Ik heb dit weekend een geweldig weekend gehad.

Ik ben eerst vrijdag gaan lopen en dat viel wel mee maar toen deed ik zondag ook een run en dat ging super.

Natuurlijk had ik gezweet maar  dat maakt me blij want hoe meer ik zweet hoe meer vet ik verlies en ikdeed dus ook een moeilijk parcour maar het verliep echt super iedereen was trots op mij en dat voelt goed 

Hoe dan ook men vader vond dat het beter was dat ik de woensdag ook ging lopen met hem want mijn broer, daar zit niet veel beweging in.

Toen ik mijn moeder vroeg of dat ik dan ook efectief mag gaan lopen op woensdag dacht ze al direct dat het weer een list was van mijn pa.

Mijn vader is namelijk vrij manipulatief waardoor ik hem moeilijk vertrouw bevoorbeeld toen mijn broer pas begon met gewichtheffen begon mijn vader al direct te vragen ofhij meer wou komen, mijn broer stemde daar mee in want hij vond het heel leuk maar als hij nu is niet gaat dan is mijn vader al direct kwaad en dat is echt niet tof want dan maakt hij tijd voor je dus dat maakt het moeilijk om nee te zeggen.

Ach ja het is nu wel de zelfde situatie maar ik loo^echt graag dus dat wil ik daarvoor niet opgeven.

Mijn moeder heeft dus uiteindelijk mee ingestemt omdat het voor mijn eigen bestwil is dus na al deze lastige gesprekken is er toch iets goed van gekomen en daarom ben ik nu al een stapje dichter bij mijn ware ik

Het is al een tijdje dat ik geen bericht meer gepost heb, maar nu dus wel.

Dit week end was ik 1 avond bij mijn vader en het ging allemaal goed totals mijn vader het allemaal ongemakelijk maakte.

Het ging dus zo, na het eten had ik nog zin in een kleine snack dus die heb ik dan ook gemaakt maar toen mijn vader dat zag begon hij al direct over mijn gewicht, ik was die dag ook zo moe dus ik was niet gaan lopen, dus toen ben ik huilend in mijn bed gekropen want mijn vader is niet de beste trooster, dan is mijn broer langs gekomen, we waren aan het wachten tot mijn vader besloot om zoals gewoonlijk nog een sigaret of twee te roken beneden. Toen hebben ik en mijn broer een lang gesprek gehad en ik voelde me al stukken beter. Zoals elke vrijdag avond moest onze vader ons om 22u terug brengen, op de weg naar mijn moeders appartement begon mijn vader er weer over, hij zij dat hij het beu was omdat hij vroeg met zijn werk stopte zodat ik en hem vroeg konden gaan lopen voor het donker werd, mijn broer zit op volwassene onderwijs en hij heeft een vrij zwak imuun systeem waardoor hij altijd ziek valt, dus daar begon mijn ook al over te zagen. Toen we eindelijk bij mijn moeders appartement kwamen leek het wel alsof er uren voorbij waren ook al was dat maar een kwartiertje rijden, ik had zelfs het gevoel dat we trager reden. Toen we boven aankwamen, na een vrij koude afscheid, was mijn moeder nog niet thuis omdat ze nog een glasje gaan drinken was, niet dat ze verslaafd is aan alchohol, maar ze gaat graag uit omdat na 25 jaar met mijn vader ze nooit is uitgeweest omdat men vader haar dat verbiede. Hoe dan ook het stoorde me niet dat ze er nog niet was want dan kon ik nog efjes met mijn broer praten, wat trouwens heel goed voelde. We hadden samen afgesproken dat we niks zijden tegen onze moeder, want met haar haat tegenover onze vader had ze nog een lange preek gegeven en daar hadden zowel ik als mijn broer geen zin in.

Nu proberen we het gewoon achter ons te laten net zoals we al vaker gedaan hadden toen onze vader het compleet verpeste

Ik ben samen met mijn vader naar een sportzaal in Berchem gegaan, daar heb ik dus een 25 tal minuutjes gelopen met stap pauzes.

Door het programma dat ik volg moet je altijd zoveel minuten lopen en dan zoveel minuten stappen gisteren moest ik dit programma lopen

Hoe dan ook buiten loop ik dus 8km/u, soms meer soms minder maar in de zaal kon ik dat op de loopband niet volhouden.

Het was zelfs zo erg dat ik bijna moest overgeven, mijn maag voelde alsof er in werd geknepen, mijn hoofd voelde alsof ik in een looping zat en ik was nog nooit zo hard beginnen zweten bij een loop programma en ik doe dit toch al een tijdje, maar gelukkig is dat allemaal overgegaan na een goede douche.

Er zijn blijkbaar verschillende mensen die dat probleem hebben, ze hebben zichzelf buiten gechronometerd en op de loopband moesten ze de snelheid toch wel minstens 1km verlagen bv. ik loop buiten 8km/u en op de loopband moet ik de snelheid op 7km/u zetten anders hou ik het niet vol.

Ik ga vandaag weer lopen op de loopband en nu weet ik dus dat ik maar op 7km/u mag lopen dus hopelijk lukt het dan beter.

Ik heb mensen met wie ik praat, geen echte vrienden.

Bij lichamelijke opvoeding heb ik het vrij moeilijk, ik had laatst een 6 en dat viel nog mee maar ik voelde me er echt slecht door.

Ik weeg ongeveer 66 kilo terwijl dat mijn ideaal gewicht rondt de 48 licht dus ik ben toch wel wat in overgewicht.

Laatst begon ik aan een loop programma, dat had ik al eerder geprobeerd maar altijd gaf ik het op.

Wat mij nu vooral voort duwt zijn de steun van mijn vader en broer, mijn moeder steunt mij ook maar zij is niet zo voor sport want zij heeft ook problemen met haar gewicht maar ze trekt zich daar niet veel van aan.

Toen ik in het 1ste leerjaar zat leerde ik een jongen kennen en geloof het of niet maarik ben er al 6 jaar op echt raar, maar in die tijd werdt hij gewoon mijn beste vriend en dat vind ik oke maar ik had graag meer gewild.

Nu is hij weg naar een andere school, maar het punt is dat ik hem nooit iets verteld heb omdat ik zo onzeker was en slecht zat in mijn vel.

Nu heb ik nog steeds weinig zelfverzekerheid, allemaal omdat ik te veel weeg.

 

Dit was mijn eerste bericht dat echt over nu ging ik zal er dagelijks posten.

Als jullie advies hebben of juist vragen kunnen jullie altijd een bericht na laten.

Ik ben 12 jaar oud en ik gebruik deze blog om anoniem mijn gevoelens te typen.

Ik heb niet zoveel vrienden omdat ik te veel weeg voor mijn leeftijd.

een andere reden dat ik deze blog schrijf is omdat ik weet dat er meerdere mensen zijn die zich niet al te goed voelen in hun lichaam en ik hoop daardoor mensen te vinden waarmee ik kan praten over hoe ik me voel.