7.30 u Op menige kamer rinkelt, zoemt of belt er iets de gsm, de wekker of mogelijk nog een ander wekmiddel, wie zal het zeggen. Niet dat het echt nodig was, want reeds ruim voor zevenen noteerden we her en der de eerste tekenen van ontwakende jongeren. De nacht was rustig verlopen en zo hoort het natuurlijk ook, maar toch konden we ons niet van de indruk ontdoen dat er menige oogjes last hadden van ietwat te korte nachtrust. Nu goed, vlug uit de bedjes en al direct terug inpakken, want tegen negenen moesten de kamers leeg en proper zijn. Tegen dat uur zou de aflossing van de wacht gebeuren en zou de tweede lading van onze eerstejaars hun collega's komen vervoegen. En zo stond iedereen na een klein halfuurtje gepakt en gezakt en konden we op weg naar ons ontbijt. Hierover kunnen we kort zijn: een assortiment brood, een lapje kaas, een sneetje salami en voor wie dat niet mocht lusten, keuze uit een assortiment ontbijtgranen met melk. En natuurlijk de gewone kost zoals confituur, smeerkaas en de alomtegenwoordige chocopasta niet te vergeten!
Met gevulde magen dan naar de sporthal voor het KLASSENLERAARMOMENT waar o.l.v. de klastitularis op een speelse en ludieke manier gewerkt werd aan een aantal thema's: een namenlegpuzzel, duimafdrukken van iedere leerling, verkiezing van klasverantwoordelijken en natuurlijk het uitdelen van de gegeerde polsbandjes van de ontmoetingsdagen.
Intussen was zoals gezegd ook de tweede lading leerlingen veilig en wel aangekomen en nadat ook die zich in hun paviljoenen geïnstalleerd hadden, was het tijd voor de officiële verwelkoming: ze werden in de sporthal meer dan enthousiast onthaald door de 150 reeds aanwezige leerlingen die voor hen een erehaag vormden. En zo waren onze eerstejaars compleet: bijna 300 stuks samen op de schitterende Hoge Rielen-locatie. De allerhoogste tijd dus om opnieuw in gang te schieten, alhoewel ... hoe zat het nu eigenlijk met het weer voor de rest van de voormiddag? Goeie raad was duur en zelfs onze favoriete webstek www.buienradar.be bood geen uitsluitsel. De biotoopstudie zou geen probleem worden en evenmin de oriëntatieloop. Maar wat met de Highland Games? Zouden we ervoor gaan met het risico om nat te worden of spelen op veilig en kiezen voor het alternatieve 'binnen sporten'. Het was de door de wolken brekende zon die de balans in het voordeel van de Highland Games deed overhellen. Off we go .... De biotoopstudie kaderde in de leerstof van het vak natuurwetenschappen. Leerlingen mochten op onderzoek op de heide of in en rond de vijver. Vooral dat laatste viel erg in de smaak: naast het uitvoeren van de klassieke metingen zoals watertemperatuur en helderheid probeerden onze leerlingen ook de kwaliteit van het water te bepalen aan de hand van waargenomen waterdiertjes. Dus werd er danig geschept, gevangen, gefilterd én achteraf natuurlijk, gedetermineerd. Vandaag vonden onze jongeren maar liefst 16 verschillende soorten op en in het water, gaande van de kleinste larven van een eendagsvlieg tot enkele - weliswaar jonge - maar heuse watersalamanders. 'Kriebel'- en 'griezel'beestjes vonden sommigen toen ze torren en spinnen onder de loep mochten bestuderen. Maar de gids stelde hen gerust: "Je hoeft niet bang te zijn om die beestjes vast te nemen, er is niets vies aan, ze hebben zich goed gewassen ...". En op de heide ging het er al niet anders aan toe: spinnen, mieren, kevers, libellen, te veel om op te noemen ... niet alleen interessant dus, maar ook leerrijk! Maar dat was dan toch even buiten de weergoden gerekend, want die vonden plots dat we dringend toe waren aan een portie nattigheid. Van het ene op het andere moment openden zich de hemelsluizen en (bijna) iedereen werd verrast door een korte, maar o zo krachtige plensbui. Zij die vanmorgen zich 'vergaten' te douchen, werden op hun wenken bediend en konden ongevraagd hun vergetelheid rechtzetten. Gelukkig slaagden de meeste leerlingen erin om tijdig droge oorden op te zoeken en op die manier kon erger voorkomen worden ...
