Het is twee maanden geleden dat Nienke Noa had gered met de traan en alles wat daar omheen was gebeurd. De club dacht nu echt klaar te zijn maar tijd om de club op te heffen hadden ze nog niet gehad. Stiekem wilden ze niet dat de club zou worden opgeheft dus welke afspraken ze ook maakten, geen werdt een succes. Er was veel verandert in het huis. Sofie, Danny en Marijke waren weggegaan. Tot grote vreugde van iedereen, behalve natuurlijk voor Mick. Fabian had zichzelf bekend gemaakt aan iedereen, wat eerst wel even schrikken was maar ze vonden het toch niet zo erg. Ze hadden te horen gekregen dat Patricia en Joyce in Amerika bleven wonen en dus niet meer terug zouden gaan naar het huis. Matthijs was weer in het huis komen wonen, dat vonden zijn vader en moeder een goed plan. Ze waren dus met z’n achten. Fabian, Matthijs en Mick sliepen met z’n drieeën op een kamer, Appie en Jeroen samen, Noa alleen op de zolder en Amber en Nienke natuurlijk bij elkaar. Trudie was ook teruggekomen, daar waren alle bewoners wel blij mee. Het was zondagmorgen, de laatste dag van de vakantie. De bewoners gingen die maandag naar het vijfde jaar toe, behalve Matthijs, die ging naar de vierde. Iedereen zat aan het ontbijt behalve Amber en Nienke. Trudie had lekkere broodjes gemaakt en bracht die telkens naar de tafel toe. Na drie keer nieuwe broodjes brengen vroeg ze: “waar zijn Amber en Nienke?” De bewoners haalden hun schouders op, waarschijnlijk lagen ze of nog in bed of stonden ze onder de douche. Noa stond op om ze te halen. Ze liep naar boven toe en klopte op de kamerdeur. Ze hoorde een hele zachte “ja” maar kon niet plaatsen wie het had gezegd. Ze opende de deur en zag Amber voor de spiegel staan. Ze vroeg: “weet jij waar Nienke is? We moeten namelijk eten.” Noa hoorde achter zich de badkamer opengaan en zag daar Nienke staan. Ze liepen met z’n drieeën naar beneden en gingen aan de ontbijttafel zitten waar een leuke sfeer hing. Na het eten kwam Victor binnen want hij wilde iets vertellen: “dit is de laatste dag van jullie vakantie en jullie mogen doen waar jullie zin in hebben maar vanaf morgen gaan jullie je concentreren op school. Dat betekent niet dat jullie niet meer van jullie vrije tijd mogen genieten maar als jullie school verwaarlozen dan zorg ik ervoor dat je geen vrije tijd meer hebt, is dat begrepen?” De bewoners knikten. Victor schraapte nog even zijn keel: Nienke kan jij straks even naar mijn kantoor komen, als je je eten op hebt?” Nienke knikte maar voelde toch een angst, ze wist niet waar het vandaan kwam.