de strijd tegen het neuroblastoommonster Op 4 juni 2007 kregen wij de diagnose te horen dat ons dochtertje lijdt aan een zeldzame kwaadaardige kanker " Neuroblastoom".
Graag wil ik hier een soort dagboek bijhouden voor ons dochtertje, onszelf, familie, vrienden en voor mensen die hier nood aan hebben, die ook met deze kanker geconfronteerd worden.Op 5december 2008 heeft ons groot lieveke haar strijd tegen het K-monster verloren!
26-02-2009
26/02/09
Lieve schat, wat vliegt de tijd toch snel, volgende week is het al 3 maand dat jij ons verliet voor het leven hierboven... Zoals je gezien hebt lieveke zijn gisteren de mama's en oma van lotgenotenvriendjes (van Neuroblastoom) van jou op bezoek geweest. Het was een heel blij weerzien, onze papa zat hier met 6 vrouwen in zijn huis , maar hij stond zijn mannetje wel hoor! Ze hadden een bon mee, die kan dienen om jouw plaatsje buiten in orde te maken. Weet je nog zoals wij vanalle plantjes en dingen kochten voor Sebbekes* boomhut vorig jaar. Zo willen zij nu iets doen voor jou ook hé lieveke! Het was een heel aangename avond, er werd honderduit gepraat over vanalles en nog wat, maar vooral over onze kindjes die zo speciaal zijn hé! Mama haalde ook jouw fotoboeken boven. Deze avond is zeker voor herhaling vatbaar... Onze Snuffel kwam ook goeiedag zeggen en natuurlijk was iedereen verzot op jouw lieve Snuffeltje! 't Is zo'n schatje! Ze heeft hier vandaag ook al terug zottekes gedaan, maar nu ligt ze weeral te slapen, want van zoveel spelen wordt ze wel echt moekes hé! De mama, papa en zus van Seppe* zijn hier gisteren spijtiggenoeg niet geraakt, maar beloofden zeker als Jill wat beter is en het weer ook, zeker eens af te komen. We kijken er alvast naar uit... Dikke knuffel lieve schat van je mama en papa. xxx
Lieveke, ik weet niet veel te schrijven... daarom heb ik hier nog 2 filmpjes van jou geplakt. Kleine Snuffel voelt zich hier al goed thuis. Vandaag is jufke Frieda op bezoek geweest en Nancy met jouw vriendjes Anke, Raf en Lars. Het was een heel fijn weerzien! Vanavond is je nichtje Klara en neefje Stein efkes binnengesprongen, ze waren met oma en peter naar zee geweest voor een dagje, Klara haar haartjes zijn geknipt. Ze staat er heel goed mee met haar nieuwe kapsel! Ze hebben beiden iets uit je snoepkast mogen kiezen en aten ook een friscootje ! 't Was leuk hen nog eens gezien te hebben, want nu was het toch al lang geleden hé. We missen je toch heel erg hoor lieve Lotte!! Papa heeft het nu ook wat moeilijk... Allemaal die herinneringen aan jou, die foto's, die filmpjes,... het is en blijft onwezenlijk voor ons dat jij er niet meer bent ! Die pijn zal nooit meer over gaan, hopelijk verzacht het wel een beetje met de tijd... Een antwoord gaan we nooit krijgen... Waarom jij lieve schat, waarom wij???? Het moest nu een blije tijd zijn, nu met al dat carnaval gedoe en krakelingen in Geraardsbergen en de kermissen overal... Vorig jaar sloeg jij er geen enkele van over, je was overal bij, je deed niet liever na die lange isolatieperiode wou je overal naartoe, als je maar kon plezier maken.... En dit alles is nu voorgoed voorbij, het interesseert ons geen bal meer... Slaapz8 lieveke, dikke knuffel van je mama en papa xxx
Lieve schat, je weet dat ik vandaag goed nieuws te vertellen heb hé! Want jij hebt allemaal vanop je wolkje of sterretje gezien hé gisteravond! Mama had gisterennamiddag Anniek (mama Aukje) aan de telefoon. Ik vroeg of zij eens geen fotootje kon gaan trekken van het puppy bij de overburen dat wij volgende week in het verwacht hebben... Zij bij de buren en die zeiden haar dat ze eigenlijk al klaar is om van bij de moeder weg te gaan! We mochten haar diezelfde avond nog komen halen! Joepieee... Mama in de namiddag bij 'Vanderscheuren' achter een mandje, bandje, touwtje en puppy-eten en speeltjes... 's Avonds zijn we er dan omgegaan en Aukje en Warre en Anniek en Filip waren ook mee... De papa's werden daar meteen verleid met een dikke pint! Ik en Aukje waren wel nieuwsgierig naar het puppytje, want ik had het nog nooit gezien! Dus ik en Aukje naar buiten, de meneer volgde ons al meteen om te tonen waar het puppytje zat. Ik was er meteen verzot op, zo'n mooi hondje dat papa gekozen had!!! Zo'n lieveke! Het klikte meteen tussen ons 2tjes!
