Ik ben Marie Baerten
Ik ben een vrouw en woon in Tienen (België) en mijn beroep is Scheidingsbemiddelaar en Relatiecounselor.
Ik ben geboren op 16/01/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: /.
Voor meer informatie:ga naar www.hetpraathuis.be en klik door naar 'over Marie'.
contact@hetpraathuis.be
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Het Praathuis praat!
Over liefde, samenblijven en scheiden.
09-07-2014
Kan je je partner (doen) veranderen?
Case: 'Mijn man is
nooit een grote prater geweest maar de laatste jaren lijkt 't alsof hij hoe
langer hoe minder tegen me zegt en als hij al iets zegt is 't kritiek of
gebrom. Iedereen zegt dat ik me daarbij moet neerleggen en dat je een man van
boven de 50 toch niet meer kan veranderen. Ik zie me echter de komende 20 jaar
niet op deze manier verder leven. Help?'
Laat ik beginnen met het slechte nieuws. Het klopt
inderdaad dat jij je man niet kan veranderen. Verandering is iets dat uit
onszelf moet komen: enkel je man kan zichzelf veranderen. Het gebeurt niet
zelden dat mensen trouwen met de gedachte: ik zal hem/haar wel kunnen
veranderen om dan jaren later gedesillusioneerd te moeten vaststellen dat ze
nog steeds met dezelfde man of vrouw opgescheept zitten. Je kan 1000 keren
tegen je partner zeggen ik wil dat je meer helpt in het huishouden, dat moet
veranderen, als hij daar zelf de nood of het nut niet van inziet, is de kans
zeer klein dat daar effectief verandering in zal komen.
Dan nu het goede nieuws: deze situatie kan veranderen
als hij dat zelf ook wilt. Praten kan je leren. Alle gedrag is aangeleerd en
dus kan gedrag ook bijgestuurd of opnieuw geleerd worden. Relatiecounseling kan
helpen om de communicatie tussen jullie beiden te verbeteren (gesteld
natuurlijk dat zowel jij als je man hiertoe bereid zijn). Binnen
relatiecounseling wordt gepeild naar de behoeftes van beide partners: Waar heb
ik nood aan? Waar heb jij nood aan?. Er wordt gezocht naar de onderliggende
redenen van bepaald gedrag: Hoe komt het dat iets moeilijk voor mij of voor
jou is?. Het helpt om bepaalde (gedrags-)patronen aan de oppervlakte te
brengen, te exploreren en tenslotte bij te sturen. Relatiecounseling kan jullie
dus helpen om te zaken vanop een afstand te gaan bekijken en bespreekbaar te
maken, om zo hopelijk weer tot een duurzame verstandhouding te komen.
Case: Ik ben 12 jaar
gelukkig getrouwd. Toch heb ik sinds kort verliefde gevoelens voor een andere
man en ben daardoor compleet in de war. Betekent dit dat ik iets mis binnen
mijn huwelijk?
Ik ben van mening dat verliefdheid iets is dat
iedereen, op eender welk moment kan overkomen. Verliefdheid is niet rationeel,
niet iets waar je voor kiest: plots is het er en je weet niet altijd waarom.
Het hoeft m.i. daarom niet per sé te betekenen dat er iets fundamenteels mis
loopt binnen je huwelijk. Daarentegen denk ik wel dat we gemakkelijker
verliefd worden op iemand anders als onze relatie die we op dat moment hebben
niet meer zo vlot loopt of als we een periode van grote veranderingen meemaken waarbinnen
we ons niet voldoende gesteund voelen door de eigen partner.
Verliefdheid is geen keuze. Wat je met die
verliefdheid doet is dat daarentegen wél. Mira Kirshenbaum (relatietherapeute
en auteur van het boek Scheiden of blijven) is van mening dat we enkel een
affaire beginnen als er aan een heel belangrijke behoefte in ons leven niet
voldaan wordt, ook als alle andere behoeften wel worden vervuld. Ik treed haar
daarin bij. Je kan dus voor jezelf nagaan wat het is dat jou aantrekt in die
andere persoon. Vervult hij een behoefte die je op dit moment niet ( of niet
voldoende) binnen je huwelijk vervuld ziet? En zo ja: hoe belangrijk is die
behoefte voor jou? Misschien zijn er andere behoeftes die zwaarder doorwegen en
die je wél vervuld ziet binnen je huwelijk.
