Sinds mei zijn we (Céleste, Colette en Cyriel) gestart met de online verkoop van onze zelfgemaakte juwelen. Cyriel ontwierp de website waarin al onze producten te zien zijn. Je kan ons ook vinden op instagram.
Op 30 juni 2020, na een memorabele tijd van covid-19 pandemie waarbij we wekenlang afstandsonderwijs kregen, namen we afscheid van onze school (Sint Jozef college).
Wij steunen het project 'Mobicart Paramotion G-golf'.
Met dit project wil Mobicart vzw aan rolstoelgebruikers en personen die niet zelfstandig rechtop kunnen staan, de mogelijkheid geven om de golfsport te leren kennen en te beoefenen. Men wil de Mobicart buggy vloot uitbreiden met een viertal Paragolfer carts. Drie Vlaamse Golfclubs zijn al vragende partij.
Het samenzijn met zowel valide als mindervalide spelers bevordert de sociale integratie en draagt op positieve wijze bij aan de levenskwaliteit. Dit project is een officieel erkend goed doel.
Klik even op deze You Tube link en het wordt meteen duidelijk wat men met dit project ook in België mogelijk wil maken.
Het Mobicart Levo Junior Project wil een manuele junior starolstoel aanschaffen met verkleiningskussens, tweede en hogere voetplank, kleinere knieband en borstriem om hem ook geschikt te maken voor jonge kinderen.
De Mobicart Paramotion Golfsokken die wij nu ook dragen, komen van een Belgisch Bedrijf. Zij schenken 40% van de winst na verkoop aan het goede doel waarvoor die sokken specifiek ontworpen zij.Voorbeelden daarvan vind je op deze site .
Een paar Hero on socks sokken bestaat normaal uit twee totaal verschillende en ludiek ontworpen sokken die samen worden gedragen. Het is de bedoeling dat ze opvallen en vragen uitlokken.
Draag ook jij onze Mobicart Paramotion Golfsokken?
Van 18 maart tot 16 april konden we niet meer naar school als maatregel tegen coronabesmettingen. Eerst gaf de meester ons allerlei taken ter herhaling en later werd ook aan preteaching gedaan.
Eén van de opdrachten was het maken van een filmpje waarvan de volgende video het resultaat is.
Het was begin 2020... De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug. Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen. De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen En toen werd het maart...
Het was maart 2020... De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto's stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch... Iedereen wist wat er aan de hand was
Maar de lente wist het niet En de bloemen bleven bloeien En de zon scheen De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan En de zwaluwen kwamen terug En de lucht werd roze en blauw Het werd later donker en 's ochtends kwam het licht vroeg door de ramen
Het was maart 2020... De jongeren studeerden online, vanuit huis Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten Bijna alles was gesloten Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken Mensen moesten vanuit huis gaan werken Ondernemers kwamen in de problemen De meeste kinderen konden niet meer naar school Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld... Iedereen wist het
Maar de lente wist het niet en het ontsproot Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren Het was maart 2020
Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk In de supermarkt waren allerlei schappen leeg Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk... Er was isolatie, ziekte en paniek Toen werd de angst pas echt!!
En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit... En de weken duurden ineens veel langer... En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen... De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held... De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht...Iedereen wist wat er gebeurde
Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien De Magnolia stond in de knop De vogeltjes begonnen aan hun nestjes
En toen Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit Sommigen leerden een nieuwe taal Sommigen ontdekten kunst Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug Anderen stopten met onwetend onderhandelen Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken Iedereen wist ineens wat een 'vitaal beroep' was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen Mensen herstelden van hun stressvolle leven Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan Gepensioneerd zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen Om 20:00 uur s avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden
Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van samenhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen Dat wisten we allemaal
En de lente wist het niet, En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit En het werd steeds warmer En er waren veel meer vogels
En toen kwam de dag van bevrijding De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was En dat het virus had verloren! Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!! En toen ging iedereen de straat op... Met tranen in de ogen... Zonder maskers en handschoenen De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was En de wereld was mooier en liefdevoller geworden En de mensen waren humaner geworden En ze hadden weer waarden en normen De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan
En toen kwam de zomer... Omdat de lente het niet wist En hij was er nog steeds Ondanks alles Ondanks het virus Ondanks de angst Ondanks de dood
Omdat de lente het niet wist, leerde iedereen de kracht van het leven
Hoera, het heeft gesneeuwd! Voorlopig nog niet zo heel veel, maar meer dan genoeg om lekker te kunnen skiën. En een grote hoeveelheid zon krijgen we er gratis bovenop.
Dat het nog niet zo heel hard gesneeuwd heeft, hielp ons overigens bijzonder snel op onze bestemming gisteren. Onze chauffeurs laveerden onze autobussen vakkundig langsheen de Duitse autobahn tot in Oostenrijk. Waardoor we reeds om 18.45 op onze bestemming waren. Dankbaar voor onze tomatensoep en toch ook lichtjes uitgeput door de verre reis, trokken we ons terug op onze kamer met onze nieuwe roomies.