kennismakend met broertje Spendo. Een rijsttaartje aan het verorberend Aukje is met Snuffel al aan het rondrijden in haar speelgoedbolderkar
Aukje stond dan te springen om naar huis te gaan om er daar te kunnen mee spelen... en dat heeft ze gedaan ook... ! We doopten het hondje met de naam 'Snuffel'tje' naar het liedje van kabouter Smal over haar lief konijnenknuffeltje! Dat zou jij ook wel heel leuk gevonden hebben hé lieveke! Nu hebben we een Snuffeltje en een Snuckie Jack Russel en een Billie Duitse Herdershond. Toen we gisteravond thuiskwamen waren onze hondjes nieuwsgierig naar Snuffeltje, maar Snuffel liet zich niet doen, ze beet en kefte van zich af ! Onze andere hondjes hadden er eerder schrik van ! 't Zal allemaal nog wel in orde komen zeker... Nu is Snuffeltje vooral heel moe, na de grote veranderingen! Dikke kus lieve Lotje van je mama en je papa xxx
Lieve schat, vandaag was het in jouw school, net zoals in vele andere scholen carnaval. Je hebt er 2x kunnen in meelopen en 2x zijn we toen komen kijken naar jou... Vorig jaar waren de kleuters van juf Frieda verkleed in speelkaarten en jij was nr 1. Maar vandaag was het de 1e keer dat je niet mee kon lopen in de carnavalsoptocht van je school! Winnie the Pooh liep wel voor jou mee en was ook verkleed in een prinses, net zoals de andere meisjes van je klas, de jongens waren ridders... We kregen de foto doorgemaild van meneer directeur! Heel erg bedankt hiervoor! Mama en papa konden het weliswaar niet aan vandaag om naar de stoet te gaan kijken... we zouden teveel verdriet gehad hebben omdat jij er niet bij liep... Normaal gezien waren we deze ochtend toch al naar de zee vertrokken op lang weekend, maar aangezien mama nu paardrijverbod heeft, hebben we het weekend dan ook afgelast. We hebben ons hier dan maar op het opruimen gestort van atelier, berging en zolder ook al een beetje... Papa deed nog een vondst in zijn atelier in een stevig kartonnen kistje, had jij nog vanalles gestopt, een rood touw waarmee je je pony Suzy leidde, een spoor, een schaartje,... We hebben het mooi op het rek laten staan met alles erin, we vonden het grappig wat jij er allemaal in verstopte... Zo zie je lieve schat dat we jou in alles terugvinden en er geen moment voorbij gaat dat we aan je denken. Slaapwel lieveke, nu is het vakantie voor de kindjes en mogen ze wat langer opblijven, doe jij dat dan nu ook ginder boven? Dikke kus en knuffel van je liefste mama en je liefste papa xxx
Dag lieveke, mama is hier eindelijk met wat meer nieuws... Gisterochtend moest mama al om 9u in het ziekenhuis zijn voor de isotopenscan. Ze spoten ook bij mij een contrastvloeistof in en namen een eerste scan. Toen zeiden ze me dat ik 's middags moest terugkomen voor een botscan van gans mijn lichaam! Mama verschoot nogal! Het zou een uur duren, ik wist niet dat ik 2x onder de scan moest die dag! Jaja zeiden ze, de vloeistof moet volledig opgenomen worden in je lichaam zodat we een duidelijk beeld kunnen krijgen van de breuken, want ze zagen er op de eerste toch al. Mama mocht dan niet meer naar boven bij Marjolein en Luca op bezoek, want ik was 'stralend' zeiden de verpleegkundigen me ! Dan naar huis voor een paar uurtjes en veel drinken was de boodschap! Iets voor 12u lag ik daar dan onder de scan. Het was heel confronterend voor me want het leek heel erg op die MIBG-scan uit het UZ Gent waar jij telkens onder moest en waar jij, lieve schat, de laatste maal op 13 augustus onder moest en mama een beetje later de diagnose van je herval kreeg! De hele tijd dat ik er onder lag, heb ik geweend! De tranen bleven maar stromen over mijn wangen en ik mocht mij niet bewegen een uur lang! Ik dacht de hele tijd aan jou Lotteke! Hoe jij al die keren zo flink stil eronder lag terwijl mama of... je een verhaaltje voorlas! De verpleegkundigen van de isotopen waren super vriendelijk en de vrouwelijke weende heel erg mee toen ze het hoorde van jou en waarom ik zo weende... Ze zeiden me na afloop al meteen dat er het éen en het ander gebroken was, maar dat ik vandaag moest op consultatie moest gaan bij dr. Heyman. Gisterennamiddag zijn mama en meter naar een beurs in Hasselt geweest en nadien zijn we naar Turnhout gereden bij de ouders en zus van je vriendje Seppe*. Ze waren heel blij ons te zien en wij ook natuurlijk! Jill mocht door ons natuurlijk wat langer opblijven, wat ze natuurlijk heel leuk vond! Ze heeft je meter moetie haar kamer en die van Seppe* laten zien ... Ze toonde ons haar 3 poezen en gaf er uitgebreid uitleg over ! Heel leuk! We hebben ook aan het handje van Seppe* eens mogen voelen die ze in gips van hem gemaakt hadden. Volgende week komen ze een keertje bij ons op bezoek en wil Jill eens in je meter haar ijsjeswagen zitten ! Dat mag wel van jou hé lieveke... Vanmorgen was mama al vroeg terug in het ziekenhuis om op consultatie te gaan bij dr. Heyman. Er was wel heel veel volk hoor! De diagnose is dus 2 ribben met breuken en de 3e in minder mate en mijn rechterschouderblad heeft breuken in het midden en aan de schouderbladpunt! Hij kan mij geen brace aandoen omdat het te hoog is, het moet zo genezen, met pijnstiller en ontstekingsremmer en rust ! En spijtig genoeg mag ik een maand of 2 niet te paard rijden !
.... Ik ben daarstraks nog eventjes iets vergeten te vermelden Lotteke*. Zondagavond hebben we nog bezoek gekregen van jouw juf Rut van de kleuterdans van de kunstacademie van Geraardsbergen. Zij had een DVD meegebracht van jou die haar vader opgenomen heeft voor ons, van jouw laatste dansles op 22/10/08. Ze had ook een ingebundeld boekje mee met allemaal vlindertjes in die door alle kinderen van de dansschool speciaal voor jou hebben gekleurd, omdat jij zo graag vlindertjes zag. Daarom willen wij juf Rut, haar vader en alle kinderen van de dansschool bedanken voor dit mooie aandenken! Eigenlijk is het toch wel raar voor ons nu, die les kon je nog zo goed meedoen! De week erna was het herfstvakantie en dus geen les en de week daarna was je al aan de morfine en niet meer in staat om te gaan dansen of nog naar school te gaan... Hoe die kankercellen je toen op die 2 weken je zo onderuit haalden!!! Niet te geloven, hoe een smerig monster dat wel is!!!
Lieve Lotje, wat zijn het hier natte dagen terug ... De mensen zijn heel blij hoor van jou nog eens te kunnen zien en horen op de filmpjes... Gisteren waren mama en papa 8 jaar getrouwd voor de wet en de 24e februari voor de kerk. De voorbije 8 jaar waren niet gemakkelijk lieve schat! Ons leven kon er helemaal anders uitgezien hebben, maar het heeft niet mogen zijn ! We konden ook al 2 lieve schatten rondlopen hebben op die tijd, maar je kan het leven niet kiezen hé! Wij moesten onze liefste schat afstaan en dat is in al zijn opzichten zo moeilijk... We moeten nu overal heen als gewoon koppel of alleen, nooit kunnen we je een handje geven, vasthouden, knuffelen, kusjes geven,... In de winkel was mama vandaag ook en anders was je er meestal bij, koos je zelf of koos ik die dingen die jij het liefste had! Nu moet ik die dingen ook allemaal voorbij lopen met een krop in de keel... We missen je heel erg lieve schat ook al ben je zo dicht bij ons ... Vanmorgen moest mama ook bij de orthopedist in het ziekenhuis van Geraardsbergen omdat mijn schouder, arm en ribben nog steeds pijn doen. Het was bij de man van Gill, weet je nog de verpleegster die je ook Neupogen spuitjes kwam geven en die tegen jou altijd 'Lottie' zei... Je vond dat altijd zo grappig hé. Door haar moest ik nu niet te lang wachten op een afspraak! Morgen moet mama terug, want de orthopedist dr Heyman vond toch dat er een isotopen-scan moest gebeuren, want op de foto's zie je niets en tis niet normaal dat het zolang pijn blijft doen, hij heeft me ondertussen wel terug een zwaardere pijnstiller gegeven!! Mama passeerde dan nadien ook aan de secretaresse van dr Delahaye (gyneacologe) die jou hielp ter wereld brengen. Ze had ons een mooi kaartje geschreven en daarom had mama een bidprentje afgegeven. Dan ben ik naar het 2e verdiep gegaan om een bezoekje te brengen aan Marjolein en Luca! Ze ligt toch wel op dezelfde kamer van mama en jou zeker . Het is ook een schoon jongetje hoor en hij heeft evenlang zwart haar als jij toen had. Het zal voor ons dit jaar een baby-jaar worden, dit was het eerste in de rij van 5!! Maar inderdaad liever een babytje erbij dan een kindje kwijt! Lieve schat wil jij als je kan met al je vriendjes en sterretjes ginder waken over deze kindjes dat hen nooit iets ergs overkomt? Gisteren is het ook een jaar geleden dat wij Free Souffriau voor het eerst zagen in Herzele. Dankzij Griet de mama van Sebbe* mochten wij als enigen buiten het stadsbestuur en de pers, haar van zo dichtbij leren kennen! Het was een grote droom voor ons Lotte* die toen uitkwam!
