De leerlingen van 5 STWa van Virgo Sapiens Londerzeel wagen zich aan het schrijven van sprookjes. Lees hier hoe het hen vergaat.
18-11-2009
De Grote Boze Heks
De grote boze heks
Er was eens een jongetje, dat verdwaald was in een groot donker bos. Hij was verloren gelopen toen hij hout moest gaan sprokkelen. Stilaan viel de avond en het jongetje raakte in paniek want hij hoorde allerlei geluiden. Hij begon te lopen en viel in een donkere put. s Nachts werd hij wakker van de honger en uiteindelijk besloot hij op zoek te gaan naar eten. Op zijn zoektocht naar eten kwam hij een klein huisje tegen. Het jongetje klopte aan, maar niemand deed open. Wanhopig zocht hij een manier om binnen te geraken. Hij klom door een open raam. Eens hij binnen was, zette hij de zoektocht naar voedsel verder. Na een tijdje zoeken, vond hij een pakje koeken waar hij meteen van begon te smullen. Toen hij dat deed, werd hij betrapt. In de deuropening stond een enge, oude vrouw die hem meteen deed denken aan een heks. Ze werd woedend en vervloekte de jongen. Hij veranderde in een dikke vogel. Toen sprak de heks tot hem: Ha ha haa, dat komt ervan. Je zult pas terug gewoon worden als je een paar opdrachten doet. De heks zei dat de eerste opdracht kon gevonden worden in een oude boerderij aan de rivier, vlakbij het bos. Na een hele dag vliegen, kwam hij bij de boerderij aan. Hij trof er een oude man aan met een lange grijze baard. Hij zei tegen de jongen dat hij Gandalf heette en dat hij een veer nodig had van de pauw om zijn hoed af te werken. Maar de pauw was een stout beest en pikte iedereen. De jongen vond een oud brood en gooide het naar de pauw zijn kop. De pauw viel bewusteloos op de grond en toen trok de jongen een veer uit zijn lijf. Hij keerde terug naar Gandalf en gaf hem de pluim. Gandalf op zijn beurt gaf hem een papiertje met daarop de volgende opdracht. Op het papiertje stond dat hij naar de boomhut in het midden van het bos moest. Toen hij de boomhut bereikte, zag hij een das die kon praten. Het dasje keek droevig naar de grond. De jongen, die nog steeds een dikke vogel was, kwam hem troosten en vroeg wat er was. De das zei dat hij zijn familie verloren was en ze niet gemakkelijk terug kon vinden. De vogel ging af op de sterke geur van de das en vond zo al snel een spoor naar de rest van de familie. Even later hoorde hij geritsel in de struiken. Snel ging hij een kijkje nemen en de kleine das vond er zijn familie!! Ze waren dolgelukkig.
De opdracht van de dikke vogel was voltooid. Vol goede moed trok hij terug naar het huisje van de heks. De heks stond hem op te wachten en feliciteerde hem met zijn overwinning. Al snel werd hij weer een gewone jongen. Eind goed, al goed.
Door: Lisa De Neve - Kimmy Claessens - Saartje Vrijders & Sarah Taekels .
De verdwaalde kikker & de kangoeroe met het gebroken been.