Vanmorgen waren we weer vroeg op het appèl, want er moesten skibotten en skilatten aangepast worden. Om alles vlot en geordend te laten verlopen, werden we hiervoor in verschillende groepen ingedeeld. Zo was er ook tijd voor een eerste les en het bijwerken van ons sneeuwschoolboek.
Voor alle grote en kleine honger kunnen we een beroep doen op een heus kookteam. Vanmiddag toverden ze lekkere patatjes, broccoli en cordon bleu uit hun hoge culinaire hoed.
Na de middag was het dan eindelijk tijd voor een langverwacht (of was het -gevreesd) moment: de eerste skilessen. Doordat er zoveel verse sneeuw gevallen is de voorbije dagen, liggen de pistes er voorlopig nog een beetje hobbelig bij. Maar we kunnen het formeel bevestigen: iedereen heeft zijn/haar vuurdoop overleefd.
De komende dagen kun je ons overigens nog vaak live aan het werk zien via de webcam. Tune zeker in op zaterdag tussen 10-12h of zondag tussen 14-16h voor onze beste ski-moves en meest legendarische tuimelpertes.
Later vanavond werd ook de post nog uitgedeeld, kregen we nog les over de geschiedenis van de ski, gingen we nog uitgebreid douchen en maakten we werk van onze eigen briefwisseling ter attentie van jullie.
We plannen tijdig updates te geven van waar we ongeveer zijn, net als de vermoedelijke aankomsttijd. Rekening houdende met een gemiddelde snelheid van 80km/u kan u alvast ook zelf wat een inschatting maken.
Met de golfers van onze familie naar Puyenbroeck geweest. Eindelijk eens op een mooi, uitgestrekt golfterrein onze kennis van het golfen uitgetest. We hebben net een hele week golfkamp achter de rug. Samen met mama, papa, Erik en Veerle een Scramble-wedstrijdje gehouden. Het was leuk om met de coach Anthonie in een golfbuggy op het terrein te rijden.
Maandag vertrekken we op plattelandsklassen. Zus heeft veel stress en omdat mama en papa ook op vakantie zijn logeren we bij oma en Gust. Zo hebben we nog eens de gelegenheid om naar het heuvelpark te wandelen.
We lopen nog eens over de boomstronk
We zitten nog eens op de boomstronk
Als je hier roept klinkt dat nog na
We wippen nog eens over de stronkjes
We klauteren nog eens in de boomstronk
De koningin van Katoren
De koning van Katoren
We doen enkele evenwichtsoefeningen
Hier kunnen de bijtjes schuilen
Er staan al scheutjes op de wilgentakken
Dit is het paard van de buurman van oma
Misschien mogen we het eens berijden
Deze soort kalkoen hebben we nog nooit gezien
Dat vinden we een mooi paard
Dit is ook een mooi paard
We komen veel paarden tegen tijdens onze wandeling
Mama, oma en wijzelf, samen met ons nichtje, gingen op 1 april in de Capitole in Gent naar Unidamu, een spetterende musical met een straffe cast, spectaculaire dansmoves en een leuk verhaal met daarin een mengeling van tophits. Een nokvolle zaal zat mee te brullen met de beste klassiekers van Ketnet en Studio 100!
Na een uitgebreide auditie werden uit 1.200 kandidaten 24 toptalenten uitgekozen om mee te spelen. Hoe deze uitverkorenen verder hun rol werden toebedeeld, hadden we weken na elkaar gevolgd op Ketnet. Wij waren vooral benieuwd hoe Junes, Max als één van de voornaamste acteurs en kleinzoon van een vriendin van oma, het ging redden tijdens de voorstelling.
Naast Ketnet-wrapster Sien Wynants was ook Herman Verbruggen, vooral bekend van Marcske in De Kampioenen, één van de hoofdrolspelers.
Het werd een mysterieus verhaal, vol fantasie waarin alle muziek uit de gewone wereld verdween naar Unidamu, een wonderlijke plek waar je geweest moest zijn om het te geloven. De kleine Max kwam terecht in die wereld nadat hij door pesters verstopt werd in een kast. Max slaagde er in om de pesters ook in Unidamu te krijgen en samen met hen, inmiddels vrienden geworden, lukte het hen de muziek ook naar de gewone wereld over te brengen.
Junes, de kleine Max, heeft het schitterend gedaan, hij wordt zeker een grote ster.
Wij hebben allen erg genoten van deze musical. Als je hier klikt kan je alles nog eens herbeleven.
Dit zijn de blaadjes van bijna al de soorten bomen en planten die we op onze wandeling in het Somergembos meebrachten. Klik je op de naam, vermeld onder de afbeelding, dan krijg je veel informatie over de bijhorende boom of plant.
Vandaag nog geen bezoek aan het heuvelpark. Volgende zaterdag dan maar, samen met mama en oma. We verzamelen bladeren en dan zoeken we op de computer welke bomen er bij horen. Dat heet dan bomen determineren. We vinden dat leuk en interessant. Zo kennen we ook het verschil tussen een zomereik en een wintereik. Zie volgend berichtje.
Zus heeft veel stress 
en omdat mama en papa ook op vakantie zijn 
logeren we bij oma en Gust. 
