Met de eerstejaars van het SLC naar de Hoge Rielen
30-09-2016
vrijdag
Vrijdag 30/09/2016
We kunnen natuurlijk niet spreken in naam van de leerlingen die reeds gisteren terug naar huis keerden, maar hier in Kasterlee zagen we omstreeks 8 u. bij het ontbijt enkel maar lachende gezichten.
Eerste opdracht van de dag: kamers opruimen, valiezen pakken en verzamelen in de sporthal ... en dan op weg naar het ontbijt. We gaan hier niet nog eens in herhaling vallen wat betreft het aanbod, maar willen toch wel even meegeven dat de verse broodjes vanmorgen toch wel aardig in de smaak vielen van de jeugdige bende.
En dan terug naar de sporthal waar de groepen verdeeld werden voor de dagelijkse activiteiten: eentje trok naar de Schotse Hooglanden om onder begeleiding van krachtige doedelzakmuziek en een aantal pseudo- Schotse schonen (of waren het Schotse pseudo-schonen?) hun beste beentje , voetje en armpje bij te zetten in de fameuze Highlandgames.
Groep 2 trok richting oriëntatieloop. Beetje wel wandelen? Maar neen, gewoon even laten aanvoelen dat de kortste afstand tussen 2 punten nog steeds een rechte lijn is.
Water en heide, dat waren de biotopen die verkend werden door groep 3. En ja hoor, de libellen, salamanders, kokerjuffers, spinnen, en stekende mieren, ze waren ook vandaag weer allemaal van de partij.
Hoe dan ook, de twee uurtjes vlogen voorbij en sneller dan gedacht moesten we ons reppen voor 'het laatste middagmaal'.
En ja hoor, wat iedereen stiekem had zitten hopen gebeurde ook echt, er werden vandaag frietjes geserveerd, frietjes à volonté zelfs, aangevuld met een heerlijk gebraden kipfilet en champignon roomsaus. En waar we de vorig schooljaren soms nog tevergeefs moesten zoeken en vragen naar mayonaise en/of ketchup, dit jaar waren die standaard volop van de partij. De minibar met verse groentjes en indien gewenst een lekkere vers bereide tartaar dressing zorgde ervoor dat onze maaltijd af was! Een natuurlijk de lekkere cornetto (aardbeien of chocola) als afsluitend dessert niet vergeten! Een voltreffer dus dit menu en meteen een waardige afsluiter voor onze geslaagde ontmoetingsdagen.
En de zon, zij was opnieuw van de partij. Dus een kwartiertje extra tijd om te chillen op en rond de sportterreinen en dan op naar de laatste sessie activiteiten.
Intussen waren enkele begeleiders nog vlug even de ronde gaan doen in de reeds verlaten paviljoenen en verzamelden ze toch wel één en ander achtergelaten, of beter gezegd 'vergeten' kleding. Nog een laatste maal verzamelen in de sporthal dus om ook dat nog even op punt te stellen.
De sfeer die er vanaf het eerste moment ingezeten had bleef aanhouden en dat kon ook niet anders. Drie dagen stralende zon en verdween die dan al eens achter een zeldzame wolk, dan waren er de stralende gezichten van 400 leerlingen van het slc om dat goed te maken.
En nu is het de hoogste tijd om gepakt en gezakt terug de bus op te stappen en naar Bilzen weer te keren. En daar ook de pc mee moet, zijn dit onze laatste woorden
Op menige kamer rinkelt, zoemt of belt er iets de gsm, de wekker of mogelijk nog een ander wekmiddel, wie zal het zeggen. Niet dat het echt nodig was, want reeds ruim voor zevenen noteerden we her en der de eerste tekenen van ontwakende jongeren.
En al was de nacht zonder uitzondering rustig verlopen (zo hoort het trouwens ook), toch konden we ons niet van de indruk ontdoen dat er menige oogjes ietwat last hadden van een mogelijk toch iets te korte nachtrust. Eigen schuld, dikke bult!
Nu goed, vlug uit de bedjes en al direct terug inpakken, want tegen negenen moesten de kamers leeg en proper zijn. Tegen dat uur zou de aflossing van de wacht gebeuren en zou de tweede lading van onze eerstejaars hun voorgangers komen vervoegen.
En zo stond iedereen na een klein halfuurtje gepakt en gezakt en konden we op weg naar ons ontbijt.
