Zoals gezegd werden in de loop van de namiddag de sportieve schoenen aangetrokken, met name de SLC racebaan stond op het programma. Onder leiding van een afvaardiging aspirant leerkrachten L.O.van het KHLim werden in een Olympische sfeer tal van proeven uitgevoerd. En voor één keer mocht (moest) er zelfs gegokt worden. Het was namelijk niet alleen de bedoeling dat de teams het op het sportieve vlak tegen elkaar opnamen, er moest ook telkens gegokt worden op de winnaars van elke discipline: kruiwagenlopen, touwtje springen, geblindoekt lopen, duolopen, je kan het niet verzinnen of de opdracht zat ertussen zoals gezegd, een sportieve strijd maar toch op het scherp van de snee. En bijgevolg werden overwinnaars meer dan eens verliezers, en werden de verliezers nog winnaars ...
Kortom ... de Olympische gedachte vierde hoogtij.
Jammer genoeg moest al dat sportieve geweld omstreeks 15 u. even onderbroken worden, want het werd stilaan tijd om afscheid te nemen van onze eerste lading leerlingen, wiens anderhalve dag Hoge Rielen er bijna opzat. Nog vlug een vieruurtje meepikken en dan gepakt en gezakt richting bus. om moe maar - zo hopen en vermoeden we toch - voldaan terug richting Bilzen te touren, waar ze door mama, papa, oma of opa werden opgewacht.
Voor diegenen die pas vanmorgen arriveerden liep de SLC-racebaan nog even verder en werd er nog even verder gesprongen, gehuppeld, gelopen, gekropen en weet ik veel wat nog allemaal ... Als afsluiter voor elke groep een partijtje 'trefbal' en daarna snel richting paviljoenen voor een opfrisbeurt en het niet te missen klasmoment.
En dan alweer aan tafel ... voor ... spaghetti met een vegetarisch sausje ...
Net genoeg tijd om voldoende moed bijeen te schrapen voor het intussen al legendarische bosspel. Gezellig gbibberen in het donker, samen bang zijn zonder angst te tonen. De stoere Jan uithangen, soms met een klein hartje en bijna in de broek doen van de schrik ... Alle ingrediënten waren aanwezig en ook vandaag werd er weer gegriezeld, gegild en vooral veel gelachen ...
Om klokslag half tien kwam er echter ook aan dit mooie liedje een eind. Nog vlug even verzamelen in de grote Sporthal voor een (alcoholvrij) slaapmutsje en dan vlug naar bed ...
Oogjes dicht en snaveltjes toe ... goeienacht en tot morgen!
7.30 u Op menige kamer rinkelt, zoemt of belt er iets de gsm, de wekker of mogelijk nog een ander wekmiddel, wie zal het zeggen. Niet dat het echt nodig was, want reeds ruim voor zevenen noteerden we her en der de eerste tekenen van ontwakende jongeren. De nacht was rustig verlopen en zo hoort het natuurlijk ook, maar toch konden we ons niet van de indruk ontdoen dat er menige oogjes ietwat last hadden van een mogelijk toch iets te korte nachtrust. Eigen schuld, dikke bult! Nu goed, vlug uit de bedjes en al direct terug inpakken, want tegen negenen moesten de kamers leeg en proper zijn. Tegen dat uur zou de aflossing van de wacht gebeuren en zou de tweede lading van onze eerstejaars hun voorgangers komen vervoegen. En zo stond iedereen na een klein halfuurtje gepakt en gezakt en konden we op weg naar ons ontbijt. Hierover kunnen we kort zijn: een assortiment brood, een lapje kaas, een sneetje worst of ham en voor wie dat niet zou lusten, een ruime keuze uit een assortiment ontbijtgranen met melk. En natuurlijk de gewone kost zoals confituur, smeerkaas en de alomtegenwoordige chocopasta niet te vergeten!
Met gevulde magen dan naar de sporthal voor het KLASSENLERAARMOMENT waar o.l.v. de klastitularis op een speelse en ludieke manier gewerkt werd aan een aantal thema's: een namenlegpuzzel, duimafdrukken van iedere leerling, verkiezing van klasverantwoordelijken en 'last but not least' natuurlijk het uitdelen van de gegeerde polsbandjes van de ontmoetingsdagen.
Intussen was zoals gezegd ook de tweede lading leerlingen veilig en wel aangekomen en nadat ook zij zich in hun paviljoenen geïnstalleerd hadden, was het tijd voor de officiële verwelkoming: ze werden in de sporthal meer dan enthousiast onthaald door de bijna 200 reeds aanwezige leerlingen. En zo waren onze eerstejaars compleet: bijna 400 stuks samen op de schitterende Hoge Rielen-locatie.
