelijks uit de omknelling. In de eerste vijf minuten kregen we twee corners waarbij het vooral bij de tweede een wonder was dat de bal er niet in ging. De poging van Ben werd via een paar Bazelse benen van de lijn geveegd. In het eerste kwartier van de wedstrijd had Bazel alle middelen nodig om ons af te stoppen. Dit resulteerde in meerdere vrijschoppen rond hun doelgebied. Zo waren we opnieuw dicht bij de openingsgoal met twee rechtstreekse vrijschoppen van Stijn (na 10’) en Robin (na 15’), evenveel keer knap gered door een sterke doelman Van Wauwe. We konden deze druk vasthouden tot rond het half uur. Tussen minuut 16 en 30 kwamen we nog een aantal keren (via Lesley, Robin en Stijn) dicht bij die bevrijdende 1-0. Vooral de poging van Stijn na een splijtende bal binnendoor van Ben had beter verdiend."



"Na dat eerste goede halfuur moesten we duidelijk even naar adem happen en de druk viel wat weg. Voor de rust konden we nog één keer dreigen na opnieuw een corner. Onder druk kopte een Bazelse verdediger op zijn eigen doel, maar keeper Van Wauwe haalde de poging uit de winkelhaak. Al die tijd stonden we achterin geconcentreerd te spelen en we hebben heel weinig weggegeven, al bleef het wel opletten voor de omschakelingsmomenten van Bazel met een paar vinnige spelers voorin. Al bij al dus heel weinig werk voor Ward voor de rust. Tijdens de pauze hebben we gevraagd om nog meer te bewegen en onderling de positiewissels te bevorderen om de opening te vinden. Vreemd genoeg zagen we na de rust opnieuw hetzelfde scenario als vorige week op Vrasene en eigenlijk ook al bij de laatste match voor Nieuwjaar tegen de buren uit Laarne Kalken."



"De kwaliteit viel snel weg uit ons spel, we moesten meer vanuit het duel spelen en bij momenten was er veel te veel overhaasting in onze opbouw. Hierdoor kon Bazel toch een stuk makkelijker aan de druk weerstaan en werden hun countermogelijkheden talrijker en gevaarlijker. Aan ons om uit te zoeken waarom we nu al een paar weken na de rust minder kwaliteit brengen. Een fysiek probleem is het zeker niet. Daar zijn we rotsvast van overtuigd. Het lijkt eerder dat de onrust en de vrees voor puntenverlies meer en meer in de hoofden van de spelers gaat zitten en dat we daardoor te verkrampt voetballen. Dit euvel moet er dringend uit. Wij moeten er gewoon telkens opnieuw 90 minuten lang voor strijden."



"Dat we in de loop van de tweede helft ook twee van onze drie centrale middenvelders (Stefaan en Ben) moesten vervangen door een blessure kwam natuurlijk ons spel en onze automatismen niet ten goede. We creëerden wel steriele druk op het doel van Bazel, maar we telden veel minder uitgespeelde kansen. Tien minuten voor tijd ontsnapten we aan nog meer onrechtvaardigheid dankzij een sublieme redding van Ward op één van de Bazelse uitbraken. Geen opening dus na 90 minuten en de brilscore op het bord, toch wel een derde frustrerend westrijdverloop op een rij.

Conclusie: waar in de loop van oktober, november en begin december zowat alles lukte en de ballen wel allemaal binnenvielen, zien we nu de andere kant van de medaille en lukt het allemaal net niet. We moeten dus opnieuw op zoek naar die juiste flow. Zaak is om rustig te blijven en hard te werken, dan komt dit sowieso terug. Ook de druk om de leidersplaats te moeten verdedigen, is nu weg en dat is misschien ook wel een goede zaak. Anderzijds hebben we zondag wel onze organisatie en defensieve sterkte teruggevonden en dat is altijd een goede en noodzakelijke basis om vooruit te kunnen kijken."