Hierover kunnen we kort zijn: een assortiment brood, een lapje kaas, een sneetje worst of ham en voor wie dat niet zou lusten, een ruime keuze uit een assortiment ontbijtgranen met melk. En natuurlijk de gewone kost zoals confituur, smeerkaas en de alomtegenwoordige chocopasta niet te vergeten!
Met gevulde magen dan naar de sporthal voor het KLASSENLERAARMOMENT waar o.l.v. de klastitularis op een speelse en ludieke manier gewerkt werd aan een aantal thema's: een namenlegpuzzel, duimafdrukken van iedere leerling, verkiezing van klasverantwoordelijken en 'last but not least' natuurlijk het uitdelen van de gegeerde polsbandjes van de ontmoetingsdagen.
Intussen was zoals gezegd ook de tweede lading leerlingen veilig en wel aangekomen en nadat ook zij zich in hun paviljoenen geïnstalleerd hadden, was het tijd voor de officiële verwelkoming: ze werden in de sporthal enthousiast onthaald door de bijna 200 reeds aanwezige leerlingen. En zo waren onze eerstejaars compleet: bijna 400 stuks samen op de schitterende Hoge Rielen-locatie.
De sfeer zat er al direct goed in en aangezien onze intussen overvloedig geraadpleegde buienradar een droge dag voorspelde, was het al vlug de allerhoogste tijd om opnieuw in gang te schieten.
Off we go ....
Wat de biotoopstudie betreft, deze kadert in de leerstof van het vak natuurwetenschappen: Leerlingen mochten op onderzoek in het bos, op de heide of in en rond de vijver. Vooral dat laatste viel erg in de smaak: naast het uitvoeren van de klassieke metingen zoals watertemperatuur en helderheid probeerden onze leerlingen ook de kwaliteit van het water te bepalen aan de hand van waargenomen waterdiertjes. Dus werd er danig geschept, gevangen, gefilterd én achteraf natuurlijk, gedetermineerd: tientallen soorten visten onze jongeren uit de vijver op, gaande van de kleinste larven van een eendagsvlieg tot enkele - weliswaar jonge - maar heuse watersalamanders.
"Eeek .... kriebel- en griezelbeestjes ..." vonden sommigen toen ze hun vangst onder de loep mochten bestuderen. De gids stelde hen echter al snel gerust: "Je hoeft niet bang te zijn om die beestjes vast te nemen" grapte ze "er is niets vies aan, ze hebben zich goed gewassen!".
Op de heide en in het bos ging het er al niet anders aan toe: spinnen, mieren, kevers, torren, libellen, te veel om op te noemen ... niet alleen interessant dus, maar ook leerrijk!
En zo vloog de tijd voorbij en voor we hert wisten was het alweer middag!
Wonderbaarlijk vlot werden onze nagenoeg 400 jongeren gelaafd en gespijsd en 't is echt ... ook vandaag hebben we over de kwaliteit van het eten weinig of geen klachten gekregen.
Na een kommetje groentensoep kregen we een flinke hamburger op ons bordje geserveerd, al dan niet gedrenkt in een uiensausje. Enkele niet te versmaden gebakken aardappelen en rauwe/gezonde groentjes à volonté vervolledigden het menu. En uiteraard een stuk gezond vers fruit als dessert. En zo konden we er met zijn alles weer tegen voor enkele uurtjes tegen
En of dat nodig mocht blijken, want voor de namiddag stonden enkele leuke sportactiviteiten geprogrammeerd. Een drietal proven waren voorzien:trefbal (of 'tussen twee vuren' als je de officiële naam liever zou horen' is dan misschien niet direct de meest moderne sport-en-spel-activiteit maar toch wel een klassieker ... en vooral eentje die echter steeds opnieuw in de smaak valt. Getuige het gegooi, het geroep en getier en zelfs het nodige 'gegrommel' dat er steeds mee gepaard gaat ... een moderne klassieke topper dus!