Lieve Lotte*, mama moet je iets vertellen, ik kreeg gisteravond laat nog een smsje van juf Marjolein van 't zwembad (zoals jij haar altijd noemde) . Zij en Wim zijn de gelukkige ouders geworden van een zoontje Luca! Nen dikke proficiat! Nog net op Valentijnsdag geboren. Daarstraks zijn we gaan eten naar het eetfestijn van jouw school en we kwamen heel veel bekende gezichten tegen en ieder had het op de ene of de andere manier toch over jou... We misten je er wel hoor lieve schat ! Het zal altijd wat moeilijk blijven om overal naartoe te gaan zonder jou erbij...
Mama zal maar een beetje foto's van Free zo op de site zetten, want via pictureretail gaat het niet op de blog, wel in de mail ...
Hallo lieve bloglezers, hieronder vind je wat liedjes die Free donderdag bracht en die waarschijnlijk door iemand van Lochristi op Youtube gezet werden! Tof, want wij mochten gisteren tijdens het optreden geen foto's nemen of filmen, want er werd gefilmd voor een dvdopname. Maar naar Free's eigen zeggen was het optreden van gisteren vrijdag toch nog veel beter!! Dus voor haar geen angst voor vrijdag de 13e! Heel veel luistergenot en een fijne valentijnsdag! Sorry maar bij de filmpjes van Lotte is er nu nog maar eentje die je kan zien, in de toekomst zal het evt wel verbeteren... om het er op de juiste manier op te zetten.
Lieve schat, gisteravond is mama met 14 andere familie en vrienden naar het optreden van Free Souffriau geweest in Antwerpen X! Amai lieve Lotte, jouw idool en die van mama en papa en nog vele andere mensen heeft terug het beste van zichzelf gegeven hoor! Ongelooflijk indrukwekkend zong Free... Ann Christy ... Een beetje anNders!!! We genoten enorm! Mama had speciaal voor Free een cadootje in chocolade gemaakt! Bloemetjes heeft ze al genoeg gekregen en ik wou ook eens iets anders doen! En dat is me nog heel goed gelukt ook! Na de show hebben we eventjes moeten wachten om haar te zien te krijgen, maar daar heeft ze dan uitgebreid tijd voor ons gemaakt! Echt lieve schat, ik stond te trillen op mijn benen of erger nog mijn hart en maag sloegen in overdrive tijdens het wachten... Ik deed dit ook speciaal voor jou lieveke, je zou fier op me zijn geweest! Mama kocht ook meteen de single-cd die Free voor me tekende! Wat zijn het toch zo'n lieve mensen, haar mama en papa namen ook uitgebreid tijd voor ons... Fantastisch gewoon! Vrienden voor het leven denk ik! Niks is teveel voor die mensen... Harten van goud! Ik zag ook voor het eerst Miguel in levende lijve en mama is er ook mee op de foto gegaan! Het was een avond om nooit meer te vergeten! Een massa volk, ook Gert Verhulst van studio 100 was van de partij, Nicole en Hugo zongen een paar liedjes samen met Free, 't was prachtig!! Het volledige album is verkrijgbaar vanaf 3 april! De foto's gaan de komende dagen nog wel volgen! Sorry voor de youtube-filmpjes die jullie niet konden openen, het probleem lag erbij dat ik privé ingesteld had en niet public, ik kon ze dus wel zien maar jullie niet. Ik pas ze onmiddellijk aan! Veel liefs van ons 3tjes en dikke kus voor ons Lotje! xxx
Lieve schat Lotte, hier is mama dan terug! Het was een hele lange dag gisteren, 's morgensvroeg om 5u30 al op weg richting Denderleeuw om de trein naar Brussel-Zuid te nemen en in Brussel-Zuid vlug een koffieke besteld en ons boke opgegeten en we vertrokken al meteen met de Eurostar naar London.... Mama en Griet leken wel echte avonturiers, zo met al dat trein en metro-gedoe en het bovengronds zoeken naar het gebouw waar de meeting doorging... We waren er goed op tijd om 8u45 plaatselijke tijd, waren we 'at the offices of Cancer Research UK' dit was rechtover het Regent's Park en daar zagen we nog resten van sneeuwmannen die kinderen er vorige week nog gemaakt hadden. %%%FOTO1%%% Binnen kregen we meteen een badge aan, na het zeggen van onze naam. Susan Hay stond ons al op te wachten, zij is ook een mama van een zoontje dag gisteren dag op dag 7jaar geleden overleden was op 5jarige leeftijd. Zij is wel al in UK al enige jaren bezig met Charities! Griet en mama namen plaats, namen ons een tasje koffie en geleidelijk aan kwamen er nog meer voor ons vreemde mensen binnen. Heel wat oncologen van pediatrie van verschillende landen, nl. Zweden, Italië, Israël, Oostenrijk, België, Frankrijk, Griekenland en the UK. In totaal waren we met 14 personen. Allen staan ze voor SIOPEN (Society International of Pediatric Oncology European Neuroblastoma). Er zal een website opgericht worden, specifiek voor dokters en leden van de groep om door te geven waarmee ieder bezig is in zijn land, ongev 4X/jaar zullen er nieuwsbrieven gestuurd worden naar elk land en er komt ook een website voor ouders in de verschillende talen, zodat je naar beneden kan scrollen om jouw deel te kunnen lezen. Er zal ook voor de ouders een boekje op de afdeling ter beschikking komen over neuroblastoom. Per land moet er nu bekeken worden van wat is er al beschikbaar van info voor ouders en lokaal vragen aan andere ziekhuizen om hun te engageren. Er zal ook hier een fonds moeten opgericht worden om de kosten te dragen van het onderzoek, de database vervolledigen,... Want het geld dat hiervoor vanuit de EG kwam is zo goed als op, het ging immers maar over geld om 2,5 jaar te kunnen overbruggen. Misschien als onderdeel van het KKF of kinderkankerfonds van UZ Gent. Dit alles staat natuurlijk nog in zijn kinderschoenen. Na de meeting hadden de dokters nog hun vergadering van de dag ervoren af te werken en dan zijn mama en Griet London gaan onveilig maken ! We hebben op ons kort namiddagje dat we nog hadden London doorgecrosst om nog zoveel mogelijk belangrijke bezienswaardigheden te zien. O.a zagen we de grote winkelstraten, Piccadilly Circus, The National Gallery, Trafalgar Square, The Big Ben, The River Thames,... Nadien nog vlug een warme chocomelk en een koek gaan eten en dan via The Underground terug naar London ST Pancras waar we al meteen terug mochten inchecken voor de Eurostar. Prof. dr. Laureys zat in de trein op ons al te wachten... De hele weg nog heel veel gepraat over de voorbije dag... Het was een heel uitdagende dag waarbij we veel ervaring opgedaan hebben! We namen afscheid in Brussel-Zuid of Denderleeuw en ieder ging terug naar huis... Mama was doodmoe, papa kwam mama ophalen in Denderleeuw en papa had al goed nieuws mee voor mama... Binnen 14 dagen gaan we een puppytje hebben van een Jack Russel! Onze Snuckie zal blij zijn met zijn klein speelkameraadje en onze Billie zal haar daardoor misschien ook terug fitter in haar vel voelen. Zo zie je lieve schat dat het een hele lange dag geworden is en dat mama wat slaap in te halen had... Dikke kus en knuffel van je liefste mama en papa xxx heb je ze gevangen lieve schat??? We missen je toch enorm hoor! Het is toch zo moeilijk ondanks we dingen doen en toch is er altijd iets dat we vergeten zijn precies... aja onze lieve schat zit niet meer echt bij ons in de auto hé ! Maar overal waar we gaan of staan ben je bij ons daar zijn we zeker van! Maar toch....