En dan was er het middagmaal! Wonderbaarlijk vlot werden onze 300 jongeren gelaafd en gespijsd en 't is echt ... ook vandaag hebben we over de kwaliteit van het eten weinig of geen klachten gekregen. Na een kommetje pompoensoep kregen we een portie heerlijk gewokte groentjes voorgeschoteld samen met lekker knapperig kipfiletje, al dan niet overgoten met een currysausje. De gebakken aardappeltjes of de rijst tenslotte zorgden voor de nodige aanvoer van koolhydraten. En voor de liefhebbers een lepel pijnboompitten als kers op de taart. Een lekker stuk fruit als dessert kon er voor sommigen al niet meer bij. Je ziet het ... de pret kon dus duidelijk niet op ... of toch misschien ... want intussen was het weer er niet direct beter op geworden en moesten we voor de namiddag noodgedwongen overschakelen op het binnenprogramma. Van de regen in de drop? Vergeet het maar!
Het was amper 7.30 u. toen de eerste autos op de rotonde aan de spooronderbrugging in Bilzen richting Kimpel draaiden om aldaar zoon - of dochterlief te droppen voor hun ontmoetingsdagen in de Hoge Rielen. Was het een indruk of was het realiteit, maar we konden ons niet van de indruk ontdoen dat het tijdelijke afscheid van pa- of ma-lief dit jaar net dat ietsiepietsie minder erg was dan we gewoon waren van de vorige jaargangen. Begrijpelijk wellicht want het thuisbedje zou dit jaar maar een nachtje onbeslapen blijven. Geen drie ontmoetingsdagen voor iedereen dit jaar immers, maar slechts anderhalve dag voor 2 afzonderlijke groepen. "La raison a ses raisons que la raison ne connaît point." zei Blaise Pascal bijna 400 jaar geleden al ... of iets in die aard toch ...
1, 2 of 3 dagen, eigenlijk doet het er allemaal niet toe, want al wilde het zonneke niet echt mee, de sfeer zat er toch al direct goed in. De mama's en papa's die nog hunkerden naar een laatste afscheidszoentje van zoon of dochter moesten snel zijn, want nog ruim voor de klok van achten, het officiële vertrekuur, zat het grootste deel van hun kroost al lang tussen vrienden en vriendinnen hoog en droog in de bussen van 'De Zigeuner'. Eens ook alle leerkrachten (en een ietwat té late leerling) gearriveerd waren kon de caravaan van 4 bussen zich onder leiding van veiligheidsverantwoordelijke Nicole Mercken in beweging zetten. En weg waren ze ... richting Kasterlee.
Ruim een uur later arriveerden alle bussen netjes na elkaar in de Antwerpse Kempen. En ja, zelfs de zon toonde zich even bereid om haar bescheiden bijdrage te leveren aan het welslagen van de ontmoetingsdagen.
Onder escorte werden de bussen netjes naar hun respectieve paviljoenen begeleid, waar de koffers konden uitgelaten worden. En dan was het tijd om de leef- en slaapruimte van de komende dagen te verkennen. We zullen het maar even niet hebben over het verschil tussen jongens en meisjes bij het opmaken van hun bedje of bij het (al dan niet) stapelen van hun kledij. Maar dat hoort er nu eenmaal allemaal bij ...
Om 10.30 u. was het dan verzamelen geblazen in de sporthal voor het gemeenschappelijke startmoment. Even aandachtig luisteren naar enkele welkomswoorden, de belangrijkste kampafspraken nog eens overlopen en dan op weg naar de eerste van de 3 activiteiten. Afhankelijk van de klasgroep waren dat: Highlandgames, biotoopstudie, en oriëntatieloop.