Voor de gelegenheid was er een afvaardiging aspirant leerkrachten L.O. van het KHLim opgetrommeld, die probeerden alles in goede banen te leiden. Naast het reeds genoemde 'trefbal' konden onze leerlingen nog genieten van een 'nummerrace' en van een blits 'blad/steen/schaar hoger-lager spel. En of het en sportieve strijd werd ... sportief, veel fun en toch op het scherp van de snee. Met een vlotte afwisseling van actie en vernuft, maar ook met de nodige humor en ja bij momenten zelfs kolder werden de proeven één voor één vlotjes afgewerkt . En zo werden overwinnaars meer dan eens verliezers, en werden de verliezers toch nog winnaars ...
Kortom ... de Olympische gedachte vierde hoogtij.
Jammer genoeg moest al dat sportieve geweld omstreeks 15 u. even onderbroken worden, want het werd stilaan tijd om afscheid te nemen van onze eerste lading leerlingen, wiens anderhalve dag Hoge Rielen er bijna opzat. Nog vlug een vieruurtje meepikken en dan gepakt en gezakt richting bus. om moe maar - zo vermoeden en hopen we toch - voldaan terug richting Bilzen te touren, waar ze door mama, papa, oma of opa werden opgewacht.
Voor diegenen die pas vanmorgen arriveerden liepen de sportactiviteiten nog even verder en werd er nog even verder gesprongen, gehuppeld, gelopen, gekropen en weet ik veel wat nog allemaal ... Uiteindelijk iedereen winnaar en daarna snel richting paviljoenen voor een opfrisbeurt en het niet te missen chillmoment. Hoe dat eraan toe ging beschreven we gisteren al!
En dan alweer aan tafel ... vanavond voor ... een lekkere omelet met champignons.Vlug de nodige energie op doen voor het 'muzikale' bosspel. Gezellig gibberen en bibberen in het donker, samen bang zijn zonder angst te tonen. De stoere Jan uithangen, soms met een klein hartje en bijna in de broek doen van de schrik ... Alle ingrediënten waren aanwezig en ook vandaag werd er weer gegriezeld, gegild en vooral veel gelachen ...
Maar dat was buiten de weergoden gerekend. Voor de eerste groep die reeds in het relatief droog blijvende bos aangekomen waren kon het net nog, maar voor de tweede groep die even later van start zou gaan lukte het niet meer. Noodgedwongen voor hen daar maar overgeschakeld op een leuke 'zelf gemaakte quiz' en enkele los-uit-de-mouw activiteiten.
Om klokslag half tien werd er een punt gezet achter het bosspel. Nog vlug even verzamelen in de grote Sporthal voor een (alcoholvrij) slaapmutsje en een muzikaal toemaatje ...
Zelf zorgen voor de nodige ambiance was de boodschap ... de danspasjes van o.a. K3, de Macarena en tot slot Gangnam Style waren geen uitdaging voor de uitgelaten bende ... wat een leuke afsluiter van deze superdrukke dag!!!
En dan vlug naar bed ...
En hier alweer de oogjes dicht en snaveltjes toe ... goedenacht en tot morgen!
Door de werken aan de parking van de Kimpel waren we dan wel gedwongen om uit te wijken naar de Zeepstraat voor het vertrek naar de Hoge Rielen; maar dat bleek al gauw geen enkele probleem te zijn. parkeerprobleemen; geen files; geen verkeerschaos ... alles en iedereen netjes op post en vlotjes en tijdig vertrokken.
Het mocht dan al niet de meest zonovergoten woensdagochtend van het jaar zijn en er waren zelfs enkele schuchtere druppeltjes die zich wilden laten voelen; maar dat kon de pret niet drukken. We waren er klaar voor ... en wij niet alleen! De koffers, rugzakken en valiezen konden blijkbaar niet snel genoeg van auto naar autocar verhuisd worden en voor je 't wist waren de beste plaatsen voorin de bus en de leukste achteraan al ingenomen.
De sfeer zat er dus al direct goed in. De mama's en papa's die nog hunkerden naar een laatste afscheidszoentje van zoon of dochter moesten snel zijn, want nog ruim voor de klok van achten, het officiële vertrekuur, zat het grootste deel van hun kroost al lang tussen vrienden en vriendinnen hoog en droog in de bussen. En ware het niet dat een of andere stomme vrachtwagen het net vandaag moest laten afweten, dan waren we ook nog stipt kunnen vertrekken.
Op naar Kasterlee!
