Ja, ook wij hebben een hond, geen grote hond ( alhoewel hij dat wel denkt) maar een kleine dwergpincher, Jefke (schuilnaam) genaamd.

Jefke komt na onderzoek van het buitenland ( Oostblok), en heeft in zijn leventje al wel wat meegemaakt.

Toen ik hem kocht heb ik hem direct grondig laten onderzoeken, en moest al meteen medicatie nemen want de eerste

week was hij heel ziek. Hij was dan ook veel te jong van zijn moeder weggehaald en had verschillende ziektes onder

de gelederen.

Hij was zo klein, maar wel vinnig en een echte vechter....hij wou er geraken!

Na de eerste ziektes te hebben overwonnen, bleek ook dat hij van een 'overkweekt' ras kwam, hij had namelijk slechte knieën.

Knietjes waarvan de gewrichtjes uit elkaar kwamen..en dus moest hij geopereerd worden... 2x want de eerste keer 'pakte' de operatie niet.

Telkens moest dan het hele pootje een aantal weken in een soort gips zodat het kon genezen... nee leuk vond hij die periode niet.

Helemaal goed is het nog steeds niet, maar het gaat, hij kan goed lopen en blijkt er geen last van te hebben... dus een derde operatie vonden we een beetje teveel van het goede voor hem.

Jefke had 2 dikke vriendinnen, onze witgrijze poes en onze tijgerkat. Deze 2 katten hadden we eerst en toen Jefke erbij kwam aanzagen ze hem als een speeltje... maar na een paar weken werden ze vrienden... ze gingen zelfs samenwerken om muizen te vangen.

Maar de katten werden ook al een dagje ouder, en enkele jaren geleden vonden we onze oudste kat vergiftigd terug... wat hebben we gehuild! En vorig jaar werd onze tijgerkat magerder en magerder, ze at niet goed meer, sliep veel en klaagde heel de tijd. De dierenarts zei dat we diervriendelijk moesten zijn en haar een spuitje moesten laten geven, het beestje was al in de twintig jaar en helemaal 'op'.

Weer groot verdriet dus, en nu is er dan nog alleen onze hond.

Jefke is ondertussen ook al bijna 14 jaar oud en heeft al wat ouderdomskwaaltjes zoals artrose, slecht zicht, gehoor is minder en hij lijdt aan vallende ziekte waarvoor hij medicatie krijgt. Maar ondanks de medicatie( krijgt voor hem de hoogste dosis) krijgt hij de laatste weken regelmatig een aanval. Dan valt hij gewoon omver en laat hij alles 'lopen'. Ook is hij dan helemaal niet meer op deze wereld en reageert hij de eerste paar minuten niet op ons.

Ach het is een oude knar met de nodige probleempjes en zorgen... maar we zien hem zo super graag... hopelijk kunnen we hem nog een paar jaartjes een mooie rustige oude dag geven.