De sfeer zat er al direct goed in en aangezien ook de zon zich van haar beste kant liet zien, was het al vlug de allerhoogste tijd om opnieuw in gang te schieten.
Off we go ....
Wat de biotoopstudie betreft, deze kadert in de leerstof van het vak natuurwetenschappen: Leerlingen mochten op onderzoek in het bos, op de heide of in en rond de vijver. Vooral dat laatste viel erg in de smaak: naast het uitvoeren van de klassieke metingen zoals watertemperatuur en helderheid probeerden onze leerlingen ook de kwaliteit van het water te bepalen aan de hand van waargenomen waterdiertjes. Dus werd er danig geschept, gevangen, gefilterd én achteraf natuurlijk, gedetermineerd: tietallen soorten visten onze jongeren uit de vijver op, gaande van de kleinste larven van een eendagsvlieg tot enkele - weliswaar jonge - maar heuse watersalamanders. "Eeek .... kriebel- en griezelbeestjes ..." vonden sommigen toen ze hun vangst onder de loep mochten bestuderen. De gids stelde hen echter al snel gerust: "Je hoeft niet bang te zijn om die beestjes vast te nemen" grapte hij "er is niets vies aan, ze hebben zich goed gewassen!". Op de heide en in het bos ging het er al niet anders aan toe: spinnen, mieren, kevers, torren, libellen, te veel om op te noemen ... niet alleen interessant dus, maar ook leerrijk!
De tijd vloog werkelijk om en voor we hert wisten was het middag! Wonderbaarlijk vlot werden onze nagenoeg 400 jongeren gelaafd en gespijsd en 't is echt ... ook vandaag hebben we over de kwaliteit van het eten weinig of geen klachten gekregen. Na een kommetje groentensoep kregen we een portie 'puree', een bedje van heerlijke boontjes afgewerkt met een lekkere blinde vink, zich wentelend in een tomatensausje. En als dessert een lekker stuk vers en dus o zo gezond fruit.
We konden er weer tegen voor enkele uurtjes tegen en dat zou nodig blijken, want voor de namiddag stond de 'SLC -racebaan' geprogrammeerd!
Het was amper 7.30 u. toen de eerste autos op de rotonde aan de spoorwegonderbrugging in Bilzen richting Kimpel draaiden om aldaar zoon - of dochterlief te droppen voor hun ontmoetingsdagen in de Hoge Rielen. Terwijl het zonnetje zijn best begon te doen om de mist op te lossen en door het wolkendek te breken werden de valiezen naarstig van auto naar autocar getransporteerd en werden de beste plaatsjes (achteraan?) in de bus al snel bemand. De sfeer zat er toch al direct goed in. De mama's en papa's die nog hunkerden naar een laatste afscheidszoentje van zoon of dochter moesten snel zijn, want nog ruim voor de klok van achten, het officiële vertrekuur, zat het grootste deel van hun kroost al lang tussen vrienden en vriendinnen hoog en droog in de bussen.Eens ook alle leerkrachten (en uiteraard ook Tano die ervoor opteerde om zijn auto nog even op de schoolparking te gaan parkeren) gearriveerd waren kon de caravaan van 4 bussen zich onder leiding van veiligheidsverantwoordelijke Nicole Mercken in beweging zetten. En weg waren ze ... richting Kasterlee.
Hier waren 4 mensen van het kernteam al van dinsdagavond druk in de weer geweest om de rode loper uit te rollen voor de eerste lading van bijna 200 leerlingen inclusief begeleiders. Iets na negen arriveerden alle bussen netjes na elkaar in de Antwerpse Kempen. En ja, zook de zon leverde haar bijdrage in de warme ontvangst die hen daar te wachten stond.
Onder escorte werden de bussen netjes naar hun respectieve paviljoenen begeleid, waar de koffers konden uitgelaten worden. En dan was het tijd om de leef- en slaapruimte van de komende dagen te verkennen. We zullen het maar even niet hebben over het verschil tussen jongens en meisjes bij het opmaken van hun bedje of bij het (al dan niet) stapelen van hun kledij. Maar dat hoort er nu eenmaal allemaal bij ...
Om 10.30 u. was het verzamelen geblazen in de sporthal voor het gemeenschappelijke startmoment. Even aandachtig luisteren naar enkele welkomswoordjes, de belangrijkste kampafspraken nog eens overlopen en dan op weg naar de eerste van de 3 activiteiten.
Afhankelijk van de klasgroep waren dat: Highlandgames, biotoopstudie, en oriëntatieloop.