Hier waren enkele mensen van het kernteam al van dinsdagavond druk in de weer geweest om de rode loper uit te rollen voor de eerste lading van bijna 200 leerlingen inclusief begeleiders. Iets na negen arriveerden alle bussen netjes na elkaar in de Antwerpse Kempen. Onder escorte werden de bussen netjes naar hun respectieve paviljoenen begeleid, waar de koffers konden uitgeladen worden. Sommige leerlingen dienden eerst nog een eindje te wandelen alvorens hun logeerplaats te bereiken; kwestie van de omgeving alvast een beetje verkend te hebben. Vanaf het eerste moment zat de sfeer er al in. Alles verliep goedgemutst en met de glimlach, want iedereen stond te springen om van de ontmoetingsdagen het allerbeste te maken.
De hoogste tijd dus om in te trekken en en de leef- en slaapruimte van de komende dagen te verkennen. We zullen het maar even niet hebben over het verschil tussen jongens en meisjes bij het opmaken van hun bedje of bij het (al dan niet) stapelen van hun kledij. Maar dat hoort er nu eenmaal allemaal bij ...
Om 10.30 u. was het verzamelen geblazen in de sporthal voor het gemeenschappelijke startmoment. Even aandachtig luisteren naar het welkomwoordje van Mevrouw Jacobs, de belangrijkste kampafspraken nog eens overlopen en dan maar meteen op weg naar de eerste van de 3 hoofdactiviteiten.
Afhankelijk van de klasgroep waren dat: Highlandgames, biotoopstudie, en oriëntatieloop.
De Highlandgames werden keurig opgevangen door een lading speciaal voor de gelegenheid naar België afgereisde Schotten; uiteraard volledig in traditionele Schotse klederdracht. Het feit dat de gelijkenis van deae Schotten ons opvallende deed denken aan de klas van Mevrouw Lauwers en haar moni's (7de jaar Logistiek van het IKSO) doet nu even niet te zake. Belangrijk was dat onder de begeleiding van aangepaste doedelzakmuziek de jonge en jolige bende onmiddellijk op gang kregen/ Kracht, snelheid en behendigheid, daar draaide het allemaal om. En er werd dan ook gelopen, gerold, gedragen, gegooid, gesprongen en weet ik veel wat nog meer dat het een lieve lust was ...
En ja hoor, ook de eerste kleine ongelukjes waren meteen een feit: een schaafwondje hier, een kneuzinkje daar ... allemaal heel onschuldige voorvalletjes eigenlijk, maar meteen kregen diezelfde monis hun eerste slachtoffertjes al over de vloer. En of ze verzorgd werden ...
Iets verder van huis verkenden de andere groepen een stukje natuur (biotoopstudie) of probeerden ze de kunst van het kaartlopen (oriëntatieloop) onder de knie te krijgen. Over het wel en wee van deze activiteiten vertellen we zeker meer in onze volgende blogs.
Want voor we het wisten was het al middag ... Benieuwd wat de pot schafte? Oordeel zelf: cpreisoep; vis, wortelpuree; gestoofde prei en verse tartaarsaus.
En al weten we al jaren dat niemand zo lekker kan koken dan mama (of papa!?) toch merkten we op dat de meeste borden netjes en volledig leeggegeten richting afwas verhuisden. Er was zelfs een leerling die ons fier kwam vertellen dat hij voor het eerst in zijn leven vis had willen eten. "Niet tegen mama vertellen hé"; voegde hij er nog snel aan toe ...
De namiddagactiviteit was een kopie van voormiddag. In een doorschuifsysteem wisselden de groepen van activiteit: de natuurverkenners leerden zich oriënteren, de reeds georiënteerden stortten zich in de Highlandgames en de eerdere Schotten begonnen aan hun biotoopstudie. Blader zeker eens door de verschillende fotoalbums (zie onderaan de blog) om je te vergewissen van wat er allemaal te zien en beleven viel.
En intussen klikte de klok naarstig verder ...
16 u. Even tijd maken voor een vlug vieruurtje, t is te zeggen een wafeltje met een brikje sinaasappelsap, tussendoor en dan was het - we gaan met onze tijd mee - de hoogste tijd om een half uurtje - te 'chillen'. Met zijn allen een uurtje gezellig bij elkaar in het paviljoen, elkaars kamer verkennen, een doucheke pakken, een gezelschapsspelletje spelen, of gewoon wat zitten giechelen of keuvelen (snode plannen smeden voor de komende nacht?). Je kan je voorstellen wat een drukte dat dat was, bijna 200 pubers, de een al enthousiaster (lees 'drukker' dan de ander, maar geen nood alles liep ook nu van een leien dakje. Kan het ook anders als je voor een nachtje met je beste vriend(in)(n)en op dezelfde kamer mag slapen!?