Er was eens een verdwaalde kikker. Die opzoek was naar zijn mama. Op een dag was hij op pad in het Olderbunderbos. Toen hij opeens een kangoeroe met een gebroken been zag. De kikker verschoot en vroeg zich af hoe komt die hier terecht? Hij besloot zijn tocht verder te zetten maar algauw merkte hij dat de kangoeroe hem volgde. Hij werd nerveus en besloot een praatje te maken met de kangoeroe. De kikker vroeg: waarom volg jij mij, jij met maar 1 been? De kangoeroe zuchtte en zei: Ik zoek iemand dierbaar. De kikker antwoordde: oh, dat is toevallig, ik ook!Ik heb een vetstrak groen plan: laten we samen onze tocht verder zetten. De kangoeroe stemde in en zei: samen staan we sterk! Na een poosje slenteren ( de kangoeroe kon weer niet volgen) kreeg de kangoeroe een ingeving: hij moest een klein bruin pakje afleveren achter een struik. Na enkele minuten was hij nog steeds niet terug. De kikker besloot dan maar zijn toch alleen verder te zetten. Enkele bomen verder, kwam hij aan een gele rivier en plots stond de kangoeroe er weer. De kangoeroe keek verbaasd naar de oude man aan de rivier. De kikker ging naar de kangoeroe toe en vroeg: Hoe kom jij hier nu ineens weer? Ik heb wel een eeuwigheid op jou gewacht! De kangoeroe antwoordde: Wat maakt het uit, laten we naar de oude man gaan. De kikker zei tegen de man: Wij zouden graag de rivier oversteken. Er mag maar één iemand oversteken, zei de oude man. Oei zei de kikker, wat nu gedaan? De kikker rent naar de kangoeroe en zegt : daag! Toen de kikker over de rivier was, zat de kangoeroe er maar bedroeft bij. Helaas zet de kikker zijn tocht alleen verder. De volgende dag zag de kikker voor zich een wondermooi kasteel. Hij liep er langzaam maar zelfzeker naar toe. Toen hij aankwam, verscheen er plotseling een levensecht paard. De kikker schrok bijna uit zijn vel. Het paard was echter woest op de kikker en zei: Wat doe jij hier kleine kikker? Waar op de kikker antwoordde: Ik ben verdwaald en heb enorm veel dorst, kan jij mij helpen? Ja zei het paard, je hebt geluk, koning Groenward is weg. Kom gerust binnen, jij kleine kikker! Eenmaal hij binnen was verschoot hij van de rijkdom in het kasteel. Kom mee, zei het paard, ik geef iets lekker sappig. Het paard ging al huppelend naar de mooie grote keuken. Enkele minuten later kwam hij terug met een drankje. Het zag er vies en onsmakelijk uit. De kikker twijfelde of hij het drankje zou opdrinken. Maar hij had zon dorst dat hij geen keus had.
Twee dagen later werd hij wakker naast Doornroosje. De kikker schrok, Wat doe ik hier naast Doornroosje? En hoe kom ik hier? Doornroosje werd wakker: Waarom maak jij me wakker, kleine kikker? Doornroosje, je moet me helpen, ik ben op zoek naar mijn mama maar ik kan haar nergens vinden. Ik hoopte haar hier in het kasteel te kunnen vinden. Goed, kleine kikker zei Doornroosje. Ik zal je helpen je mama terug te vinden. Dank u, Doornroosje, zei de kikker. Maar we moeten oppassen voor het woeste paard, hij heeft mij daarstraks al gevangen genomen! Geen nood, zei Doornroosje. Het paard zal naar mij wel luisteren.Doornroosje riep op het paard: Ludwig, kom eens hier ! Het paard kwam meteen aangestormd en zei: U had geroepen Meesteres? Ja, zei Doornroosje. help onze vriend de kikker met het zoeken naar zijn mama. Jazeker meesteres, zei het paard eerbiedig. Zo begon een lange zoektocht doorheen het kasteel maar het werd al stilaan donker. Oh nee, zei de kikker, We gaan mijn mama nooit meer terugvinden !Maar toen kwam het paard op een idee waar zijn mama zou kunnen zijn.Kom mee! zei het paard, snel, spring op mijn rug, dan zijn we sneller! En dus sprong de kikker op de rug van het paard. Het paard vertrok in volle snelheid in de richting van het bos. Totdat ze bij een heel klein vijvertje kwamen waar het vol kikkers zat. Onze kleine kikker sprong snel van de rug van het paard en begon te roepen:mama !, mama ! En toen hoorde onze kikker iets terugroepen: kikky ! kikky ! Meteen liep onze kleine kikker naar zijn mama toe en knuffelde haar zo veel het kon. Ik heb je gemist mama, zei onze kleine kikker. Ik jou ook , zei mama kikker, ik jou ook.