Normaal gezien, kan je via onderstaande links filmpjes bekijken van Lotte* en Anke op 16/08/08 Hopelijk kunnen jullie hen bezig zien hierop. Voor diegene die een bidprentje van Lotte* gevraagd hebben, ik ben dit niet vergeten hoor! Ik heb de adressen nog en toekomende week zal je ze zeker in jullie bus mogen verwachten. Veel liefs van ons 3tjes en veel kijkgenot. xxx
Lieve schat, heb je er aan gedacht vandaag dat je liefste achterneef Vincent verjaart? Mama wel hoor, want ja hij is mama's metekind! Ik had hem een smsje gestuurd, maar hij zat nog op school en de deugeniet heeft me wel teruggesmst tijdens de les, maar ja, voor ene keer mag dat hé! Op zijn rapport heeft hij goede resultaten, daarom is mama ook wel superblij! Zaterdag gaan we naar zijn verjaardagsfeestje en dan ben jij ook van de partij zeker... %%%FOTO1%%% Vincent en Jolien op 21 november 08 bij jou lieve schat met Sinterklaascadootjes. Mama is vannamiddag ook je lievelingsachternicht Jolien gaan halen vanop de kleuterschool in Denderwindeke, want ze doet daar stage en ze doet het ook supergoed hoor!!! Maar dat wist jij wel al hé, want met jou kon ze ook supergoed spelen!!! Volgend schooljaar zou ze graag in Zandbergen in jouw scholeke stage doen, maar daar zit nu al een ander meisje vanop haar hogeschool. Papa zit als hij efkes thuis is op de pc te zoeken naar een gepaste hond als onzen Billie terug moest verslechteren. Ma hopelijk kan hij er nu nog een hele tijd er tegenaan... Vanavond moet mama op tijd gaan slapen, want morgen wordt het heel vroeg opstaan om naar Londen te gaan... Ge dat rijmt zou jij zeggen 'staan-gaan' . Lieve Lotte, slaap wel en tot morgen, dikke kus van je mama en papa xxx
Lieve schat, wat zijn het toch rare dagen hé... De ene dag zijn het verjaardagen en de andere dag verliesdagen, plezierige dagen, heel droevige dagen... Wat waren wij toch verschoten om te lezen dat Aukje haar opa zo plots kwam te overlijden... De ene dag nog goed en wel en de andere dag is ook hij er niet meer... Zo is het leven zeker??? Ik kan er toch wel moeilijk mee om hoor, hoe alles zo plots kan veranderen... Ik kan niet meer tegen pijn, verdriet, geweld en dood zoals onlangs in Dendermonde... Ik kan er niet meer tegen hoe iemands leven zo plots kan veranderen, het doet me zoveel verdriet Lotteke*!!! Ons leven veranderde op 18 maand 3 keer, het moment van je diagnose dat je kanker had op 4 juni 07, plots uit het niets! Het moment van je herval op 13 augustus 08 en het moment dat je ons moest verlaten op 5 december 08!!! Waarom toch??? Ik versta het nog altijd niet!! Waarom mochten wij geen gelukkig gezinnetje blijven lieve schat? Waarom werd ons geluk 3 keer zwaar op de proef gesteld? Waarom moeten wij nu verder zonder jou lieve schat? Het is gewoon niet eerlijk hé!! Zo'n onmacht in de wereld!!! Morgen lieve schat is je schoolmeter Sarah jarig, ga je dan eens extra schitteren lieveke, dat zal ze heel graag hebben! Op dezelfde dag de 8e februari is ook je idool Free Souffriau jarig! Ga je ook haar veel kracht toesturen lieveke, want ze is ook zo'n lieve dame hé! Ze kwam naar je afscheidsviering en moest die dag nog 2 x optreden voor Daens! Ze zei me dat ze het heel moeilijk had die dag want dat ze de hele tijd aan jou moest denken lieve schat! Mama gaat vrijdag met een groepje van 15 naar haar kijken als ze optreedt in Antwerpen en liedjes van Ann Christy brengt! Free liet me al weten dat ze heel blij is dat we komen en dat ze ons na het optreden zeker en vast wilt zien! We kijken er erg naar uit om haar mooie stem te horen en te zien! Mama gaat iets moois en lekkers voor haar maken, want ze is toch ook een beetje veel mijn idool aan het worden hoor! foto van 16 februari 08 te Herzele We vinden het ook zo fijn dat juf Annelies in je blog vermeld wat ze zoal met de kindjes gedaan heeft de voorbije week... Zo zijn wij en jij natuurlijk ook een beetje op de hoogte van het reilen en zeilen in je klasje! Bedankt juf Annelies!
Hallo lieve bloglezers, hieronder vindt u een flyer van de landdag 2009 te Bornem. Het is een dag voor alle ouders van een overleden kind, hun familie, vrienden, broers en zussen of mensen die er nood aan hebben om naar deze dag naartoe te komen. Daarom laat ik het jullie via de blog weten zodat geïnteresseerden hiervoor zelf kunnen inschrijven. Manu Keirse komt die dag ook. Wij zullen er alvast ook zijn.
