Ze zijn goed gelukt....de houtduifjes dit jaar.....
Maar zijn ze dat niet elk jaar....vraag ik mij dan af....
Er werden alleszins en masse: nestjes gebouwd en eitjes gelegd....
Er werd gekoerd en gepaard, dat het een lieve lust was....
Heel soms kregen ze ruzie met de buren: een familie Ekster....
Ook goed geslaagd dit jaar, die eksters....
Daar heb ik het persoonlijk niet zo voor....
En al helemaal niet, sinds ik met mijn eigen ogen heb zien, hoe zij het gezin houtduifjes belaagden...
Een kabaal van jewelste....
Ma en pa duif moesten zowaar een euh
.tandje bijsteken....of de helft van hun grut had de aanval niet overleefd...
Gelukkig verscheen ik ten tonele....
Door het lawaai van de garagepoort ,gestoord in hun aanval, koos de familie ekster, luid krijsend het hazenpad....
Ik zag nog net hoe pa duif, mankend en slepend met zijn vleugel , de aandacht van het geboefte poogde te trekken...
In gedachten was ik al op weg naar het V.O.C. met de duif, als oorlogsslachtoffer, veilig verstopt in een doos....
Tot ik zag dat pa en ma alras het luchtruim kozen om opnieuw te zorgen voor ei en jong.....
Oef......Gelukkig, deze keer geen slachtoffers....
Heel af en toe loopt het toch wel eens mis....
Wij hebben een vijver, jawel....
De gedroomde plaats voor een plonsbadje of een slok tegen de dorst.....
Ware het niet dat wij een kater hebben.....
En die draait er zijn poot niet voor om , om op gezette tijden een jong duifje te verschalken.....
Nadien trekt hij zich met zijn buit terug en smult van zijn maaltje, tot er nog enkel wat veertje over blijven....
De dag nadien heeft hij geen droogvoer nodig.....burbs
..
Om al dit onheil te voorkomen, plaatsten wij , op het dak van ons tuinhuis: een schaal gevuld met water....
Het is een plezier om de duifjes nu ongestoord te zien genieten.....
Van hun dagelijks bad.....
Van een slokje voor de dorst....
En Bas de kater????? Die zit erbij en kijkt er naar....
Het kan niet elke dag kermis zijn, nietwaar....
|