Samengevat: ik denk dus niet verliefdheid sowieso betekent
dat je iets mist binnen je huidige relatie. Voel je echter de neiging om iets
met die verliefdheid te doen (een affaire te beginnen) dan is het denk ik
nuttig bij jezelf na te gaan hoe dit komt: aan welke behoefte wordt er door je
man niet voldaan en wordt door die andere wel vervuld? Het is dan een kwestie
om een afweging te maken, wat weegt zwaarder door: het gemis van die ene
behoefte of het genot van de andere behoeftes die wél vervuld worden binnen je
huwelijk?
Hoe de reactie van de kinderen op de scheidngsmelding opvangen?
Ik kreeg deze vraag in mijn praktijk: 'Mijn man en ik
gaan scheiden. We hebben 2 tieners (15j en 16j) en hebben schrik dat ze gaan
rebelleren tegen deze beslissing. Wat kunnen we doen?
'
Kinderen zullen denk ik sneller rebelleren tegen een
beslissing wanneer ze het gevoel krijgen dat deze achter hun rug of boven
hun hoofden heen genomen wordt. Jullie hebben beslist te scheiden. Dat is een
beslissing waar zij zelf natuurlijk geen medebeslissingsrecht aan hebben. Maar
over de modaliteiten van de scheiding (bv de verblijfsregeling) kunnen jullie
wel met hen praten. Betrek hen waar mogelijk in de regelingen die jullie
onderling opstellen, al dan niet onder begeleiding van een bemiddelaar. Het is
voor kinderen belangrijk om gehoord te worden en hun eigen mening te mogen
verwoorden. Maak wel duidelijk dat jullie de eindverantwoordelijkheid houden.
Het is niet eerlijk om de beslissing (bv willen jullie bij mama of papa wonen?)
volledig in handen van de kinderen te leggen.
Probeer je ook in het gevoelsleven van je kinderen te
verplaatsen en geef erkenning aan hun gevoelens van verdriet, onmacht,
onbegrip, kwaadheid, verwarring.. . Je eigen gevoelens en noden zijn op dat
moment ondergeschikt aan die van je kinderen. Zij hebben er geen boodschap aan
te horen hoe moeilijk en ellendig het ook wel niet allemaal voor jullie is.
Begrijp dat voor hen de wereld even stopt met draaien en ze hun eigen wereld
zien instorten en probeer dit niet te vergoeilijken door dingen te zeggen zoals
het was voor niemand meer leefbaar en vanaf nu zal het allemaal beter gaan.
Hoe vertel je aan de kinderen dat mama en papa gaan scheiden?
Je kinderen vertellen dat mama en papa gaan scheiden is
nooit gemakkelijk. Het is een gesprek dat je voor de eerste keer in je leven
gaat voeren en dat je dus nog nooit hebt kunnen oefenen. Het is daarom
belangrijk zon gesprek degelijk voor te bereiden, zowel gezamenlijk als apart:
-gezamenlijk:
je kinderen hebben recht op een duidelijke en coherente boodschap. Bespreek met
je partner: wat zeg je en wat zeg je niet? Kinderen hebben recht op informatie
maar moeten daarom niet per sé alle details weten. Bespreek dit op voorhand met
elkaar zodat jullie allebei dezelfde boodschap overbrengen. Beslis ook waar en
wanneer jullie de scheidingsmelding overbrengen. Ikzelf ben van mening dat dit
best gebeurt in een voor de kinderen vertrouwde omgeving en dus niet
bijvoorbeeld op vakantie. Op die manier kunnen ze onmiddellijk terugvallen op
hun vertrouwde steunnetwerk (grootouders, vriendjes).
-apart: bereid
je daarnaast ook individueel voor. Scheiden brengt veel emoties met zich mee.