Op zaterdag 7 maart gaat er ook een ontmoetingsdag door voor ouders van overleden kinderen, maar deze dag is enkel voor ouders en grootouders wiens kindje in behandeling was in 3K6 in het UZ Gent. Veel liefs van Inge, Gert en Lotte*
OUDERS VAN EEN OVERLEDEN KIND vzw
26ste Landelijke Dag
Zaterdag 14 maart 2009
Cultureel Centrum Ter DilftBornem __________________________________________________________
Rouwen in ons gezin:
Tussen de brokstukken op zoek naar elkaar
_________________________________________
Op onze 26stelanddag , combineren we de klassieke indeling met enkele vernieuwingen, afgaande op de opmerkingen van het enquêteformulier, van de Landelijke Dag 2008.
We proberen er opnieuw een zeer bijzondere dag voor ouders van een overleden kind, hun familie, hun vrienden en de broers en zussen, van te maken.
Het thema van deze dag zal als een rode draad, door de verschillende programmapunten gaan.
Na een welkomstwoord en een inleiding op het thema, zal een groot gedeelte van de voormiddag ingevuld worden met twee getuigenissen, die aansluiten bij het onderwerp van de dag. Tussendoor zullen muzikale intermezzos zorgen voor momenten van rust.
Daarna is er een lezing van Manu Keirse, waarin hij het rouwen binnen het gezin nader toelicht.
Tijdens de lunchpauze wordtde gelegenheid gegeven mekaar beter te leren kennenen ervaringen uit te wisselen.
In de namiddag kan men een keuze maken uit verschillende themagroepen:
-labyrint
-bijzondere dagen
-beginfase van rouw
-rouwen in een gezin
-waar vind ik troost
-blijvende verbondenheid
-een geleide wandeling
-sfeerbeelden en muziek in de grote zaal
Afronden doen we gezamenlijk in de grote zaal met poëzie en muziek.
PROGRAMMA: DEELNAME ENKEL MET VOORINSCHRIJVING
09.30 u: onthaal met koffie, thee of frisdrank
10.00 u: welkom en inleiding op het thema
10.10 u: 2 getuigenissen
11.00 u: muzikaal intermezzo
11.05 u: voordracht doorManu Keirse
11.50 u: afsluiting voormiddag
12.00 u: lunch
vVrij bezoek aan - fotoruimte - boeken- en brochurestand O.V.O.K. - kaartenstand
vOntmoetingsgelegenheid
13.30 u: workshops, wandeling en sfeerbeelden
15.00 u: koffiepauze
15.30 u: afsluiting met teksten rond gezin en muziek
16.00 u: einde van de Landdag
Kinder- /jongerenprogramma voor broers en zussen (van 7 tot 16 jaar)
In kleine groepjes per leeftijd wordt er gepraat over het verlies van broer of zus: welke herinneringen hebben we aan hem/haar,waarin missen we hem/haar het meest, praten we nog met hem/haar, waar zijn ze nu en zien ze ons nog,hoe gaat ons leven nu verder ? Dat zijn enkele van de vele onderwerpen die hierbij aan bod kunnen komen. Men gaat ook creatief werken met deze ervaring van gemis.
Naast het verdriet en gemis is er in het leven gelukkig ook nog plaats voor plezier en ontspanning. Daarom gaat men in de loop van de namiddag naar het sportcentrum van Bornem. De lagere schoolkinderen gaan onder leiding van een sportmonitor en O.V.O.K.- begeleiding zwemmen en waterspelen doen. Voor de pubergroep staat muurklimmen op het programma.
Sportieve kledij (sportpantoffels en zwemgerief) is noodzakelijk.
Op het inschrijvingsformulier moet de naam van de overleden broer of zus vermeld worden.
DEELNAMEPRIJS
De deelnameprijs voor volwassenen bedraagt:
-20 voor een hele dag
-10 voor enkel de voormiddag (zonder lunch).
De deelnameprijs voor kinderen bedraagt:
-10 voor kinderen voor een hele dag.
PLAATS
CULTUREEL CENTRUM TER DILFT
St.-Amandsesteenweg 41- 43
2880Bornem
Telefoon 03/8897563.
WEGBESCHRIJVING
Bornem is te bereiken:
-met de auto:
1.E17: afrit St-Niklaas, richting Temse
2.E19: afrit Mechelen (Dendermonde) te Battel, richting Willebroek.
Bij het binnenrijden van Bornem tonen wegwijzers je de weg naar Ter Dilft. Er is parking rond het Cultureel Centrum Ter Dilft.
-met de trein: Geen probleem, het station ligt 10 minuten te voet van het Cultureel Centrum Ter Dilft. Vanuit alle streken van Vlaanderen rijden er treinen via St-Niklaas naar Bornem.
KOM JE VOOR HET EERST?
Beslissen om in te schrijven is voor sommige mensen een hele stap. Dikwijls een moeilijke keuze, een stap in het onbekende.
Het is ook bijzonder. Een dag met honderden lotgenoten, allemaal met elkaar verbonden door het verlies van een kind.
Als je dit zelf wil, kan je met hen praten.
Er is ook gelegenheid om met een O.V.O.K.-medewerker te praten. Je kan een medewerker herkennen aan een opgespelde badge.
Op het inschrijvingsformulier hierbij gevoegd, is er mogelijkheid om aan te geven dat je voor het eerst naar de landelijke dag komt.
INSCHRIJVINGSINFORMATIE
Om organisatorische redenen dient men vooraf in te schrijven met het inschrijvingsformulier dat hierna volgt. Betaling vóór 11 maart 2009 a.u.b.
In het inschrijvingsgeld zijn inbegrepen: een informatiemap, deelname in de organisatiekosten, lunch (voor hele dag), warme dranken of frisdrank bij het onthaal en tijdens de pauzes. Voor de kinderen zijn drankjes en versnaperingen voorzien.
We vragen U vriendelijk om het bedrag vooraf te storten op het rekeningnummer: 001-2985898-23 van vzw OVOK, 8200Brugge.
Wil U a.u.b. op het overschrijvingsformulier, bij mededelingde familienaam van de ingeschreven persoon / personen vermelden. Dit vergemakkelijkt de administratie vooraf en het onthaal op de landelijke dag zelf.
+ TERUGZENDEN VÓÓR 11 MAART a.u.b. naar:
O.V.O.K. vzw
p/aRosa Van Parys, Varenslaan1, 8200Brugge
Telefoon en fax: 050 / 38 77 24
e-mail:rosavanparys@skynet.be
Inschrijven kan ook via website van OVOK : www.ovok.be
INSCHRIJVINGSFORMULIER LANDELIJKE DAG 14 MAART
VOOR OUDERS LOTGENOTEN EN HUN GEZIN
(1)OUDERS (naam, voornaam)
.