Voor de Highlandgames werden enkele heuse Schotten (die weliswaar enige trekken van gelijkenis vertoonden met sommige van onze leerkrachten en moni's) ingehuurd en die kregen de bende zeker aan het werk: kracht, snelheid en behendigheid, daar draaide het allemaal om. En er werd dan ook gelopen, gerold, gedragen, gegooid, gesprongen en weet ik veel wat nog meer dat het een lieve lust was ... En ja hoor, ook de eerste kleine ongelukjes waren meteen een feit: een schaafwondje hier, een kneuzinkje daar allemaal onschuldig natuurlijk, maar meteen hadden de monis (7de jaars Kantoor uit IKSO Hoeselt) hun eerste slachtoffertjes over de vloer.
En voor we het wisten was het al middag ... Benieuwd wat de pot schafte? Oordeel zelf: groentesoep, stoofselpotje van kalfsvlees met worteltjes en erwtjes, puree en als dessert een heerlijk potje yoghurt. En al weten we al jaren dat niemand zo lekker kan koken dan mama (of papa!?) toch kunnen we alleen maar beamen wat één van de koks ons achteraf terecht opmerkte: "Het is fijn om zien dat velen nog eens opnieuw aanschuiven voor een tweede portie."
De namiddagactiviteit was een kopie van voormiddag. In een doorschuifsysteem wisselden de groepen van activiteit en het moet gezegd, de weergoden waren ons gunstig gezind. Want, al was wisselvallig weer voorspeld, de buienradar leerde ons dat Kasterlee voor de hele woensdag middenin tussen 2 buienlinies gesitueerd was en dat we geen druppel regen zouden krijgen. En gelijk hadden ze, het bleef de ganse dag droog! En ook nu weer vloog de tijd om. Vlug een vieruurtje tussendoor en dan was het - we gaan met onze tijd mee - de hoogste tijd om een half uurtje - te 'chillen'. En dan op naar het klasmoment ... nu ja ... klasmoment!? Met zijn allen een uurtje gezellig bij elkaar in het paviljoen, elkaars kamer verkennen, douchke pakken, wat zitten keuvelen, (snode plannen smeden voor de komende nacht), en voor hen die in de loop van de voormiddag nog niet volledig ingehuisd waren nog even tijd om orde op zaken te stellen. Je kan je voorstellen wat een drukte dat dat was, maar ook dat liep van een leien dakje. Kan het ook anders als je voor een nachtje met je beste vriend(in)(n)en op dezelfde kamer mag slapen!? Wat wil een mens nog meer!? Een brokje eten misschien? Het woordje 'broodmaaltijd' oogde dan wel magertjes op de menukaart, maar als je de overvloed van soorten beleg zag, dan mag gezegd dat zelfs de moeilijkste eter hier aan zijn trekken kon komen. En ja hoor, de traditionele 'choco' doet het nog altijd erg goed!
Maagjes gevuld en dan opmaken voor enkele spannende uurtjes ... het avond-bosspel ... Donker, griezelig, spannend, huiveringwekkend, angstaanjagend ... maar vooral superplezant. 't Is te zeggen, dat hopen we toch, want op het moment dat deze tekst getikt wordt zijn ze met zijn allen onderweg naar hun oord van bestemming ...
Klik hieronder voor 2 fotoreeksen van de eerste dag:
Nog enkele dagen en jullie zoon of dochter vertrekt voor de
Ontmoetingsdagen anno 2012 naar de Hoge Rielen.
Via deze site willen we jullie graag op de hoogte houden van het reilen en
zeilen aldaar en zullen we dagelijks een verslag plaatsen van de belevenissen
van de voorbije dag, doorspekt met tal van foto's zodat jullie zich ervan kunnen
vergewissen dat jullie spruiten zich volop amuseren.
De
leerlingen worden reeds om 7u45 verwacht aan de Kimpel. Ze zijn
op de hoogte in welke bus ze dienen plaats te nemen en kunnen zich dan ook
onmiddellijk gepakt en gezakt bij de betrokken leerkracht aanlmelden. Om
8u vertrekken de bussen dan richting Lichtaart.
Wat er daar allemaal te beleven valt, zullen jullie zoals gezegd dagelijks op
deze plaats kunnen meevolgen.
Jullie mogen ons terug verwachten omstreeks 17 u. eveneens aan de Kimpel.
Wij hopen, neen we zijn er zeker van dat we met zijn
allen een leuke en boeiende driedaagse zullen beleven. En laat zeker niet na
eventueel een berichtje te plaatsen in ons gastenboek (zie rechterzijde van dit
scherm).
