Om het nieuwe schoolgebouw voor het eerste leerjaar een plaats te geven moesten er heel wat (oudere) bomen verwijderd worden. Dat gebeurt door een professionele firma. De omgezaagde bomen worden door die firma (Van Cauwelaert) in stukken verdeeld en deze stukken worden door de groenploeg afgevoerd om later tot houtblokken te worden verwerkt. Met de opbrengst van dit brandhout kan ons materiaal worden hersteld en/of vernieuwd. Ludo die vroeger al met een vorktruck reed, bestuurde de graafmachine waar heel wat hout mee vervoerd kon worden. Terwijl reden Dirk en ikzelf een deel brandhout weg met de kruiwagen. Dré, Peter en Stan maken dankbaar gebruik van de verhakselaar om kleinere takken en bladeren te verwerken.
Van de parkklassen, die meer dan twintig jaar volop gebruikt werden (eerst voor ASO, daarna door de eerste leerjaren), blijft letterlijk niets meer over. Hier verrijst binnenkort een modern schoolgebouw, aangepast aan de eenentwintigste eeuw, waar de kinderen van het eerste leerjaar hun eerste schooljaar in de grote school zullen doorbrengen.
Daardoor verlegt het arbeidsterrein van de groenploeg zich voorlopig naar de rand van de vijver. Daar gaan wij enkele dode bomen verwijderen met als gevolg dat wij ook een hele hoop takken en stukken boomstam moeten verwerken.
Dirk, onze favoriete kettingzager, neemt een boom aan de rand van de vijver als target terwijl wij met zijn vieren aan het touw trekken om de boom op de oever te krijgen. Dat lukt wonderwel! Daarna is het een koud kunstje om die boom van zijn takken te ontdoen en in mooie blokken te zagen. Die worden dan weer gestapeld onder één van de weinig resterende paardekastanjes die zich vlak bij het kasteel bevinden. Dit hout wordt later gekliefd tot brandhout, klaar voor de verkoop... De dunnere takken verdwijnen in de verhakselaar en kunnen als bodembedekker dienen.
Vandaag kunnen de mensen van de groenploeg nog eens in het park werken. Dat betekent: hout opruimen en verzagen.
Het scoutslokaal dat zich het dichtst bij de vijver bevindt, werd alweer getroffen door een zware afgebroken tak. Op het dak van dit lokaal werd een zeil aangebracht om het doorlekken te voorkomen. De stukken tak worden met de tractor weggevoerd.
Daarna worden de dikkere delen in stukken gezaagd en eveneens naar een stapelplaats voor brandhout gebracht.
Tijdens de werkzaamheden wandelen acht bezoekers parmantig voorbij, de kleintjes netjes begeleid door mama en papa, samen met een witte gids.
Uiteindelijk belandt het meeste hout aan onze werkplaats, waar het later tot bruikbaar brandhout zal gekliefd worden.
Wel jammer dat je op sommige plaatsen in ons park nog een soort sluikstort terug kan vinden (zie laatste foto). Dat moet beter kunnen!
De omgeving van het kasteel wordt grondig gewijzigd. Vandaag werpen wij een blik op de voorzijde waar de oude tegeltjes, die rondom de gevel lagen, allemaal verwijderd werden. Op de plaats waar vroeger een trap naar de kelder leidde (ingang refter) is geen ingang meer, dat kan je op foto drie zien. De ruiten die de kelderramen beschermden, zijn intussen vervangen door roosters.
Zo zijn ook de tegels aan de voorzijde van de sporthal verwijderd. Hier zal dus een nieuwe vloer gelegd worden, net zoals op de trappen die leiden naar de ingang van de zaal.
Voor een laatste keer trekken wij met onze volledige groenploeg naar de parkklassen. Op de eerste foto zie je nog eens hoe dit er twintig jaar lang bij lag.
De volgende foto's tonen de huidige situatie: de parkklassen, het metaalafval van de fietsenrekken, alle metaal weg geruimd, de enorme berg oud ijzer die vlak bij de ingang werd opgestapeld en morgen zal opgehaald worden door een koper.
Nog een laatste blik op de ingang en de zijkant van de parkklassen om af te sluiten.
Als alles naar plan verloopt zullen wij volgende woensdag niets meer van dit tot op de draad versleten containergeheel terugvinden...