.. ...
KINDEREN (voornaam en geboortedatum)
.
.. .. . .. ...Naam van overleden broer of zus .......
Adres (straat en nr.) ...
(postnr. en gemeente) ..................
(1)Telefoon. Fax Email ........
Zullen aanwezig zijn:
met volwassenen, enkel voormiddag en betalen vooraf .
met volwassenen, hele dag en betalen vooraf ..
met. . . . kinderen en betalen vooraf ..
TOTAAL =
Op rekeningnummer 001-2985898-23 van vzw O.V.O.K., 8200 Brugge.
Het is als ouder van een overleden kind, mijn eerste ontmoeting met de zelfhulpgroep Ouders Van een Overleden Kind JA / NEEN
(1) Wil a.u.b. deze naam/namen vermelden, bij mededeling op het overschrijvingsformulier, indien verschillend van de naam van de rekeninghouder.
(2) Bedoeling is enkel om een communicatiemiddel te hebben, voor het geval dat we U moeten contacteren. Deze informatie wordt in geen enkel geval aan andere personen of instanties doorgegeven.
+ TERUGZENDEN VÓÓR 11 MAART a.u.b. naar:
O.V.O.K. vzw
p/aRosa Van Parijs, Varenslaan1, 8200Brugge
Telefoon en fax: 050 / 38 77 24
e-mail:rosavanparys@skynet.be
Inschrijven kan ook via de website van OVOK : www.ovok.be
INSCHRIJVINGSFORMULIER LANDELIJKE DAG 14 MAART
VOOR FAMILIEoEN VRIENDENo
oaanduiden met x aub
(1)VOLWASSENEN (naam, voornaam) ...
.. ...
Adres:
(straat en nr.) ...
(postnr. en gemeente) ....
(2)Telefoon Fax E-mail ......
Zullen aanwezig zijn met . . . . personen en betalen vooraf ................
Op rekeningnummer 001-2985898-23 van vzw O.V.O.K., 8200 Brugge.
(1) Wil aub deze naam/namen vermelden, bij mededeling op het overschrijvingsformulier, indien verschillend van de naam van de rekeninghouder.
(2) Bedoeling is enkel om een communicatiemiddel te hebben, voor het geval dat we U moeten contacteren. Deze informatie wordt in geen enkel geval aan andere personen of instanties doorgegeven.
De organisatoren kunnen niet aansprakelijk gesteldworden voor ongevallen.
Lieveke, lieve schat, liefste Lotte, Lotje, Lotteke, Lottemie, prinsesje,... allemaal lieve woordjes die we allemaal gebruiken om je naam te vernoemen met heel veel liefde... Maar liefste schat, wij moeten je vandaag al 2 maand missen en dat doet heel veel pijn ! Die pijn, die hartepijn gaat nooit weg, altijd denken we 'wat zou ons Lotje nu gezegd of gedaan hebben...'. Vandaag hebben we een paar fragmentjes gezien van vorig jaar toen ik je filmde. Ik zei er dan altijd het uur en de dag bij en wat je aan het doen was! Je zat samen met je vriendinneke Anke op bed om 23u10 een sandwicheke met kaas te eten, want jullie hadden toch nog een leeg buikje en zo kon je toch niet slapen hé... En toen vroeg je me waarom ik al die dingen zei toen ik aan het filmen was en ik zei je dan 'omdat we het zouden weten als we er eens op tv zouden naar kijken'. Ah zei je, meer niet... Maar ik wist wel meer, want ik heb toen speciaal die camera gekocht toen we de diagnose van je herval kregen! Ik wist dat we die beelden nog gingen nodig hebben als jij er niet meer ging zijn ... Je vriendinneke Anke is gisteren 5 jaar geworden lieveke en het doet pijn dat jij er geen 5 meer zal worden... Gisteren was je Lotte-Poohbeer van in de school op het verjaardagsfeestje van Aukje en je foto ook. 2 van je vriendinnetjes die 2 dagen achter elkaar verjaren en gefeest hebben. Je zal ze vanop je wolkje wel zien spelen hebben zeker...%%%FOTO1%%% Vandaag is mama Lotte-Pooh gaan terugbrengen naar je klasje, het was net speeltijd voor de kleuters en ze zwermden met z'n allen rond je mama en je Poohbeer! Ze waren heel blij dat hij terug was, want ze hadden hem 2 dagen moeten missen op school. We hadden deze avond ook een afspraak met Prof. dr. Verlooy en Prof. dr. Laureys om eens over jou en je kanker 'neuroblastoom' te praten. We waren een half uurtje te laat door het drukke verkeer en zo hebben we spijtig genoeg dr. Verlooy niet meer gezien. Maar we hebben nog heel veel antwoorden op onze vragen gekregen van dr. Laureys, we hebben bijna 2,5uur met haar gepraat. We zijn ook efkes nog op 3K6 geweest, maar we zagen er maar 2 bekende verpleegsters. Volgende week woensdag gaat mama samen met Griet, mama van Sebbe* en dr. Laureys naar een Strategic Meeting in Londen over Neuroblastoom. De bedoeling is om in de nabije toekomst een ouderwerkgroep over Neuroblastoom in België op te richten om fondsen te werven voor verdere onderzoeken naar Neuroblastoom. Het staat allemaal nog in zijn kinderschoenen, wij willen alleszins met de kennis die wij over deze ziekte en behandeling hebben meehelpen aan het verdere onderzoek ervan! Liefste Lotteke, wat missen wij je enorm! Wij gooien je een dikke knuffel en kus... Slaapzacht lieveke, je mama en papa
PS Wie in het Valentijnweekend niet weet waar naartoe, kan altijd terecht op het eetfestijn van Lottekes* school !
Eerst en vooral wensen wij ons Aukje een heel gelukkige 4e verjaardag! Ze is samen met haar mama Lotte-Pooh gaan halen in Lottekes* klasje om vannacht bij haar te slapen en om morgen mee te nemen naar haar verjaardagsfeestje! Want ons Lotte* mag er zeker niet op ontbreken hé!! Heel erg bedankt hiervoor!
't Is een hele raar weekend geweest, ik durfde het dan ook nog niet eerder op de blog te zetten...