En terwijl ze dat zei, zag onze kikker daar een kangoeroe zitten die maar droevig keek en hij besloot er mee te gaan praten. Excuseer, bent u uw baby kangoeroe kwijt?, vroeg onze kikker. Ja, dat klopt, zei de mama kangoeroe. Heb jij hem soms gezien?. De kikker zei: jazeker, hij zit aan de andere kant van de gele rivier ! Toen de mama kangoeroe dat hoorde, spurtte ze direct in de richting van de gele rivier. Die zullen elkaar wel terugvinden, zei de mama kikker. Ja, zei onze kleine kikker, dat denk ik ook.En toen besloten onze kleine kikker en mama kikker om bij de andere kikkers bij het vijvertje te blijven wonen. En ze leefden nog lang en gelukkig.
Lore Boon Carolien De Backer Ruben Robberechts Steven Verbruggen
Enkele eeuwen geleden leefde er een klein jongentje, Tukje, in een dorpje heel ver hier vandaan. Hij had geen vrienden en ging niet naar school. Het enige dat hij liefhad was zijn kip. Elke dag stond hij op en ging hij kip wekken. Zijn ontbijt bestond uit twee eieren en wat graan voor Kip. Daarna maakte hij zich klaar voor een grote wandeling tot aan de rand van het bos. Wanneer Tukje op een dag wakker wordt, is Kip nergens te bespeuren. In paniek begint Tukje heel het huis te doorzoeken maar nergens is er een spoor van Kip te vinden. Tukje besluit dan maar om op zoektocht te gaan.
Als Tukje aan de rand van het bos staat stopt en twijfelt hij even. Er woonde namelijk een oude en gemene heks aan de andere kant van het bos. Maar hij moest en zou Kip vinden. Wanneer hij tijdens zijn zoektocht een kabouter tegenkomt, wordt hij tegengehouden. De kabouter vertelt hem dat hij het hulpje van de heks is en dat niemand het bos mag betreden. Tukje legt uit waarom hij in het bos wilt maar de kabouter weigert hem door te laten. Tukje begint heel hard te huilen en smeekt de kabouter dat hij alles zal doen wat er van hem gevraagd wordt. De kabouter denkt heel diep na en heeft plotseling een ideale opdracht voor Tukje. Hij vertelt dat de heks drie speciale ingrediënten zoekt die ze maar niet kan vinden waardoor haar toverdrank niet beëindigd kan worden. Tukje vraagt waar precies hij die ingrediënten kan vinden. De kabouter antwoordt dat hij best gaat zoeken aan het water. Tukje is zo gedreven om de ingrediënten te vinden waardoor hij vergeet te vragen wat hij juist moet vinden maar intussen was de kabouter al lang verdwenen. Na een week stappen door het bos hoort hij ergens water stromen. Hij denkt terug aan wat de kabouter tegen hem had gezegd. De ingrediënten zouden bij het water te vinden zijn. Tukje besloot dan maar om eens een kijkje te gaan nemen bij het stromend riviertje. Ergens in de verte zag hij iets blinken vanonder een natte riviersteen. Het kostte hem veel moeite om de steen op heffen, maar uiteindelijk slaagde hij er in om de steen te verplaatsen. Voor hem zag hij nu drie grote, mooie en gekleurde diamanten. De ene was geel, de andere was rood en de derde diamant had een blauwe kleur. Ze waren prachtig. Tukje gokte dat dit de belangrijke ingrediënten waren die hij moest vinden voor de heks. Hij besloot ze dus maar mee te nemen.
Wanneer hij weer aankwam op de plaats waar de kabouter hem had tegengehouden, toonde hij de drie diamanten. De kabouter sprong in het rond, hij had nooit gedacht dat de verborgen ingrediënten ooit gevonden zouden worden. Hij wees Tukje de kortste weg naar het huis van de heks. Toen Tukje voor de oude houten deur van het huis stond, klopte zijn hart heel snel. Uiteindelijk durfde hij drie keer op de deur te kloppen. De heks verscheen in de deuropening. Tukje vertelde dat de kabouter hem had gestuurd met de drie ingrediënten. De heks was Tukje heel dankbaar want nu kon ze eindelijk haar toverdrank afmaken. Tukje mocht vanaf nu het bos in en uit lopen wanneer hij maar wou. Na de grote zoektocht naar de ingrediënten besloot hij nog maar eens op zoek te gaan naar Kip, maar nog steeds zonder succes. Wanneer hij terug naar huis keerde zonder Kip had hij een leeg gevoel vanbinnen. Hij was eenzaam zonder Kip. De volgende ochtend klopte er iemand op zijn deur. Hij wist niet wie het zou kunnen zijn want hij had nog nooit iemand op bezoek gekregen. Wanneer hij de deur opende, zag hij een mooi en klein meisje staan. Enkele seconden later zag hij dat ze Kip onder haar arm droeg. Het meisje vertelde dat ze Kip in haar huisje iets verderop had gevonden. Tukje was dolgelukkig nu hij Kip weer bij zich had. Het meisje en Tukje werden goede vrienden en ze leefden nog lang en gelukkig, samen met Kip natuurlijk.