Gelukkig blijft er toch een groot deel van het park onaangeroerd.
Dat geeft enkele gasten (allochtone ganzen) de kans om een kroost te stichten op een vreedzame plaats. Deze mama en papa gans brachten zeven kleintjes op de wereld waarvan je er drie of vier op de foto kan terugvinden.
Niet veel verder vind ik de herinneringsboompjes terug die wij moesten verplaatsen met het oog op het bouwen van de nieuwe parkklassen voor het eerste leerjaar. Tot onze grote vreugde is die overplanting geslaagd, de beide boompjes hebben met succes de hele operatie doorstaan!
Vlak bij de sporthal krijgt de nieuwe parking stilaan vorm. Centraal zouden er vier eiken worden geplant wat het verlies aan bomen toch al een beetje compenseert.
Naast de sporthal is de grond vrij veel opgehoogd. Het is nu wel duidelijk dat ook hier het uitzicht volkomen zal gewijzigd worden.
Mogelijk wordt de piste nog onder handen genomen, een grote berg die zich aan de vroegere start van de spurtafstanden bevindt, zou daar kunnen op wijzen.
Groenendaal, dat zijn niet alleen gebouwen, het park, de leerlingen of de leerkrachten. Dat zijn bijvoorbeeld nog een heleboel andere mensen zoals het personeel dat de klassen proper houdt, de gangen, de toiletten, de refters enzovoort.
Eén van die mensen werd op 4 mei gevierd omdat zij deze job al 25 jaar met veel inzet en plezier uitvoert.
Proficiat Linda, met je zilveren jubileum!
Uiteraard werd dat gevierd en dit voor het eerst in het volledig vernieuwde kasteel. Je ziet Linda en haar beste vriendin Yvonne op een bank (in gezelschap van oud-leerkracht Annette Van den Driesche). Zij bevinden zich in de nieuwe omnivalente ruimte op de benedenvloer van het kasteel, daar waar zich vroeger de voetbalkelder bevond.
Een woordje en een bloemetje van Geert De Sitter, directeur van het ASO en daarna een toespraak van Hilde Van Thielen, directrice van de lagere school: op die manier bracht de directie hulde aan poetsvrouw en reftermadam Linda. En of het verdiend was!
Daarna was het de beurt aan de leerkrachten. Met het lied : 'Qué sera, Linda ?' werd een muzikale hulde gebracht aan de voorbije 25 jaren die Linda in onze school werkte. Een tweede lofzang, begeleid met veelzeggende beelden, sloot daar naadloos bij aan.
En dan, onverwacht, de apotheose. Yvonne (nog meer dan 25 jaren poetsvrouw in Groenendaal) en Jef (de werkman, zoals iedereen hem kent) brachten in een grappige sketch en op Linda's wijze een geslaagd jubileumnummer ten tonele.
De receptie achteraf gebeurde op de nieuwe speelplaats achter het kasteel, in open lucht en in volle zon.
Een geslaagde jubileumviering in een supernieuw kasteel!
De werken aan de nieuwe parking vorderen (niet echt snel, maar dat is een individuele mening...) zodat je stilaan een beeld krijgt van de toekomstige parkeerruimte aan de sporthal.
Alvorens aan de slag te gaan, maken wij nog een korte wandeling langs de achterzijde van het kasteel. Een blik op het raam van de kapel leert ons dat het mooie glasraam volledig hersteld is. Op het voetbalveld rijdt de grasmaaier, het verschil zie je op de volgende foto waar alle madeliefjes verdwenen zijn. Prachtig, die mooie grasvlakte!
Ook prachtig: het uitzicht op de vijver in volle lentekleuren.
Vandaag worden de laatste fietsenrekken gedemonteerd.
Op de eerste foto zie je nog de fietsenrekken zoals ze bijna twintig jaar aanwezig waren. Maar in het vooruitzicht van nieuwe klaslokalen voor het eerste leerjaar moet dat allemaal weg. Dit gaat gepaard met heel wat werk: enkele slijpschijven later is alles (op een half fietsrek na...) uit mekaar gehaald. Dit levert een berg ijzer op (gewicht geschat op meer dan 500 kilogram) dat gelukkig kan gerecupereerd worden. Nu dat halve fietsrek nog en dan is deze plaats volledig vrij om hier het nieuwe schoolgebouw voor de eerste leerjaren te bouwen.