Ik had dus dit weekend gereserveerd aan zee in vakantiehotel De Kruishoeve in DE HAAN. OK super weer, koud maar zonnig... Het begon al goed vrijdagmorgen, onze Billie, Duitse herdershond kan al 2 dagen bijna niet meer recht, heeft wel heupdisplasie, maar dit.... Dierenarts gisteren gebeld en die vm is hij nog geweest... gelukkig moest hij nog geen spuitje krijgen, want ik was er het hart van in, heeft een 6tal spuiten gekregen tegen de pijn en nog medicatie.... Oef we kunnen met een geruster hart vertrekken. De paarden opgeladen en wijlen weg naar zee. Goed aangekomen, geïnstalleerd, paarden opgezadeld en richting de zee. Eerst de bossen in superleuk... dan moest we de straat over naar een ander bosje, maar dat was een steenweg met 2 tramsporen naast die bovenop de asfalt lagen! Gert zijn paard wou er niet goed naartoe en ik ging voor met mijn paard! Ging goed tot de laatste rail... Ze bleef met haar hoef in een vijs vasthangen en ipv vooruit schiet ze achteruit, tging zo snel dat haar hoofd naar beneden ging en ze door haar voorpoten boog en ik vloog eraf, gelukkig kwam ik terecht in de bosgrond en niet op de asfalt of rail! Natuurlijk ben ik geland op de zijkant van mijn hoofd, rechterschouder en rechterribbenkast!!! Verschrikkelijk!! Gert zag het allemaal voor zijne neus gebeuren en alles flitste door hem heen! Heeft nog vlug van zijn paard kunnen springen en het mijne kunnen pakken of die was de steenweg opgevlucht! Ondertussen stonden er 2 jonge mannen bij ons die het zien gebeuren hadden en die wouden helpen! Ze reden met een Red Bull camionette. Heel vriendelijke! Ik kon de eerste momenten niet uit de voeten, ik lag daar, had veel pijn... Uiteindelijk toch rechtgeraakt en ben ik toch weer op mijn paard gekropen! Ma pijn iets ongelooflijk!! Nog de duinen doorgegaan, de strandlijn gevolgd tot waar we er terug afkonden in Vosseslag en dan richting de Kruishoeve! Ik had verschrikkelijk pijn!!! Toen we toekwamen was de baas net de stallen aan het doen en we vertelden ons verhaal. We mochten dan half uurtje later naar de huisdakter van hen. Niet te doen van de pijn, ik had dan ook al wat een verkoudheid die erger geworden was... --> antibiotica, speciale neusspray, zware pijnstillers, een merk dat ik nog nooit gezien had en ontzwellingsmedicatie. Ik heb dus een dikke buil aan mijn rechterwenkbrauw een kap boven mijn neus, gelukkig had ik mijn helm op! Bovenarm gezwollen, schouder zwaar gekneusd en ribbenkast en middenrif! Pff... Waarom moest mij/ons dat ook weer overkomen????
Hij heeft al papier geschreven om foto's te laten nemen, omdat hij wil weten of er ergens een botscheur is.... We dachten dan zaterdag naar Blankenberge te gaan, maar ge weet het is WE en we gaan dat dan beter bij ons in de buurt doen, ik had dan ook mijn siskaart niet bij aangezien ik een kleinere handtas meegenomen had en die zit nog op de plaats waar Lotte haar kaarten ook zaten....dus... We zullen de komende dagen wel zien zeker...
Ik denk dat ik voor het ongeluk geboren ben, wat ik allemaal in mijn leven al niet tegengekomen ben, dat is niet te doen!!!
We konden nu eindelijk eens wat aandacht aan elkaar geven, eens met de paardjes rijden ed, De eerste dag is alvast niet zo leuk geëindigd!
Het is wel koud buiten, maar als ge u goed kleedt is het goed te doen en de lucht was hemelsblauw en bijna geen wind!
Zaterdag kozen we ervoor om toch maar niet te rijden want de pijn was nog veel te fel! s Middags zijn we naar Blankenberge gegaan, lang gewandeld op het strand en op de dijk, iets gaan eten en nog een soldenprikje gedaan! Ons paardjes bij het terugkomen op de zandpiste vrijgelaten en s avonds heerlijk genoten van het lekkere eten die de chef des huizes klaarmaakte!
Zondagochtend ontbeten en de medicatie deed zijn ding al wat beter, zodat we iets voor de middag met de paardjes op de remork gereden zijn naar een parking op 500m van het strand. Het was zalig en de pijn was goed te doen en de paardjes zijn in het zeewater geweest! Na 1,5u rijden zijn we dan teruggekeerd naar de Kruishoeve, waar we nog gegeten hebben en ons paardjes ook nog wat.
Rond 17u zondagnamiddag waren we terug in Zandbergen. Ondanks de pijn, was het toch een mooi weekendje geweest! Ook daar hadden we voor een mooi plekje gezorgd voor ons lieveke met haar mooie foto en een kaarsje en aan ons hartjeshangertje met haar asse is ze sowieso altijd bij ons!
Maandagvoormiddag moest ik samen met meter ergens naartoe, maar na de middag kon ik het niet meer houden van de pijn!!! Teruggekeerd naar huis en naar de kliniek in Geraardsbergen fotos gaan nemen van mijn schouder en ribben! Tegen 18u mochten we dan bij dr De Boeck met de uitslag gaan. Gelukkig geen breuken, maar wel zwaar gekeusde ribben en schouder! Wegens de enorme pijn, heeft hij me dan nog een spuit gegeven tegen de pijn en de pijnmedicatie die ik al nam ook verhoogd!
Nu moet ik vooral veel rusten en daardoor is er ook nog niet eerder een berichtje in de blog bijgekomen.
Lotte en mama op duozadel geschonken door Andy en Marga van www.sds-horses.com Foto aanklikbaar.
13/08/08 diagnose herval
Deze prachtige foto is gemaakt door Martine Bellemans. Hieronder vertelt ze jullie waarom ze deze foto's samensmolt en welke gelijkenissen ze erin ziet.
De foto van Lotte: - een mooi meisje, een prinses - een bewonderswaardig kind - prachtige opvallend blauwe ogen - een dromerige, zweverige blik - een sterk kind, vol kracht en overlevingsdrang
De foto van arend Nina: - een prachtig dier, de koning onder de roofvogels - één van de meest bewonderde diersoorten - scherpe ogen - uitgespreide vleugels … hoog in de wolken, zwevend op de wind …. - een sterke vogel, vol kracht en overlevingsdrang
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Heb jij of ken jij iemand met kanker, neem dan dit lintje mee en plaats hem op je blog.
Kanker is een versckrikkelijke ziekte, En het is ons doel om dit lint op elk punt te krijgen
Medische informatie over neuroblastoom
Wat is een neuroblastoom? Het neuroblastoom is een tumor van het onwillekeurige of autonome zenuwstelsel dat b.v. zorgt voor het activeren van spijsvertering en bloeddruk. Het merg van de bijnieren vormt ook onderdeel van het onwillekeurige zenuwstelsel. Dit bijniermerg produceert hormonen zoals adrenaline (stress hormoon) en adrenaline-achtige stoffen. De bijnieren bevinden zich bovenop de beide nieren achterin de buik. Neuroblastomen kunnen overal in het onwillekeurige zenuwstelsel ontstaan, met een voorkeur voor de bijnieren. Neuroblastomen ontstaan waarschijnlijk als gevolg van een fout in de orgaan-ontwikkeling van embryo en pasgeborene en behoren daarom tot de zogenaamde embryonale tumoren.