Neem de tijd, en gun elkaar de tijd, om zelf reeds je emoties een plaats te kunnen geven. Dit wil niet zeggen dat je je emoties niet mag laten zien
tijdens het gesprek met je kinderen. Een kind mag zien dat mama en papa het
moeilijk hebben. Maar er is een verschil tussen emotioneel zijn en zelf compleet
de pedalen verliezen. Bereid jezelf dus voor zodat je tijdens het gesprek
jezelf en je emoties kan beheersen.
Zeg expliciet tegen je kinderen dat zij zelf geen
schuld hebben aan de scheiding en geen enkele verantwoordelijkheid hierin
dragen. Profileer jullie ook als ouderteam: verzeker hen ervan dat ze nog
steeds bij jullie allebei terecht kunnen met eender welke vraag of eender welk
probleem.
(Voor meer informatie hierover verwijs ik graag naar
het boek een week mama, een week papa van Monique Van Eyken en Claire
Wiewauters).
Kiezen voor (scheidings-)bemiddeling (en niet voor een gerechtelijke procedure) heeft een aantal voordelen:
1. Als
je naar de rechtbank stapt laat je een derde (de rechter) beslissen over wie
(on-)gelijk heeft. Er wordt dan van bovenaf een oplossing aan jullie beiden
opgelegd. Jullie gaan in de rechtbank als het ware vechten voor jullie
gelijk, wat kan resulteren in een onherstelbare breuk. Bemiddeling daarentegen
tracht bestaande verbindingen tussen mensen te behouden en duurzame bruggen te
bouwen voor de toekomst.
2. Bemiddeling
neemt het geschil niet uit handen van de partijen maar helpt mensen om zelf tot
oplossingen te komen. Een oplossing waar je zelf mee over nagedacht en
onderhandeld hebt zal doorgaans tot een grotere tevredenheid leiden, ook op
langere termijn.
3. Iedere
mens is anders en elk geschil zit anders in elkaar. Bemiddeling biedt maatwerk,
met oog voor onderlinge relaties, emoties, noden en behoeften. Ook kinderen
kunnen bij de bemiddeling betrokken worden en zo een stem krijgen. Er wordt dan
niet over hun hoofden gepraat en beslist maar ruimte gecreëerd om ook hen te
horen.
4. Bemiddeling
is een goedkoper en sneller alternatief voor lange en slepende procedures.
Bemiddeling is een manier om geschillen waar je zelf
niet uit geraakt op te lossen onder begeleiding van een neutrale persoon, de bemiddelaar.
De bedoeling van bemiddeling is om tot een overeenkomst te komen waar iedereen
zich in kan vinden, waar iedereen kan achter staan. Bij bemiddeling zijn er
geen winnaars of verliezers en is het irrelevant wie gelijk of ongelijk
heeft.
Als
je als koppel uit elkaar wenst te gaan en je liever geen advocaat inschakelt en
een gerechtelijke procedure wilt vermijden, kan scheidingsbemiddeling een
alternatief bieden. Je kiest er dan voor om met elkaar in dialoog te gaan om zo
een regeling uit te werken (mbt het huis, de goederen en de eventuele kinderen)
waarbij de belangen van alle betrokkenen gerespecteerd en in acht genomen
worden.
Hoe verloopt een bemiddelingsproces?
Een
bemiddelingsproces verloopt in verschillende fases. Allereerst geeft de bemiddelaar
informatie (wat is bemiddeling, wat mogen jullie van een bemiddelaar
verwachten) en vergaart hij op zijn beurt ook een stuk informatie (wat houdt
het geschil in, wat zijn de verschillende standpunten,..). Vervolgens gaat de
bemiddelaar op zoek naar de noden en belangen van alle betrokkenen en helpt om
die zichtbaar te maken. Tijdens de derde fase van het proces gaat de
bemiddelaar samen met de partijen brainstormen over alle mogelijke
oplossingen, om uiteindelijk te komen tot de oplossing die de noden en belangen
van iedereen het beste reflecteert. Tenslotte wordt het akkoord neergeschreven
en ondertekend.
Wat kan je verwachten van de bemiddelaar?
-vertrouwelijkheid: alles wat binnen de
bemiddeling gezegd en uitgewisseld wordt is strikt vertrouwelijk.
