Hallo allemaal,

'So this is it', mijn eerste keer een blog plaatsen.... lekker spannend!

Het is vandaag de laatste dag van augustus, het is lekker warm en ik zit buiten aan de tuintafel mijn eerste tekst te schrijven.

Dit blog van mij gaat over het wereldje van een omi.... ik dus als persoon met mijn vele hobby's, dromen en werkpuntjes.

Geen negatieve - of zwaarmoedige teksten, gewoon mijn gedachtengang, mijn doen en laten, mijn zekerheden en mijn onzekere momenten, mijn blije en minder toffe momentjes. Want ook al sta ik midden in het leven met mijn 53 levensjaren... het soms toch moeilijk je plaats te vinden in deze drukke wereld... het wereldje van een omi.

Maar genoeg nu, een allereerste inleiding moet er zijn, maar nu kijk ik naar mijn pc en geef ik je mijn 'ik' :

Op dit eigenste moment dat ik dit aan het typen ben, krijg ik een berichtje van onze dochter Joke met de mededeling dat ze morgen niet naar de Efteling kan

omdat haar jongste dochter koorts heeft.

Ze (Laura 2 jaar) is maandag ziek thuisgekomen van de crèche, met 'valse kroep' waardoor ze hevig moet hoesten en ze precies geen adem kan krijgen. Ook heeft ze al de hele week wat koorts, maar na een doktersbezoekje hoopte ze toch op beterschap tegen het einde van de week. Ze hadden voor de kinderen een leuke uitstap naar de Efteling gepland... maar doordat ze nog niet helemaal oké is en de koorts terug is gekomen, gaat dat morgen niet door. En daar ben ik dus voor (met alle plezier), voor het luistert oor, de eventuele raad en zeker gewoon als iemand waaraan je je zorgjes en verdrietjes aan kan vertellen.

Na even naar elkaar wat berichtjes te hebben gestuurd, zit ik weer met volle aandacht aan de computer te tokkelen, terwijl op de achtergrond het geluid klinkt van de buurman zijn grasmachine... die wacht (niet echt natuurlijk maar zo lijkt het) altijd met het gras af te doen, tot er iemand lekker buiten wil genieten van de rust en stilte!

Ondertussen komt ook manlief naar buiten, om te vragen hoe het gaat en dat ik stilaan moet afronden. We gaan namelijk binnen een uurtje uit eten met mijn zus en broer (en hun partners). Dit doen we elke maand, waarbij elke keer iemand anders een locatie mag kiezen ( en dat voor de rest 'geheim' wordt gehouden tot het allerlaatste moment).

Dus ga ik me nu maar klaarmaken, gedoucht heb ik al gedaan maar ik heb volgens mijn man nog niet de juiste kledij aan, een topje met een losse broek vol bloemetjes, nee dat is toch echt te 'slodderachtig' hahahahaha!

Morgen vertel ik jullie over het etentje (met hopelijk een iets langere tekst, zonder onderbrekingen door iedereen ! ;-)