Wat voor klachten horen erbij? De meeste patienten hebben een tumor in de buik (60-75%), een kleiner deel in de borstholte (15-25%), hals (5%) of bekken (10%). De buiktumoren geven klachten van een opgezette buik, soms met buikpijn, misselijkheid, maar meestal met opvallend weinig klachten. In de borstholte geven neuroblastomen vaak weinig tot geen klachten. In de hals staat zwelling op de voorgrond, en soms is er druk op de luchtpijp (benauwdheid, hoorbare ademhaling). In het bekken geeft de tumor soms aanleiding tot obstructie van blaas en/of darm met plasstoornissen of obstipatie. Uitzaaiingen komen voornamelijk voor in botten en beenmerg (binnenste van bot), en soms lymfeklieren of longen. Dit kan aanleiding geven tot wisselende klachten van pijn in botten en gewrichten, niet willen lopen, algemeen niet lekker voelen. Ook hebben patiënten met uitzaaiingen meer algemene klachten zoals gewichtsverlies, verminderde eetlust, bloedarmoede, lusteloosheid en klagelijk gedrag. Bij diagnose heeft ongeveer de helft van de patiënten een beperkte, gelokaliseerde tumor zonder uitzaaiingen, en de andere helft een zogenaamde hoog risico tumor met of zonder uitzaaiingen.
Hoe vaak komt het voor? Het neuroblastoom is na de hersentumoren de meest voorkomende vaste tumor van de kinderleeftijd. Ongeveer 10 op de 1.000.000 kinderen wordt er jaarlijks door getroffen, oftewel 8-10% van alle kinderen met kanker. Een neuroblastoom ontstaat meestal onder de leeftijd van 5 jaar, en is zeldzaam boven de 10 jaar. Gemiddeld zijn de patiënten ongeveer 2 jaar oud bij diagnose.
, maar hij stond zijn mannetje wel hoor! Ze hadden een bon mee, die kan dienen om jouw plaatsje buiten in orde te maken. Weet je nog zoals wij vanalle plantjes en dingen kochten voor Sebbekes* boomhut vorig jaar. Zo willen zij nu iets doen voor jou ook hé lieveke! Het was een heel aangename avond, er werd honderduit gepraat over vanalles en nog wat, maar vooral over onze kindjes die zo speciaal zijn hé! Mama haalde ook jouw fotoboeken boven. Deze avond is zeker voor herhaling vatbaar... Onze Snuffel kwam ook goeiedag zeggen en natuurlijk was iedereen verzot op jouw lieve Snuffeltje! 't Is zo'n schatje! Ze heeft hier vandaag ook al terug zottekes gedaan, maar nu ligt ze weeral te slapen, want van zoveel spelen wordt ze wel echt moekes hé!
! 't Was leuk hen nog eens gezien te hebben, want nu was het toch al lang geleden hé.
! Die pijn zal nooit meer over gaan, hopelijk verzacht het wel een beetje met de tijd... Een antwoord gaan we nooit krijgen... Waarom jij lieve schat, waarom wij????
! Onze andere hondjes hadden er eerder schrik van
!
Maar vandaag was het de 1e keer dat je niet mee kon lopen in de carnavalsoptocht van je school! Winnie the Pooh liep wel voor jou mee en was ook verkleed in een prinses, net zoals de andere meisjes van je klas, de jongens waren ridders...
! Dan naar huis voor een paar uurtjes en veel drinken was de boodschap! Iets voor 12u lag ik daar dan onder de scan. Het was heel confronterend voor me want het leek heel erg op die MIBG-scan uit het UZ Gent waar jij telkens onder moest en waar jij, lieve schat, de laatste maal op 13 augustus onder moest en mama een beetje later de diagnose van je herval kreeg! De hele tijd dat ik er onder lag, heb ik geweend! De tranen bleven maar stromen over mijn wangen en ik mocht mij niet bewegen een uur lang! Ik dacht de hele tijd aan jou Lotteke! Hoe jij al die keren zo flink stil eronder lag terwijl mama of... je een verhaaltje voorlas! De verpleegkundigen van de isotopen waren super vriendelijk en de vrouwelijke weende heel erg mee toen ze het hoorde van jou en waarom ik zo weende... Ze zeiden me na afloop al meteen dat er het éen en het ander gebroken was, maar dat ik vandaag moest op consultatie moest gaan bij dr. Heyman. Gisterennamiddag zijn mama en meter naar een beurs in Hasselt geweest en nadien zijn we naar Turnhout gereden bij de ouders en zus van je vriendje Seppe*. Ze waren heel blij ons te zien en wij ook natuurlijk! Jill mocht door ons natuurlijk wat langer opblijven, wat ze natuurlijk heel leuk vond! Ze heeft je meter moetie haar kamer en die van Seppe* laten zien
! En spijtig genoeg mag ik een maand of 2 niet te paard rijden
!
dat wel is!!!
foto van 16 februari 08 te Herzele
Ze bleef met haar hoef in een vijs vasthangen en ipv vooruit schiet ze achteruit, tging zo snel dat haar hoofd naar beneden ging en ze door haar voorpoten boog en ik vloog eraf, gelukkig kwam ik terecht in de bosgrond en niet op de asfalt of rail! Natuurlijk ben ik geland op de zijkant van mijn hoofd, rechterschouder en rechterribbenkast!!! Verschrikkelijk!! Gert zag het allemaal voor zijne neus gebeuren en alles flitste door hem heen! Heeft nog vlug van zijn paard kunnen springen en het mijne kunnen pakken of die was de steenweg opgevlucht! Ondertussen stonden er 2 jonge mannen bij ons die het zien gebeuren hadden en die wouden helpen! Ze reden met een Red Bull camionette. Heel vriendelijke! Ik kon de eerste momenten niet uit de voeten, ik lag daar, had veel pijn... Uiteindelijk toch rechtgeraakt en ben ik toch weer op mijn paard gekropen! Ma pijn iets ongelooflijk!! Nog de duinen doorgegaan, de strandlijn gevolgd tot waar we er terug afkonden in Vosseslag en dan richting de Kruishoeve! Ik had verschrikkelijk pijn!!! Toen we toekwamen was de baas net de stallen aan het doen en we vertelden ons verhaal. We mochten dan half uurtje later naar de huisdakter van hen. Niet te doen van de pijn, ik had dan ook al wat een verkoudheid die erger geworden was... --> antibiotica, speciale neusspray, zware pijnstillers, een merk dat ik nog nooit gezien had en ontzwellingsmedicatie. Ik heb dus een dikke buil aan mijn rechterwenkbrauw een kap boven mijn neus, gelukkig had ik mijn helm op! Bovenarm gezwollen, schouder zwaar gekneusd en ribbenkast en middenrif! Pff... Waarom moest mij/ons dat ook weer overkomen????