-onpartijdigheid: de bemiddelaar is
meerzijdig partijdig, wat inhoudt dat hij de belangen van alle betrokkenen
behartigt.
-communicatie: de bemiddelaar bemoedigt
het samenwerken en faciliteert de dialoog.
-erkenning: een erkend bemiddelaar moet
voldoen aan een aantal strikte voorwaarden die de kwaliteit van de bemiddeling
waarborgen.
Na een vakantieperiode merken bemiddelaars, therapeuten en counselors vaak een toename van koppels die hulp zoeken met relationele problemen. Lijkt dit niet vreemd? Is een vakantie niet bedoeld om te ontspannen, van elkaar te genieten en opnieuw dichter tot elkaar te komen? Dit is een ideaalbeeld dat wij allemaal in ons hoofd hebben maar in werkelijkheid brengt een vakantie vaak veel stress met zich mee en kan het koppels tot het uiterste drijven.
Droombeeld onder bedreiging
We werken een heel jaar hard en kijken dan ook reikhalzend uit naar die welverdiende vakantie. Onze verwachtingen zijn hooggespannen: we willen een perfecte vakantie, in een perfect hotel, met een perfecte partner onder een perfect stralende zon. Het is de beloning na een jaar geploeter en iedere bedreiging van die beloning maakt ons gefrustreerd en geagiteerd. Het ideaalbeeld dat we in ons hoofd hebben over onze vakantie kan op veel manieren bedreigd worden: files of pech op weg naar onze droombestemming, een verouderd hotel, onvriendelijk personeel, regen, ... . En op wie werken we die frustraties dan uit? Juist ja, onze partner.
Vakantie als relatietest
Samen op vakantie gaan trekt je uit de dagelijkse routine die je thuis als koppel hebt. Opeens ben je 24uur op 24 uur, 7 op 7, op elkaar aangewezen. Geen werk, huishouden of hobby's om je af te leiden van elkaar: je bent op mekaar aangewezen en er is geen ontsnappen aan.
Dit kan je als koppel dichter bij mekaar brengen: je hebt weer meer tijd voor elkaar, leert mekaar op een andere manier en in een andere omgeving kennen, jullie doen leuke dingen samen, hebben tijd om rustig te eten, te praten en te genieten. Je voelt je weer verbonden met elkaar en misschien steken zelfs de vlinders van in het begin van jullie relatie weer de kop op.
Het tegendeel kan echter ook waar zijn: een vakantie kan een enorme druk op jullie leggen en de kleine kantjes die jullie hebben genadeloos blootleggen. Je bent afhankelijk van elkaar en als je partner zich dan niet gedraagt zoals je gewenst of gehoopt had, kan dit voor frustraties en ruzies zorgen.
De vakantie als pleister op de relatiewonde?
Koppels die problemen ervaren in hun relatie (dagelijkse sleur, het loopt allemaal niet meer zo lekker, je bent uitgekeken op mekaar, jullie praten niet meer echt samen,...) koesteren soms de hoop dat de vakantie de 'redder' zal zijn en de plooien zal glad strijken.
Een vakantie kan helpen om de problemen die jullie hebben vanop een (letterlijke) afstand te bekijken en te bespreken. Jullie hebben de tijd om de relatie te evalueren: hoe komt het dat de dingen thuis niet meer lekker lopen? wat kunnen we daar samen aan gaan doen? De absolute voorwaarde hier is: communicatie. Een vakantie zal nooit vanzelf jullie problemen oplossen. Ja, het kan zijn dat die week vakantie fantastisch is en jullie relatie een boost geeft maar mensen zijn gewoontedieren. Eenmaal terug thuis vervallen we gemakkelijk in onze oude gewoontes en routines. Als je dan als koppel niet gepraat hebt over jullie relatie en wat er beter kan, dan zal het positieve effect van de vakantie snel weggeëbd zijn. Een vakantie is geen wondermiddel: jullie moeten het werk doen. Een vakantieperiode kan de ruimte en tijd bieden om dit te doen maar het initiatief zal nog steeds van jullie moeten komen.