Die werken zouden aanvangen op 15 mei. De plannen van dit klassencomplex zijn in ieder geval veelbelovend!
De werken aan de nieuwe parking lijken nog wel wat tijd in beslag te zullen nemen. Vandaag is de ganse vlakte min of meer gelijk gemaakt. Volgende week zien wij misschien meer.
Ook de achterzijde van de sporthal krijgt min of meer vorm. De vernieuwde toegang naar de achteringang blijft even hoog als vroeger maar de trappen die vroeger aanwezig waren, worden blijkbaar niet meer toegevoegd.
Intussen is de open ruimte achter het kasteel volop in gebruik. Drie tafels met zitbank zijn al geplaatst en doen blijkbaar dienst.
Wij begeven ons naar de parkklassen die binnenkort zullen verdwijnen. Hier bevinden zich nog een hele reeks fietsenrekken die moeten verwijderd worden. Eerst maken wij de golfplaten los. Een nog aanwezige fiets (in redelijk slechte staat) wordt voorlopig opzij gezet. Waar de vijzen niet meer kunnen losgedraaid worden, gebruiken wij de slijpschijf.
De losgemaakte golfplaten worden voorzichtig naast de fietsenrekken geplaatst.
Er staan ons trouwens nog heel wat rekken te wachten!
Alle golfplaten worden netjes gestapeld naast de parkklassen, tweeëndertig stuks in totaal.
Nu nog al die rekken uit mekaar vijzen of slijpen, dat is onze taak voor de komende weken. En het moet snel gaan want binnen twee weken moet alles hier weg zijn... Dan wordt begonnen aan de afbraak van de parkklassen. Daarom nemen wij nog snel een blik in dat versleten gebouwtje. Met enige nostalgie, tenslotte brachten hier heel wat kinderen een volledig schooljaar door. Eerst de leerlingen uit het tweede ASO, vlak na de samensmelting van Sint-Jan Berchmans en Stella Maris (in vorige eeuw). Later de kinderen van het eerste leerjaar die hier hun eerste stapjes in de grote school zetten. Ontelbare malen ging ik hier het klasje van juf Carine of van meester Luc afhalen voor hun turnlesje.
De volgende eerste leerjaren zullen in een veel comfortabelere klas aan hun schoolloopbaan kunnen beginnen!
Vandaag verhinderen de werken aan de nieuwe riolering ons om met de gebruikelijke machines ( grasmaaier, boomkliever, tractor) uit te rukken.
Stan en Hugo houden zich dan maar bezig met het keren van de composthoop (foto 1).
Gelukkig zijn daar nog Jef en Robert om ons een hint te geven. Wij (Dirk, Ludo en ikzelf) zullen eerst de oude fietsrekken verhuizen naar de Kluizeveldenspeelplaats.
Een zwaar karwei, maar gelukkig gaat het hier enkel om de lage exemplaren.
Als deze karwei achter de rug is, starten wij (nog steeds onder leiding van Jef) met het demonteren van één van de tafels van de speelplaats Kluizeveldenstraat. Vier van de zes tafels verhuizen naar de nieuwe ontmoetingsruimte achter het kasteel.
Wij beginnen met het uit mekaar halen en vervoeren van de eerste tafel. Een redelijk zwaar karwei..., maar uiteindelijk kunnen wij het eerste exemplaar op de juiste plaats neerleggen.
Vóór het naar huis gaan werpen wij nog een blik op de diepe geul die ons park doorkruist en waarin zich de nieuwe riolering bevindt (foto 5).
De werken in het park nemen hoe langer hoe meer plaats in. Daar waar de nieuwe parking zal komen, wordt nu volop gegraven om een (noodzakelijke) vernieuwing van de riolering richting sporthal en kasteel, te realiseren. Uiteraard neemt dat ook meer tijd in beslag, wij zien benieuwd uit naar het einde van die activiteiten.
Verderop in het park, aan de zijde van de wijk Bordink, ligt nog heel wat hout dat moet verwerkt worden tot brandhout. Met de kettingzaag van Peter en de boomkliever van Ludo kunnen wij een vijftiental volle kruiwagens houtblokken wegvoeren.
