Weet jij nog wat er dag op dag tien jaar geleden is gebeurd op de Kruisen?

Mooie en minder mooie momenten in het leven van een voetbalclub.

VERSLAG: de berggeiten van de U10 gaan strijdend ten onder in Borsbeke

* Afgevaardigde: Sylvia Rogiers
* Spelers
Keeper: Jorre
Opkomende spitsen vanuit het middenveld: Senne, Davor en Max-Emile
Opruimende middenvelder: Jef
Controlerende achterhoede: Joppe en Arjen
De Puyol van HO: Myrrdin

Voor de wedstrijd werd het thuisvoordeel van Borsbeke besproken met betrekking tot de hellingsgraad van het veld. Door de inzet van de lokale arbitrage werd duidelijk op ons gemoed gespeeld waardoor een consensus werd gevonden om een klacht bij de KBVB, FIFA of andere achterwege te laten. Aanvang wedstrijd 11u15.



HO moest de wedstrijd bergop aanvatten, maar ondanks de opgedrongen 'berggeitrol' werd de druk van in het begin aangehouden. Het resulteerde onmiddellijk in een resem doelkansen waarbij Senne al in de eerste minuut de keeper van de tegenstander met een strak schot kon vloeren. 0-1. De kansen stapelden zich op. Arjen hield de druk hoog en vocht voor zijn voetballeven, Davor duwde de Borsbekenaars van hun sokkel, Max-Emile schoot de bal onbehouwen over, Senne met een prachtvoorzet en Max-Emile met opnieuw een goed schot, maar de keeper hield met echte bokkesprongen zijn netten schoon. De druk hield zo'n tien minuten aan, maar de combinatie van de bergflank en de stekende zon (25°) resulteerden in een insluipende moeheid en in een counter van de tegenstander. De wedstrijd kantelde en Borsbeke passeerde met een kanonskogel een duikende Jorre. 1-1.

De zon brandde ongenadig en in de 17de minuut volgde er eerst een schot boven Jorre waardoor de doellat bijna uit elkaar spatte en daarna opnieuw een laag schot in de verste hoek. Jorre kansloos en 2-1. HO richtte zich opnieuw op, maar Borsbeke duwde hen telkens weer de berg af. Er volgden zo'n zeven kansen voor de thuisploeg, Jorre werkte de ene gemaakte goal na de andere vakkundig weg. Arjen forceerde het spel door het plein over te lopen en toch nog een fantastische voorzet te geven naar Max-Emile. Max werd foutief gestopt, maar de vrije trap bood geen soelaas. De bal werd door Max-Emile zelf vakkundig naar de sterren geschopt achter het doel.



De tweede helft begon hoopvol, maar Max-Emile besloot de bal onder de mat te deponeren, in plaats van in de goal. Kans weg. Davor, Arjen, Senne, Michiel, Jef, Myrrdin, Max-Emile en Joppe probeerden met man en macht de bal binnen te krijgen, maar een schitterende doelman hield de stand op 2-1. Voor al die inspanningen werd een dure prijs betaald. Het werd duidelijk waarom Borsbeke met 14 aantrad in plaats van met z'n negenen zoals. De counters volgden elkaar op en Myrrdin kon de gaten niet alleen toelopen. Jorre kreeg het druk, maar aan de overkant loodste een opzittende Arjen de bal toch door tot bij Senne die zijn tweede van de dag genadeloos binnenschoof. 2-2. De 'winning mood' sloop in de ploeg, maar opnieuw bleef de genadeslag uit. Davor liep zich een aantal keer vast in de voeten van de tegenstander, Max-Emile toonde zich veel te veel gentleman en te braaf in de afwerking en Michiel was net te traag in het aannemen van de bal.

Jef was goed mee ingeschoven en Jorre had een paar keer geluk om ver buiten zijn rechthoek als eerste de bal te veroveren, maar het 'gebrossel' voor de eigen deur werd afgestraft en Borsbeke duwde de 3-2 binnen. De thuisploeg had de smaak te pakken en achterin werd HO gerold: 4-2. Met net iets te veel elan zouden de Borsbekenaars de wedstrijd besluiten waardoor Senne een vrije autostrade kreeg richting doel en via Davor werd het 4-3. Er volgde een laatste stuiptrekking van HO met de drang naar een gelijkspel en met ondermeer enkele fantastische schoten van Michiel en Joppe, maar de combinatie van de bergflank en de steeds hoger oplopende temperatuur leidde tot een nieuwe counter van Borsbeke met daarbij de fijne afwerking. De eindstand werd 5-3.

Applaus voor de vermoeide berggeiten op dit toch vrij ongewone voetbalterrein, met het visioen dat de Borsbekenaars volgend jaar thuis in Kalken toch een serieuze pandoering te wachten staat. Sylvia zal trouwens met Kamiel afspreken om een put in het veld te laten graven zodat wij ook eens van een verrassend thuisvoordeel kunnen genieten. Mannen van de dag waren duidelijk Senne voor de afwerking en Arjen voor zijn ongelofelijke vechtlust. In onze gedachten wensen wij de scheids van ganser harte een goed herstel toe en wij feliciteren hem voor de goede arbitrage. (Guy De Wandel)