Een vakantie kan daarentegen ook de problemen die jullie hebben verder op de spits drijven. Zoals ik hierboven reeds schreef: je bent op vakantie vaak continu bij elkaar, waardoor elkaars kleine kantjes nog harder kunnen opvallen en je meer kans hebt je te ergeren aan de andere. Je hebt even geen job of huishouden meer om je aandacht op te richten of je af te leiden van je partner. Het plots intense samenleven kan een enorme uitdaging zijn en zal voor sommigen een te zware opgave blijken te zijn. Dit kan resulteren in gevoelens van desillusie en teleurstelling: 'zelfs de vakantie heeft niet geholpen, wat kunnen we dan nog doen?'. Je bent teleurgesteld in jezelf, in je partner, in de vakantie, in alles. Dit is een zware domper om van te herstellen en het is dan ook niet verwonderlijk dat veel koppels net na een vakantieperiode professionele hulp gaan zoeken bij relatieproblemen. Tip: wacht ook niet tot op het strand om (al dan niet latente) relatieproblemen te bespreken. Praat op voorhand al met mekaar. Zo vermijd je ook om opgekropte stress, teleurstellingen en frustraties van een heel jaar in je koffer mee te zeulen.
Hoe de vakantie overleven? Tips:
1.Verwacht niet teveel van de vakantie en wees realistisch.
Waarschijnlijk zal de vakantie niet perfect verlopen, stel je hier op voorhand al op in. Op die manier zal je teleurstellingen ter plaatse gemakkelijker kunnen verwerken. Beschouw de vakantie ook niet als 'wondermiddel' of 'laatste redmiddel' als jullie problemen ervaren binnen jullie relatie. Grijp de vakantie daarentegen aan als een kans om samen te praten en jullie relatie te evalueren: wat kunnen jullie zelf doen om het terug beter te maken?
2. Neem de tijd om je vakantie voor te bereiden
Veel mensen werken tot het allerlaatste moment en vertrekken dan halsoverkop op verlof. Dit zorgt op voorhand al voor een pak stress: koffers moeten op het laatste moment ingepakt worden, je moet nog snel een berg kleren wassen en strijken, nog rap naar de bank, ... . Je lontje wordt op die manier al erg kort en je incasseringsvermogen voor teleurstellingen onderweg en op reis is al sterk afgenomen. Doodmoe en gestresseerd op vakantie vertrekken is te vermijden door een paar dagen extra verlof in te plannen vooraleer je op het vliegtuig springt of die lange autorit aanvangt.
3. Vakantie is vakantie
Laat je werk thuis. Veel mensen nemen nog werk mee op vakantie (bv administratie bijwerken) of vinden het moeilijk om afstand te nemen van hun job (e-mails checken, antwoorden op berichten van collega's etc). Dit is nefast op vele vlakken: je kan niet echt ontspannen, het ergert je partner, het is een stoorfactor in jullie qualitytime,... . Wat kan je doen? Laat je smartphone, laptop of Ipad gewoon thuis!
Kortom: plan je vakantie zorgvuldig, stel je verwachtingen bij en laat je werk thuis!
Welkom op mijn blog. Ik ben Marie Baerten, erkend scheidingsbemiddelaar en relatiecounselor in Tienen. Ik werk als zelfstandige en heb mijn kantoor thuis, genaamd 'Het Praathuis'. Bedoeling van deze blog is om hier mijn gedachten en bedenkingen te delen rond topics met betrekking tot liefde, samenblijven en scheiden. Ik put hiervoor uit het dagelijks leven (ontmoetingen met mensen, de verhalen die ik hoor), de actualiteit en mijn ervaringen binnen het Praathuis. Ik hoop dat dit een interactieve blog wordt waarbij vooral ook jullie input belangrijk is. Zit je dus zelf met een vraag of een probleem? Laat het me weten, ik post jouw bericht (anoniem) samen met mijn advies/bedenkingen/opmerkingen op deze pagina zodat niet alleen jijzelf maar hopelijk ook andere bezoekers van deze blog geholpen worden.
Ik wens jullie allemaal veel lees- en (vooral) praatplezier!