Wat wil een mens nog meer!?
Nog eens een brokje eten misschien?
En we moeten eerlijk zijn ... dat was voor een aantal van ons een ontgoocheling. Niet dat de broodmaaltijd niet lekker was, er was van alles voldoende in hoeveelheid en variatie aanwezig ... alleen ... een aantal leerlingen hadden 's middags gespot dat er spaghetti voorzien was voor de avond en dat had zich de voorbije uren natuurlijk als een lopend vuurtje verspreid. Kan je je hun ontgoocheling een beetje voorstellen ... Nu goed; geen tijd om te treuren, alle maagjes werden meer dan gevuld en binnen de kortste keren waren we met zijn allen klaar om ons op te maken voor enkele spannende uurtjes ... het avond-bosspel ...
Donker, griezelig, spannend, huiveringwekkend, angstaanjagend ... maar vooral super plezant en veel te snel gedaan ...
Tijd om de bedjes op te zoeken? Zeker; maar eerst nog een slaapmutsje ... en zelfs eentje dat een beetje uitliep ...
Het begon met 10.000 luchtballonnen van K3 die de dansmicrobe van enkele tientallen leerlingen (en leerkrachten) liet ontwaken en voor het 10 minuten verder was stond te hele meute te springen; gieren en brullen ... van een ongelooflijke dagafsluiter gesproken ...
En dan met zijn allen moe maar voldaan het bedje in en direct de oogjes dicht en snaveltjes toe ... YOU WISH ...
Nog enkele dagen en jullie zoon of dochter vertrekt voor de Ontmoetingsdagen anno 2016 naar de Hoge Rielen.
Via deze site willen we jullie graag op de hoogte houden van het reilen en zeilen aldaar. We zullen hier dagelijks een verslag plaatsen van de belevenissen van de voorbije dag, aangevuld met tal van foto's zodat jullie zich ervan kunnen vergewissen dat jullie spruiten zich volop amuseren.
In de brochure die uw zoon/dochter op school ontvangen heeft, vind je alle nodige informatie over deze uitstap.
Mochten jullie nieuwsgierig zijn in welke omgeving jullie kinderen 2 dagen lang gaan vertoeven, neem dan gerust eens een kijkje op de website van het domein.
Wij geven jullie vooraf alvast wat praktische informatie mee:
(zie ook de hierboven genoemde brochure).
Wat betreft het vertrek:
VERTREK op woensdag 28 september 2016.
Klassen: 1Ak1 - 1Ak2 - 1Ak3 - 1Aa4 - 1Aa5 - 1Aa7 - 1Ac1 - 1Ac2 - 1Ac4 - 7 lln. (IKSO) VERTREK op donderdag 29 september 2016.Klassen: 1Ak4 - 1Ak5 - 1Aa1 - 1Aa2 - 1Aa3 - 1Aa6 - 1Aa8 - 1Ac3 De leerlingen worden reeds om 7.45 u. verwacht op de parking van de voetbalterreinen van Bilzerse-Waltwilder VV in de Zeepstraat te Bilzen. Ze zijn op de hoogte in welke bus ze dienen plaats te nemen en kunnen zich dan ook onmiddellijk gepakt en gezakt bij de betrokken leerkracht aanmelden. Om 8 u. stipt zullen de bussen richting Kasterlee vertrekken.
Wat er daar allemaal te beleven valt,zullen jullie zoals gezegd dagelijks in deze blog kunnen meevolgen.
Jullie mogen ons terug verwachten tussen 17 u. en 17.30 u. eveneens aan de voetbalpitch (Zeepstraat) te Bilzen.
Wij hopen, neen we zijn er zeker van dat we met zijn allen een leuke en boeiende tweedaagse zullen beleven.
En laat zeker niet na om (zie rechter bovenzijde scherm) eventueel een berichtje te plaatsen in ons gastenboek of via deze weg een mailtje naar zoon of dochterlief te sturen. Wij zorgen ervoor dat alles zijn bestemming bereikt!
