|
De meest spectaculaire werken zijn gedaan. Nu is er nog veel werk waar ook veel arbeid in zal steken maar minder opvallend voor het oog zal zijn.
Ondertussen zijn we ook veel wijzer geworden over de geschiedenis van het huis, de bestemmingen van de ruimtes en de reden van het vochtprobleem
.
Waar ooit een koestal was (plaats voor 3 koeien op de foto zie je duidelijk nog waar er twee scheidingsmuren hebben gestaan) is er sinds jaar en dag een vochtprobleem. 
Injecteren, extra pleisterwerk, behangen met loodpapier
Talrijke pogingen werden reeds ondernomen maar zonder resultaat. Nadat we al het pleisterwerk hadden weggekapt meten wij vocht in het midden van de muur op over een breedte van min 50 cm naar omhoog. Onderaan niks door de injecties in het verleden. Hoe kan dit ? Uit een overwachte hoek komt het antwoord. We vinden op een site meer uitleg waaronder het volgende Men dient er nota van te nemen dat het aanbrengen van een barrière tegen opstijgend vocht niet altijd voldoende is om de gewenste opdroging te bereiken. Zeker niet wanneer de bakstenen veel hygroscopische zouten bevatten. Dit probleem komt vaak voor bij muren van stallen die vroeger in aanraking kwamen met meststoffen..
Door de mest kwamen er heel wat nitraten in de bakstenen en die blijven daar voor altijd. Deze nitraten trekken steeds alle vocht uit de ruimtes aan. Dus dit was de reden. Oplossing ? Twee ontvochters plaatsen in de kamer, nadien muren bewerken.
Onder deze stal was er ook de aalput. Die heeft Luc dit weekend dus blootgelegd natuurlijk nadat die eerst werd geledigd met de vriendelijke hulp van onze buurman. Wat bleek in deze aalput
Er waren drie toevoerbuizen maar geen enkele afvoer ! Dus Moeder Natuur heeft voor de rest gezorgd J 
Om deze werken te kunnen doen heeft Luc hem een Super Machine gekocht. Ik die dacht dat mijnen schieter als iets monsterachtigs had, kijk dan eens naar Luc zijn machine ! 
Ik geef het toe, ik kan dit toestel amper dragen, laat staan er mee werken. Hij blijft me verbazen, met zijn 167cm en amper 65 kg wat hij allemaal kan verzetten van arbeid
Tijdens het kloppen en boren - gelukkig is er nog één deur die we dicht kunnen doen - heb ik me toegelegd op het schuren van één van de balken in onze toekomstige slaapkamer. Schuren, inderdaad. Na het uittesten van 4 (chemische en minder chemische) producten blijkt dat schuren het beste resultaat geeft.
Beperkt in ruimte door het plafond, heb ik dus urenlang in een houding gestaan waarvan ik nog dagenlang de gevolgen voel.
Met een twintigtal balken voor de boeg, een gemiddelde van 4u per kant, en de daarmee gepaarde fysieke nadelen doet me twijfelen of ik dit zo verder wil doen. Ik overweeg nog één poging met schuurpapier met nog een grovere korrel.
Omdat er zich niets meer in huis bevindt willen we toch een toilet, een plek om even op adem te komen waar het ook warm zal zijn in de winter .... dus zal de mobilhome als eerste "verhuizen". Om de toegang mogelijk te maken ontdoen we een dode boom van zijn nog resterende takken. 
Zonder bladeren worden de takken hopelijk één van onze warmtebronnen in ons nieuwe huis. Lana helpt gretig mee want ze kijkt enorm uit naar de nieuwe woonst annex kamer !
30-08-2011 om 00:00
geschreven door Dontie 
|
.