Er waren eens elf smurfjes in het mooie smurfenbos.
Elk smurfje was heel gelukkig. Het was een mooie herfstdag in het smurfenbos. De vogeltjes trippelden over de blaadjes die net van de bomen waren gevallen. Alle vogeltjes floten een vrolijk liedje. In het midden van het grote smurfenbos stond een hele grote boom. Daaronder stonden allemaal paddenstoelen, en in die paddenstoelen woonden allemaal smurfen. Elk huisje zag er anders uit. Ze hadden allemaal leuke kleurtjes. Je had een blauwe paddenstoel, een groene een gele en nog vele andere mooie kleurtjes. Maar één paddenstoel zag er helemaal anders uit. De paddenstoel was groter dan de andere. Hij was rood met witte stippen op. In deze paddenstoel woonde de smurfenprinses. Ze was heel mooi en lief, elke smurf was verliefd op haar. Ze had mooie blonde haren en blinkende blauwe oogjes. Elke dag had ze een heel mooi jurkje aan. De smurfjes durfden dan wel eens stiekem te piepen onder haar jurkje. Ze was heel blij met alle aandacht die ze kreeg van de smurfjes. Maar één smurfje zag ze nooit staan. Bleekscheetsmurf, hij zag er helemaal anders uit. Hij was niet blauw zoals de andere smurfjes, maar hij was helemaal wit. Het smurfje was altijd alleen en had geen vriendjes. Hij werd vaak gepest. s Nachts schilderde de Schildersmurf een rode stip op de neus van Bleekscheetsmurf. Soms deed Koksmurf wat bloem in Bleekscheetsmurf zijn haar. Al de smurfjes pestten hem. Al de smurfen besliste samen dat Bleekscheetsmurf allerlei opdrachten moest uitvoeren om bij de groep te horen.
De allereerste opdracht was een ei pikken uit het nest van een heel enge vogel. De opdracht was geslaagd en voor de tweede opdacht moest hij extra hard zijn best doen. Bleekscheetsmurf moest een klavertjevier gaan zoeken in het grote bos. Na uren zoeken had hij er eindelijk eentje gevonden. De derde en laatste opdracht van allemaal was de moeilijkste opdracht ooit.
Hij moest ervoor zorgen dat de smurfenprinses verliefd op hem werd. Weken lang deed hij super hard zijn best, hij plukte de allermooiste bloemen, hij zong een prachtig liedje voor haar. Ook maakte hij een ontbijt voor de prinses, maar zij zag hem nog altijd niet staan. Tot op een dag een hele grote en gevaarlijke spin de mooie prinses aanviel. Bleekscheetsmurf was zo dapper dat hij een stok nam en de spin begon te slagen.
Alle andere smurfjes waren heel erg bang maar Bleekscheetsmurf liet zich niet kennen. Hij sloeg en sloeg de spin wel honderd keer. De spin had zoveel pijn dat hij de prinses los liet en vluchtte terug het bos in.
De prinses was zo blij dat hij haar redde van de dood en gaf hem een dikke zoen. De volgende dag trouwde ze en kregen ze vele mooie blauwe babysmurfjes met witte stippen.
Zo zie je maar dat ook lelijke, witte smurfjes heel gelukkig kunnen worden!
Silke Boon, Julie Ellange, Lynn Wauters en Sara Vanderminnen
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!