Voor de Highlandgames werden enkele rasechte pseudo-Schotten (van het IKSO) ingehuurd die onder begeleiding van aangepaste doedelzakmuziek de jolige bende onmiddellijk op gang kregen: kracht, snelheid en behendigheid, daar draaide het allemaal om. En er werd dan ook gelopen, gerold, gedragen, gegooid, gesprongen en weet ik veel wat nog meer dat het een lieve lust was ... En ja hoor, ook de eerste kleine ongelukjes waren meteen een feit: een schaafwondje hier, een kneuzinkje daar allemaal onschuldig natuurlijk, maar meteen hadden de monis (7de jaars Kantoor uit IKSO Hoeselt) hun eerste slachtoffertjes over de vloer.
En voor we het wisten was het al middag ... Benieuwd wat de pot schafte? Oordeel zelf: tomatengroentensoep, kippengyros met rijst of gebakken aardappeltjes, een heel assortiment rauwkost van sla, via tomaten, komkommer, worteltjes, rode kool, ...en als dessert een potje lekker chocomoussenof een stuk gezond fruit. En al weten we al jaren dat niemand zo lekker kan koken dan mama (of papa!?) toch merkten we op dat de meeste borden netjes en volledig leeggegeten richting afwas verhuisden. En dan willen we nog niet spreken van hen die nog een tweede maal gingen aanschuiven ...
De namiddagactiviteit was een kopie van voormiddag. In een doorschuifsysteem wisselden de groepen van activiteit en het moet gezegd, de weergoden waren ons gunstig gezind. Het zonnetje had de wolken verdreven en onder meer dan aangename herfsttemperaturen probeerden een groep jongeren zich tijdens de oriëntatieloop een weg te zoeken naar opdrachten die her en der over het terrein verspreid lagen. Intussen deden enkele 'would-be-geocachers' overdag vlug even over waarin ze de vorige nacht niet geslaagd waren.
En de klok, zij tikte verder ... Vlug een vieruurtje tussendoor en dan was het - we gaan met onze tijd mee - de hoogste tijd om een half uurtje - te 'chillen'.
En dan op naar het klasmoment ... nu ja ... klasmoment!?
Met zijn allen een uurtje gezellig bij elkaar in het paviljoen, elkaars kamer verkennen, douchke pakken, wat zitten keuvelen, (snode plannen smeden voor de komende nacht?), en voor hen die in de loop van de voormiddag nog niet volledig ingehuisd waren nog even tijd om orde op zaken te stellen. Je kan je voorstellen wat een drukte dat dat was, maar ook dat liep van een leien dakje. Kan het ook anders als je voor een nachtje met je beste vriend(in)(n)en op dezelfde kamer mag slapen!? Wat wil een mens nog meer!?
Een brokje eten misschien?
Het avondmaal bood voor de visliefhebbers de keuze tussen een portie warme of koude gebakken (gefrituurde) vis, de anderen hielden het bij een traditionele 'broodmaaltijd'. Die naam mocht dan wel magertjes overkomen, de overvloed van soorten beleg was dat allerminst. Inderdaad, zelfs de moeilijkste eter kwam met zo'n uitgebreid assortiment van beleg ruim aan zijn/haar trekken. En tussen haakjes gezegd ... de traditionele 'choco' deed het ook bij avondmaaltijd nog altijd erg goed!
Maagjes gevuld en dan opmaken voor enkele spannende uurtjes ... het avond-bosspel ... Donker, griezelig, spannend, huiveringwekkend, angstaanjagend ... maar vooral superplezant. 't Is te zeggen, dat hopen we toch, want op het moment dat we deze tekst neerpennen, zijn ze met zijn allen onderweg naar hun oord van bestemming ...
Nog enkele dagen en jullie zoon of dochter vertrekt voor de Ontmoetingsdagen
anno 2013 naar de Hoge Rielen.
Via deze site willen we
jullie graag op de hoogte houden van het reilen en zeilen aldaar en zullen we
dagelijks een verslag plaatsen van de belevenissen van de voorbije dag,
doorspekt met tal van foto's zodat jullie zich ervan kunnen vergewissen dat
jullie spruiten zich volop amuseren.
De leerlingen worden reeds om 7.40 u. verwacht aan de Kimpel. Ze zijn op de hoogte in
welke bus ze dienen plaats te nemen en kunnen zich dan ook onmiddellijk gepakt
en gezakt bij de betrokken leerkracht aanlmelden. Om 8 u. vertrekken de
bussen dan richting Lichtaart.
Wat er daar allemaal te
beleven valt, zullen jullie zoals gezegd dagelijks op deze plaats kunnen
meevolgen.
Jullie mogen ons terug
verwachten omstreeks 17.30 u. eveneens aan
de Kimpel.
Wij hopen, neen we zijn er
zeker van dat we met zijn allen een leuke en boeiende driedaagse zullen
beleven. En laat zeker niet na om (zie rechterbovenzijde scherm) eventueel een berichtje te plaatsen in ons
gastenboek of via deze weg een mailtje naar zoon of dochterlief te sturen. Wij zorgen ervoor dat alles zijn bestemming bereikt!