Intussen nadert het derde trimester en wordt alles in gereedheid gebracht om de leerlingen na de vakantie in het kasteel te onthalen.
De stad levert nadar die dienst zal doen als tijdelijke fietsenstalling, in afwachting van nieuwe fietsenrekken die in de toekomst zullen geplaatst worden.
Gelukkig trekt de natuur zich niets aan van al deze ingrepen en bloeit de bloesem volop in de (enige) overgebleven boom, vlak voor het kasteel. Druifhyacinten vinden een plaatsje onder de weinige beuken die nog resten.
Zelfs de kippen zoeken onverstoord hun plekje, te midden van al die werken in hun park...
Na het verwerken van het ijzer van de oude fietsenrekken, gaan wij vandaag weer aan de slag met hout.
Dirk en Hugo verzagen de stukken boom die overblijven na het rooien van de bomen op de plaats waar de nieuwe parking zal komen. Een goede kettingzaag is daarbij een handig hulpmiddel...
Ludo en ikzelf klieven de stukken boom tot bruikbaar brandhout. Dat wordt dan verder vervoerd en gestapeld waar dat nog mogelijk is.
Een gedeelte achter onze bergplaatsen, een ander deel achter het pomphuis. Stan, Dré en François vervoeren dat hout met de tractor (die intussen dringend aan vervanging toe is) naar het pomphuis achter de sporthal waar een nieuwe houtstapelplaats wordt ingericht.
Als wij naar de achterkant van de sporthal wandelen om de werken daar te bekijken, dan valt ons dadelijk het nieuwe ontwerp op. De volledige achterzijde vormde vroeger één trap die naar de piste leidde. Die trap werd weggenomen (met uitzondering van de noodtrappen die pas enkele jaren geleden werden aangebracht) zoals je op de foto van drie weken geleden kan zien. De volgende drie foto's tonen hoe het er in de toekomst zal uitzien.
Achter het pomphuis verzamelen wij intussen het brandhout dat niet meer in onze stapelplaats terecht kan. En dat is nog heel wat, gezien er nog veel bomen zullen gekapt worden...
De laatste foto geeft al een indruk van de nieuwe 'look' aan de achterkant van het kasteel.
Het park van Groenendaal wordt onder handen genomen, en hoe! Zelfs de laatste boom in deze hoek moest sneuvelen voor de nieuwe parking die aan de Ullenshofstraat wordt aangelegd. Als je dan naast de sporthal naar het voetbalveld wandelt, merk je dat ook hier het landschap spectaculair verandert. Aan de achterzijde van het kasteel wordt een wandelpad aangelegd dat je naar de atletiekpiste voert. Alhoewel, atletiekpiste is op dit moment misschien een verkeerde uitdrukking, hier is nog veel werk aan de winkel.
Mooi wordt het wel, zo'n apart wandelpad, maar het is voor iedereen wennen aan het nieuwe concept.
De trappen aan de achterzijde van de sporthal waren dringend aan een herstelbeurt toe en daar wordt nu werk van gemaakt. De oude, gebarsten of afbrokkelende trappen zijn verwijderd en zullen vervangen worden. Daardoor is het momenteel niet mogelijk om langs de achterzijde in de sporthal te geraken. Hier zie je pas goed hoe erg de looppiste het te verduren heeft!
Aan de vijverzijde van het kasteel merken wij een nieuwe trap die naar de voormalige blauwe klas leidt. Het asfalt dat rond het kasteel was aangelegd, werd verwijderd en zal vervangen worden door een nieuwe bovenlaag. Zo komen wij aan de nieuwe inkomlaan die je vanuit de Ullenshofstraat recht naar het kasteel leidt.
Naast de omheining (die binnenkort door een nieuwe zal vervangen worden) loopt nog een geul voor de leidingen die naar het nieuwe gebouw voor de eerste leerjaren lopen.
Om dat project te verwezenlijken, worden de oude fietsenrekken verwijderd (door onze groenploeg) en zullen er helaas weer heel wat bomen verdwijnen. Het oud ijzer dat rest na de afbraak van de fietsenrekken wordt verzameld en gerecycleerd. Met de opbrengst zal het oude materiaal vervangen worden.
